Monday, April 30, 2007

Μπουγάτσα με κρέμα Μήλου & Σταφίδες

Όπως έλεγα και χθες στην παρέα, που βγήκαμε για μεσημεριανό και βόλτα, είχα μια επιθυμία (κάτι που δεν με πιάνει συχνά) για μια μπουγάτσα γλυκιά. Ο χρόνος βέβαια δεν με «έπαιρνε» δεν είχα και πολύ διάθεση να καταπιαστώ με την κουζίνα, ήταν μια χαρά η βόλτα και η παρέα μας, αλλά επιστρέφοντας στο σπίτι, δεν είχα «ξεπεράσει» την επιθυμία.
Πως λοιπόν να ικανοποιήσεις το ανικανοποίητο;
Στρώνεις κ…, βάζεις την ποδίτσα σου, βγάζεις τα υλικά σου και αρχίσεις να αυτοσχεδιάζεις.Κάπως έτσι λοιπόν μου προέκυψε η χθεσινή μπουγάτσα. Λίγη έφαγα, μόνον για την επιθυμία, την υπόλοιπη την μοίρασα, για να μην «κολάζομαι». Αλλά μου έφυγε ο «νταλκάς» που λένε…

Υλικά
· 1 λίτρο γάλα
· 1/4 κούπας βούτυρο
· 3/4 κούπας σιμιγδάλι ψιλό
· 2/3 κούπας ζάχαρη
· 3 αυγά
· 2 μεγάλα μήλα τριμμένα περιχυμένα με λίγο χυμό πορτοκαλιού (για να μην μαυρισουν, δεν έβαλα λεμόνι μην τυχόν επιρρεάσει την κρέμα).
· λίγες ξανθιές σταφίδες (προαιρετικά, αλλά ταιριάζουν πολύ με το μήλο και την κρέμα, και έτσι τις έβαλα κι' εγώ).
· λίγη βανίλια
· φύλλο από τα χεράκια σας ή ζύμης κουρού
· 2/3 κούπας λιωμένο βούτυρο
· ζάχαρη άχνη & κανέλα

Ζεσταίνουμε το γάλα σε μικρό κατσαρόλι. Σε μια κατσαρόλα που θα χρησιμοποιήσουμε για να φτιάξουμε την κρέμα (μην έχουμε και πολλά τσουμπλέκια μετά για πλύσιμο) θα λιώσαμε το βούτυρο στο οποίο και καβουρδίζουμε το σιμιγδάλι για ένα-δυο λεπτά ανακατεύοντας συνεχώς.
Ρίχνουμε το ζεστό γάλα, στο μείγμα βουτύρου – σιμιγδαλιού, ανακατεύοντας ζωηρά και αμέσως μετά τη ζάχαρη. Σε χαμηλή φωτιά, βράζουμε την κρέμα ανακατεύοντας συνεχώς μέχρι να πήξει. Την κατεβάζουμε από την φωτιά αφήνουμε λίγο να κρυώσει και ρίχνουμε και τα τριμμένα μήλα, τις σταφίδες και τα αυγά που τα έχουμε χτυπήσει μαζί με την βανίλια.
Από καιρό σε καιρό ανακατεύουμε την κρέμα για να μην πιάσει κρούστα.
Σε ταψί τετράγωνο ελαφρώς βουτυρωμένο, στρώνουμε το ένα φύλλο κουρού (ή δύο φύλλα χειροποίητα, ελαφρώς βουτυρωμένα μεταξύ τους) Απλώνουμε την κρέμα και σκεπάζουμε με το άλλο φύλλο (ή πάλι δύο χειροποίητα φύλλα). Βουτυρώνουμε πολύ ελαφρά την επιφάνεια του φύλλου, χαράζουμε και ψήνουμε στους 200 βαθμούς μέχρι να ροδίσει η επιφάνεια. Σερβίρεται ζεστή, όχι καφτή γιατί μπορεί να μας βαρύνει στο στομάχι, πασπαλισμένη με άφθονη ζάχαρη άχνη και λίγη κανέλα. Και πιο κρύα λόγω του φύλλου (ειδικά άμα το έχετε φτιάξει με τα χεράκια σας( μια χαρά θα είναι μην νομίζετε.

13 comments:

kiki said...

Πωωωωωωωωω...κολάστηκα η διαιτούσα.... Αλλά όχι! δε θα παρασυρθώ να τη φτιάξω! Αργότερα όταν θα έχω πετύχει το μικρό στόχο μου....
Μιαμ!

Anonymous said...

... ΑΜΑΡΤΙΑ....
.-

Rena said...

Τέλεια φαίνεται Πηνελόπη. Γεια στα χέρια σου. Αν και δε με βλέπω να τη δοκιμάζω οσονούπω, κι εγώ σε δίαιτα.

Αλήθεια, πότε με το καλό ο μπέμπης?

Anonymous said...

Πηνελόπη, τέλεια η μπουγατσομηλόπιτα! Εγώ πάλι, που δεν μπορώ λόγω της κατάστασης να κάνω δίαιτα, θα την δοκιμάσω και θα γράψω εντυπώσεις?
Πότε ο μπέμπης????

Λία Π. said...

Υπέροχη, 2 σε 1.
Φυλλαράκι κρούστας παίζει και πόσα, Πηνελόπη;

Κωστας said...

Να σημειωθεί οτι, τη λέξη "τσουμπέκια" (που εκ των συμφραζομένων μπορούμε να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται) αν τη γκουγκλίσουμε, βγάζει ένα μόνο αποτέλεσμα: αυτό εδώ το ποστ.

Ενδιαφέρον, ε; :-)

Juanita La Quejica said...

Πηνελόπη μου, εξέφρασες επιθυμία για μπουγάτσα γλυκιά και δεν έτρεξαν να σου βρουν ένα κομμάτι;
Θα μου πεις, αν σου αγόραζαν έτοιμη, πώς θα είχαμε εμείς τώρα τη συνταγή;
Γεια στα χέρια σου και με το Καλό! Καλή Λευτεριά!

Penelope said...

Πολύ δίαιτα μαζεμένη έπεσε κόρες (Κική & Ρένα) μου. Εντάξει είπαμε, έρχεται καλοκαίρι, αλλά κάθε τέτοια εποχή τι "κακό" και τούτο!! Εύχομαι σύντομα λοιπόν, στις "απώλειες" σας :-))

Κώστα, η λέξη είναι "τσουμπλέκια" και "τσουμπλέκια" σημαίνει "τζάτζαλα" και "τζάτζαλα"
σημαίνει πολλά κατσαρολικά για πλύσιμο. Τώρα αν υπάρχει στο επίσημο λεξικό του Μπαμπινιώτη θα σε γελάσω, αλλά την έλεγαν η γιαγιά και η μάνα μου και ... πέρασε και σε μένα, τι να κάνουμε;

Ευχαριστώ για τις ευχές σας. Ο μπέμπης αναμένεται μέσα το πρώτο 10ημερο του Ιουλίου, ίσως λιγάκι νωρίτα, αν αποφασιστεί κάτι διαφορετικό.

Λία, φαντάζομαι ότι και με φύλλο κρούστας μια χαρά θα γίνει. Για μέτριο ταψί φούρνου, ένα πακέτο φύλλο (12 αν δεν κάνω λάθος τον αριθμό) θα είναι αρκετό.

Juanita La Quejica said...

Κι εμείς τσουμπλέκια και τζάτζαλα μάτζαλα τα λέμε τα χάλια στο νεροχύτη μετά από μαγειρέματα!

witchofdaffodils said...

σωστή η μπουγάτσα, μπορούμε αντι να βουτυρώσουμε τα φύλλα να τα λαδώσουμε με ηλιέλαιο? πάω να κλεψω θερμίδες :)

Penelope said...

Μαγισσούλα άμα είναι να κάνεις "αμαρτία" να την κάνεις με πλήρη συνείδηση και τις κατάλληλες θερμίδες πάντα :-))

To ηλιέλαιο είναι πιο κατάλληλο ίσως για τα φύλλα κρούστας, αλλά μια δοκιμή πάντα μπορεί να μας οδηγήσει στο ποθούμενο αποτέλεσμα.

Anonymous said...

Χμ και η παρέα που σας εβαλε την ιδέα κυρία μου δεν δικαιούται κομματάκι; Αμ πως να κάνει δίαιτα ο καλός σου που τον κολάζεις συνέχεια. Οχι Χουανίτα δεν τρέξαμε να φέρουμε μπουγάτσα οι ακαρδοι. Ενα ερμο παγωτό 0%+0% εφαγε η εγκυμονούσα οπότε ήταν να μην πέσουν τα ζάχαρα μετά.

Penelope said...

Και όμως καλή μου Σταυρούλα. Δεν έφαγε ο καλός μου καθόλου. Οταν θέλει να δείξει χαρακτήρα, το άτιμο το παιδί... δείχνει.
Εγώ πάλι όχι. Όταν πω θα φάω γλυκό...δεν με κρατάνε με τίποτε.
Γι' αυτό και την μοίρασα σε παπούδες, γονείς και λοιπούς συγγενείς της οικίας.

Στην επόμενη σύναξη, θα την φέρω μαζί μου (ξέρεις εσύ τώρα) για να μην έχω την αμαρτία μόνη μου :-)))

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...