Friday, January 12, 2007

Λουκουμάδες conquistadores*!!!

Πέρυσι τέτοια εποχή είχα δώσει στο hungry μια συνταγή για λουκουμάδες. Πραγματικά είναι από τους πιο ωραίους λουκουμάδες που έχω φάει, ακόμα και την επόμενη μέρα!
Η καλή μας η Σταυρούλα,που πέρασε χαααάλια στην Αμερική-δε-ζηλεύω τα Χριστούγεννα, τους έφτιαξε εκεί και ξετρέλανε όλο τον κόσμο!
Έτσι, οι λουκουμάδες της Κικής, από τα χεράκια της Σταυρούλας, ως άλλοι conquistadores-κατακτητές, κατέκτησαν την πρωτοχρονιά που μας πέρασε τα στομαχάκια των αμερικανόπαιδων! Ίσα που πρόλαβε να φωτογραφίσει η Σταυρούλα ό,τι απέμεινε μετά τη μάχη!
Ιδού η συνταγή λοιπόν των κατακτητών

ΛΟΥΚΟΥΜΑΔΕΣ

1 κούπα χλιαρό νερό
1 κούπα χλιαρό γάλα
2 φακελάκια ξηρή μαγιά
1 κουτ. σούπας ζάχαρη
1 κουτ. γλυκού αλάτι
4 κουτ. σούπας λάδι
3 και 1/4 κούπας αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Προεραιτικά: γλυκάνισο

Διαλύουμε τη μαγιά στο νερό.
Τη βάζουμε στο μπολ του μίξερ μαζί με όλα τα άλλα υλικά και τα χτυπάμε να γίνουν ένας χυλός (όχι πολλή ώρα χτύπημα).
Σκεπάζουμε το μπολ και το αφήνουμε κανα δύωρο να φουσκώσει.
Ζεσταίνουμε λάδι (οι λουκουμάδες θέλουν πάντα βαθύ τηγάνι και πάρα πολύ λάδι).

Παίρνουμε με το χέρι μας ζύμη και με τη βοήθεια ενός μικρού βρεγμένου κουταλιού (το βουτάμε μετά από κάθε κουταλιά σε ποτήρι με νερό για να μη κολλάει η ζύμη στο κουτάλι)πετάμε απαλά μέσα στο καυτό λάδι λουκουμαδάκια. Χαμηλώνουμε τη φωτιά (γιατί αλλιώς δε θα προλαβαίνετε να τους γυρίσετε και να τους βγάλετε, ειδικά μετά την πρώτη τηγανιά οι επόμενες θέλουν πιο χαμηλή φωτιά). Τους βάζουμε μέσα σε μπολ με χαρτί κουζίνας και όταν τελειώσουν τραβάμε το χαρτί και ρίχνουμε από πάνω μέλι, κανέλα, αν θέλουμε σουσάμι, καρύδια ή ό,τι αρέσει στον καθένα.

Είναι τα πιο στρογγυλά λουκουμαδάκια (και χωρίς ποδαράκια) που έχω δει.
Αν κάποιος θέλει γλυκάνισο το προσθέτει κι αυτό μέσα στη ζύμη
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

υ.γ. Συμπλήρωσα φωτό με τον τρόπο που τους πιάνουμε.

26 comments:

Juanita La Quejica said...

Είπα κι εγώ... μισό πιατάκι τους έφτιαξε η Σταυρούλα; ΧΑΧΑ! Και του χρόνου κορίτσια να κατακτήσουν και άλλα μέρη οι λουκουμάδες σας!

Anonymous said...

Λουκουμάδες; ΛΟΥΚΟΥΜΑΔΕΣ!!!

Έεεερχομαιιιιιι!

kiki said...

Άντε και στην Ευρώπη! Μου φαίνεται θα τους κάνω το βράδυ και θα συμπληρώσω με τη φωτό που είπα...

Anonymous said...

πέτα βρε Κική και κανέναν στο διπλανό μπλογκ :)

kiki said...

Μαρή άλλη Α, λουκουμάδες από του Φάκαλου στην Πάτρα είχες φάει ποτέ;
Μαγισσούλα σε ποιό; Στο φωτογραφικό μου η στα ελιξήριά σου; Να μαγευτεί ο κόσμος από τους λουκουμάδες! Χαχαχαχα!

Maria M said...

Λουκουμάδες ε? η γιαγια μου τους έφτιαχνε πάντα και εξαφανίζονταν κάπως έτσι όπως της Σταυρούλας.
Κική την Ευρώπη όλοι δεν ξέρω αν την έχουν κατακτήσει πάντως στην Ρώμη έχουν κάνει πάταγο, απο τα χεράκια του αδερφού μου!!!!

Anonymous said...

Λοιπόν εφτιαξα δύο δόσεις, που σημαίνει σωρόοοοο λουκουμάδες και ξαφνικά η κουζίνα απέκτησε απίστευτη κινητικότητα. Εκείνο που θέλω να τονίσω ότι είναι πολύ νοστιμοι και κρύοι. Συνήθως οι λουκουμάδες γίνονται αμα κρυώσουν λαστιχο. Αυτοί όχι. Ευχαριστώ Κική για τη συνταγή.

kiki said...

Σταυρούλα κι εμένα αυτό με έκανε να τους αγαπήσω: το καλό τους σχήμα και το πιο σημαντικό ότι ήταν υπέροχοι και κρύοι. η συνάδελφος που μας τους είχε φέρει και έτσι έμαθα τη συνταγή, τους είχε φτιάξει την προηγούμενη μέρα και παρόλα αυτά ήταν τέλειοι. Είχε βάλει και σουσάμι!
Η δόση αυτή βγάζει πολλούς λουκουμάδες παιδιά όπως λέει και η Σταυρούλα...
Μαρία με τι συνταγή;

Maria M said...

ναι Κικη με αυτή την συνταγή η οποια είνα η ιδια που εφτιαχνε η γιαγια μου και μετα η μανα μου κι ο αδερφος μου. Εγω δεν τους φτιάχνω γιατί δεν αρέσουν στην αφεντομουτσουναρα μου οι λουκουμάδες.
Καλέεεεεεεεεεεεε μην βαράτεεεεεεεεεε ωχ ωχ ωχ

Λία Π. said...

Έχετε δοκιμάσει αλμυρούς λουκουμάδες ;

Λοιπόν στο χυλό που ήδη έχουμε φτιάξει προσθέτουμε:

Α) τυρί φέτα και πιπέρι
Β) σαλάμι και τυρί παρμεζάνα ή γραβιέρα
Γ) κριμ τσιζ, σολομό και φρέσκο κρεμμυδάκι, λίγο αλάτι και πιπέρι.

Maria M said...

Λία με πρόλαβες πάνω που βρήκα πάλι χρονο λόγω δουλειάς, να το γράψω το διάβασα απο σένα.
Να προσθέσω απλά ότι είναι καταπληκτικοί. Αυτούς τους λουκουμαδες τους τρώει η αφεντομουτσουναρα μου χαχαχα

Anonymous said...

Ο Φάκαλος;;;
Που τον θυμήθηκες τώρα...

kiki said...

Άρα είχες φάει Γιάννη...

Anonymous said...

Από το Φάκαλο είχα δοκιμάσει ο,τιδηποτε μπορείς να φανταστείς, αλλά λουκουμάδες όχι! Έχασα;

Πάντως τους καλύτερους τους έχω φάει στον Πύργο, στο Λίντο - μετακόμισε και δε φτιάχνει πιά :-(

Anonymous said...

Και εγώ στον Φάκαλο είχα δοκιμάσει πολλά , αλλά όχι λουκουμάδες.
Πρέπει να έχει κλείσει τώρα έτσι;
Εμείς τότε ('84-'89) είχαμε στέκι ένα άλλο απέναντι δίπλα στο περίπτερο. Παυλίδης αν δεν κάνω λάθος...

Anonymous said...

ο τελευταίος ανώνυμος είμαι εγώ...

kiki said...

Νομίζω ότι ο Φάκαλος της παραλίας έκλεισε, δεν ξέρω αν έχει πάει αλλού. Είχε ανοίξει μέσα στο Καρφούρ αλλα κι εκείνο έκλεισε, άρα, ίσως και τα υπόλοιπα μαγαζιά...

Anonymous said...

Τους έφτιαξα (άτιμη Πατρινιά, εσύ θα φταίς αν παχύνω κι άλλο! :-Ρ )! Ωραιότατοι, όντως, αλλά όχι και την επόμενη μέρα. Ούτε κρύοι, ούτε ζεσταμένοι στα μικροκύματα.

'Εφτιαξα και μερικούς αλμυρούς (πολύ ωραία η ιδέα σου, Λία) με ζαμπόν και τυρί. Θαύμα κι αυτοί. Και αυτοί μ΄άρεσαν και την επόμενη!

luna said...

Aporia... se ti ladi tous tiganizete.Pezi rolo an tha einai eleolado .sporeleo H opiodipote allo?

kiki said...

Σε ελαιόλαδο εγώ. Ρουφάνε πολύ βέβαια αλλά βάζω χαρτί κουζίνας.
Θα δοκιμάσω κι εγώ τους αλμυρούς.

Anonymous said...

Είχες δεν είχες με έβαλες και μένα στο τριπάκι και έφτιαξα 1/2 δόση χθες. Τους τηγάνισα σε αραβοσιτέλαιο (είχε τελειώσει το ελαιόλαδο στο ροϊ και βαριόμουν να κάνω τη μετάγγιση) και έγιναν πολύ τραγανοί (εξωτερικά) και ωραίοι. Επίσης έπαιξα με το ιξώδες του μελιού (το αραίωσα με λίγο νερό στο ζέσταμα) και μ' άρεσαν περισσότερο. Έκρυψα 4 για να κάνω το τεστ της επόμενης μέρας αλλά ο (μεγάλος) ποντικός τους ανακάλυψε και... πάνε.
Υ.Γ. Αν κατάλαβα από τη φωτογραφία, εγώ μάλλον τους "πιάνω" με την ανάποδη φορά, με το κουτάλι τους σπρώχνω-πετάω στο τηγάνι χωρίς ουσιαστικά να τους "κουταλιάζω" (αν κατάλαβε κανένας να μου τρυπήσει τη μύτη).

kiki said...

Εγώ κατάλαβα πάντως. Δοκίμασε την επόμενη φορά να βουτάς το κουτάλι σου σε νερό και μετα να παίρνεις το λουκουμαδάκι από το χέρι σου. Είναι σίγουρα καλύτερο και λιγότερο επικίνδυνο από το
"πεταχτό". Τώρα θα δοκιμάσω της Λίας την εκδοχή γιατί φαντάζομαι ότι θα γίνονται σαν τυροκροκετούλες-μιαμ

Anonymous said...

Ναι, έτσι ακριβώς, η ζύμη από το χέρι και το κουταλάκι να έχει περάσει από νερό. Μόνο που εγώ πιάνω αλλιώς τη ζύμη, τελοσπάντων.
Χθες μου ξέφυγε μια γρήγορη με το κουτάλι γεμάτο νερό και το (καφτό) λάδι πιτσίλισε όλη την κουζίνα! Θέλει την προσοχή του.
Καλή επιτυχία με τις κροκετούλες.

kiki said...

Γι αυτό σου λέω: με το κουταλάκι και κοντά στο λάδι. Το πεταχτό είναι επικίνδυνο...

Λία Π. said...

Δοκιμάστε να τους περιχύσετε με σάλτσα σοκολάτας και καρύδι χοντροκομμένο. Είναι το κάτι άλλο.

Anonymous said...

Απαντώ στην ερώτηση της luna. Εδώ τηγανίζω (οταν...) πάντα με ελαιόλαδο παραγωγής μας εξτρα παρθένο. Στην Αμερική όμως με $24 το λίτρο το ελαιόλαδο, είπα να μην στείλω τους ανθρώπους που με φιλοξενούσαν στο νοσοκομείο με εγκεφαλικό, τηγανισα με αραβοσιτελαιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...