Καιρό έχω να συνεισφέρω στο blog μας.Κάτι η συχνή εφέτος εκτός έδρας παραμονή μου, κάτι όλα όσα με περιμένουν εκτός όταν είμαι εντός και εντός όταν είμαι εκτός, κάτι οι παλιές και καινούριες μαγείρισσες του blog με τις καταπληκτικές ιδέες και εκτελέσεις τους, που με αποθαρρύνουν τη γυναίκα, ε!
Σήμερα όμως είπα να σας κοινοποιήσω τη χτεσινή μου επιτυχημένη δοκιμή - ίσως ενδιαφέρει κάποιους.
Ήθελα να φτιάξω κάτι σαν πίτα Καισάρειας (με παστουρμά, κασέρι και ντομάτα), αλλά πολύ λιγότερο λιπαρό. Απέκλεισα και το φύλλο (και για λόγους τεμπελιάς και γιατί το χρειάζεται το λαδάκι του). Τι να χρησιμοποιήσω λοιπόν; Η Κικίτσα με το ψευτοσουφλέ της μου έδωσε την ιδέα : ψωμί του τοστ. Αν όμως έβαζα γάλα και αυγά, πάλι θα "λιπάριαζε". Τι να βάλω; Μα βέβαια! Κρασάκι!
Έτσι λοιπόν λάδωσα ελαφρά το ταψί μου, έστρωσα φέτες ψωμιού του τοστ, τις περιέχυσα με κρασί, σκόρπισα λίγο τριμμένο έμμενταλ, κάλυψα απόλυτα με λεπτές φέτες ντομάτας, επάνω έριξα ακόμα λίγο τριμμένο έμμενταλ, μετά σκόρπισα αρκετό ψιλοκομμένο παστουρμά και τέλος κάλυψα με έμμενταλ (συνολικά περίπου 160 γραμμάρια τυριού).
Το αποτέλεσμα όπως το ήθελα - ελάχιστα λιπαρό- και πολύ νόστιμο.
Το "κάτι" έγινε ανάρπαστο - μέχρι που δεν πρόλαβα να το φωτογραφίσω ψημένο και κομμένο. Η φωτογραφία είναι από τη φάση της ετοιμασίας, πριν την τελική κάλυψη με τυρί.
12 comments:
Τίποτα δεν αφήσατε από το ψημένο??? Ολο το "τιμήσατε"?? χα χα χα Αυτό σημαίνει ότι θα έγινε νοστιμότατο!!
Σαν πίτα Καισαρείας δηλαδή αλλά με ψωμί του τοστ:))
Φαντάζομαι ότι δεν θα χρειάζεται πολλή ώρα ψήσιμο, έτσι δεν είναι??
Να σου πω, παστουρμάς νάναι κι όπως νάναι. Αλλά με το κρασάκι είναι καλή ιδέα. Πρέπει να κατέβω στον Μιράν.΄Εχω και κάτι μαχαίρια για ακόνισμα. Καιρός για κέντρο. Μπράβο σου άλλη Α.
Ωραία περίπτωση για γρήγορο μεζεδάκι, γιατί ο παστουρμάς πάντα σαν μεζεδοκατάσταση που έρχεται στο μυαλό Αγγελική.
Ούτε ένα τόσο δα δειγματάκι δεν έμεινε, Έλενα! Κανα μισάωρο (ή λιγότερο) στους 180 βαθμούς το έψησα. Ίσα να μαλακώσει το τυρί - όχι να ροδίσει. Είδα ότι δεν έγραψα και πόσο κρασί έβαλα : 1 1/2 κουταλιά σούπας στην κάθε φέτα.
Από το Μιράν ήταν ο παστουρμάς, Νενάκι :-) μμμμ!
Πηνελόπη, τι κάνει ο παίδαρος; Δε νομίζω να του έβαλες παστουρμά στο διαιτολόγιο ακόμα :-D !
Με πρόλαβες Αγγελική και ήθελα να σε ρωτήσω που ξετρύπωσες παστουρμά :)
Πολύ ωραία η ιδέα σου !!
Καλώς την συνονόματη!
Επιστροφή μερακλίδικη και δημιουργική βλέπω!
Αν μπορείς να μου λύσεις μια απορία: Μετά το ψήσιμο το ψωμί έμοιαζε με φύλλο ή ενσωματώνεται με το τυρί?
Τελικά αν αξίζει κάτι εδώ μέσα, είναι οι ιδέες που παίρνουμε η μία από την άλλη. Λατρεύω τον παστουρμά από μικρό παιδί. Εδώ θα πρέπει να ψάξω για να βρω...
@Κικόν: Να πάρω και να στον ταχυδρομήσω?
Λαμπρινή μου, όπως είδες, φρόντισα ήδη από την εποχή... των παχιών αγελάδων :-D.
Αγγελικούλα με φύλο σίγουρα δεν μοιάζει. Ούτε ενσωματώνεται, θα έλεγα. Αν βάλεις πολύ κρασί, μάλλον σε ... ψωμί βρεγμένο με κρασί φέρνει :-DDD. Αν δεν βάλεις πολύ κρασί όμως, μαζί με το τυρί θυμίζει λίγο φοντύ.
Άτιμο Κικόν, θα κάνεις τα σάλια των ταχυδρομικών να ρέουν ακατάπαυστα;;
Νενάκι μου ο λόγος σου με χόρτασε. να είσαι καλά αλλά καλύτερα όχι γιατί από σήμερα ξεκίνησα δίαιτα. Σε 2 μήνες έχουμε Χριστούγεννα και δε θα μου πηγαίνει τίποτα...Ευχαριστώ πολύ!
Καλώστο μας!
Ελβετικό τυράκι έβαλες στο μεζεδάκι σου; ΧΙΧΙ!
Έγινε καλό με το ψωμί λοιπόν... δεν το φανταζόμουν. Οπότε έτσι μας λύνεις τα χέρια, γιατί γίνεται ένας πικάντικος μεζές πολύ πολύ εύκολα και γρήγορα!
Ωραιότατα!
Μα την αλήθεια! Πολύ εύκολα και πολύ γρήγορα, Χουανίτιον!
Thanks for the καλωσόρισμα! :-DDD
Post a Comment