Monday, March 24, 2008

Μια βόλτα στο Οινοποιείο Σολωμού Μέρος Β

Η βόλτα συνεχίστηκε στο υπόγειο όπου φυλάσσονται τα κρασιά έτοιμα πια , γινομένα.
Ρώτησα μερικές πληροφορίες για τα κρασιά τους και σας τις μεταφέρω. Το κυριότερο κρασί που παράγεται είναι η Βερντέα, ο Αυγουστιάτης αλλά και βιολογικά κρασιά. Τα κρασιά, φτιάχνται από ποικιλίες ζακυνθινών σταφυλιών. Στη Ζάκυνθο, αν μιλάω και απόλυτα σωστά, δεν κάνουν κρασί από ποικιλίες σταφυλιών που να έχουν μεταφερθεί από το εξωτερικό. Τουλάχιστον αυτό κατάλαβα για το συγκεκριμένο οινοποιείο. Άλλα οινοποιεία ίσως χρησιμοποιούν. Δε γνωρίζω (γιατί ως γνωστόν δεν είμαι και λάτρης του κρασιού). Το κλιμα της Ζακύνθου, βοηθάει στο να υπάρχουν μοναδικές ποικιλίες και έτσι στηρίζεται η παράδοση.Κρασιά δίνουν στη Ζάκυνθο φυσικά, στην Αθήνα, στα Επτάνησα, αλλά και στο εξωτερικό (Αγγλία, Αυστρία, Ολλανδία, Βέλγιο)
Και τώρα θα σας πω για το αγαπημένο μου. Το Λιανορόγγι. Το Λιανορόγγι το δοκίμασα εδώ και ενάμιση χρόνο περίπου, σε μια εκδήλωση για τα ζακυνθινά προϊόντα (λάδι, σταφίδα, κρασί). Εκεί έπαιρνε μέρος και η οικογένεια Σολωμού που μας κέρασε απ' αυτό. Τι ποίημα! Εμένα ξαναλέω, δε μου αρέσουν ιδιαίτερα τα κρασιά και μάλιστα τα ξηρά. Μου αρέσουν τα γλυκά κρασιά. (Δηλαδή είμαι παντού γλυκαντζού, όχι μόνο στα γλυκά).Λευκό γλυκό κρασί λοιπόν, κατάλληλο για απεριτίφ παρά για συνοδεία φαγητού (κατά τη γνώμη μου). Η παραγωγή του περιορισμένη. Μα γιατί; Ρώτησα. Και μου είπαν την ιστορία αυτού του κρασιού. Αυτό το κρασί φτιαχνόταν μέχρι το 1850. Μετά για κάποιους λόγους σταμάτησε η παραγωγή του. Κάποια στιγμή, ένας δημοσιογράφος που ασχολείται με τα κρασιά, παρότρυνε την οικογένεια Σολωμού να ξανακάνει Λιανορόγγι. Μετά από αρκετές δοκιμές, πέτυχαν να έρθει η γεύση του κρασιού σε αυτή που ήθελαν. Το κρασί παρουσιάστηκε σε έκθεση στην Ιταλία την Terra Madre με επιτυχία. Γιατί είναι περιορισμένη η παραγωγή του; Το κρασί γίνεται από γουστουλίδι και από άσπρη ρομπόλα, από παλιά κλίματα (άνω των 30 ετών) και επειδή λιάζεται για κάμποσο καιρό, γεμίζει όλος ο χώρος με παλέτες για το λιάσιμο. Μετά, το κρασί μένει και ένα εξάμηνο στα βαρέλια. Όλα αυτά, καθιστούν τη μεγάλη παραγωγη δύσκολη, έτσι, είναι περιορισμένη η ποσότητα παραγωγής.Παρόλα αυτά και οι τρεις οικογένειες φύγαμε με ένα μπουκάλι Λιανορόγγι που η οικογένεια Σολωμού είχε την ευγένεια να μας χαρίσουν. Αν πέσει στα χέρια σας το βιολογικό ΚΑΠΝΙΑΣ, κόκκινο ξηρό, δοκιμάστε το. Μου έχουν πει ότι είναι καλό.
Στην υγειά μας λοιπόν!

9 comments:

Juanita La Quejica said...

Πολύ όμορφο αφιέρωμα!
Σαν να ήμασταν και εμείς μαζί σας.
Είναι πολύ σημαντικό το ότι γίνονται γενικότερα σοβαρές προσπάθειες πλέον στην Ελλάδα για να υπάρχει ένα ποιοτικό κρασί και κυρίως με μια σταθερή ποιότητα.
Θυμάμαι όταν το 86 έκανε ο Δ.το μεταπτυχιακό του, το θέμα που είχε διαλέξει ήταν τα ελληνικά κρασιά στην Αγγλία. Τα αποτελέσματα τότε ήταν απογοητευτικά, γιατί δεν μπορούσαν να εμπιστευτούν την σταθερότητα στην ποιότητα οι Άγγλοι και έτσι ήταν ελάχιστα τα νούμερα.
Σήμερα έχουν γίνει πάρα πολλά βήματα και ελπίζω να συνεχίσουν να βελτιώνονται τα πράγματα. Και κάποια στιγμή να προσαρμοστούν επιτέλους και οι τιμές των καλών ελληνικών κρασιών στα αρκετά χαμηλά ελληνικά βαλάντια...

Juanita La Quejica said...

Αυτό το Λιανορόγγι, πολύ μου κίνησε την προσοχή!

heart n soul said...

oneira πολύ όμορφο φαίνεται το οινοποιείο! μπράβο για τις ωραίες φωτό. κι εγώ δεν είμαι του κρασιού, μόνο τα γλυκά κρασιά μ'αρέσουν κι εμένα της παλιογλυκατζούς:)
Χουα, ωραίο θέμα για διδακτορικό ο καλός σας, το τερπνόν μετά του ωφελίμου!:)

Juanita La Quejica said...

Για το MPhil ήταν Heart. Του διδακτορικού είναι πολύ πιο βαρετό!
Σε κάποια φάση είχε κάνει και κάτι αντίστοιχο με τα κρασιά και για τα malts. Περνούσε φαίνεται την φάση του φοιτητικού αλκοολισμού, χαχα!

kiki said...

Χουανίτα, πράγματι οι έλληνες παραγωγοί, κάνουν σημαντικά βήματα νομίζω πια. Μου αρέσει που έχουν καταπιαστεί και με βιολογικά, όπως η Νατάσσα και ο Γιάννης στην Κρήτη.

Χαρτ, κι εσυ γλυκατζού παντού ε;

ΕΛΕΝΑ said...

Πολύ ενδιαφέρον αφιέρωμα και πολύ όμορφες οι φωτό:)
To Λιανορόγγι άραγε μπορούμε να το βρούμε στην Αθήνα??

Αγγελική Ν said...

Αχ, εγώ που ειμαι του κρασιού τι να πω...
Ωραίο το αφιέρωμα Κικίτσα!

Anonymous said...

Καπνία έχω δοκιμάσει. Σωστή η πρόταση και πολύ καλό το αφιέρωμα.

kiki said...

Ελενα, δεν ξέρω αν στέλνουν Λιανορόγγι στην Αθήνα. Για τον Καπνιά που λέει ο Γιάννης, ναι, στέλνουν.

Αγγελική μερσί!

Γιάννη, περίμενα να δω αν θα σχολιάσεις επειδή ξέρεις από κρασιά. Η γνώμη σου μετράει λοιπόν. Ευχαριστώ!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...