Στις 2 Φεβρουαρίου γιορτάζεται πανηγυρικά στο Μεξικό η Μέρα των Κεριών - της Φωτιάς. Γιορτή εθνική, που έχει τις ρίζες στους προκολομβιανούς λαούς και τα έθιμά τους καθώς και την προετοιμασία της γης για την νέα σπορά, προσαρμοσμένη πλέον στις χριστιανικές αντιλήψεις και συνήθειες που εισήγαγαν οι Ισπανοί conquistadores μετά τον Οκτώβριο του 1492, όταν ο Colón πάτησε το πόδι του στη στεριά του μικρού νησιού Guanahaní που ο ίδιος μετονόμασε σε San Salvador, επειδή είχε μόλις σωθεί από το μεγάλο ταξίδι στο άγνωστο, με βάρκα την ελπίδα, την Niña, την Pinta και την Santa María.
Την Día de Candelaria οι Μεξικανοί τρώνε tamales.Λόγω έλλειψης χρόνου, σας παραθέτω μόνο κάποια links στα αγγλικά, στα οποία μπορείτε να βρείτε συνταγές που «φέρνουν» σε tamales. Για μας είναι κομματάκι δύσκολο να φτιάξουμε τις αυθεντικές που συνήθως γίνονται στον ατμό, γιατί είναι τυλιγμένες σε φύλλα καλαμποκιού, το κυριότερο προϊόν της γης των Mayas και των Aztecas, που τους βοήθησε να κρατηθούν στη ζωή και να δημιουργήσουν τους εξαιρετικούς πολιτισμούς τους, πριν εμφανιστούν οι Ευρωπαίοι και τα κάνουν όλα μαντάρα... ακόμα και το καλαμπόκι, το μεταλλάξαμε.
www.foodnetwork.com
www.pepperfool.com
mexicancooking.netrelief.com
www.cooking-mexican-recipes.com
www.fabulousfoods.com
www.sonofthesouth.net
www.gourmetsleuth.com
mexicanfood.about.com
southernfood.about.com
www.cooking-italian-food.com
mexicanfood.about.com
www.mexgrocer.com
Update: Αφού δεν μπορούμε να δοκιμάσουμε τις αυθεντικές tamales, ας τις "τραγουδήσουμε" τουλάχιστον...
Oscar D´León & La India - Los tamalitos de Olga
6 comments:
Αλήθεια ξέρεις που μπορώ να βρω φύλλα καλαμποκιού?
Κάθε φορά που διαβάζω τα ποστινγκς σας εδραιώνεται όλο και περισσότερο αυτό που έγραψα στην Κική την προηγούμενη φορά. Νομίζω ότι κάποια στιγμή αυτό το μπλογκ πρέπει να το κάνετε βιβλίο, "δημιουργική μαγειρική με ολίγον οίνο, ολίγον ταξίδια,ολίγον ιστορία και πολλά σχόλια από καλή παρέα". Εγώ πάντως ένα τέτοιο βιβλίο θα το χάριζα σε όλους τους αγαπημένους φίλους και στον εαυτό μου.
Να είστε καλά. Πολλούς χαιρετισμούς από την - επιτέλους- συννεφιασμένη Κρήτη.
Νατάσσα, στην Αθήνα έχω ακούσει για ένα μαγαζί που λέγεται La Tienda, και έχει προϊόντα από Λατινική Αμερική. Αυτή τη στιγμή δεν βρίσκω τα στοιχεία του δυστυχώς.
Και στην Αθήνα σήμερα έβρεξε, επιτέλους.
μερσί για το ταξίδι Juanita, έστω και νοερώς είναι μια ανάσα..
Σε κεντρικό σημείο της Αθήνας, Χαριλάου Τρικούπη κοντά προς τη Λ.Αλεξάνδρας, είναι κάποιο σωστό ινστιτούτο ισπανικών.Εκεί, λοιπόν, γιορτάζεται η μέρα αυτή και τα φαγητά που σερβίρουν είναι απίστευτα ωραία και μπόλικα.΄Ετυχε να πάω πρόπερσυ και μίλησε λίγο ο πρέσβης του Μεξικού και είπε μερικά για το θέμα κ.λπ. κ.λπ. ΄Ισως από εκεί να μαθαίναμε και που πωλείται τι στην Αθήνα.Μόλις βρω στοιχεία θα σας τα δώσω.
Επίσης να σας πω πως πλέον τα πιο ευπώλητα βιβλία είναι όσα αφορούν στη μαγειρική.Σας έχω κι εκδότη μόλις θελήσετε.
Νενάκι, μιλάς για το Al Andar, της αγαπημένης μου δρ. Μαρίνας Κατσαρά. Αν κοιτάξεις και στο μπλογκ μου θα δεις ότι αναφέρομαι συχνά στις εκδηλώσεις που διοργανώνονται εκεί, πρόκειται για τον πιο εξειδικευμένο χώρο στα της Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής στην Ελλάδα.
www.alandar.gr
Ναι γι αυτό μιλάω.΄Ισως τότε νάχεις γνωρίσει και την ανηψιά μου Ελίνα πούναι πολύ φίλη της Μαρίνας και φανατική Ισπανόφωνη και με μεταπτυχιακά στο Μεξικό.Πολιτικός Μηχανικός είναι η κοπέλα κατ αρχήν.
Post a Comment