Tuesday, January 29, 2008

Καστανό...απάντηση για τη Έλενα

Να απαντήσω στην Έλενα μας για το καστανό-κεκάκι (με αφορμή το σχόλιο της, στο Post της Μαγισσούλας για την αμυγδαλόταρτα) το οποίο εγώ έκανα καστανο-τάρτα με μαρέγκα στα «πέμπτα μηνιαία» γενέθλια του Θοδωρή (είχε και ο πατήρ τα δικά του…και είπαμε να το γιορτάσουμε, βρε αδελφέ).
Σχετικό φωτογραφικό έντυπο ντοκουμέντο, είχε δει η Juanita κάποια στιγμή και με είχε ρωτήσει τι είναι αυτό το γλυκό μπροστά στο παιδί; Τότε δεν την είχα γράψει την συνταγή, αλλά τώρα που Έλενα ρώτησε, είπα να δώσω μια άποψη για την επεξεργασία του κάστανου καθώς και την χρήση τους σ' ενός τέτοιου είδους γλυκό.
Λοιπόν είχα κάστανα βρασμένα, κάπου μισό κιλό, από την πεθερά και για να μην τα τσακίσω μόνη μου, έπιασα και τα καθάρισα όσο πιο καλά μπορούσα, γιατί στα βρασμένα το φλούδι δεν βγαίνει τόσο καλά όσο στα ψητά. Τα έκοψα σε χοντρούτσικα κομματάκια και τα έβαλα σ’ ένα κατσαρολάκι μαζί με 3/4 κούπας μαύρη ζάχαρη, μισή κούπα νεράκι και ένα ποτηράκι λικέρ κονιάκ. Τα έβρασα μέχρι να πάρω μια μορφή μαρμελάδας σε μέτρια φωτιά και ανακατεύοντας συχνά γιατί το άμυλο του κάστανου «κολλάει» και για να έχω «έντονα» κομμάτια κάστανο στο τελικό αποτέλεσμα. Δεν θέλει πολύ χρόνο, κανένα 10αλεπτο το πολύ γιατί τα κάστανα ήταν ήδη βρασμένα, όπως είπα ήδη.
Άφησα το υλικό να κρυώσει… και για να πω την αλήθεια, το είχα σ’ ένα βάζο στο ψυγείο για καμιά βδομάδα και έλεγα να το αξιοποιήσω τις μέρες των Χριστουγέννων, αλλά τελικά αποφάσισα να το κάνω τάρτα για να γλυκάνω τους εορτάζοντες.

Έφτιαξα μια ζύμη τάρτας με τα βασικά υλικά: αλεύρι, βούτυρο παγωμένο κομμένο σε κομματάκι, 1 αυλό, ελάχιστο αλάτι, 3 καλές κουταλιές σούπας ζάχαρη άχνη και πρόσθεσα και 2 κουταλιές τριμμένο αμύγδαλο καθώς και 2-3 σταγόνες εσανς πικραμύγδαλο.
Την ζύμη έβαλα σε φόρμα με στεφάνι.
Την έψησα με τα σχετικά όσπρια για ένα δεκάλεπτο και μετά αφού την έβγαλα προσέθεσα τα υλικά της γέμισης.
Τα υλικά αυτά, ήταν: η μαρμελαδίτσα κάστανο, μια μικρή κρέμα γάλακτος light και οι κρόκοι από δύο αυγά. Τα ασπράδια των αυγών τα χτύπησα μετά σε μαρέγκα μαζί με λίγο αλάτι και λίγη ζάχαρη.
Γέμισα την τάρτα με τα υλικά της γέμισης και την έβαλα στο φούρνο (στους 180 βαθμούς) για 20 λεπτά. Την έβγαλα, έστρωσα από πάνω την μαρέγκα κάνοντας βουναλάκια με την βοήθεια ενός πιρουνιού και έψησα για άλλα 6-7 λεπτά μέχρι να χρυσίσει η μαρέγκα.
Ξεφουρνίσαμε. Αφήσαμε λίγο να κρυώσει και βάλαμε τα κεράκια μας…..για να τα σβήσουμε.
Λοιπόν, Έλενά μας... για να κάνετε κεκάκι κάστανο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την πιο πάνω παρασκευαζόμενη μαρμελάδα καθώς και μια κρέμα γάλακτος (όπως την περιγράφετε στο κέϊκ λεμονιού. Με λιγότερη όμως ζάχαρη γιατί είναι ήδη αρκετά γλυκιά και κονιάκ ή ρούμι για το υγρό τους. Το αποτέλεσμα θα σας καλύψει νομίζω, μιας και με τον τρόπο αυτό η γεύση του κάστανου είναι πολύ-πολύ έντονη. Φαντάζομαι ότι με την δημιουργική σας φαντασία θα φτιάξετε ένα φανταστικό κέϊκ Κάστανο.

10 comments:

άλλη Αγγελική said...

Άψογη η τάρτα σας, μαντάμ! Τα συγχαρξτήριά μου - Πολύ δημιουργική σας βρίσκω!

heart n soul said...

chestnut meringue pie! μμμ penelope μμμ! Θα ήταν ιεροσυλία να βάζαμε και λίγη τσικουλάτα στη γέμιση? :p

ΕΛΕΝΑ said...

Ευχαριστώ για την ταχύτατη καστανοαπάντηση Πηνελόπη μου:)))
Κατάλαβα το "σκεπτικό" του κέικ (αν και ξανθιά)και θα το επιχειρήσω με τον τρόπο που λες. Περιμένουμε και το καστανοκεκάκι της μαγισσούλας να δούμε πως το κάνει:)
Πάντως εμένα μου φάνηκε εξαιρετική και η τάρτα κάστανο, γευστική, καστανομυρωδάτη και εμφανίσιμη με τα βουναλάκια μαρέγκας από πάνω,και αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι δικαίως κατέχεις τον τίτλο της "μαστόρισσας" στις τάρτες:)))

witchofdaffodils said...

Penelope, ωραια τάρτα, κομψοτάτη και πλουσιοτάτη!

ΥΓ μαγκισουλα ντεν βαζει μαρμελαντα, τσικουλάτα βάζει:)

Juanita La Quejica said...

Καλά το μυρίστηκα εγώ όταν είδα τις φωτογραφίες! Ότι είχε νοστιμιά που δεν είχε καταγραφεί ακόμα!
Τα γλυκά με τα κάστανα είναι από τα αγαπημένα μου.
Για να παρηγορηθώ, μου φαίνεται ότι θα πάω να ζεστάνω λίγη κουβερτούρα και θα ρίξω πάνω από κάτι έτοιμα βραστά κάστανα που αγόρασα στις γιορτές για γεμίσεις ή συνοδευτικούς πουρέδες κρεατικών...

Anonymous said...

Τέλειωσε , Πηνελόπη είσαι η Βασίλισσα της τάρτας :))))

Penelope said...

Κόρες μου καλές και αγαπημένες...(ποιός το έλεγε αυτό το slogan;Δεν θυμάμαι. Ου γαρ έρχεται μόνον του...) σας ευχαριστώ βρε για τον τίτλο! Να μου στείλετε και καμμιά κορώνα βρες σεις... και ένα καλάμι, για να το καβαλήσω :-))

Έλενα, περαστικά με το δόντι και μακάρι να μην έχει πολύ ζημιά.

Πάντως, σαν απλή παρατήρηση για όποιον αποφασίσει να κάνει την επεξεργασία του κάστανου με τον τρόπο που σας είπα, να είναι σίγουρος πως θα έχει πολύ καλό και έντονο άρωμα μιας και αυτό είναι το επιθυμητό.
Καλημέρες.

Penelope said...

Μαγισσούλα καλή μου, το έχω ξαναγράψει, η σοκολάτα είναι πειρασμός, αλλά δεν μπορεί και ίσως δεν πρέπει να την βάζουμε σε όλα τα γλυκά, γιατί κατά την άποψη μου χάνουν την μοναδικότητα της γεύσης που χρησιμοποιούμε. Στα κάστανα για παράδειγμα θέλουμε την "πρωταρχική" γηϊνη μυρωδιά τους. Στα βατόμουρα το υπόξινο άρωμα τους και χρώμα τους.
Αλλά εσύ καλή μου τώρα, αν δεν μπορείς χωρίς τη τσικουλάτα σου... Ρίξε σταγόνες μέσα στην γέμιση και ξύσμα πάνω από την μαρέγγκα. Και καλό φάγωτη!

ΕΛΕΝΑ said...

Πηνελόπη μου ευχαριστώ:) Καλύτερα είμαι. Με προλάβανε ένα στάδιο πριν γίνω ...Ορέστης Μακρής;-)

kiki said...

Μετά σας φταίμε εμείς με τα αθώα πορτοκαλάκια μας και μανταρινάκια μας μανδάμ Πηνελόπη ε; :-)))

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...