Wednesday, November 29, 2006

Strasbourg - Baeckeoffe

Baeckeoffe σημαίνει στα Αλσατικά «baker´s oven», δηλαδή ο φούρνος του φούρναρη; Κάπως έτσι... Οι γυναίκες της περιοχής, πριν εμφανιστούν τα πλυντήρια, την ημέρα που θα έκαναν την μπουγάδα τους, έβαζαν διάφορα είδη κρέατος με πατάτες και κρεμμύδια στο ειδικό σκεύος και τα πήγαιναν στον φούρναρη. Μέχρι να τελειώσουν την μπουγάδα, είχε σιγοψηθεί το φαγητό και τις περίμενε έτοιμο και αχνοβολιστό.

Υλικά:
500 γρ. χοιρινό χωρίς κόκκαλο
500 γρ. αρνί χωρίς κόκκαλο
500 γρ. μοσχάρι
3-4 μεγάλα κρεμμύδια, σε μισές ροδέλες
3 σκελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένες
δάφνη
θυμάρι
μαϊντανός
γαρύφαλλο
κόκκοι μαύρου πιπεριού
2-3 φλυτζάνια λευκού κρασιού
1.5 κ. πατάτες
αλάτι
2/3 φλυτζανιού αλέυρι για το ζυμάρι, αν θέλουμε να σφραγίσουμε το καπάκι

Προετοιμασία
1.Βάζουμε το κρέας (κομμένο σε μικρούς κύβους) σε μεγάλο μπωλ με τα κρεμμύδια και το σκόρδο. Μερικοί βάζουν και καρότα, αλλά ξεφεύγει από την παραδοσιακή συνταγή νομίζω. Προσθέτουμε το θυμάρι, τη δάφνη, το μαϊντανό, τα γαρύφαλλα, τα πιπέρια (να ρίξουμε και λίγο πράσινο και λίγο κόκκινο για το χρώμα;) και το αλάτι. Ρίχνουμε το κρασί και ανακατεύουμε. Αφήνουμε στο ψυγείο για 12 έως 24 ώρες, ανακατεύοντας όποτε το θυμηθούμε για να «πάνε παντού» τα υλικά.
2.Kόβουμε τις πατάτες σε φέτες.
3.Στεγνώνουμε το κρέας και κρατούμε το υπόλοιπο της μαρινάδας με τα λαχανικά.
4.Σε πήλινη γάστρα βάζουμε σε στρώσεις εναλλάξ το κρέας, τις πατάτες, τα λαχανικά της μαρινάδας και δώστου πάλι, μέχρι να τελειώσουν τα υλικά. Οι πατάτες πρέπει να είναι η από πάνω τελευταία στρώση. Περιχύνουμε με την μαρινάδα, σκεπάζουμε και σιγοψήνουμε (γύρω στους 170ο) για 3 ώρες. Καλό θα ήταν να σφραγίσουμε το καπάκι της γάστρας με ζυμάρι, για καλύτερο αποτελέσμα στο ψήσιμο.

Juanita La Quejica

9 comments:

Anonymous said...

Τέλειο ακούγεται, μας δίνει ωραίες ιδέες για τις γιορτές και όχι μόνο. Τώρα που διάβαζα τη συνταγή σου, θυμήθηκα ότι έχω μια πολύ ωραία συνταγή με κρεατικά σε πουγκιά. Θα σας τη γράψω εντός των ημερών...

Anonymous said...

καλησπέρα σας!

επειδή αν συνεχίσετε έτσι θα μου εξαντληθούν οι φιλοφρονήσεις, θα πω αυτό: όταν "μπαίνω" στο μπλογκ σας, νομίζω ότι μπαίνω σ'ενα ζεστό σπίτι που ξεχειλίζει από μυρουδιές..
Juanita, η συνταγή σου σπάει μύτες, διαπέρασε το PC :P

Anonymous said...

Πολύ καλή συνταγή.
Την έχω κάνει με καρότα (και ας είναι ότι θέλει). Μια φορά έβαλα και πιπεριές.
Μαρινάρω μόνο κανα 12ωρο και επειδή η μαντεμένια γάστρα μου είναι σχετικά μεγάλη, με το ζόρι η 2η στρώση (και ας ξανα είναι ότι θέλει). Μια χαρά είναι. Γενικά αρέσει πολύ.

Juanita La Quejica said...

Σπουδαίο εργαλείο οι γάστρες τελικά. Τί καιρό κάνει στα βόρεια ταξιδιώτη;
Κική, ωραία θα είναι τα πουγκιά για τραπέζι ε; Για μπουφέ...
Daffodils, άνοιξα παράθυρο να ξεμυρίσει λίγο, τώρα που βράδιασε, χιχι! Αυτός είναι ο σκοπός μωρέ, η ατμόσφαιρα που εκπέμπει ένα ζεστό σπίτι, ζωντανό και οικείο. Βόηθα και εσύ λίγο, να γεμίσουμε με καινούργια αρώματα!

Anonymous said...

Θα τη γράψω Juanita, γιατί η φίλη που μου την έδωσε μου είπε ότι είναι και πολλή νόστιμη και πολλή εντυπωσιακή σε εμφάνιση. Ό,τι πρέπει για τις γιορτές, για ένα μπουφέ, για κάτι ξεχωριστό...

Anonymous said...

Όντως σπουδαίο εργαλείο juanita η γάστρες.
Ειδικότης μου ο χωριάτικος κόκκορας. Γίνεται λουκούμι!

Η παραγγελία σου εκτελέστηκε! Όποιος ψάχνει ή ζητάει λοιπόν...

Κάνει κρύο, πριν λίγο είχε 6β. αλλά περπάτησα μετά το φαγητό στη λίμνη. Πήγα με ένα φίλο από Θεσ/νίκη στο Νταλτσό για φαγητό. φανταστική γειτονια!
Είχα λίγο χρόνο σήμερα το πρωί και ένγαλα αρκετές φωτογραφίες αλλά δεν πρόλαβα να τις στείλω. Από βδομάδα. (Τι μόνο Ζάκυνθο θα βλέπουμε; Άσε που όλο τοπία βάζει. Άντε και ζύμες. Λίγο τυράκι "ντόπιο" (λαδοτύρι το ξέρετε οι υπόλοιποι) δεν έβαλε...

Juanita La Quejica said...

ΤΕΛΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!
Τ'ακούς Κική; Επιτέλους, να σπάσουμε το φωτογραφικό μονοπώλειο της Ζακύνθου, χιχι!
Βρε! Μου πήρες γίγαντες; Πωπω χαρά!!! Ευχαριστώ, ευχαριστώ!

Anonymous said...

Γιαννάκη μου, είπαμε εκτελούνται και παραγγελίες... Ζήτησες φωτό από ντόπιο λαδοτύρι και δεν έβαλα; Να βάλω βρε για σένα!
Άντε να δούμε και καμιά άλλη φωτό.
Όσο για τους γίγαντες, μόνο όσοι έχουν τα μέσα ε....Παλιοζωή...

Anonymous said...

Juanita, φαίνεται εκπληκτικό!!!

Κική, το έχω φάει το λαδοτύρι σας (κερασμένο από φίλους που με φιλοξένησαν στη Ζάκυνθο 2 φορές σε καλοκαίρια περασμένα...), πολύ καλό!

Γιάννη, καλοπερνάς κι ας δουλεύεις!
Όνειρο η Καστοριά! Και καλό κρασί-φαϊ με λίγο κρύο είναι πιο "εκτιμήσιμο"! Εδώ τώρα άρχισε να ψυχραίνει, μέχρι Τρίτη είχαμε καλοκαιράκι!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...