Για τους "Δρόμους Ζωής" λέμε και γράφουμε αρκετά κάθε χρόνο.Φέτος, λοιπόν, ήρθε η στιγμή να σας υπενθυμίσω πως το μπαζάρ θα γίνει 6-7 Δεκεμβρίου σε μια ωραία, παλιά μονοκατοικία των Εξαρχείων.
Θα περάσουμε και πάλι καλά, αλλά για να πετύχει ακόμα περισσότερο, χρειάζεται η βοήθεια όσων μπορούμε και θέλουμε.
Για την καλή επιτυχία της εθελοντικής σας διάθεσης καλύτερα να δείτε στο σάιτ Δρόμοι Ζωής, όπου δίνονται και σαφέστερες οδηγίες για το που θα πρέπει να απευθύνεστε.
10 comments:
Μπράβο Νένα, που μας το θυμίζεις, και μάλιστα τόσο νωρίς, ώστε να μπορέσουμε όλοι να σκεφτούμε σε τι μπορούμε να συνεισφέρουμε και να το προγραμματίσουμε. Ελπίζω και τη φετινή χρονιά η ανταπόκριση να είναι ανάλογη κι ακόμα μεγαλύτερη των προηγούμενων ετών.
Κι εγώ περίμενα αυτό τον καιρό να ξαναμιλήσουμε γι' αυτό. Άντε να κάνουμε (γενικώς) ό,τι μπορούμε όπως μπορούμε!
Για το μπαζάρ δουλεύουν πολλοί εθελοντές. Αρκετοί είναι και αυτοί που προσφέρουν τα προς πώληση. Όμως για να έχει επιτυχία χρειάζεται όλους εμάς που θα πάμε να τα αγοράσουμε. Οι δικές μου πληροφορίες λένε πως φέτος θα υπάρχουν πολλές γκουρμερδιές…
Σπεύσατε ανώρις (δηλαδή νωρίς!) που θα έλεγε και ο παππούς μου!!!
μακάρι να ήμουν Αθήνα...
Ένα απ τα καλά του μπαζάρ ειναι η ελπίδα να δούμε και φίλες/φίλους που δεν ζουν στην Αθήνα. Τι λες Κική, θα τα καταφέρεις και φέτος?Ζαχαρούλα είσαι πολύ μακρυά?
Δεν είμαιμακριά, Πάτρα.... αλλά τι μέρα θα γίνει????????????????????????
Να το πάλι το μπαζάρ των δρόμων! Μου φαίνεται πως είναι πιο κοντά φέτος, μακάρι να τα καταφέρω!
Νένα απογοητεύτηκα πολύ που είδα ότι γίνεται 6 Δεκέμβρη. Πίστευα πως θα ξαναρχόμουν φέτος. Εκείνη τη μέρα γιορτάζει ο γιος μου και έχει χρόνια να πέσει η γιορτή του μη καθημερινή. Αν μου δώσει άδεια όμως, πετάω τη σκούφια μου! Το περίμενα πως και πως... Πέρα από το γεγονός ήταν μια ευκαιρία να δω φίλους...
Ελπίζω φέτος να τα καταφέρουμε κι εμείς...
όπως λέει και ο Γιάννης σπεύσατε νωρίς διότι τα καλούδια εξαφανιζονται με πολύ γρήγορους ρυθμούς!
Αν περιμένετε το βράδυ δεν θα βρείτε τίποτα.Εγω πάντως θα πάω με το άνοιγμα μπας και ξαναβρώ εκείνο το συγκλονιστικό σύγκλινο με το λουκάνικο.
Post a Comment