Wednesday, March 07, 2007

Κίμωλος... ελληνική παραδοσιακή "πίτσα"

Μια ελληνική παραδοσιακή συνταγή που μπορεί να «φαγωθεί» με μεγάλη όρεξη τις μέρες της νηστείας, είναι η Λαδένια της Κιμώλου, ή κατά μία έκφραση που είχε χρησιμοποιήσει ο κος Μαμαλάκης στην σχετική παρουσίασή του,η «ελληνική εκδοχή πίτσας».
Για την ζύμη θα χρειαστεί να έχετε :1/2 κιλού αλεύρι για όλες τις χρήσεις, 10 γραμ. μαγιά νωπή ή ένα φακελάκι ξερή, 1 φλυτζάνι χλιαρό νερό, λίγο αλάτι.
Για την γέμιση :2 κρεμμύδια ξερά κομμένα σε λεπτά μισοφέγγαρα, 2 μεγάλες ώριμες ντομάτες ψιλοκομμένες, 1 φλυτζάνι ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι.
Προετοιμασία: διαλύουμε την μαγιά στο χλιαρό νερό στην περίπτωση της νωπής (με την ξερή θα την ανακατέψετε απλά με το αλεύρι) Βάζουμε το αλεύρι σε μπωλ και ανοίγουμε στη μέση μια λακουβίτσα. Ρίχνουμε μέσα την μαγιά με το νεράκι σιγά-σιγά καθώς και το αλάτι. Ζυμώνουμε καλά και αφήνουμε την ζύμη να διπλασιαστεί σε ζεστό μέρος.
Λαδώνουμε ένα ταψί και βάζουμε μέσα την ζύμη, την απλώνουμε πιέζοντας με τα δάκτυλά μας για να πιάσει γύρω – γύρω όλη την επιφάνεια του ταψιού μας. Τοποθετούμε πάνω τα κρεμμύδια και από πάνω τις ντομάτες.
Αλατοπιπερώνουμε. Ρίχνουμε μετά το ελαιόλαδο να πάει παντού. Την βάζουμε στο φούρνο για 45 περίπου λεπτά στους 180 (ανάλογα πάντα με τον φούρνο).

Είναι εξαιρετική και κρύα. Προσωπικά στην τελευταία έκδοση που έκανα χθες βράδυ, πρόσθεσα και στο ζυμαράκι λίγο λάδι κατά το πλάσιμο, αφαιρώντας το από την προσθήκη πάνω από το ζυμάρι. Έβαλα επιπλέον και μανιτάρια καθώς και ελιά κομμένη σε φετάκια και ρίγανη για να την κάνω πιο αρωματική και μεσογειακή.
Καλό σας μεσημέρι. Δυστυχώς φωτογραφία διαθέσιμη δεν έχω, γι’ αυτό και σας βάζω ένα ωραίο τοπίο από την Κίμωλο, για να σας μεταφέρω εκεί … τούτη την ώρα... και να σας φτιάξω λιγάκι με καλοκαιρινή ατμόσφαιρα.

Update: Φωτογραφία από την Elie!

15 comments:

witchofdaffodils said...

κόρη τι μου θύμησες τώρα! πραγματικά είναι ωραία, καθε πρωί την αγόραζα απο το φούρνο και μετά βουρ για την παραλία, τα Πράσσα, κατά τη γνώμη από τις καλύτερες παραλίες του Αιγαίου.

μερσί για τη συνταγή και η δική σου η εμπλουτισμένη εκδοχή θαύμα φαίνεται :)

Katerina ante portas said...

Ax έπρεπε να τραβήξω τη δική μου χθες βράδυ που μοιάζει. Την έφτιαξα έτσι λιτή με σάλτσα ριγανάτη και ροδέλλες τομάτα, πασπαλισμένη με φυτικό τυρί.
Τώρα 1 φλ. το βρίσκω και εγώ πάρα πολύ για λάδι. Βάζω στο ζυμάρι 3 κ.σ. και στη σάλτσα λίγο ελάχιστο έως καθόλου αν είναι πολύ νηστήσιμη. Τα παιδιά τη λάτρεψαν!

Anonymous said...

Τρομερή σύμπτωση. Το Σάββατο έφαγα μια εκπληκτική λαδένια σε εστιατόριο στην Καλαμάτα. Είχα σκοπό να ψάξω στο internet για τη συνταγή αλλά με πρόλαβες! Μπράβο! Θα την δοκιμάσω άμεσα!

kiki said...

Ωραία ακούγεται με μόνη ένσταση και για μένα το λάδι. Δεν είναι αρκετό Λόπε;

Λία Π. said...

Αν έμπαινε λιγότερο λάδι, δε θα λεγόταν λαδένια, αλλά θα ήταν μια απλή ζύμη πίτσας.
Αυτήν έφτιαξα χθες βράδυ, αλλά την λέω πίτσα. Έβαλα κρεμμύδι, ντομάτα φέτες, ελιές,φρέσκια ρίγανη και τυράκι.Το λάδι το έβαλα στη ζύμη. Πάντως είναι πολύ χορταστική.

Αθανασία said...

Α, η λαδένια το θέλει το λάδι!
Και δεν είναι τόοοσο πολύ για ολόκληρο ταψί.
Λόπε, είναι καλύτερα να μπαίνει και στη ζύμη λάδι. Εγώ έτσι το ξέρω, λάδι και στη ζύμη πίτσας και στης φοκάτσιας. Μάλιστα η συνταγή που έχω λέει 3/4φλιτζ. ελαιόλαδο!
Η ζύμη χωρίς ελαιόλαδο δε γίνεται ελαστική και προορίζεται για τραγανά ψωμιά. Η ζύμη για πίτσα, τηγανόψωμο, πιτούλες κ.ά. τέτοια θέλει το λαδάκι της!
Η "λαδένια" θα'λεγα είναι η ελληνική φοκάτσια. Με ελιές, σκόρδο και ρίγανη (ή βασιλικό) η αγαπημένη μου!
Μιαμ, μιαμ, πάω να φτιάξω ένα τηγανόψωμο με ζαμπόν-τυριά και ντοματοπιπεριές για το βραδινό μου!

Penelope said...

Πολύ χαίρομαι που σε άλλους έφερα αναμνήσεις (πως θα ήθελα μια απόδραση Μαγισσούλα μου στα Πράσσα) και σε άλλους επιθυμίες και μυρωδιές.
Λοιπόν κόρες το λάδι κι’ εγώ το ελάττωσα όπως σας έγραψα από πάνω και έβαλα μέσα στην ζύμη, αλλά το χρειάζεται το λαδάκι της από πάνω Juanita μου, γιατί βοηθάει πολύ να μαλακώσει η όποια «αψάδα» του αρκετού κρεμμυδιού και να γλυκάνει η ντοματούλα.

Penelope said...

Συγγνώμη που έγραψα μόνον "κόρες"
και αγόρια έπρεπε να γράψω, αφού μας διαβάζουν και καλοί φίλοι.
Συγγνώμη Γιώργο...

Juanita La Quejica said...

Θα σε συγχωρήσουμε μόνο αν μας φτιάξεις μία λαδένια, για να συνοδέψουμε την λαγάνα με το σίγλινο! ΧΑΧΑ!
(Εγώ δεν είπα τίποτα για το λάδι καλέ, εμπιστεύομαι την ειδική, αφού έχω πίττα που ακόμα την θυμάμαι από τα χεράκια σου!)

Penelope said...

Sorry Juanita, λάθος αναφορά σ' εσένα για το λάδι.

Και βεβαίως παραγγελίες δεχόμαστε.
Ανοίξαμε και σας περιμένουμε :-)) Λαγάνα, Λαδένια,βρε συ όλα από "Λ" όσα έχεις παραγγείλει. Μήπως να βάλω και το Λαχαμτζούν για να ολοκληρωθει η παραγγελία;

Juanita La Quejica said...

Λαι, λαι! (Όπως λέμε λερό, λύχτα κλπ...)

Αθανασία said...

Μια παραλλαγή είναι και η "ελιωτή".
Να την πούμε ..."Λιωτή" για τη Juanita και να δικαιούται κι απ'αυτή, χε χε χε!

Anonymous said...

Εμάς πολύ μας άρεσε. Να επισημάνω ότι έχει σημασία να μπει η ντομάτα πάνω από το κρεμμύδι ώστε να το προφυλάξει και να μην ξεραθεί στο φούρνο.
Στη φωτό έχω χρησιμοποιήσει πολύσπορο μαύρο αλεύρι, γι' αυτό έχει λίγο σκούρα... επιδερμίδα η λαδένια!

Anonymous said...

ΓΙΑΤΙ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ ΠΟΤΕ Η ΖΥΜΗ; ΔΕΝ ΜΟΥ ΦΟΥΣΚΩΝΕΙ ΟΜΟΙΟΜΟΡΦΑ. ΒΑΖΩ 1/2 ΚΙΛΟ ΑΛΕΥΡΙ ΚΑΙ ΜΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΦΟΥΣΚΩΝΕΙ ΟΣΟ ΠΡΕΠΕΙ.

Anonymous said...

Επισκέφθηκα την υπέροχη ΚΙΜΩΛΟ, μια ασημένια πινελιά στις Κυκλάδες.
Η λαδένια, καταπληκτική καθώς και η αμαραθένια, η τυρένια και η κολοκυθένια.
Εκλεκτοί μεζέδες που σε ακολουθούν στις μοναδικές παραλίες του νησιού, Μαυροσπήλια - Πράσα - Μπονάτσα και άλλες.

Μοναδικής ομορφιάς η βυθισμένη πόλη στα Ελληνικά.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...