Πριν πάθω το σκορβούτο από τα ετοιματζίδικα που έτρωγα για καιρό λόγω έλλειψης διάθεσης και χρόνου, ξύπνησε σιγά σιγά ξανά μέσα μου η μαγείρισσα και μπήκα και πάλι στην κουζίνα! Η έμπνευσή μου: ο κόλιανδρος που στολίζει το μπαλκόνι μου φέτος!
...φούντωσε ωραία ωραία λοιπόν και είπα να τον τιμήσω με ένα φαγάκι που να αναδεικνύει τη γεύση του!
Πήρα πρώτα μερικά μωρά κολοκυθάκια και τα βόλταρα στο αντικολλητικό με λίγο κρεμμύδι...και πασπάλισα με σουσάμι και τριμμένους σπόρους κόλιανδρου (που ζέστανα πρώτα σε ένα μπρικάκι πριν τους σπάσω). Έβρασα και λίγο κουσκους (από έναν γυναικείο συνεταιρισμό) και κούρεψα και τη γλαστρούλα με ζωηρά μοσχοβολιστά φύλλα που τα ψιλόκοψα. Ανακάτεψα όλα τα υλικά, πρόσθεσα ελαιόλαδο, λίγο ξύσμα λεμόνι και λίγο χυμό λεμόνι και τα σέρβιρα στο αγαπημένο μπωλ! Κοπιάστε, να πιούμε και ένα ωραιότατο χωριάτικο κρασί και ένα ξακουστό σπιτικό σάμαλι που μου φέρανε!
Monday, June 09, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
8 comments:
Καλώστο! Welcome back στην κουζίνα!
Έχεις κόλιανδρο βρε στην βεράντα σου; Σου έρχομαι για να μαγειρέψουμε μεξικάνικα!
Μόλις κοκκινήσουν και τα τσίλι στην πιπεριά μου, βγάζεις εισητήρια!
Πως το τρώτε βρε παιδιά το κόλιαντρο; Εσάς δεν σας έρχεται γεύση μοσχοσάπουνου. Παπαπα, κρίμα τα υπόλοιπα υλικά! (για μένα λέμε)
Κι εμένα κάτι σε σαμπουάν μου κάνει η γεύση του, αλλά άγνωσται αι βουλαί του ουρανίσκου!!
Μην το φάτε, λουστείτε!
Σε εμένα φαίνεται οι...μεξικάνικες καταβολές με κάνουν να μου αρέσει να το μασουλάω ακόμα και ωμό, σκέτο! ΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!
Αυτό το γλαστράκι πολύ το ζήλεψα:)
Για να βάλω τον κολίαντρο σε σαλάτα δεν ξέρω αν θα το αποτολμούσα, αλλά σε πίτες τον χρησιμοποιώ πολύ και μας αρέσει.
Να τον μασουλήσω σαν την Juanita-Πυθία πάλι, δεν το συζητώ με τίποτα:P
Κάλλη το γλιτώνεις το σκορβούτο με τέτοια σαλάτα!
Γυναικομαγειρέματα
Post a Comment