Μια γλυκιά πίτα με μυζήθρα και κεράσια.
Θα χρειαστείτε μισό κιλό κεράσια, καλά πλυμένα κομμένα στα δύο και με βγαλμένο το κουκούτσι. Θα τα βράσετε μαζί με 3 κουταλιές μαύρη ζάχαρη, 1 ποτηράκι του κρασιού κονιάκ ή λικέρ κεράσι, για 5 λεπτά περίπου. Αποτέλεσμα μια ωραία «πούλπα» κερασιού. Θα την αφήσετε λιγάκι να κρυώσει. Σε βαθύ μπολ θα ανακατέψετε μισό κιλό γλυκιά μυζήθρα (ή ανθότυρο) λιωμένη με πιρούνι, 2 αυγά, 1 κουταλάκι αποξηραμένη λουϊζα (για το άρωμα της). Αν δεν έχετε λουίζα, λίγο ξύσμα λεμονιού θα έχει επίσης το ίδιο αποτέλεσμα. Μισό κουταλάκι γλυκού κοφτό βανίλια, 50 γραμμάρια βούτυρο (τύπου vitam) λιωμένο, 1 κουταλιά σούπας σιμιγδάλι ψιλό κι' ένα κουταλάκι μπείκιν πάουτερ. Χτυπάτε ελαφρά με μίξερ χειρός όλα τα πιο πάνω υλικά και μετά σ’ αυτό το μείγμα προσθέτετε την «πούλπα» των κερασιών. Ανακατεύετε με ένα κουτάλι για να γίνει πια ενιαίο το μείγμα σας και έχετε έτοιμη την γέμιση της πίτας.
Για φύλλο τώρα, μπορείτε να ανοίξετε μόνοι σας αν έχετε χρόνο και δεν σας τρομάζει η διαδικασία, κατά τα γνωστά μόνον που στα υλικά θα ρίξετε και ένα κουτάκι ζάχαρη για να γλυκίζει λίγο. Διαφορετικά χρησιμοποιείστε το έτοιμο φύλλο ζύμης κουρού. Το πάχος και η γεύση του είναι ότι πρέπει για μια τέτοια πιτούλα.
Στρώνετε το ταψί σας, με το ένα φύλλο της ζύμης (σπιτικής ή έτοιμης). Απλώνετε από πάνω το μείγμα κερασιών/μυζήθρας και μ’ ένα κουτάλι απλώνετε καλά ώστε να καλύψετε όλη την επιφάνεια του φύλλου. Αμέσως μετά καλύπτετε με το άλλο φύλλο της ζύμης. Χαράζετε σε κομμάτια και περιχύνετε την πίτα με 2 λιωμένες κουταλιές (του γλυκού) βούτυρο γάλακτος, για να μοσχομυρίσει κατά το ψήσιμο. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο για 40 - 45 περίπου λεπτά, στους 180-190 βαθμούς (ανάλογα με τον φούρνο πάντα) μέχρι να ροδίσει επιφάνεια της.
Αφήνετε να κρυώσει λιγάκι και σερβίρετε.
Σκέτη, ή με παγωτό βανίλια αν θέλετε καμιά θερμίδα παραπάνω (!!!) λόγω καλοκαιριού.
14 comments:
Νομίζω ότι είναι μια πολύ καλή ιδέα και πολύ πρωτότυπη. Για οσους λατρεύουν τα κεράσια, όπως και εμένα!!!Θα την φτιάξω σύντομα!!
Πολύ πρωτότυπη και νόστιμη μου ακούγεται, έχω δώσει κι εγώ μια κερασόπιτα, αλλά χωρίς φύλλο, θέλω να δοκιμάσω και την δικιά σου με φύλλο, μιας και επίσης λατρεύω τα κερασάκια:)
Πέτυχες καλά κερασάκια Πηνελόπη μου?
Eva, αν σου αρέσει η "κρεμώδης" υφή της μυζήθρας ή του ανθότυρου σε συνδυασμό με φρούτα και άλλα αρωματικά, νομίζω πως αξίζει τον κόπο να δοκιμάσεις τούτην την συνταγή.
Τα κερασάκια τα αγόρασα από την λαϊκή (ώρα πολύ πρωινή) Ελενά μου. Αξία, 4.00 Euros το κιλό (όχι παίζουμε...)
Μεγάλα μαύρα και τραγανά, και πραγματικά πολύ καλά. Τούτη η πίτα, είχε πραγματικά άλλο άρωμα και γεύση. Κάτι μεταξύ τάρτας και πίτας με κρέμα.
Καλή επιτυχία εύχομαι, αν την δοκιμάσεις τελικά.
ευρυματικότατη, εύγε penelope!
Θα είναι και τέλεια γέμιση τάρτας! Ωωωωχχχ, μου 'βαλες ιδέες!:)
ναι κερασόταρτα θέλω κι εγώ, ωραία γέμιση!
Πηνελόπη μου, πολύ ωραία πίτα!
Είχα φτιάξει μια αντίστοιχη τάρτα, με ricotta (γιατί εδώ μυζήθρα δεν...) και σμέουρα (raspberries). Είχα βάλει σε ½ κιλό τυρί περίπου, ½ κούπα άχνη, ½ κουταλάκι baking powder, το ξύσμα ενός λεμονιού και 1 κρόκο αυγού για γέμιση. Και ήταν πολύ ωραία!
Την φαντάζομαι με κερασάκια ακόμα πιο λαχταριστή!
Μα, νομίζω ότι ο συνδυασμός του τυριού με το κεράσι πρέπει να είναι αυτό που κάνει το γλυκάκι πρωτότυπο και διαφορετικό...και προκλητικό να το φτιάξεις...αχ, και έρχεται καλοκαίρι!!!
Εύα, ήρθε και μάλιστα με τόση φόρα που μας έκοψε την ανάσα, στην Αθήνα τουλάχιστον. Τί μέρα και αυτή σήμερα, όλα καφέ και γκρι και πολύ ζέστη!
Κερασάκια ό,τι πρέπει για να δροσιστούμε.
Πολύ εκτίμησα τη γέμιση!!Με το ξύσμα λεμόνι έχει εξαιρετική γεύση! Στην περίπτωσή μου θεωρώ την υπόδειξη της Αγγελικής Ν. ως προς τη ζάχαρη, must την επόμενη φορά!
Δώστε μου κεράσια, και τι στον κόσμο!
Πηνελόπη μου πολύ ωραία η τάρτα σου, θα φάει και ο Θοδωράκης για να μας πει την γνώμη του?
Τα κεράσια μπορώ να τα τρώω ολημερίς. Πως μασάν άλλοι τσίχλα ή καπνίζουν ή πίνουν καφέδες. ΄Ετσι ενα πράμα. Βλέπω και τούτη τώρα...
Λοιπόν, την έφτιαξα. Δεν μπορώ να πω ότι με τρέλανε όσο την περίμενα.¨Ηταν αρκετά άγλυκη,( σίγουρα θέλει και ζάχαρη η γέμιση) και τα κεράσια χάνουν πολύ μέσα. Είναι ακριβως σαν cheescake βεβαια, και αυτο είναι καλό! Πάντως της εριξα επάνω ζάχαρη άχνη και απόψε θα την δοκιμάσω με παγωτό. Νομίζω ότι θα ταιριαζει πολύ.
Καλημέρες,
Καλό μήνα και καλή εβδομάδα σε όλες και όλους.
Να απαντήσω λιγάκι καθυστερημένα κυρίως στην EVA, προσωπικά δεν είμαι υπέρ της πολύ "γλυκειάς" γεύσης των γλυκών, γιατί λυγώνουν αρκετά. Και προσπαθώ, να τα κάνω πιο ανάλαφρα. Εάν σου άρεσε το όλο αποτέλεσμα και ξαναδοκιμάσεις να την κάνεις, προσθεσε απλά ζάχαρη άχνη στο μείγμα, ή και μέλι. Νομίζω πως θα σε ικανοποιήσει.
Post a Comment