Μακαρόν καρύδας

Μια γνωστή μου κυρία μου 'δωσε -μη ρωτήσετε γιατί, άγνωσται αι βουλαί- ενάμιση κιλό ινδοκάρυδο, έπρεπε κι εγώ να καρυδοφτιάξω λοιπόν, δεν έπρεπε; Συγκρατήθηκα με πολλή δυσκολία να μη φτιάξω τα υπέροχα σιροπιαστά καρυδοποιήματα του μπλογκ (αν και αυτό το σιροπιαστό με τον ανανά δε θα μου τη γλιτώσει για πολύ:) και αποφάσισα να φτιάξω τα αγαπημένα μου coconut macaroons, και εύκολα και σεμνά και θα μοιραστούν εύκολα, σκέφτηκα, και δεν είχα άδικο. Συνέκρινα πολλές συνταγές και κατέληξα σ' αυτή της αυτοαποκαλούμενης οικιακής θεάς, Ναϊτζέλα Λώσον. Το αποτέλεσμα ήταν υπέροχο και έχω καθήκον να σας το παραθέσω. Λόγω του βουνού καρύδας που είχα, έφτιαξα την τριπλάσια ποσότητα από αυτή που σας δίνω εδώ. Βγήκαν κάπου 32 κομμάτια, οπότε υπολογίστε μια ντουζίνα περίπου με τις παρακάτω αναλογίες.
Τσακώστε:
-τα ασπράδια από δύο μεγάλα αυγά
-1/4 κ.γ. κρεμόριο
-100γρ ζάχαρη (εγώ έβαλα άχνη ακατέργαστης ζάχαρης)
-30 γρ τριμμένο μύγδαλο
-μια υποψία άλατος
-1 κ.γ. βανίλια
-250 γρ ινδοκάρυδο
Ανασκουμπωθείτε:
Αρχίστε να χτυπάτε τα ασπράδια, μόλις αφρίσουν ρίξτε το κρεμόριο και συνεχίστε το χτύπημα μέχρι να μαρεγκιάσει (soft peaks λέει η θεά). Αρχίστε να προσθέτετε τη ζάχαρη κουταλάκι-κουταλάκι (εγώ ήμουν κάπως πιο αδίστακτη, η ανυπόμονη) ενώ συνεχίζετε το χτύπημα. Τώρα, ανακατέψτε τα υπόλοιπα υλικά και ανακατέψτε τα απαλά, με μια σπάτουλα, μέσα σ' αυτό το υπέροχο (τι υφή!) μίγμα. Έτοιμο! Εγώ πήρα το δοσομετρικό κουπάκι του 1/4 (κάνει και μια αυγοθήκη ή ότι άλλο θέτε, ακόμα και μεγάλες κουταλιές) και το χρησιμοποίησα σαν το scoop του παγωτού για να τους δώσω μπομπέ σχήμα. Αραδιάζουμε σε ταψί στρωμένο με αντικολλητικό (αρκετά κοντά, δεν απλώνουν), και αφήνουμε σκέτα, ή διακοσμούμε με ολόκληρο ασπρισμένο αμύγδαλό ή κεράσι γλασέ (όχι αυτά που φωσφορίζουν στο σκοτάδι, βρείτε κανένα φυσικό), εγώ ακολούθησα το δρόμο με τις κερασιές γιατί έχω ένα κολληματάκι:).
Έψησα στους 200 C για 20 λεπτά, μετά σκέφτηκα ότι αν θέλουμε τα μακαρόν μας να διατηρήσουν κατά το ψήσιμο το λευκοχιονάτο χρώμα τους, να τα ψήναμε σε χαμηλή θερμοκρασία για περισσότερη ώρα, οπότε πράξτε κατά βούληση. Τέλος, αφού κρύωσαν κι αφού είχα πάρει φόρα, έλιωσα και λίγη σοκολά (είχα μια κάπως γκουρμεδιάρα με εκχύλισμα κερασιού, το κολληματάκι που λέγαμε:) κι έκανα σοκο-γραμμές για το εφεδάκι.Τους (6) κρόκους δεν τους πέταξα (ήταν και ΒΙΟφρεσκότατοι) τους έκανα μια υπέροχη μασκούλα για την κώμη. Καρυδοκεραστείτε!
Update: Βρήκαμε και την κατάλληλη μουσική υπόκρουση, από τον Andys Val που τραγουδά, τί άλλο; Chacarron macarron!