Tuesday, December 12, 2006

Ταξίδι στην Καστοριά (2ο μέρος)

Ωραίες εικόνες όμως δεν βλέπεις κοιτώντας μόνο προς την λίμνη αλλά και προς τα σπίτια.
Μου αρέσουν οι πόλεις που τα δημόσια κτίρια είναι σε παραδοσιακά ή νεοκλασικά. Στην Καστοριά έτσι είναι και η Νομαρχία και το Δημαρχείο.
Το βράδυ βγήκα με έναν παλιόφιλο από Θεσσαλονίκη, ο οποίος είχε κανονίσει να βρίσκετε και αυτός εκεί για επαγγελματικούς λόγους. Ο φίλος μου πηγαίνει πολύ συχνά, έτσι γνωρίζει καλά τα μέρη.
Πήγαμε για φαγητό στη γειτονιά Ντολτσό. Πολύ ωραία συνοικία, με παλιά αναπαλαιωμένα αρχοντικά και εκκλησίες. Στο ισόγειο ενός παλιού αρχοντικού είναι ένα καλό εστιατόριο. Φωτογραφίες δεν έχει. Δεν πήρα το βράδυ τη μηχανή μαζί. Το φαγητό πολύ καλό. Σαλάτα λάχανο με πιπεριές Φλωρίνης κτλ, χαρακτηριστική μακεδονίτικη επιλογή, μπάτζος σαγανάκι (αγαπημένο. Εδώ να πω πως ίσως δεν υπάρχει πιο άνοστο τυρί από τον ωμό μπάτζο. Αν τον βάλεις όμως στο τηγάνι, έχεις καταπληκτικό σαγανάκι). Λουκάνικο ψητό ντόπιο. Μάλλον το ίδιο που είχα στην ομελέτα το περασμένο βράδυ. Πικάντικο μιας και έχει μέσα και μπούκοβο. Πολύ καλό. Πήραμε και ντόπια μανιτάρια κρασάτα.
Με έπεισε να πάρω κουνέλι (αν και δεν είμαι λάτρης του) στιφάδο. Η συνταγή μου είπε ήταν τοπική. Είχε δίκιο. Τα κρεμμυδάκια εκπληκτικά. Τραγανά εξωτερικά, μαλακά μέσα! Δεν είχαν διαλυθεί καθόλου από το βράσιμο. Η έκπληξη ήταν πως μέσα είχε λίγο κυδώνι! Η σάλτσα άσπρη! Δεν είχα ξαναδοκιμάσει καν στιφάδο με άσπρη σάλτσα.
Κρασί επέμενα να δοκιμάσουμε κάτι ντόπιο. Πήραμε ένα λοιπόν που ναι μεν ήταν της περιοχής, αλλά δεν έγραφε στο μπουκάλι καμιά πληροφορία. Κακή επιλογή. Ανακατεμένες ποικιλίες, δεν ξεχώριζε κάποια. Σαν να πίνεις χύμα. Τα είπαμε αλλά και τα ήπιαμε εκείνο το βράδυ... (Ευτυχώς δεν είχα τη μηχανή...)
Την επόμενη ημέρα μετά την πρωινή δουλειά, η μεσημεριανή βόλτα επαναλήφθηκε.




Πριν φύγω ανέβηκα στον Προφήτη Ηλία όπου σύμφωνα με τον φίλο μου είχε όμορφη θέα. Να λοιπόν και η θέα της βόρειας παραλίας από εκεί. Καταπληκτική!!!!!!! Εκεί υπάρχουν όμως και παγόνια:
Φεύγοντας για Κοζάνη και Πτολεμαΐδα, πέρασα και από το Deli που είχα ανακαλύψει την προηγούμενη ημέρα για προμήθειες. Εκτός από φασόλια, (άσπρα, γίγαντες λευκούς και μαύρους), ρεβύθια, πήρα αποξηραμένα ντόπια μανιτάρια, πέτουρα (τοπικό ζυμαρικό), μπούκοβο, κάστανα, μαρμελάδα νάσι (αχλαδόμηλο) Βελβεντού, λουκάνικα ντόπια (δεν είναι στη φωτογραφία) καθώς και δύο κονσέρβες ρώσικες καπνιστού γαύρου.
Το κατάστημα λέγεται «Βλαχοδήμος» είναι Αθ. Διάκου 4, Τηλ.: 24670 – 83850 (κοντά στην Νομαρχία).
Οι προμήθειες συνεχίστηκαν την επόμενη ημέρα τόσο στην Πτολεμαΐδα, με μπάτζο και μανούρι Βλάστης από το κατάστημα «στάνη» Εθν. Αντίστασης 30, ένα από τα καλύτερα καταστήματα τυροκομικών και όχι μόνο που μπορείς να βρεις επαρχία. Το μανούρι τους δε είναι ότι καλύτερο.Όσοι με ξέρουν γνωρίζουν πως πάντα στο αυτοκίνητο υπάρχει το φορητό ψυγείο με τις παγοκύστες για τέτοιες περιπτώσεις! Φυσικά στο δρόμο της επιστροφής την Παρασκευή, απαραίτητη η στάση στον Πολύμυλο (μεταξύ Κοζάνης και Βέροιας) για να αγοραστούν οι καλύτερες πατάτες. (με κίτρινη σάρκα και μεγάλο χρόνο διατήρησης).
Τον τελευταίο καιρό έχω κάνει αρκετά ταξίδια στη Δυτική Μακεδονία (Κυρίως Νάουσα, Βέροια, Κοζάνη & Πτολεμαΐδα) έτσι γνωρίζω επιλεγμένα καταστήματα και προϊόντα που θα ψωνίσω.
Τα βράδια μετά τη δουλειά σε τοπικές ταβέρνες αλλά και μετά την επιστροφή οι βραδιές στο σπίτι με τυριά και κρασιά που έφερα από το ταξίδι, είναι τα ευχάριστα της δουλειάς, που σε συνδυασμό με την αλλαγή παραστάσεων κάνουν την κούραση απόλαυση.

Γιάννης Κ.

8 comments:

Olivi Nina said...

μπράβο Γίαννη..πολύ καλό το κείμενο σου και οι φωτογραφίες που το συνοδεύουν.πήραμε μια αρκετά καλή γεύση απο καστοριά όσοι δεν την έχουμε επισκευτεί ακόμα..

ΠΡΕΖΑ TV said...

Θελω διακοπες τωρα!

Juanita La Quejica said...

Πραγματικά, ταξιδέψαμε κι εμείς μαζί σου Γιάννη!

Penelope said...

θΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΩΡΑΑΑΑΑ

Katerina ante portas said...

Ξαναβλέπω την Καστοριά με τα μάτια του Γιάννη, πολλά χρόνια μετά.
Ένας αξέχαστος τόπος!

Juanita La Quejica said...

Μια βλέπουμε γλυκά και μας πέφτει το ζάχαρο, μια βλέπουμε όμορφα μέρη και θέλουμε ταξιδάκια, άντε μετά να συμμαζευτούμε να κάνουμε και καμιά δουλειά!

Anonymous said...

"Πέτουρα" λέει κι η Θρακιώτισσα γιαγιά μας τις χυλοπίτες που φτιάχνει μόνη της (αν και δεν ξέρω πόσα χρόνια θα φτιάχνει ακόμα, 86χρ. είναι...).

Marina said...

Εκπληκτικό πόστ Γιάννη και οι φωτογραφίες υπέροχες. Μελέτησα πολύ προσεκτικά τις οδηγίες σου για τα γευστικά καλούδια της Καστοριάς, του χρόνου θεού θέλοντος όταν θα πάμε πρός Θεσσαλονίκη (Ιούλιο) θα περάσουμε και απο Καστοριά όπου θα μείνουμε τουλάχιστον 2 μέρες..Κάνω δίαιτα απο τώρα!!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...