Ένα γρήγορο και γλυκό επιδόρπιο, ακόμη και για όσους δυσκολεύονται να φτιάξουν γλυκάκια (μ’ ακούς Juanita;) Μιλάω για κάτι μεταξύ Brownies και πουτίγκας σοκολάτας ψημένης στο φούρνο.
Μια συνταγή που διάβασα στο site http://thepassionatecook.typepad.com και απλώς την προσάρμοσα λιγάκι, ως προς την παρουσίασή της με διαφορετικό συνοδευτικό, μιας και εμάς δεν μας βρίσκονταν τα rasberries της συνταγής.
Θα χρειαστείτε λοιπόν :
200 γραμμάρια κουβερτούρα,
200 γραμμάρια ζάχαρη (εγώ έβαλα 100 γραμμάρια μαύρη και 100 γραμμάρια άσπρη, που την χτύπησα με τα αντίστοιχα μέρη αυγών – εξηγώ πιο κάτω),
200 γραμμάρια μαλακό βούτυρο,
4 αυγά, ξεχωριστά ασπράδια και κρόκοι,
και μισό κοφτό κουταλάκι γλυκού κρυσταλλική βανίλια (δική μου προσθήκη γιατί αγαπώ το άρωμά της και ταιριάζει στις μαρέγκες).
Βάζετε την σοκολάτα (σπασμένη φυσικά σε κομμάτια) μαζί με το βούτυρο μέσα σ’ ένα μπολ που θα το τοποθετήσετε στον φούρνο μικροκυμάτων και ζεσταίνετε μέχρι να ενωθούν τα υλικά αλλά να μην καούν και μόλις τα βγάλετε τα ανακατεύετε μ’ ένα κουτάλι για καλύτερο αποτέλεσμα.
Χτυπάτε τους κρόκους των αυγών με την μαύρη ζάχαρη σε βαθύ μπολ (το βαθύ έχει σημασία, γιατί εκεί μέσα μετά θα προσθέσετε και τα άλλα 2 μείγματα) μέχρι να έχετε μια ωραία κρέμα με μπεζάκι χρώμα. Επίσης χτυπάτε τα ασπράδια, με την βανίλια και την άσπρη ζάχαρη μέχρι να έχετε μια ωραία σταθερή μαρέγκα.
Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 180 βαθμούς.
Και τώρα ανακατεύετε με μια πλαστική ή ξύλινη σπάτουλα και με απαλές κινήσεις όλα τα πιο πάνω μείγματα (σοκολάτα-βούτυρο, κρόκοι-μαύρη ζάχαρη, μαρέγκα). Τοποθετείτε το μείγμα σε φόρμα τάρτας με έλασμα και ψήνετε για 15 λεπτά καλύπτοντας την μ’ ένα αλουμινόχαρτο, μετά τα 15 λεπτά αφαιρείτε το αλουμινόχαρτο και ψήνεται για άλλα 15 με 20 λεπτά.
Βγάζετε την σοκολατένια τάρτα σας από τον φούρνο και αφήνετε να μείνει για 10 λεπτάκια να κρυώσει. Ξεφορμάρετε από το τσέρκι, στολίζετε με το γλυκό κουταλιού πορτοκάλι (σαν αυτό της Κικίτσας) ή περγαμόντο ή νεράντζι το οποίο έχετε αφήσει να στραγγίξει από το πολύ σιρόπι και πασπαλίζετε με λίγη ζάχαρη άχνη.
Τώρα πλέον είστε έτοιμοι να το "τσακίσετε"!!
Υ.Γ. Η πρωτότυπη συνταγή, όπως προανέφερα, μιλάει για φρέσκα raspberries και ζάχαρη άχνη, αλλά που να τα βρω καλέ εγώ αυτά στην Ελλάδα μας και να μην τα χρυσοπληρώσω;
Ενώ τα πορτοκάλια, τα νεράντζια και τα περγαμόντα αφθονούν στην χώρα της Φαιδράς Πορτοκαλέας, άσε που δένουν και υπέροχα με την σοκολάτα
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
26 comments:
Με σκοτώνεις αργά και σταθερά. Με την ευκαιρία: απ την περασμένη βδομάδα βρήκα στη λαϊκή φράουλες. Ε, για ένα καλύτερο κέρασμα. Λέμε τώρα. Υπάρχουν φρούτα του δάσους καταψυγμένα για πιο φιγούρα.
Με στέλνεις αδιάβαστη! Πηνελόπη μου, σε αυτό δεν θα αντισταθώ! Δηλ. δεν μπορώ να αντισταθώ και δεν θέλω... Και φρουτα του δάσους βρίσκω και ότι έχει η αρχική συνταγή, για να μη βάλω και άλλα σιροπιαστά είδη !
Ζω για να το τσακίσω!
Ωωωωωχχχχ ωχ και βάι βάι τι βλέπουν τα ματάκια μου μεσημεριάτικα:))
Σοκολατένια πουτίγκα, είτε με πορτοκάλια,περγαμόντα είτε με rasberries, πρέπει να είναι ΤΕ-ΛΕΙ-Α!!
Rasberries βρίσκω πάντως σε κονσέρβα στο γνωστό ΑΒ, και τα χρησιμοποιώ πολύ σε γλυκά. Τώρα για φρέσκα .....θα φορτωθώ στην Αγγελικούλα μέλι;-))
Έλενα, όταν έρθω θα σου φέρω!
Άλλος τρόπος δεν υπάρχει! Ότι ταχυδρόμησα έκανε 5 βδομάδες να φθάσει!
Αγγελικούλα μου:)))
Ο λόγος σου με χόρτασε ....
5 βδομάδες???? Να χαιρόμαστε τα Ταχυδρομεία μας!!!
Πώς είσαι σίγουρη, Έλενά μου , ότι φταίνε τα Ελληνικά ταχυδρομεία? Σου έχω πει για τον African Time?
penelope, θα σας μάλωνα για τον αυγοσοκολατοβουτυροζαχαρένιο πειρασμό, αλλά θυμήθηκα το προηγούμενο λάιτ ποστ σας με το ψαράκι κι έτσι τη γλιτώνετε:) εγώ λοιπόν θα φάω τα σμέουρα (μύρτιλα και φραμπουάζ είναι το ίδιο???) χωρίς την αμαρτωλή ξαπλώστρα τους και θα περιμένω το επόμενο λάιτ σας:)
ε αφού η heart θα φάει μόνο τα από πάνω, θα φάω εγώ το αποκάτω, να μην πάει και χαμένο (πάλι θα θυσιαστώ!), τέλειο φαίνεται!!
Αγγελικούλα, χειρότερος ο African Time απ' ότι ο "ΕΛΤΑΣ"??? Τι μαθαίνει κανείς όσο μεγαλώνει;-))
γενικά μου φαίνεται τα ταχυδρομεία είναι για τα μπάζα! εμένα μου ταχυδρόμησαν πακέτο από λονδίνο στις 12/12 και έφτασε (αγκομαχώντας) στην ελβετία στις 15.01!!
Για να μην είμαστε άδικοι, ό,τι ταχυδρομώ στη Γερμανία, Ιρλανδία, Αγγλία, πήγε σε 2 το πολύ 3 μέρες. Μάλλον φταίνε οι απέξω όταν μας στέλνουν κάτι από εκεί. Μέχρι σπανακόπιττα πήγε στη Γερμανία σε 2 μέρες.
Τα φραμπουάζ και τα σμέουρα νομιζω είναι διαφορετικά.
μάγια πάλι τη σώσατε τη κατάσταση!
το δικό μου ταχυδρομικό ανέκδοτο έχει να κάνει με δέμα Αγγλία-Ιταλία 2+ μήνες! Πάλι καλά που δεν ήταν σπανακόπιτα nena!
Κατά τ'άλλα επικρατεί ένα μπέρδεμα (σε δουλειά να βρισκόμαστε) σχετικά με raspberries, σμέουρα, μύρτιλα (μήπως είναι blueberries?) και φραμπουάζ. Φωτό θα εκτιμηθούν (Χουανίτα εκτός από ψαρά θέλουμε και μανάβη!)
Σοκολατοκόλαση !!!!!
Σοκολασμένες...
den pefto sthn pagida ths sokolatokolashs!!!xaxaxa!!!
ax!naxa,to laxtaristo auto komati??!!Phnelophhhhhh!!!panta glukamenh!!!
Βάλε αντί για βανίλια καφέ και έρχομαι να "φωτογραφήσω"!
Heart, έχεις δει το blog Ορολογία Μαγειρικής του CGP και της Μαρίνας; http://orologia-magirikis.blogspot.com/
juanita το ήξερα ότι μπορώ να βασίζομαι σε σας!
Καλημέρες σε όλες...
Να πω απλώς επειδή με "μάλωσε" η heart n soul, πως τούτο το γλυκό με τα 4 μόνο αυγά, την πικρή σοκολάτα του και το βούτυρο που μπορεί να είναι φυτικό, είναι πιο "light" από ένα αντίστοιχο κομμάτι Brownies το οποίο για να κατασκευαστεί επαρκώς και να "σέβεται" και τον εαυτό του, απαιτεί κάπου 8-12 αυγά, κρέμα γάλακτος πλήρη, βουτυράκι αντίστοιχα... ΄
ΛΕΜΕ τώρα, έτσι;
Οσο για τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, επειδή έχω συνεργαστει πολύ μαζί τους στο παρελθόν και σήμερα λιγότερο, να σας πω απλώς ότι είναι σήμερα τουλάχιστον μια από τις καλύτερες υπηρεσίες σ' όλον τον κόσμο και είναι προς τιμήν τους αυτό. Αν τσεκάρετε τα λεγόμενά σας, θα δειτε πως το πρόβλημα είναι στις επικοινωνίες και ανταποκρίσεις των ταχυδρομείων εξωτερικού.
Juanita με καφέ το θες το γλυκάκι, με καφέ θα στο φτιάξω (και ότι μας προκείψει...) κι' ας μην το φωτογραφήσεις!!!
ωχωχ, ωραίο είναι!
penelope, δε μου λέτε, αν βάλουμε φρέσκες φέτες πορτοκάλι, μανταρίνι, δε θα προσεγγίσουμε το γλυκό-ξινότροπο της πρωτότυπης συνταγής?
Πολύ εμφανίσιμο!
sweet penelope είναι επειδή υπολογίζω την μερίδα μου σε μέγεθος ταψιού! προδώθηκα πάλι...
Μαγισσούλα, θα μπορούσατε ίσως να βάλετε φρέσκα εσπεριδοειδή, δεν ξέρω πάλι, πολύ καλά καθαρισμένα και σε μικρά κομμάτια που θα τα περνούσατε ίσως με λιγάκι ζελέ για να "γυαλίσουν". Ή μια απαλή μαρμελάδα χωρίς ζάχαρη μπορεί να δέσει ωραία (πάντα φαντάζομαι, γιατί δεν το έχω πράξει, όχι ακόμη τουλάχιστον)
Τώρα σας "καταλάβα" ως συνήθως ύποπτη, συμπεριφέρεστε αγαπητή heart n soul :-)
Elie, η εμφάνιση είναι πάντα δελεαστική στο μάτι πέρα από την γεύση που τελικά έχει τον προταρχικό ρόλο σε κάθε δημιουργία στην κουζίνα.
Λοπε, το έφτιαξα! Με raspberries, που, εδώ, είναι η εποχή τους και βέβαια κάνοντας και τα δικά μου! Έβαλα 3 αυγά και όχι 4. Βιαζόμουν και δεν έκανα ξεχωριστά την μαρέγκα, αλλά τα χτύπησα όλα μαζί. Δεν έχεις γράψει τίποτα για αλεύρι. Επειδή το ήθελα να πάρει μορφή παντεσπανιού πρόσθεσα 150γρ αλεύρι και 1/4 του κουταλιού μπέικιν. Επειδή στην ταρτιέρα μου έψηνα μια τάρτα πράσο- μπέικον (και δεν αγοράζω 2η), το έψησα σε 2 μικρά ταψάκια για παντεσπάνι. Έβαλα το ένα παντεσπάνι κάτω raspberries άχνη και τα σκέπασα με το 2ο παντεσπάνι και άχνη! Επειδή το παντεσπάνι είναι πολύ αφράτο χρειάζεται, οπωσδήποτε, η φόρμα να στρωθεί με χαρτί! Δεν το έκανα και βασανίστηκα!
Είχα πολύ καλά σχόλια! Θα σου στείλω φωτογραφίες! Σ ευχαριστώ!
A! Έβαλα και λίγο ρούμι, αντί για βανίλια, για άρωμα!
Του πήγαινε!
Αγγελικούλα μου, οι παραλλαγές πάντα κάνουν καλή μου, την "διαφορά" κι' εγώ το κάνω πολύ συχνά,ειδικά όταν δοκιμάσω κάτι για δευτερη φορά.
Το λαδόχαρτο όμως βοηθά πάρα πολύ στο "ξεφορμάρισμα" και ειδικά έτσι όπως το έφτιαξες εσύ, σαν πατεσπάνι.
Αλεύρι η συνταγή δεν ήθελε, γιατί το κάνει πιο συμπαγές, αλλά σίγουρα στην περίπτωση του πατεσπανιού, θα έχεις καλύτερο αποτέλεσμα.
Να ζηλέψω για τα φρέσκα rasberries;
Ναι θα ζηλέψω :-)))
Πηνελόπη μου, σου έστειλα τις φωτογραφίες.
Είναι τόσο νόστιμο και τόσο εύκολο που θα το καθιερώσω! Θα το κάνω και χωρίς αλεύρι! Θα είναι πολύ καλό, είμαι σίγουρη! Ο μόνος λόγος που έβαλα αλεύρι ήταν για να το κάνω πιο… παντεσπάνι.
Πολύ καλό! Εύγε
Post a Comment