, East Hampton 
(έξω από την ΝΥ)
και Bοστώνη.Ήταν ένα πολύ όμορφο ταξίδι και θα σας δώσω μερικά «σφηνάκια» από αυτό, τις μέρες που έρχονται...
Το πρωινό των Χριστουγέννων αφιερώθηκε στο άνοιγμα των δώρων.
Μια γωνιά γεμάτη με πολύχρωμα κουτιά μας περίμενε... Το πιο όμορφο δώρο που πήρα ήταν ένα υπέροχο ξύλινο μουσικό κουτί με τη φιγούρα του Καρυοθραύστη
και την αντίστοιχη μουσική του Τσαικόφσκυ. Συνοδευόταν δε και με εισιτήρια για την ομώνυμη παράσταση στην Όπερα της Βοστώνης.
Η παράσταση την Προπαραμονή της Πρωτοχρονιάς ήταν εκπληκτική. Πιτσιρίκια και μεγάλοι ρουφήξαμε τις εικόνες και τις μουσικές και γίναμε όλοι παιδιά. Και το παραμύθι συνεχίστηκε. Βγαίνοντας έξω από το θέατρο πυκνές νιφάδες χιονιού έπεφταν απαλά και τύλιξαν τα πάντα στο λευκό τους πέπλο. Το πρώτο χιόνι του χειμώνα.
Ο ξύλινος Καρυοθραύστης μου βρήκε τη θέση του πάνω στο τζάκι. Χθές το βράδυ όταν έσβησα τα φώτα οι φλόγες του τζακιού έριχναν απαλές σκιές πάνω του, το κούρδισα , η μουσική του γέμισε το δωμάτιο, και σαν να σάλεψε μου φάνηκε, σαν να ζωντάνεψε, όπως στο παραμύθι...Καλή Χρονιά Φίλοι μου.
Σταυρούλα Μ.
7 comments:
ΖΗΛΕΥΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ, ΑΛΛΑ ΖΗΛΕΥΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ
Μην ζηλεύεις Κικίτσα, κάνε υπομονή (και οικονομίες) για τα βαφτίσια του χρόνου!
Σταυρούλα μου, και του χρόνου παρέα στο Μεξικό!
Την Μία στας Ευρώπας επαγγελματικό, την άλλη στας Αμερικάς αναψυχής, έλα να δουλεύει και λίγο το δημόσιο...
Καλή χρονιά Σταυρούλα μου, να είσαι πάντα καλά και να φτάνεις πολύ μακριά...
Τώρα να πω πως δεν ζηλεύω; Δεν γίνεται και ας έχω πάει δύο φορές...
ΥΓ. Για τα ψώνια κουβέντα βλέπω...
Καλως ήρθες Σταυρούλα Μ(ου) και περιμένω τη νύχτα που θα συναντηθούμε να δω φωτό και να πεις τι ψώνισες.΄Εχει δίκιο ο Γιάννης. Σιγά μη μας πείσεις ότι την έβγαλες με καρυοθραύστη κι άλλα πνευματικά!
Πάντα τέτοια κι όλο και καλλίτερα.
Χε, χε είπα να ξεκινήσω με τα πολιτιστικά βρε παιδιά. Αμα ξεκινούσα με τα ψώνια δεν θα ήταν "σφηνάκι", όλες οι οινοποσίες της χρονιάς θα ήταν.
Εγώ να πω ότι ζηλεύω... αλλά δεν είμαι πρωτότυπη!!!
Ζηλεύω όμως την παράσταση του Καρυοοθραύστη που την είχα δει πριν πολλά-πολλά χρόνια στην Γερμανία και ήταν επίσης ανεπανάληπτη ... και δεν ζηλεύω τα ψώνια (γιατί κάτι με έχει πιάσει τελευταίως - μάλλον φταίνε οι ορμόνες) και δεν μου κάνουν καμμία εντύπωσει έρμα τα ψώνια!!! Μετά βίας ολοκλήρωσα τις αγορές των Χριστουγέννων. Τι να πω;
Πάντα τέτοια Σταυρούλα. Νέες εμπειρίες γεμάτα αρώματα, χρώματα, εικόνες, νέα τοπία και πολιτισμούς.
Υπέροχο το δώρο πράγματι Σταυρούλα!
Πάντα τέτοια!
Post a Comment