Saturday, September 22, 2007

Καίηκ της Ρουθ (... με μαστίχα)

Ενθουσιασμένη από το λικέρ μαστίχας που έφτιαξα το καλοκαίρι (το οποίο ο αδερφός μου ισχυρίζεται ότι μυρίζει ... πετρέλαιο, ίσως επειδή είναι φτιαγμένο με ένα τσίπουρο που προοριζόταν για εκείνον αλλά κατέληξε σε εμένα επειδή του μύριζε από την αρχή άσχημα), αποφάσισα να επιχειρήσω να διακινδυνεύσω παιχνίδια με τη ζάχαρη (ακούς Σταυρούλα;) και να φτιάξω ένα καίηκ μαστίχας. Ύστερα από συζητήσεις με την Κική και την Έλενα, αναζήτηση στο ίντερνετ και στα βιβλία μαγειρικής μου, κατέληξα στην παρακάτω συνταγή:
Υλικά
Για το καίηκ
3 φλυτζ.αλεύρι που φουσκώνει
2 κ.γλ.baking powder (καλού κακού)
1/3 κ.γλ.αλάτι
1 φλυτζ.ξέχειλο lurpak
2 φλυτζ.κοφτά ζάχαρη
3/4 φλυτζ.χυμός πορτοκαλιού
1/4 φλυτζ.λικέρ μαστίχα
1/4 φλυτζ.αραιωμένο εβαπορέ
4 αυγά
1 βανίλια
5 γρ.μαστίχα
ξύσμα από lime
Για το γλάσσο (που δεν μου πέτυχε)
1 φλυτζ.ζάχαρη άχνη
2 κ.σ.βούτυρο
1 κ.σ.λικέρ μαστίχας (που δεν μέτρησα και μου έπεσε πολύ, οπότε αραίωσε τελείως το γλάσσο και χύθηκε στην πιατέλλα τελικά το μεγαλύτερο μέρος, γιατί βαρέθηκα να ανέβω σε καρέκλα να βγάλω από το ντουλάπι την άχνη και να προσθέσω λίγη ακόμα ώστε να σφίξει...)
Εκτέλεση
Χτύπησα στο γουδί τη μαστίχα με λίγη ζάχαρη.
Κοσκίνησα το αλεύρι με το baking και το αλάτι.
Χτύπησα δυνατά το βούτυρο με τη ζάχαρη μέχρι να γίνουν μια κρέμα.
Πρόσθεσα ένα ένα τα αυγά, συνεχίζοντας το χτύπημα.
Πρόσθεσα τη μαστίχα και την βανίλια.
Ανακάτεψα ξεχωριστά όλα τα υγρά μαζί (χυμό πορτοκαλιού, λικέρ, γάλα).
Στο μείγμα με το βούτυρο άρχισα να ρίχνω σιγά σιγά το αλεύρι και εναλλάξ τα υγρά χωρίς να χτυπάω πια με δύναμη.
Έβαλα σε βουτυρωμένη και αλευρωμένη φόρμα και έψησα για 65' στους 180οC.
Όταν το έβγαλα από το φούρνο, ακούμπησα τη φόρμα σε σχάρα για να κρυώσει ένα δεκάλεπτο. Το αναποδογύρισα σε πιατέλα και περιέχυσα με το γλάσσο (που όμως ήταν πολύ υγρό και έτσι δεν φαίνεται ούτε το χρώμα του ούτε και στάθηκε ιδιαίτερα πάνω στο καίηκ).
Το γλάσσο το έκανα ζεσταίνοντας το βούτυρο και ανακατεύοντάς το με την άχνη και το λικέρ μαστίχας, χτυπώντας με τον αυγοδάρτη ώστε να μην έχει γρομπαλάκια.

ΥΓ. Αυτό το γλυκό το ονόμασα "καίηκ της Ρουθ" προς τιμήν του παιδικού μου φίλου Μιχάλη και της γυναίκας του της Ρουθουνίτσας, που θα γίνουν σε 6 μήνες γονείς και εμείς νονοί και η χαρά μας δεν περιγράφεται!

18 comments:

ΕΛΕΝΑ said...

Ως εδώ μου μύρισε το κέικ σου:)
Δικαιούμαι ένα κομμάτι, δεν δικαιούμαι??
Με το καλό να γεννήσει η Ρουθ και με το καλό να γίνετε κι εσείς νονοί και να καμαρώνετε όλοι μαζί το μπεμπάκι:)))

Anonymous said...

Ωχ βουτυρένιο και μοσχοβολιστό κέηκ! Το λικέρ δεν το έκανα γιατί μου φέρανε ένα εξαιρετικό έτοιμο, το κέηκ όμως με βάζει σε πειρασμό!

Καλή εγκυμοσύνη να έχει η Ρουθουνίτσα σας, να είστε γεροί όλοι να χαίρεστε το ρουθουνάκι!

Nena said...

Βαλτή είσαι κι εσύ!
Βλέπεις? ΄Ολες που κάνουμε στέρηση-δίαιτα έχουμε έντονη όσφρηση. Αντε Ελενα κουράγιο.

ΕΛΕΝΑ said...

Μα τι να κάνω Νένα μου, είπαμε με την Κική να αλληλοβοηθηθούμε μπας και τα καταφέρουμε. Δεν θέλουμε να χάσουμε πολλά, 3-4 κιλάκια ίσα να ξεφορτωθούμε τις αμαρτίες του καλοκαιριού να μην τις κουβαλάμε όλο τον χειμώνα. Αλλά μας αφήνουν εδώ μέσα ν’ αγιάσουμε?? Όταν μυρίζω την αγαπημένη μου μαστιχούλα?

Anonymous said...

Σε αντίθεση όπως βλέπω με όλους σας , δεν ειμαι λάτρης της μαστίχας .
Δεν μπορώ όμως να μην εκφράσω τον θαυμασμό μου για τις επιδόσεις σου με την μαστίχα και την ζάχαρη Juanitika!!
Μου φαίνεται θα αρχίσουμε να χουμε περισσότερες συνταγές γλυκών απο σένα:)))

Για την Ρούθ και τον Μιχάλη εύχομαι να είναι καλα , να ευχαριστηθούν την εγκυμοσύνη και με το καλό ενα γερό παιδάκι :)))

Juanita La Quejica said...

Η ανηψιά μου σήμερα ενθουσιάστηκε με το καίηκ, τα γονίδια είναι ένα θαύμα, αυτό το παιδί έχει τα ίδια γούστα, συνήθειες και τρόπο σκέψης και δράσης με τη θεία του, παρότι δεν βλεπόμαστε τακτικά λόγω της απόστασης...
Σε κάποια γνωστή μας αλλοδαπή φάνηκε να πικρίζει ελαφρά, ίσως επειδή δεν είχε τύχει να δοκιμάσει ποτέ μαστίχα μέχρι τώρα.

kiki said...

Το επόμενο κεικ που θα φτιάξω θα είναι με μαστίχα...με το καλό το ρουθουνάκι!

Μιλ1 said...

Μιαμ! Σε τι blog μπήκα!
Οτι πρέπει για μια νέα νοικοκυρούλα (σε απόγνωση)!
Λατρεύω τη μαστίχα σε όποια μορφή!
Οταν φτιάξω το κέικ, θα σου στείλω ένα cyber κομμάτι!!!
Και τις εντυπώσεις μου φυσικά!

Juanita La Quejica said...

Milena, μήπως να μας στείλεις όλο το γλυκό, μιας και είμαστε πολύς κόσμος σε αυτό το blog; ΧΑΧΑ!
Καλωσήρθες! Καλό Φθινόπωρο!

Μιλ1 said...

Καλώς σας βρήκα!
Να εύχεστε να πετύχει και κάτι θα κάνω για την περίπτωσή σας!!!!

(Μια φωτό στο blog μου, πάντως, θα την βάλω)!

Μιαμ μιαμ σλούρπ!

Αρχοντία said...

Καλησπέρα! Και γω λάτρης της μαστίχας!
Χθές είδα στο S/M δίπλα στη μερέντα, μια κρέμα μαστίχας για άλλειμα στο ψωμί. Την έχει δοκιμάσει κανείς μήπως κάνει για γεμίσματα ή γλασσαρίσματα;
Να πώ και μια ιδέα για γλάσο: Λειώνουμε σε μπαιν μαρί 150-200 γρ λευκή σοκολάτα με μια κουτ. σούπας βούτυρο, και προσθέτουμε 1/2 φλυτζ.τσαγιού κρέμα γάλακτος και 1 σφηνάκι λικέρ μαστίχα.

kiki said...

Την έχει δοκιμάσει η cook the book, έχει μάλιστα και συνταγή στο μπλογκ της και την πήρε και η Έλενά μας. Εγώ θα έκανα το εξής γλάσσο εδώ: Μια σταλιά μαστίχα στο μπλέντερ με ζάχαρη, ανακάτεμα με άχνη ζάχαρη και ελάχιστο νερό μέχρι να γίνει πάστα. Τόσο απλό και μυρωδάτο.

Juanita La Quejica said...

Αυτή η κρέμα πιστεύω ότι θα ταιριάζει καταπληκτικά, ίσως κάπως αραιωμένη.
Τη λευκή σοκολάτα μου την πρότεινε και η Έλενα, αλλά θα κάλυπτε νομίζω τη βουτυρένια μαστιχένια γεύση του καίηκ, καθώς η σοκολάτα έχει έντονη παρουσία ούτως ή άλλως και δεν ήθελα να τα μπλέξω.
Το γλάσσο χωρίς βούτυρο (είτε με τριμμένη μαστίχα είτε με το ποτό) θα το δοκιμάσω την επόμενη φορά.

witchofdaffodils said...

sweet Juan, τι θα μπορούσα να προσθέσω στο μυρωδατο κέικ?? μόνο...αιθέριο μαστίχας από το Μastihashop που εκτός απο τα καλλυντικά κάνει και για τα γλυκά. Το έχω δοκιμάσει, εγγύηση επιτυχίας :)

Juanita La Quejica said...

Α! Λες; Ευχαριστώ για το tip!

Penelope said...

Λιγάκι καθυστερημένη στα σχόλιά μου, αλλά θα με συγχωρήσεις φαντάζομαι Juanita. Ωραιότατο το κεκάκι. Για το γλάσσο έχω να δώσω μια απλή συνταγή που την δοκίμασες (αν θυμάσαι) στο σπίτι.
Χρησιμοποιούμε ένα βαζάκι μαστίχας (υποβρύχιο) το οποίου αραιώνουμε με τον χυμό ενός μέτριου λεμονιού και λιγάκι ζεστό νερό (3-4 κουταλιές), μέσα σε μπεν μαρί. Ανακατεύουμε συνεχώς έτσι ώστε να αραιώσει καλά και να ενωθούν τα υλικά και μετά ζεστό όπως είναι περιχύνουμε το γλυκό μας.

Juanita La Quejica said...

Βρε Λόπε! Σε εσένα το είχα φάει και έσπαγα το κεφάλι μου να θυμηθώ πού είχα δοκιμάσει κάποιο γλάσσο μαστίχας που μου άρεσε; ΧΑΧΑ!
Αν το είχα δοκιμάσει λέει!!!!!!!!
Υπέροχο ήταν, να είσαι καλά.

Anonymous said...

Juanita αντι να κανεις γλασο μπορεις να χρησιμποποιήσεις έτοιμη κρεμα μαστιχας που θα την βαλεις με κορνε,νομιζω θα πηγαίνει πολυ ωραια στην εξαιρετικη συνταγη σου :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...