Wednesday, January 17, 2007

Τυρί μ', τυρί μ! (Part II)

Μιας και άρχισαν οι τυροπαρασκευές και εδώ, αναδημοσιεύουμε από το Juanitoblog:

Η Σταυρούλα εμπνεύστηκε από το προηγούμενο post και ύστερα από διαβουλεύσεις με την Αρχιτσομπάνισσα Κική έφτιαξε το δικό της τυράκι. Ακολουθεί το μήνυμά της.
"Διαδικασία για εύκολο σπιτικό τυρί – Λεμονότυρο ελληνιστί, panir σε εξωτική version.
To λοιπόν χθες με έφτιαξε η Κική. Μάζεψα οδηγίες και σημειώσεις, πήρα τηλέφωνο τη μητέρα, ανακάλεσα στη μνήμη μου αναμνήσεις από τη γιαγιά αλλά και από επισκέψεις στα μαντριά των τσελιγκάδων που στα παιδικάτα μου μας έφερναν τυρί στο σπίτι σαν πληρωμή για τα λιβάδια που χρησιμοποιούσαν και φεύγοντας από τη δουλειά πήγα για προμήθειες. Αγόρασα 4 κιλά γάλα ελαφρύ ΟΛΥΜΠΟΣ. Δεν νομίζω πως έχει σημασία η μάρκα. Αλλά θα κάνω κάποια στιγμή δοκιμή με κατσικίσιο.
Έβρεξα λίγο την κατσαρόλα (να μην «πιάσει» το γάλα) και το έβαλα να βράσει ανακατεύοντας. Χαμήλωσα φωτιά και έριξα μέσα το χυμό από ένα μεγάλο ζουμερό λεμόνι. Ανακατεύοντας δημιουργήθηκε σχεδόν αμέσως η τυρόμαζα και ξεχώρισε.
Είχα τουλπάνι (τσαντήλα) αγορασμένο από τα πάτρια από προηγούμενες τυρικές αναζητήσεις. Το έστρωσα σε τρυπητό και με τρυπητή κουτάλα μάζευα την τυρόμαζα και την έριχνα μέσα.

Το υγρό που απομένει (τυρόγαλο) πρέπει να είναι κιτρινωπό και ημιδιαφανές. Αν είναι λευκό ρίξτε λίγο ακόμα λεμόνι να πάρετε όλο το τυράκι.
Έσφιξα καλά το τουλπάνι.. Παίρνω τη μία γωνιά (αυτό το θυμάμαι από τη γιαγιά) και δένω σφιχτά γύρω-γύρω.

Άφησα στο τρυπητό να στραγγίζει. Διαβάζω ξανά τις σημειώσεις. Κάτι βλέπω για βάρος. Πέτρα φερμένη από τη Μήλο που διακοσμεί το μπαλκόνι πλένεται μπαίνει σε polybag και κάθεται πάνω στο τυράκι. Αργά το βράδυ το τυράκι βγήκε βόλτα στο μπαλκόνι και κρεμάστηκε να αεριστεί.
Το πρωί το άνοιξα,
το ζύγισα (460 γραμμάρια παρακαλώ), το έκοψα και το δοκίμασα. Κάπως με μανούρι έμοιαζε. Φαγώθηκε μια φετούλα με μέλι. Ωραία. Το μισό αλατίστηκε το άλλο μισό σκέτο. Και τώρα ανακοινώνω τα μεσημεριανά σχέδια. Ελαφρό τηγάνισμα στο τεφάλ με μια σταλίτσα λάδι (ε τι στην ευχή πήραμε ελαφρύ γάλα) και ομελέτα. Οι σιελογόνοι μου βρίσκονται σε συναγερμό γιατί πάλι ανακαλώ παιδικές αναμνήσεις.
Το επόμενο βήμα είναι να φτιάξω μπόλικο τυράκι (κανα δυό κιλά ας πούμε) να το αλατίσω και να το συντηρήσω μέσα στο τυρόγαλο που λέγαμε και να προλάβει το έρημο να ωριμάσει. Θα προλάβει;
Σταυρούλα Μ."

Τελειώνει λοιπόν η περιγραφή του λεμονότυρου με μια ερώτηση κρίσης. Φοβάμαι πως το τυρί σου θα μείνει ένας αιώνιος έφηβος Σταυρούλα μου! Λες να καταφέρετε να το αφήσετε να ωριμάσει; Πολύ αμφιβάλλω...
Εδώ
θα βρείτε μια ενδιαφέρουσα πρόταση για σπιτικό γκι και πανίρ με κατατοπιστικές φωτογραφίες.
Update
Ώρα για διαδικτυακό μεζεδάκι!


To be continued!

14 comments:

Anonymous said...

κόρη, αυτή η εκδοχή με το λεμόνι σαν να μου φάνηκε πιο απλή, ή μήπως δεν είναι;
κι αυτή η φωτό με τα βότανα, είναι εξιταριστική, τι βότανα είναι;

Anonymous said...

Οι τελευταίες δύο φωτογραφίες είναι της Κικής, οι υπόλοιπες της Σταυρούλας. Θα σου λύσουν εκείνες τις απορίες.

Olivi Nina said...

λοιπον αυτα είχα διαβάσει και εγω και ειχα φαγωθεί να κάνω το πανιρ.έβαλα μόνο ενα λίτρο γάλα και λίγο λέμονι(η Σταυρούλα στα 4lit είχε βάλει ενα ολόκληρο).σε καμία περίπτωση δεν χώρισε η τυρόμαζα με την μία.πάνω που κάτι άρχιζε να σχηματίζεται τσουπ..διαλυόταν μεσα στο γάλα.κατέληξα να έχω ρίξει μέσα ενα ολόκληρο λεμόνι και με τα χίλια ζόρια να έχω βγάλει λίγη τυρόμαζα(που ούτως ή αλλίως λίγη θα ήταν απο το 1 lit γάλα).το έβαλα σε μαξιλαροθήκη με βαρίδιο απο πάνω και το αφησα όλο βράδυ να στραγγίξει.δεν μπορώ να πώ πάντως ότι το αποτέλεσμα είχε σχέση με τα ωραία τυράκια τα δίκα σας.εννόειται πάντως οτι μελλοντικά θα υπάρξει και άλλη απόπειρα.
ps:μαγισούλα να θυμαμαι καλα απο την πρώτη φόρα που είχα διαβάσει το post τα πράσινα στο τυρί ειναι mix χορταρικων αποξηραμένων απο γνώστη γερμανική αλυσίδα.βεβαια η Κίκη θα μας πει καλύτερα..

kiki said...

Λοιπόν, ας τα πάρουμε από την αρχή.
Πολλές φορές έχω αναγκαστεί να βάλω πολύ περισσότερο από ένα λεμόνι. Εξαρτάται μάλλον από την οξύτητα του λεμονιού για να κόψει το γάλα και το βρασμό. Παρατήρησα ότι όταν άφηνα το γάλα να κοχλάσει τότε έκοβε. Αλλιώς μην περιμένετε να κόψει. Επίσης, αφού μαζέψτε την τυρόμαζα, ξαναρίξτε και ξαναβράστε (να κοχλάσει) όσες φορές χρειαστεί για να πάρετε όλο όσο χρειάζεται.
Το έχω κάνει και με ξύδι (ακόμα μια φορά που δεν έφτασε ένα λεμόνι έβαλα ξύδι ΚΑΙ λεμόνι). Μη φοβάστε, η γεύση του τυριού δεν επηρεάζεται από το ένα ή το άλλο.
Αυτή η εκδοχή μαγισσούλα είναι σαφώς πιο εύκολη και πιο σύντομη. Το βράδυ το φτιάχνεις, το πρωί τρως. Θυμίζει μανούρι πολύ...
Τα βότανα είναι το μίγμα βοτάνων για σαλάτα που έχει το γερμανικό σμ.

Penelope said...

Με είχατε "τσακίσει" στην προηγούμενη έκδοσή του post και συνεχίζετε ακάθεκτες. Μα τι είσαστε σεις τέλος πάντων.
Πω-Πω ένα σαγανάκι μπορώ να έχω;
Τώωωωωωωωωρααααααα αμέσως;

Juanita La Quejica said...

Και για μένα ένα! Ειδικά με αυτό με τις πιπεριές που φαίνεται υπέροχο!

Penelope said...

Δέχεται βρε συ Juanita το blog και παραγγελίες onLine;
Καλό το chat, αλλά και κανένα delivery, δεν θα ήταν κακή ιδέα
:-))

kiki said...

Όλες οι εκδοχές ήταν πολύ νόστιμες. Έχω σκεφτεί να βάλω και πιπέρια, κόκκινα γλυκά αλλά και πιο πικάντικα. Η ιδέα για τις πιπεριές ήταν της Νέλλης και νομίζω ότι το έφτιαξε και με άλλο τρόπο. Θα μας πει...

Anonymous said...

πεντανόστιμη μερσί :) μου φαίνεται θα το δοκιμάσω..

Marina said...

Τι περήφανη θα νοιώθεις όταν βγάζεις στο τραπέζι το ΔΙΚΟ σου τυρί!..

kiki said...

Νομίζω ότι ο καθένας/μια μας όταν βγάζουμε πράγματα με τα χεράκια μας φτιαγμένα, νιώθουμε περήφανοι/ες. Πόσο μάλλον να είναι τυρί. Σταυρούλα! Φούσκωσε από περηφάνια! Μας κάναν κοπλιμέντο!

Anonymous said...

Κορίτσια καλημέρα,
πολύ πολύ ενδιαφέρουσα η παρασκευή του "λεμονότυρου"! Θα το επιχειρήσω (κι ο Θεός βοηθός)!Μόνο λύστε μου μια απορία: πότε το αλατίζουμε το τυρί αυτό;Αφού το βγάλουμε από το τουλπάνι;Δηλαδή όπως έχει πάρει το σχήμα του το τυρί, το αλατίζουμε γύρω-γύρω;

Ευχαριστώ πολύ

Anonymous said...

Κορίτσια καλημέρα,
πολύ πολύ ενδιαφέρουσα η παρασκευή του "λεμονότυρου"! Θα το επιχειρήσω (κι ο Θεός βοηθός)!Μόνο λύστε μου μια απορία: πότε το αλατίζουμε το τυρί αυτό;Αφού το βγάλουμε από το τουλπάνι;Δηλαδή όπως έχει πάρει το σχήμα του το τυρί, το αλατίζουμε γύρω-γύρω;

Ευχαριστώ πολύ

kiki said...

Αν προσέξεις το λέει η Σταυρούλα ότι το αλατίζει μετά. Εγώ τη μία φορά το αλάτισα όπως λέει αλλά θεώρησα ότι δεν είχε περάσει καλά μέσα το αλάτι. Μάλλον ήθελε χρόνο (που δεν του έδινα). Τη 2η φορά όμως έκανα το εξής: Το έκοψα σε χοντρές φέτες και το έβαλα σε ένα μπολ με γάλα αραιωμένο με νερό αλατισμένο. Έτσι, αλατίστηκε μια χαρά και κρατησε και πολλές μέρες.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...