Κάποια στιγμή στο παρελθόν, νομίζω πριν ανοίξουμε το Hungry For Life, είχε η Μαρίνα μια ιδέα για σχολιασμούς μαγαζιών μαζικής εστίασης, να μοιραζόμαστε δηλαδή όλοι τις εμπειρίες μας.
Δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο χωρίς να κινδυνεύσουμε να έχουμε νομικά προβλήματα. Αν κάποιος γνωρίζει, ας μας πει.
Όμως... αν οι εντυπώσεις μας από ένα μαγαζί είναι θετικές, τί θα λέγατε να μοιραζόμαστε εδώ την εμπειρία, το "μυστικό", τη "σύσταση" και κάποιες λεπτομέρειες για τον χώρο όπου φάγαμε ή ήπιαμε καλά; Τί κίνδυνοι άραγε ελοχεύουν σε τέτοια κείμενα;
33 comments:
Δύσκολος ο καλός όσο και ο κακός λόγος Juanita..
Γιατί δεν ρωτάς τον φίλο το Βασίλη, που πρέπει να είναι ο ίδιος Επίκουρος που κάνει κριτική μαγαζιών;
Juanita, έγινε παρανόηση, τότε παλιά σου είχα κάνει πρόταση να συμμετέχεις αν ήθελες στο δικό μου μπλογκ..για συνταγές κλπ. Αυτή ήταν η ιδέα.
O χώρος των εστιατορίων είναι πολύ ακανθώδης για ερασιτέχνες μάγειρες και μαγείρισσες σαν και εμάς. Στη θέση σου ούτε που θα τους άγγιζα.
Όπα!
Άλλη η δουλειά του ναύτη κι άλλη του ρεστο-θάφτη.
Άκρως επικίνδυνο. Η μεν κακή κριτική για τα γκάζια της ομάδας, η δε καλή για τα κιλά μας!
Μη μασάτε με το τί γίνεται στον Τύπο, κι εκεί έχουν τα νομικά τους προβλήματα, αλλά παράλληλα και τη νομική και την εργασιακή στήριξη κι όμως όλα είναι τόσο τέλεια κι αγγελικά φτιαγμένα. Ακόμα κι αν περάσει κακιά κριτική, είναι με το γάντι!
Υ.Γ. Ο Βασίλης είναι μεν ο Επίκουρος ο καλός μπλόγκερ με το εξαίρετο φωτογραφικό υλικό, αλλά δεν είναι ο γνωστός γευσιγνώστης και συγγραφέας.
Μαρίνα, παρανόηση, νόμιζα ότι μιλούσες για κάποιο ομαδικό μπλογκ.
Δεν αναφέρομαι σε κριτικές όπως αυτές που διαβάζουμε στα περιοδικά. Αλλά για τις εντυπώσεις μας βρε παιδί μου σαν καταναλωτές και πελάτες, που δικαιούμαστε στην τελική να έχουμε την άποψή μας γι αυτό που πληρώνουμε. Αν όχι για τις αρνητικές κριτικές, τουλάχιστον για τις θετικές.
Κάτι σαν αυτό που έχει το trip advisor και μπαίνουν όλοι και γράφουν τις εντυπώσεις τους από τα ξενοδοχεία. Γιατί να μην κάναμε κάτι παρόμοιο -δεν έχω συγκεκριμένη εικόνα στο μυαλό μου, το ψάχνω, γι αυτό και το έθεσα προς συζήτηση- σε επίπεδο εστιατορίων, μπαρ κλπ;
Πρόκειται για ένα απλό blog και για απλούς ανθρώπους που ανταλλάσσουν απόψεις, έτσι; Ή κάνω λάθος;
Όταν π.χ. βάζουμε μια συνταγή μας με τα άλφα μπαχαρικά για τα οποία ένας διάσημος σεφ θα έφριττε, μάς κάνει κάποιος "ντα"; Μας λέει "είστε επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία" κ.λ.π. ;
............. Δεν ξέρω. Νομικά προβλήματα, "συκοφαντική δυσφήμιση" κ.ά. "παίζουν" πολύ στις μέρες μας, ακόμη και αδίκως: π.χ. ο απατεώνας πρώτος αρχιτέκτονάς μας (τον αλλάξαμε ευτυχώς, με χίλια ζόρια) στις διαμαρτυρίες μας απείλησε και με μήνυση από πάνω, αλλά λούφαξε όταν του είπαμε ότι είχαμε στοιχεία και για τη γυναίκα του ακόμα που εξαπάτησε το δημόσιο ούσα υπάλληλος ΚΕΠ (άσχετο, ξέρω, μόνο ως παράδειγμα αδικίας το έφερα).
Το ζήτημα είναι ότι στις παρέες ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ να λέμε αν μας άρεσε ή όχι ένα εστιατόριο.
Η δική μου ερώτηση είναι: τι εστί blog τελικά;
Είναι κάτι επίσημο και υπεύθυνο όπως μια εφημερίδα ή ένα τηλεοπτικό κανάλι (ε, καλά, χα χα χα) ή είναι ένα διαδικτυακό "ημερολόγιο" όπου κάποιος δικαιούται να λέει ό,τι του γουστάρει ανεπίσημα;;;
Η TV έχει το ΕΣΡ της, τα blogs τι "αστυνόμευση" έχουν;
Κι ένα blog που ασχολείται με τη γαστρονομία δικαιούται ή δε δικαιούται να σχολιάσει και χώρους εστίασης;
Ίσως να το γνωρίζετε ήδη οι περισσότεροι, αλλά βάζω και το λινκ για να μπορείτε να το τσεκάρετε εύκολα. Δεν είναι το ίδιο, πάντως όλοι μπαίνουν και γράφουν τις εντυπώσεις τους (από διθυραμβικές ως θάψιμο του σκοτωμού) για τα ξενοδοχεία ανά τον κόσμο.
http://www.tripadvisor.com/
Α, ναι, και τώρα που είπε η Juanita για το Tripadvisor, θυμάμαι ότι έγραψα κάποιες κριτικές ξενοδοχείων εκεί -θετικές και αρνητικές- και έλαβα ευχαριστήρια από υποψήφιους ταξιδιώτες.
Κι εγώ έλαβα υπ'όψιν διάφορες γνώμες από κει στην επιλογή ξενοδοχείου, πάντα σκεπτόμενη ότι πρόκειται για απλούς ανθρώπους και όχι για επαγγελματίες, έτσι δεν αναζητούσα ευθύνες σε κανέναν αν διαφωνούσα. Η πολυφωνία έλυνε το πρόβλημα. Έγραφαν πολλοί για το ίδιο ξενοδοχείο κι έβγαιναν τα συμπεράσματα, πάντα ερασιτεχνικά.
Όταν γράφτηκα στο Tripadvisor δεν τέθηκε κανένα νομικό ζήτημα...
Κορίτσια, προφανώς εσείς το έχετε δοκιμάσει το θέμα τότε και στο hungry.gr. Ελπίζω να πάτε καλά όμως αφήστε με να έχω τις επιφυλάξεις μου.
Δεν είχα προσέξει ότι ειχε ήδη κουβεντιαστεί εδώ το θέμα κι έγραψα στο chat.Να σας πω λοιπόν κι απο δώ, πως απ το καιρό του παλιού gourmet.gr κάνοντας κάποια κακιά κριτική για εστιατόριο, το εστιατόριο κυνήγησε τον τότε administrator και έκτοτε δεν επιτρεπόταν η κριτική με το όνομα του μαγαζιού.΄Η γενικώς. Προσοχή μη μπλέξουμε κι είναι κρίμα.
Το θέμα της κριτικής είναι πολύ δύσκολο.
Πρέπει να ξέρεις καλά αυτόν που γράφει.
Ή να έχεις τον τσεκάρει πηγαίνοντας στα μαγαζιά που περιγράφει για να δεις αν έχετε τον ίδιο τρόπο σκέψης ή κουβεντιάζοντας μαζί του.
Όσο πιο ερασιτεχνικά γίνεται αυτό, τόσο το υποκειμενικό στοιχείο είναι πιο έντονο.
Πόσο εύκολα θα έθαβα εγώ το στέκι μου για παράδειγμα;
Από την άλλη τι εμπειρίες έχω για να κρίνω;
ΟΚ πήγα σε κάποιο εστιατόριο. Έχω πάει σε άλλα παρόμοια; Ξέρω τις αυθεντικές συνταγές ή γεύσεις; Πως θα το κρίνω;
Δύσκολα μονοπάτια...
Επειδή δε στην Ελλάδα γινόμαστε πολύ εύκολα κριτές άστο καλύτερα.
Άλλωστε κατά καιρούς έχω διαβάσει σε blog κριτικές για εστιατόρια που με προβλημάτισαν.
Για εστιατόρια που οι επαγγελματίες κριτικοί τα ανέβαζαν ψηλά.
Δεν είναι μόνο θέμα ελευθερίας του λόγου ή νομικίστικο. Πιστεύω πως είναι και θέμα ικανότητας.
Το κύκλωμα είναι πολύ περίεργο, δεν υπάρχει λόγος να μπλέξεις.
Φυσικά μιλάω για γνωστά μαγαζιά που ίσως δημιουργήσουν πρόβλημα. Το να γράψεις για ταβερνάκια ή κουτούκια ειδικά σε ταξιδιωτικές εμπειρίες είναι διαφορετικά.
Γιατί είναι διαφορετικά με τους "μικρούς"; Γιατί ΝΑ είναι δηλαδή...
Όπως σε όλα, ε;
Yparxei paradeigma gia auto pou thelete na kanete sto www.trustedplaces.co.uk. Se auto to site exeis thn dynatothta na baleis kritikh kai entyposeis se opoio establishment episkeptesai. Apo bar kai estiatorio mexri to gyradiko ths geitonias. Ap'oti ksero to website mexri stigmhs ta paei poly kala kai den exei problimata.
Apo thn allh den xreiazetai na eisai independent site gia na exeis provlimata meta apo kritikh. Se auto to arthro ( http://travel.guardian.co.uk/article/2007/feb/10/restaurants.travelnews.food )
pou egine published sthn guardian tou perasmenou sabatou anaferetai gia estiatorio pou ekane mynhsh se efhmerida meta apo asxhmh kritikh pou elabe.
Hope the above was helpful.
Το ίδιο ερώτημα με εσένα έχω Αθανασία. Γιατί για τους "μικρούς" μπορούμε να λέμε ό,τι θέλουμε, ενώ τους "μεγάλους" μην αγγίζετε;
Πάντως, εγώ δεν είχα στο μυαλό μου Γιάννη κάτι τόσο στημένο, ούτε βέβαια επαγγελματικό.
Μια προσωπική σύσταση, που βασίζεται σε προσωπική εμπειρία. Όπως αυτά που γράφουμε στο hungry, κυρίως για τα μέρη που πάμε διακοπές. Αλλά και για την πόλη μας ο καθένας.
Σε ευχαριστούμε Theo.
Από ό,τι καταλαβαίνω το πρόβλημα και ο κίνδυνος βρίσκεται στις αρνητικές κριτικές. Θα μπορούσαμε να περιοριστούμε μόνο στα μέρη που μας έκαναν θετική εντύπωση και έτσι δε θα υπήρχαν και επιπλοκές... Τί λέτε;
Αυτό που γράφεις τώρα, μόλις το διάβασα και στο blog της Μαρίνας πριν λίγο.
Για μέρη δηλαδή που σου έκαναν καλή εντύπωση.
Περίμενε όμως και αντίλογο. Μπορεί κάποιος να μην πέρασε καλά στο ίδιο μέρος, ή να ακολουθήσει την πρότασή σου και να απογοητευτεί.
Ναι το αρνητικό είναι το πρόβλημα για πολούς λόγους και όχι μόνο νομικούς.
Φρονώ πως το θέμα της κριτικής στην Ελλάδα είναι πολυσύνθετο. Συμφωνώ με όσα λέει ο Γιάννης και πιστεύω πράγματι ότι μία ανοιχτή κριτική (θετική ή αρνητική) για ένα εστιατόριο ή ξενοδοχείο μπορεί τελικά να έχει αρνητικές συνέπειες για το blog.Ας μη συγκρίνουμε τα όσα συμβαίνουν σε άλλα sites. Για παράδειγμα, το tripadvisor, το οποίο χρησιμοποιώ κάθε φορά που πρόκειται να ταξιδέψω, δεν είναι τυχάρπαστο. Είναι θυγατρική εταιρείας εισηγμένης στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, άρα έχει τεράστιο νομικό back-up.
Ωστόσο, θα ήθελα κι εγώ έναν τέτοιο χώρο για να μπορώ να ανταλλάσσω απόψεις για εστιατόρια και ξενοδοχεία.
Οπότε τί προτείνεις Αντιγόνη; Γιατί μπερδεύτηκα. Θέλεις μεν, αλλά φοβάσαι ότι θα έχουμε μπλεξίματα εδώ που απλά κάνουμε το κέφι μας τελείως ερασιτεχνικά;
@ JUANITA
Είμαι απόλυτα σύμφωνος με την θέση του dimitris R.
Αλλο πράγμα ο blogger που του αρέσει το παιχνίδι των γεύσεων και άλλο ο επαγγελματίας κριτικός.
Δεν νομίζω ότι η μπλογκόσφαιρα έχει την κρίσιμη μάζα που απαιτείται γιά να κάνει κανείς σοβαρή κριτική.
Πέρα από την νομική κάλυψη, θα πρεπει κανείς να ορίσει και τα κριτήρια βάσει των οποίων θα βαθμολογούνται οι εξεταζόμενοι.
Μία τέτοια διαδικασία πιστοποίησης του κριτικού, που γιά εμένα αποτελει προϋπόθεση γιά να ξεκινήσει κάτι τέτοιο, ξεφεύγει από τα όρια ενός blog γεύσεων και συνταγών.
Ε, τώρα αν περιστασιακά γράφουμε κάτι γιά κάπου που είναι σαν μία σημείωση σε ένα "ημερολόγιο" που τυχαίνει να είναι και web based, δεν είναι και κάτι που θα αναταράξει τον χώρο των κριτικών εστιατορίων !!! ( Θέλω να πιστεύω...)
Juanita ρωτάς "Γιατί για τους "μικρούς" μπορούμε να λέμε ό,τι θέλουμε, ενώ τους "μεγάλους" μην αγγίζετε;" Γιατί οι μεγάλοι είναι αυτό που είναι, έχουν "μεγαλώσει" και "επενδύσει" με κόπο και χρήμα στη τέχνη τους που την έκαναν αργά-αργά επιχείρηση. Δεν φθάνει μόνο να μαγειρεύεις καλά..οι σχολες μαγειρικής κάθε χρόνο δίνουν πτυχία σε πολύ κόσμο, αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι θα πάρουν και σκούφους.. Οι ταλαντούχοι θα χρειαστούν χρόνο, γνωριμίες, δουλειά δίπλα σε άλλους πιό έμπειρους μάγιστρους της γεύσης μήπως και αν φθάσουν στο επίπεδο που ονειρεύονται.
Ενα γνωστό εστιατόριο με καταξιωμένους συνεργάτες γεύσης και οίνου που έχει επενδύσει στην καλή του φήμη δεν θα πάρει καλά μιά κριτική απο την κα Πηγακαιειδοπούλου που κάνει την πλάκα της με ένα μπλόγκ. Μπορείς να πείς έφαγα αυτό και δεν ταίριαζε με τις γεύσεις μου, όχι όμως ότι ο σέφ είναι ανίδεος, σκότωσε το πιάτο, σταυρώστε τον. Αυτά ίσως να τα κάνουν άλλοι που έχουν ΠΛΑΤΕΣ να μπορούν να αντεπεξέλθουν πιθανές ΜΗΝΥΣΕΙΣ.
Ο Δημήτρης Ρ. στο εξήγησε πιό καλυμμένα απο μένα.
Κατάλαβες τώρα?
Εχετε κάνει μία ωραία προσπάθεια με συνταγές και εξερευνήσεις εδώ. Γιατί να χρειαστεί να κλείσει?
Αυτό ακριβώς εννοώ Kώστα. Μια σημείωση σε ένα ημερολόγιο που τυχαίνει να είναι και web based (ο ορισμός του blog δηλαδή, ηλεκτρονικό ημερολόγιο), μια θετική προσωπική εμπειρία που να την μοιραζόμαστε με όσους "παίζουμε" στο Hungry For Life.
Καμμία σχέση με επαγγελματικές αναφορές. Μην μπλέκουμε πράγματα που δεν έχουν καμμία απολύτως σχέση μεταξύ τους βρε παιδιά!
Για informal κουβέντα βασισμένη στο πού φάγαμε και ήπιαμε καλά χθες και μας άρεσε μιλάω...
Αυτά περί επαγγελματικών κριτικών, ρεστοθάφτηδων, ΜΜΕ κλπ... τί σχέση έχουν με αυτό το blog ή με αυτό που ρωτάω εγώ εξαρχής;
Επαναλαμβάνω "τί θα λέγατε να μοιραζόμαστε εδώ την εμπειρία, το "μυστικό", τη "σύσταση" και κάποιες λεπτομέρειες για τον χώρο όπου φάγαμε ή ήπιαμε καλά".
Γι αυτό μιλάω... όχι για θάψιμο, ούτε για βαθμολογίες και χρυσά βατόμουρα ή όσκαρ...
Όπως και να έχει, βλέπω -ομολογώ με μεγάλη έκπληξη- ότι υπάρχουν πολλές επιφυλάξεις και τελείως διαφορετικοί τρόποι ανάγνωσης της ιδέας μου, οπότε το αφήνουμε εδώ.
Juanita μου, νομίζω πως είναι αρκετά σαφές. ΅Είμαι επιφυλακτική. Θέλω μεν αλλά, όπως όλοι οι άλλοι, κρίνω ότι μπορεί να υπάρξουν προβλήματα. Δεν μπορείς να ξέρεις πώς θα αντιδράσει κάποιος, είτε αυτός είναι ένα πασίγνωστο εστιατόριο, είτε ένα κουτούκι. Μία λύση, είναι αυτή που εφαρμόζεται και στο "γειτονικό" hungry, δηλαδή όχι ονόματα (εκνευριστικό). Μία άλλη λύση είναι κάποιος από εμάς να ρωτήσει ένα δικηγόρο για το τι ισχύει τέλος πάντων. Υπερβολικό? Μία τρίτη λύση είναι να αρχίσουμε να ανταλλάσσουμε ανοιχτά τις απόψεις μας και να δούμε τι γίνεται. Μία τέταρτη λύση είναι απλώς να το ξεχάσουμε. Ας διαλέξουμε.
Mαρίνα, γράφαμε ταυτόχρονα. Επιμένω, διάβασε την αρχική μου πρόταση. Είδες πουθενά να αναφέρομαι σε ρεστοθάψιμο; Μιλάμε για τελείως διαφορετικά πράγματα. Αλλά και έτσι ακόμα, αν πάω σε κάποιον "μεγάλο" -που δεν έχω την οικονομική δυνατότητα στην πανάκριβη Ελλάδα τουλάχιστον- και αισθανθώ ότι με έπιασαν κορόϊδο γιατί το φαγητό είναι μπαγιάτικο -λέμε τώρα, υποθετικό το σχόλιο- γιατί να μην μπορώ να το εκφράσω; Εγώ δεν επενδύω τα χρήματα και τον χρόνο μου, για να μην μιλήσω και για την υγεία μου, σαν καταναλωτής και πελάτης; Επειδή είμαι μια Πηγακαιειδοπούλου που κάνει την πλάκα της με ένα μπλογκ, σημαίνει ότι δεν μπορώ να διαμαρτυρηθώ αν νοιώσω ότι δεν μου προσφέρουν αυτό που μου έταξαν;
Αλλά ξεφεύγουμε ούτως ή άλλως από αυτό που πρότεινα από την αρχή. Άλλη ήταν η πρότασή μου, επιμένω. Όχι το θάψιμο, αλλά το μοίρασμα μιας θετικής εμπειρίας.
Το ζήτημα είναι πολύ λεπτό. Άλλο να πω "βρε παιδιά πήγα χτες στο τάδε μαγαζί (μέσα σε ενα ποστ) κι εφαγα υπεροχα" και αλλο να κάνουμε κριτικη. Εδώ παραστρατούμε σε μια συνταγή και ακούμε σχόλια. Πόσο μάλλον να σχολιάσουμε εστιατόρια. Προσωπικά, πιστέυω ότι η κριτική για ένα εστιατόρια που κινείται σε μια μέση κατάσταση είναι θέμα καθαρά υποκειμενικό. Αν εμένα δηλαδή με βάλεις να δοκιμάσω σαλιγγάρια που τα συχαίνομαι, θα γράψω αντικειμενική κριτική; Αν όμως γράψω για γλυκά, θα πω παραπάνω καλά λόγια. Για να το τραβήξω ακόμα πιο πέρα προσωπικα δε συμφωνώ ούτε με τους κριτικούς όχι μόνο εστιατορίων αλλά και κινηματογράφου ή ο,τι άλλο υπάρχει. Δεν το λέω για να τους θίξω αλλά βασίζω τη γνωμη μου στο γεγονός, ότι α)πολλές φορές η γνώμη τους μπορεί να είναι υποκειμενική, όπως και η δική μου
β)ίσως κριτικάρουν με κάποιους κανόνες πάνω στους οποίους βασίζονται, πχ, είχε ρίγανη ένα φαγητό αλλά ο κανόνας λέει ρίγανη δεν πάει σε τέτοιο φαγητό. Αν όμως εμένα στη γεύση μου αρέσει η ρίγανη, πολύ που νιάστηκα αν το λέει ή δεν το λέει ο κανόνας.
Ελπίζω να καταλαβαίνετε τι εννοώ. ΔΕ θέλω να θίξω κανέναν. Ουτε τους ειδικούς ούτε κανέναν. Εκείνο που θέλω να επισημάνω, είναι ότι η γνώμη του καθενός είτε ειδικού είτε όχι, είναι καθαρά υποκειμενική και γι αυτό καλύτερα να λέγεται παρεΐστικα.
Από αυτό το "παρεϊστικα" μου ήρθε η ιδέα Κική, γιατί έτσι θεωρώ ότι είμαστε εδώ. Και βέβαια υποκειμενικά γράφουμε, χρήστες σε ένα ομαδικό μπλογκ περί ανέμων και υδάτων είμαστε, με μία επικέντρωση στο τί φτιάχνουμε ή τί θα θέλαμε να φτιάχνουμε στην κουζίνα μας.
Μ'αυτό που είπε τώρα η Κική περί κινηματογράφου, θυμήθηκα πως στο ηλ.αθηνόραμα υπάρχουν οι κριτικές κοινού και ο καθένας λέει τη θετική ή αρνητική άποψή του για την ταινία (και πολύ χοντρά μερικές φορές). Γίνεται καιρό, και δεν είδα προβλήματα.
Για κοινό μιλάμε. Που γράφει με ψευδώνυμο ή, άντε, με το μικρό του όνομα.
Για εστιατόρια οι κριτικές δεν μπορεί να είναι μόνο θετικές. Αν εσύ γράψεις θετικά κι εγώ διαφωνώ, θα απαντήσω! Και δεν είναι μόνο το φαγητό (χαζή δεν είμαι να θάψω κάτι που δεν το τρώω προσωπικά, π.χ. πολλά κρεατικά, άρα δικό μου πρόβλημα), αλλά και το service. Γιατί να μην μπορούμε να μοιραστούμε μια καλή ή μια κακή εμπειρία; Η δύναμη του καταναλωτή...
Δεν εμπιστεύομαι πάντα τους "ειδικούς", παίζονται και παιχνίδια, υπάρχουν λαδώματα...
Μ'αρέσουν οι κριτικές "του κοινού", θα τις λάβω και ανάλογα υπ'όψιν ως ερασιτεχνών ή και άσχετων και όχι σαν "ευαγγέλιο" (ούτε των ειδικών τις έχω "ευαγγέλιο").
Αν το κάνετε Juanita θα το στηρίξω.
Οποιοσδήποτε ισχυρίζεται δημόσια ή διαδίδει για κάποιον τρίτο γεγονότα που μπορούν να βλάψουν την τιμή και την υπόληψή του, διαπράττει το αδίκημα της δυσφήμησης. Αν τα γεγονότα αυτά είναι ψευδή, τότε διαπράττει το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης. Δηλαδή, αν στο μπλογκ δημοσιευθούν σχόλια αρνητικά για κάποια επιχείρηση εστίασης, τότε ο ιδιοκτήτης που θεωρεί ότι θίγεται μπορεί να στραφεί νομικά εναντίον του μπλογκ και των διαχειριστών του. Για την περίπτωση των μπλογκ δεν ισχύει και η δικαιολογία της "ενημέρωσης" που ισχύει για τους δημοσιογράφους και οδηγεί στην απαλλαγή τους για ανάλογα αδικήματα. Θεωρητικά λοιπόν ο κίνδυνος είναι υπαρκτός, αν κι εφόσον τα όσα γράφονται (έστω κι αν είναι αληθινά γεγονότα) θίγουν την τιμή και υπόληψη εκείνου στον οποίον αναφέρονται. Μάλιστα, του παρέχεται από το νόμο η δυνατότητα να ζητήσει και αποζημίωση.
Αν τα γεγονότα είναι αληθή;
Επίσης, η Juanita ρώτησε για "διαφήμιση" και όχι για "δυσφήμιση" (ακριβής ορολογία), τότε τι γίνεται; Υποπίπτει στο "αδίκημα της διαφήμισης";
Γνωστό ότι η νομοθεσία στην Ελλάδα υπάρχει αλλά δεν εφαρμόζεται. Υπάρχει πιο αυστηρή νομοθεσία για τους εστιάτορες που μας βλάπτουν, αλλά κανείς τελικά δε μας προστατεύει από αυτούς.
Μπορούμε να μιλάμε μεταξύ μας γι'αυτούς φυσικά. Αυτό σημαίνει όχι δημόσια. Η δική μου αρχική ερώτηση ήταν πόσο δημόσιο και υπεύθυνο θεωρείται ένα blog. Νομίζω πως είναι πολύ πιο "πρόχειρο" από ένα site και μάλιστα δεν είναι ποτέ επαγγελματικό!
Οι παρουσιάστριες (όχι δημοσιογράφοι) κουτσομπολίστικων εκπομπών αλήθεια πώς και δεν είναι μέσα με τόσα "γεγονότα που διαδίδουν για τρίτους";
Εκεί κι αν μιλάμε για δυσφήμιση. Κι όμως, ελάχιστες οι περιπτώσεις νομικής οδού...
Εγώ ωσυμφωνώ με όσα λένε Αθανασία και Juanita, αλλά άμα είναι να σας κλείσουν το μπλογκ μην μπερδεύεστε βρε παιδιά!
ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΘΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ''ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΣΤΟ ΓΚΑΖΙ''..ΕΙΝΑ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΥ,ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΑΥΤΟ ΕΔΩ?Ή ΘΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΗ ΔΥΣΦΗΜΙΣΗ.ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΚΡΙΣΗ ΤΕΛΙΚΑ?
Post a Comment