Συνταγές για κουνέλι , όπως υποσχέθηκα στην Juanita.
Σίγουρα υπάρχουν κι’ άλλες, αυτές όμως έχω προσωπικά καταγεγραμμένες στο ηλεκτρονικό μου αρχείο, τόσο από την φιλενάδα μου, όσο και από άλλες αναζητήσεις κατά καιρούς.
Κουνέλι λεμονάτο με θυμάρι
1 κουνέλι μεγαλούτσικο
2/3 ποτηριού ελαιόλαδο
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
χυμό από 3 λεμόνια μέτρια
1 κουταλιά σούπας θυμάρι
αλάτι, πιπέρι
1 ποτήρι ξύδι
άσπρο κρασί
Πλένουμε καλά το κουνέλι και το κόβουμε σε μερίδες, και το αφήνουμε για καμμια ώρα σε ξύδι. Μόλις κάψει το λάδι στην κατσαρόλα τσιγαρίζουμε το κουνέλι. Το σβήνουμε με το κρασί κι’ αφού ροδίσει ρίχνουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι. Αμέσως μετά αλατοπιπερώνουμε, βάζουμε το θυμάρι το χυμό των λεμονιών, ένα ποτηράκι νερό και το αφήνουμε να σιγοβράσει σε μέτρια φωτιά για 40 λεπτά. Αν κατά τη διάρκεια της βράσης έχει πιει το νερό του, μπορούμε να προσθέσουμε λίγο ακόμη.
Σερβίρεται με πατάτες φούρνου ριγανάτες.
Kουνέλι τηγανιτό
1 κουνέλι μέτριο
1 ποτήρι ξύδι
Ελαιόλαδο
Αλάτι, πιπέρι, ρίγανη (προαιρετικά)
Αλεύρι, ή γαλέτα από μαύρο κρητικό παξιμάδι και αυγό.
Πλένουμε καλά το κουνέλι και το κόβουμε σε μερίδες, και αφού στραγγίσει από τα νερά, αφήνουμε για μια ώρα στο ξύδι. Το στεγνώνουμε, το αλατοπιπερώνουμε και πασπαλίζουμε με αλεύρι καλά απ’ όλες τις πλευρές. Τινάζουμε να φύγει το περιττό αλεύρι. Μόλις κάψει το λάδι στην κατσαρόλα τηγανίζουμε το κουνέλι γυρίζοντας το από όλες τις πλευρές, να αποκτήσει ωραίο ρόδινο χρώμα . Μπορούμε αντί γι’ αλεύρι να χρησιμοποιήσουμε γαλέτα από μαύρο κρητικό παξιμάδι και αυγό (όπως κάνουμε τα σνίτσελ). Σερβίρουμε ζεστό με σαλάτα και πατάτες τηγανιτές κομμένες ροδέλες (πολύ τις συνηθίζουν σε κάποια μέρη της Κρήτης).
Κουνέλι με κάππαρη κι’ ελιές
(από το Βιβλίο της κας Μ. Λαμπράκη) για τα Χόρτα
1 μέτριο κουνέλι κομμένο σε μικρά κομμάτια
1 φλυτζάνα κοτσανάκια σέλινου
1 φλυτζάνα ελιές πράσινες ξιδάτες
200 γρ κάππαρη σε άρμη
1 κουταλιά της σούπας κουκουνάρι
1/2 φλυτζάνα ξύδι λευκό
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2 φλυτζάνες αλεύρι
1 κουταλάκι ζάχαρη
αλάτι , πιπέρι πράσινο φρεσκοτριμμένο
Πλένουμε και στεγνώνουμε τα κομμάτια από το κουνέλι.. Σε ένα βαθύ τηγάνι σοτάρουμε ελαφρά το κρεμμύδι για 2-3 λεπτά. Αλευρώνουμε τα κομμάτια από το κουνέλι και τα βάζουμε κι αυτά να ροδίσουν ελαφρά στο τηγάνι. Προσθέτουμε 1/2 φλυτζάνα νερό, την κάπαρη, τις ελιές και το σέλινο, σκεπάζουμε το τηγάνι και ψήνουμε σε μέτρια θερμοκρασία για 25 λεπτά. Δοκιμάζουμε μ’ ένα πιρούνι, η σάρκα του κουνελιού πρέπει να είναι τρυφερή. Αν όχι, προσθέτουμε λίγο ακόμα νερό και συνεχίστε το ψήσιμο για 15 λεπτά ακόμα. Πασπαλίζουμε με τη ζάχαρη και ραντίζουμε με το ξύδι. Αφήνουμε το φαγητό να σιγοβράσει για 10 ακόμα λεπτά και σβήνουμε τη φωτιά. Σκεπάζουμε με μία βαμβακερή πετσέτα και αφήνουμε το φαγητό να "ξεκουραστεί" για 10 λεπτά πριν σερβίρουμε. Συνοδεύεται με μικρές βραστές πατατούλες.
Κουνέλι με μπύρα Kρητική
(φαντάζομαι και μια άλλη μαύρη μπίρα μια χαρά θα του πέφτει του Bugs Bunny)
1 κουνέλι μεγαλούτσικο
1 μπουκάλι μαύρη μπύρα
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
μαϊντανός ψιλοκομμένος
λάδι
αλάτι, πιπέρι, ρίγανη
Πλένουμε, κόβουμε σε μερίδες και στεγνώνουμε το κουνέλι. Αμέσως μετά το ροδίζουμε στο ελαιόλαδο σε μία βαθιά κατσαρόλα, Το βγάζουμμε από την κατσαρόλα και προσθέτουμε το κρεμμυδάκι και το σκόρδο για σοτάρισμα. Αφού ροδίσουν, επιστρέφουμε το κουνέλι στην κατσαρόλα και βάζουμε τα υπόλοιπα υλικά καθώς την μπύρα (είπαμε σε κάποια περιοχή της Κρήτης παράγουν την δική τους μπύρα) χαμηλώνουμε τη φωτιά και σιγοβράζουμε. Δεν προσθέτουμε καθόλου νερό. Αν δούμε ότι το κουνέλι χρειάζεται λίγο χρόνο μέχριί να μαλακώσει και δεν έχει πολύ ζουμί, μπορούμε να προσθέσουμε λίγη μπύρα ακόμη. Σερβίρεται με ρύζι ή πουρέ και με πράσινη σαλάτα.
Κουνέλι στην γάστρα με μυζήθρα και χυμό πορτοκαλιού.
1 κουνέλι (περίπου 1.200 γρ.)
2 σκελίδες σκόρδο τριμμένο
1 κουταλιά σουπ. κύμινο
1 κουταλιά γλ. πάπρικα
1 φλιτζάνι λευκό κρασί
Χυμό και ξύσμα από ένα μεγάλο πορτοκάλι
1/3 φλιτζανιού ελαιόλαδο
1 κούπα μυζήθρα
αλάτι & πιπέρι
Κόβουμε το κουνέλι σε μερίδες, το ξεπλένουμε και το βάζουμε σε ένα σκεύος βαθύ με τα μπαχαρικά (κύμινο, τριμμένο σκόρδο, πάπρικα) το κρασί και το πορτοκάλι χυμό και ξύσμα. Το αφήνουμε στο ψυγείο τουλάχιστον 6 ώρες , να μαριναριστεί.
Σωτάρουμε το κουνέλι, αφού το στραγγίζουμε από τη μαρινάδα και το βάζουμε στην γάστρα.
Προσθέτουμε στη γάστρα τα υγρά της μαρινάδας, λίγο νερό, την μυζήθρα, αλάτι και πιπέρι, ανακατεύουμε καλά και ψήνουμε σε μέτριο φούρνο για 40 περίπου λεπτά.
Κουνέλι με καρύδια & δεντρολίβανο
1 μεγαλούτσικο κουνέλι
1 ποτήρι κόκκινο κρασί ή κονιάκ
3 μεγάλα κρεμμύδια ψιλοκομμένα
1/2 φλιτζάνι λάδι
4 ώριμες ντομάτες ξεσποριασμένες και κομμένες λιωμένες με το πιρούνι
αλάτι, πιπέρι, δεντρολίβανο
1/2 φλιτζάνι κοπανισμένα καρύδια
Καθαρίζουμε και πλένουμε καλά το κουνέλι, το κόβουμε σε μικρές μερίδες και το αφήνουμε για 3-4 ώρες μέσα σε κρασί κόκκινο ή κονιάκ. Το στραγγίζουμε και το βάζουμε σε βαθιά κατσαρόλα. Ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια και τα ρίχνουμε επίσης στην κατσαρόλα. Προσθέτουμε το λάδι και τα τσιγαρίζουμε. Στην συνέχεια προσθέτουμε τις λιωμένες ντομάτες, ανάλογο νερό, πιπέρι, αλάτι, δεντρολίβανο και αφήνουμε να βράσουν σε σιγανή φωτιά. Όταν ψηθεί το κουνέλι το απομακρύνουμε από την κατσαρόλα, ρίχνουμε το τρίμμα καρυδιού και αφήνουμε να πάρει μια βράση μέσα στη σάλτσα και να δέσει κάπως.
Σερβίρουμε το κουνέλι σε βαθιά πιατέλα μαζί με τη σάλτσα και συνοδεύουμε με λαζάνια ή πατάτες τηγανιτές σε ροδέλες.
Θυμάμαι πως κάπου ειχα διαβάσει και για κουνέλι με μπάμπιες καθώς και κουνέλι μπουκιές κρασάτο, αλλά δεν έχω περισσότερα στοιχεία, οπότε και δεν μπορώ να σας τα μεταφέρω.
Wednesday, January 24, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
22 comments:
Πω πω πω συνταγεεεεεές! Τώρα μου έρχεται να πάω εγώ για κυνήγι και να φέρω φρέσκα κουνέλια για να πειραματιστώ:))))
Μπράβω Πηνελόπη, με κατέπληξες!
Σε πρώτη φάση όμως λέω να τηλεφωνήσω στον κρεοπόλη μπας και έχει φυλαγμένο κανένα κουνέλι.
Αυτό το παιδί τα λιγουρέυεται ΟΛΑ! Άχ τι έχω πάθει η μάνα...
Με κάππαρη και ελιές! Αυτό μου γυάλισε! Και βέβαια το καρυδάτο, όπως σωστά μάντεψες.
Ευχαριστώ Λόπε!
Καλά να είσαι καλή μου... και να "λιγουρεύσαι" εγώ πάλι, καθόλου! Στο άλλο άκρο. Ψωμί, τυρί & μακαρόνια σε κάθε εκδοχή τους.
Λύδια, είσαι και μακρυά για να σου στείλει ο δικός μου. Μόλις παρήγγειλα δύο για το σάββατο! Αλλά τους τόνισα να κρατήσουν τα κεφάλια για πάρτη τους, μην την ξαναπατήσω!
Πηνελόπη μου,
Ακου λοιπόν τις λιγούρες από τις προηγούμενες εγκυμοσύνες μου...
Με το πρώτο μου παιδί (αγόρι)έτρωγα μόνο κορν φλεικς και γιαούρτι για 4 μήνες περίπου. Μετά μόνο λαδερά και μαύρο ψωμί, ήθελα μαγειρευτό φαγητό - τίποτα στεγνό. Γλυκά μηδέν!
Με το δεύτερο (κορίτσι)κεφτέδες για τέσσερεις μήνες, μετά μακαρόνια σε όλες τις μορφές.
Γλυκά, πάλι μηδέν!
Το περίεργο σε αυτή την εγκυμοσύνη είναι ότι μία μέρα πριν γεννήσω μου μύρισαν πάλι κεφτέδες. Δεν έδωσα σημασία και δεν τα έφαγα. Ε, το απίστευτο είναι ότι η κόρη που γεννήθηκε με μια ελία σαν κεφτεδάκι στο μπούτι της....
Τα συμπεράσματα δικά σου...
Πω-πω Λυδία μου, κοντά στην πρώτη σου εγκυμοσύνη σου, είμαι τώρα. Από γλυκά κι' εγώ πάλι μηδέν. Ποια, εγώ (!) που αν δεν έφτιαχνα ένα γλυκό την εβδομάδα, δεν το είχα σε καλό! Τώρα ούτε να ακούσω, όσο δε, για να το φάω μετά το "πληρώνω" ακριβά μ' ένα φούσκωμα ολκής.
Μαγισσούλα, οι συνταγές υπάρχουν σ’ ένα ηλεκτρονικό αρχείο που κρατώ εδώ και λίγο καιρό, πέρα από τις κατά καιρούς εκτυπώσεις και συλλογές σε χαρτί που φυλάω σε κλασέρ, για ν΄ ανατρέχω από καιρό σε καιρό. Έτσι δικαιλογείται η ταχύτητα.
Τελικά η τρίτη φαίνεται να είναι και η φαρμακερή-xmmm(η γλυκερή) ήθελα να πώ Πηνελόπη μου.
Το τι γλυκό θέλω να φτιάξω και να φάω δεν λέγεται!!! Ακόμα και σε φαγητό θέλω να προσθέσω φρούτα, ξηροκάρπια, σοκολάτα κλπ.
Σήμερα ας πούμε έφαγα ψωμί με βούτυρο, τυρί και μαρμελάδα...
Άσε και δεν τα γλυτώνω τα 20 κιλά πάλι αλλά δεν πειράζει γιατί τα κιλά της εγκυμοσύνης τα χάνεις γρήγορα.Υπομονή...
Ευτυχώς λειτουργεί αυτοπροστατευτικά ο οργανισμός σου. Όταν έμαθα τα καλά σου μαντάτα, το πρώτο που σκέφτηκα είναι ότι θα τα ρημάζεις τα γλυκά στην εγκυμοσύνη, σαν γνωστή γλυκατζού, χαχα!
Βρε lydia... λες τελικά να είμαι μόνιμα έγκυος; ΧΑΧΑ! Εμένα τα γλυκά γλυκά δεν μου αρέσουν. Αλλά μου αρέσουν τα γλυκά φαγητά. Θα μπορούσα να τρώω chuntney ακόμα και με φακές, που λέει ο λόγος...
Λοιπόν η επόμενη εκδοχή με σοκολάτα να σου πω ποιά θα είναι Juanita μου;
Φακές σαλάτα, με ντρέσινγκ σοκολάτας και χυμού πορτοκαλιού. Θα προσθέσεις και ψιλοκομμένες φέτες πορτοκαλιού μαζί με τον μαϊντανό και το αγγουράκι τουρσί και ποιός σε πιάνει;
Είδες, πάντως. Η φύση σωστά προβλέπει και προστατεύει, αμά φυσικά την αφήσουμε να κάνει την δουλειάς της.
Καλέ τι φουλ του κουνελιού είναι εδώ; Τα άπαντα του κούνελου!
Στο Ρέθυμνο τη φτιάχνουν την μπυρίτσα που λέτε, είναι βιολογική και πολύ πολύ καλή. Αλλά δεν την... εξάγουν εκτός νησιού, και στα Χανιά με το ζόρι τη βρίσκουμε, μικρή παραγωγή. Όσο για το κουνέλι... έχω κι εγώ μια σχέση... άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε, αφού και τώρα που γράφω σχόλιο σε post με κουνέλι κάπως νιώθω! Να την κάνω σιγά σιγά!
Ότι πρέπει είναι αυτό το post γιατι έχω ένα χωριάτικο -και μάλιστα κρητικό- κουνελάκι και περιμένει στην κατάψυξη εδώ και καιρό!
Για να δούμε τι θα διαλέξω?
Όσο για την όρεξη στην εγγυμοσύνη, εγώ την πρώτη φορά και μέχρι τον 4ο μήνα δεν μπορούσα να ανεχτώ ούτε τη μυρωδιά των αλλαντικών! Και το γάλα λιγάκι με χάλαγε. Όσο για τα γλυκά και τις σοκολάτες, δεν με απωθούν με τίποτα :-) ούτε τότε ούτε τώρα!
Καλημέρα και καλή λεφτεριά στις εγκυμονούσες,
popelix
Μόλις μου έφερε 2 η γυναίκα του χασάπη μας. Ελπίζω να αφαίρεσαν τα κεφάλια αυτήν την φορά, μου είπε ότι το είχε σημειώσει για να το φροντίσει ο άνδρας της. Μόνο που αυτά θα γίνουν και πάλι με σοκολάτα, λόγω του ισπανικού μενού που έχω τάξει για το σάββατο. Το επόμενο όμως, με κάππαρη και ελιές στα σίγουρα!
Πηνελόπη, ποιες από αυτές έχεις δοκιμάσει και ποιες προτείνεις;
Εμένα μου άρεσε η εκδοχή με ελιές και κάπαρη και με μυζήθρα και πορτοκάλι...μιαμ!
Τις έχεις δοκιμάσει, Κική;
Όχι, αλλά μου αρέσουν τα υλικά. Να σου πω: Ένα μαγαζί εδώ κάνει κουνέλι με δαμάσκηνα και κουνέλι με δεντρολίβανο. Με τα δαμάσκηνα ήταν τέλειο. Με το δεντρολίβανο, χμμμ. Πρέπει να αρέσει σε κάποιον το δεντρολίβανο. Έχει πολλή έντονη γεύση και διαπερνούσε όλο το κρέας.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω, ρε παιδιά, είναι η αναγκαστική μαρινάτα.
Γιατί; Ούτε είναι κυνήγι το κουνέλι για να μαλακώσει, ούτε βρομάει. Ποτέ δεν το έχω κάνει έχοντάς το μαρινάρει και ποτέ δεν ηταν σκληρό ούτε βρομούσε.
Κάποιος να μου λύσει την απορία;
Και ο δικός μου ο σε κρασί πνιγμένος κούνος, και άλλες δικές μου συνταγές και ο κούνος της Χουα που έφτιαξα απόψε αμαρινάριστοι και θαυμάσιοι ήταν.
Προσωπικές μου επιλογές μιας και με ρωτήσατε και δοκιμές κατά το παρελθόν. Το κουνέλι το τηγανιτό καθώς και το κουνέλι στην γάστρα με μυζήθρα και μάλιστα ξυνομυζήθρα γιατί μου αρέσει η μαλακιά της υφή και γεύση της.
Το μαρινάρισμα πιστεύω ότι χρειάζεται για έναν απλό λόγο. Ειδικά με το ξύδι ή την μπύρα, δίνει "τόνο" διαφορετικό στην γεύση του κρέατος. Αν πρόσεξες στις πρώτες συνταγές το αναφέρει πιο πολύ, γιατί ο τρόπος μαγειρέματος είναι πιο απλός χωρίς πολλά πολλά "στολίδια".
Ηθελα να ρωτήσω για την μυζήθρα με το κουνέλι. Είναι σκληρή η μαλακιά;
Καθυστερημένη απάντηση, δυστυχώς...
Μιλάμε για μαλακιά (χλωρή) μυζήθρα στο κουνελάκι, που στην ουσία έρχεται να δώσει άρωμα και να ενωθεί όμορφα στην σάλτσα του.
Post a Comment