Tuesday, March 04, 2008

Η ... αποδόμηση μιας πουτίγκας με σπανάκι

Ήταν ένα υπέροχο πρωινό.
Ο ήλιος έλαμπε ψηλά στον γαλάζιο (με 4 βαθμούς μυωπία, θα μπορούσε να είναι και γαλάζιος παρά την μόλυνση της ατμόσφαιρας) ουρανό.
Τα πουλάκια κεηλαδούσαν και χοροπηδούσαν στα κλαδιά.
Οι δεκαοχτούρες τσίριζαν και μας σκουντούσαν με τον τρόπο τους να ανοίξουμε τα όμορφα μάτια μας.
Ο σκύλος των γειτόνων είχε αρχίσει τις πρωινές του γαργάρες, γαβ και γουβ, και δώστου πάλι, χαιρετώντας τα αφεντικά του που επέστρεφαν ή πήγαιναν στη δουλειά.
Οι γάτες περνούσαν σχεδόν πάνω από το κεφάλι του και του έβγαζαν τη γλώσσα "νιάου, πιάσε μας βλάκα αν μπορείς που είσαι στριμωγμένος 12 χρόνια σε 2 τετραγωνικά αυλής και το μόνο που κάνεις είναι να τραγουδάς παράφωνα μέρα και νύχτα".
Τα ποντικάκια στο διπλανό εγκαταλελειμένο κάποτε σπίτι είχαν στρώσει τραπέζι για το πρωινό τους, δέσποζε κάποιο κομμάτι φαγητού του σκύλου, που είχαν κλέψει οι αγαπημένες τους γάτες για το χατήρι τους.
Οι μάστορες σε παρακείμενη οικοδομή είχαν αρχίσει την πρωινή εξομολόγηση αγάπης "βρε μαλάκα, πρόσεχε που το βάζεις αυτό", στην προσπάθειά τους να ολοκληρώσουν ένα κακόγουστο γιοφύρι της Άρτας που ίσως κάποτε γίνει σπίτι.
Όλα έδειχναν ότι η μέρα ξεκινούσε με τους καλύτερους οιωνούς και ότι το φαγητό θα ήταν άλλη μια μεγάλη επιτυχία, στον μακρύ κατάλογο από delivery και take away.
Ο αγώνας ξεκινούσε.
Η πουτίγκα σπανάκι, θα αποτελούσε μια νέα κατάκτηση.
Και όμως...
Κανείς δεν είχε υπολογίσει την ... λαιμαργία!
Και να τα θλιβερά αποτελέσματα της αποδόμησης μιας πουτίγκας.
Για όσους είχαν πάντα την περιέργεια να δουν πως είναι εσωτερικά, ειδού!
Χαρείτε θέαμα!
Πουτίγκα σπανάκι αλά δίδυμοι πύργοι!



Για τη συνταγή, μην με ρωτάτε, αφήστε με μόνο μου, μη με ρωτάτε, έχω τον πόνο μου!
Το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά, είναι ότι από γεύση σκίζει.
Σπουδαία παρηγοριά!
ΥΓ. Και μου το είπε η Έλενα 3 φορές: "Μην βιαστείς να την αναποδογυρίσεις, άστην να κρυώσει καλά, τουλάχιστον μισή ώρα". Δεν άκουσα όμως, η βιαστική!

21 comments:

Anonymous said...

Γιατί θα έπρεπε να την αναποδογυρίσεις;
Εμένα πάντως μια χαρά μου φαίνεται. Στο στομάχι μας υφίσταται μεγαλύτερο στραπάτσο-σοκ.
Άσε που...ευκαιρίας δοθείσης, απολαύσαμε απίθανο post...
Ζαμπία

Katerina ante portas said...

H περιγραφή της ημέρας με ξετραίλλανε! Με λογοτεχνική άποψη και στύλ!
Δοκιμή λογίζεται! Την άλλη φορά θα είναι καλύτερη!

Katerina ante portas said...

καλά γράψε λάθος τρέλλα και κόκκινη κορδέλλα!

heart n soul said...

βρε Χουανίτα, παρακούμε την μετρ??? και μόνο γι'αυτό έπρεπε να αποδομηθεί η πουτίγκα για να μην ξανατολμήσεις να αυθαδιάσεις:))
πάντως εγώ δεν πρέπει να μιλάω καθόλου, ούτε που θυμάμαι πόσα κέικ έχω αποδομήσει μην περιμένοντας να κρυώσουν. Γιατί δε μαθαίνουμε από τα λάθη μας ε? βάλε μου κανα-δυο scoop πουτίγκας, να κάτσω αναπαυτικά να μου το αναπτύξεις:)

Anonymous said...

diabazntas mas proetoimses gia thn katastrofikh eikona!!!kai loipon???apo geush???prepei"einai"taymasia!!!telos kalo ola kala!!filakia Juanitaki!!!kai akou to koritsi....!!!
kardoula!!!anapaytika na katsete gia na anaptyksete...den nomizw oti xreiazete!!a p l a !!!otan ftiaksete kati..tote na katsete anapaytika kai na perimenete na erthei sthn swsth thermokrasia!!!
filakiaaaaa!!!!

ΕΛΕΝΑ said...

Μα δεν ακούει βρε κορίτσια τι της λέω, δεν ακούει καθόλου (είναι ΚΑΙ αυθάδης όπως λέει η Heart:P)
Xα χα χααααααα, εκπληκτικό ποστ, πολύ το απόλαυσα:))
Μπορώ να πω ότι πρόκειται για μια εξαιρετική πουτίγκα, που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα και βαρετά σχήματα των λοιπών πουτιγκών, διαθέτει μια πρωτοτυπία και μια χάρη (προς τα κάτω), διαθέτει στυλ (εντελώς δικό της) και την υοθετώ άμεσα;-)
Ευχαριστούμε γι αυτή την ωραία ιδέα Juanita μας:))

Μάγια said...

χαχα! (όχι, δεν σε κοροϊδεύω για το αποτέλεσμα juanita! απλά γελάω με τον τρόπο που τα γράφεις!)

όπως θα 'λεγε η θεια μου στο χωριό "τα υλικά της τα έχει"! όλοι ξέρουμε άλλωστε πως είναι ο εσωτερικός κόσμος που μετράει, το λένε και στα καλλιστεία. :Ρ

Juanita La Quejica said...

ΣΩΣΤΗ!!!!! ΧΑΧΑΧΑ!!!!
Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΕΤΡΑΕΙ!
Εξαιρετικό επιχείρημα, σπεύδω να το υπενθυμίσω στους άνδρες της οικογένειας, που την έφαγαν μεν, αλλά με δούλεψαν δε!
Την επόμενη φορά θα σας δώσω και τη συνταγή, γιατί πράγματι είναι νοστιμότατη και θα ήταν και ομορφούτσικη, αν δεν είχα παρακούσει σαν κακή μαθήτρια την "δασκάλα"!
Σας ευχαριστώ όλες για την υποστήριξη! Να είστε καλά!

ΕΛΕΝΑ said...

Ο εσωτερικός κόσμος αυτής ειδικά της πουτίγκας είναι ...πλουσιώτατος!! Το λέω με σiγουριά, γιατί μπορώ να τον δω εξ άλλου:P

kiki said...

Οι λέξεις "λαιμαργία" και "βιασύνη" χαρακτηρίζουν ένα και μόνο πράγμα: Έναν κριό! Χαχα! Η γεύση μετράει και αφού είναι νόστιμο...who cares?

Juanita La Quejica said...

Κριός; Moi; Jamais των ζαμών!
Ελενάκι, λείπουν τα κουκουνάρια και το ροκφόρ γιατί δεν είχα και το ζαμπόν γιατί... το έφαγα πριν την ώρα του.

ΕΛΕΝΑ said...

Aαααααα, είσαι και φιλαλήθης βλέπω;-)
Σκέψου να βάλεις και ότι δεν έβαλες "εντός", τι πλούτος εσωτερικού κόσμου θα υπάρξει:))

elie said...

Δομημένη - αποδομημένη εγώ θέλω να το φάω.
Πουτίγκα σπανάκι, ε;
Πήρα χαρτί και μολύβι και περιμένω τη δασκάλα της πουτίγκας.

Penelope said...

Εμέ προσωπικώς οι εικόνες με εντυπωσίασαν. Δεν ξέρω τι λέτε εσείς καλέ κυρία Juanita μας...
Μου θύμισαν γεμιστή ανοικτή πατάτα με σπανάκι, μου θύμισαν μια λαχταριτστή αφράτη ομελέτα με σπανάκι, μου θύμισαν σουφλέ με σπανάκι που έχουν πέσει πάνω τα πηρούρνια και του αλλάζουν τα φώτα...
Τέλος πάντων δεν το θεωρώσα πουτίγκα σπανακιού αποδομημένη!!
Την συνταγή την φαντάζομαι "μπόμπα" μιας και η δασκάλα σας, τα συνηθίζει κάτι τέτοια :-)))
Ποιά από τις δυό θα μπει στον κόπο να την γράψει τελικά;

Juanita La Quejica said...

Η συνταγή είναι από ένα παλιό Burda, κάποια ειδικά αφιερώματα στην μαγειρική. Του ... προηγούμενου αιώνα, χαχα! Ενώ όμως είχε μια θαυμάσια φωτογραφία, κάτι λάθος πρέπει να υπήρχε στα υλικά.
Η Έλενα απλά λειτουργούσε σαν ηθική υποστήριξη μέσω τηλεφώνου.
Κάντε λίγη υπομονή γιατί τώρα πρέπει επειγόντως να λείψω και θα σας γράψω τα σχετικά μόλις μπορέσω.
Καλημέρα όλη μέρα! Μακάρι...

heart n soul said...

έχω και τίτλο για την συνταγή: "δομικά υλικά" :))

Anonymous said...

Εγω δεν καταλαβαίνω γιατι απογοητευτηκες !!
Εξαιρετική η πουτίγκα ηφαίστειο !!!:))))

Juanita La Quejica said...

Πουτίγκα ηφαίστειο! Καλό! ΧΑΧΑ! Λαμπρινή, μεγειά η νέα σύνδεση, welcome back!
Heart, "έκλεισε" ο τίτλος των υλικών!

άλλη Αγγελική said...

:-DDDDDDDDDD
Βρε Χουανιτάκι, σαν σουφλέ μου φαίνεται. Αν όντως είναι, δεν αντέχει το τουμπάρισμα. Κόβεται μέσα στο βαθύ σκεύος και βγαίνει με μυτερούτσικη κουτάλα. Κι επειδή φαίνεται πολύ ωραίο, δε ρίχνεις και τη συνταγή;

Juanita La Quejica said...

Πουτίγκα με ψωμί είναι Αγγελική.
Δεν έχει σχέση με σουφλέ. Αλλά είπαμε... όποιος βιάζεται σκοντάφτει!
Την συνταγή θα την γράψω όταν καταφέρω να την πετύχω. Το παλεύω!

άλλη Αγγελική said...

Καλή επιτυχία, Χουανίτιον! Αναμένομεν!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...