Monday, February 09, 2009

και ... μπακαλάος γάλακτος



Ο μπακαλάος είναι το αγαπημένο φαγητό των Πορτογάλων. Στα σούπερ μάρκετ τους φιγουράρουν 5 διαφορετικά είδη! Τον παρασκευάζουν με πολλούς διαφορετικούς τρόπους - ένας που μου αρέσει ιδιαίτερα είναι ο παρακάτω :

  • 4 μερίδες μπακαλάο ξαλμυρισμένο (πολλές αλλαγές νερού σε 24 ώρες)

  • 1 μεγάλο κρεμμύδι ή 2 μέτρια σε φέτες πάχους 2-3 mm, χωρισμένες με το χέρι σε ροδέλες

  • 8-10 μέτριες πατάτες σε ροδέλες ίδιου πάχους με τα κρεμμύδια

  • φρεσκοτριμμένο πιπέρι, πάπρικα, λίγο πιπέρι καγιέν

  • 2-3 σκελίδες σκόρδο τριμμένο

  • 1/4 λίτρου γάλα

  • 4 κουταλιές σούπας λάδι

Βάζουμε σε πυρέξ τις πατάτες, τα κρεμμύδια και το σκόρδο, πασπαλίζουμε με το πιπέρι και την πάπρικα, ραντίζουμε με το λάδι κι ανατατεύουμε καλά, να πάνε όλα τα υλικά παντού (δεν βάζουμε αλάτι γιατί ο μπακαλιάρος είναι αλμυρός ακόμα και μετά το ξαλμύρισμα). Ψήνουμε στους 180 βαθμούς μέχρι να είναι σχεδόν έτοιμα.

Βγάζουμε τις μισές πατάτες, βάζουμε το μπακαλάο πάνω στις υπόλοιπες και αποπάνω τις πατάτες που είχαμε αφαιρέσει. Ρίχνουμε και το γάλα και ψήνουμε μέχρι να απορροφηθεί και να ροδίσει η επιφάνεια.

Πολύ απλό στην εκτέλεση, αλλά τα υλικά συνδυάζονται θαυμάσια.

Στη φωτογραφία : εκτέλεση της ίδιας συνταγής (πρόσθεσα αλάτι,μια πρέζα κύμινο και σχινόπρασο) με κατεψυγμένο φιλέτο μπακαλάου. Εξαιρετικό επίσης, αλλά με ξερό μπακαλάο είναι το κάτι άλλο!

28 comments:

Nena said...

Αγαπημένη συνταγή. Πράγματι με ξερό μπακαλιάρο είναι πολύ νόστιμη. Το σχινόπρασο μ άρεσε που έβαλες. Το βρίσκω εξαιρετικά αρωματικό χωρίς να ενοχλεί τις υπόλοιπες γεύσεις.
Κατά τον Μαμαλάκη που άκουσα κάποτε ο μπακαλιάρος χρειάζεται 6 αλλαγές νερού σε 24 ώρες. Κατ εμέ σηκώνει κανα δυο ακόμα, αλλά καλά είναι να μένει στο νερό κάμποσο ώστε να προλαβαίνει να ξαλμυρίζεται. Οι συχνές αλλαγές νερού τον ξεπλένουν αλλά δεν τον ξαλμυρίζουν.

heart n soul said...

θαύμα ακούγεται και φαίνεται Αγγελική! θυμίζει λίγο το αγγλικό fish pie. θα το κάνω κι εγώ με κατεψυγμένο δεν βρίσκω ξερό εδώ

άλλη Αγγελική said...

Νενίτσα, κι εγώ συνήθως πάνω από 6 φορές αλλάζω το νερό.

Πάντως το πόσες φορές αλλαγή θέλει εξαρτάται κι από την ποσότητα του νερού κι από το πάχος του μπακαλάου κι από το αν είναι στο ψυγείο ή όχι, ακόμα κι απ΄τον τρόπο που θα τον μαγειρέψουμε - π.χ. εδώ η πατάτα μέσα στο γάλα, που αφήνει το αλάτι να πάει παντού, θα απορροφήσει κάποια ποσότητα αλατιού, ενώ αν είναι π.χ. τηγανητός κι όχι καλά ξαλμυρισμένος, λυσσάξαμε :-D

άλλη Αγγελική said...

Κρίμα, Καρδούλα! Φαντάζομαι ότι θα σ΄αρέσει κι έτσι, αλλά σε συμβουλεύω να ψάξεις μπας και ξετρυπώσεις μπακαλάο π.χ. από κανα ιβηρικό μπακαλικάκι.

heart n soul said...

μόνο ινδικά, κινέζικα και πολωνέζικα εδώ, θα πρέπει να επεκτείνω την έρευνά μου:)

άλλη Αγγελική said...

Και δεν είναι κάτι που μπορεί κανείς να σου στείλει πακέτο από Ελλάδα! :-D

heart n soul said...

τέτοιο πακέτο θα το προδώσει η ορδή από γάτες που θα το συνοδεύει!:))

άλλη Αγγελική said...

Τhat was the point!
:-D

Νασος Παπαστυλιανού said...

Το γάλα γιατί?? Μου φαίνεται οτι το χρησιμοποιούμε στην περίπτωση που θέλει κάτι ξαρμύρισμα (π.χ αρμυρή φέτα, ρέγκα κλπ).
Το πιστεύετε-δεν το πιστεύετε, στην Τουρκία τον παστό μπακαλιάρο δεν τον ξέρουν, όπως και το γάλα εβαπορέ (γαλατάκια για τον καφέ κλπ)

άλλη Αγγελική said...

Γιατί... έτσι ήταν η συνταγή, Νάσο
:-)
Μπορεί να χρησιμοποιείται και για ξαρμύρισμα, αλλά αλλάζει και τη γεύση. Και του πάει πολύ!

Juanita La Quejica said...

Γάλα! Μμμ... θα το δοκιμάσω σίγουρα, μου κίνησε την περιέργεια η συνταγή.

eleni said...

Είμαι περίεργη για τη γεύση.Συνήθως τον κάνω στο τηγάνι-ευκαιρία για κάτι νέο!
Καλή εβδομάδα!

Anonymous said...

Θα το φτιάξω κι εγώ σίγουρα!
Είμαι περίεργη για τη γεύση!

άλλη Αγγελική said...

Χουα, μου κάνει εντύπωση που δεν έχεις ακούσει το συνδυασμό! Φανταζόμουν ότι θα υπάρχει και στην ισπανική κουζίνα, μια και είναι τόσο συχνός στην πορτογαλέζικη.

Καλή εβδομάδα και σε σένα Ελένη. Αυτή η συνταγή είναι ευκαιρία να δοκιμάσεις κάτι νέο, μια και δεν είναι τόσο εξωτική, ώστε να αντιδράσει η οικογένεια !
Ακόμα καλύτερα θα είναι αν δεν τους πεις ότι θα φτιάξεις μπακαλάο, για να μην περιμένουν ντε και καλά τη γνωστή τους γεύση ;-)

Βάνα, καλή επιτυχία, και πες μας πώς σου φάνηκε!

Rena said...

Κι εγώ σα το Νάσο. Ήξερα ότι το γάλα το χρησιμοποιούμε για ξαλμύρισμα. Κατά τα άλλα οι τρώγοντες ψαρικά θα γνωρίζουν καλύτερα. Εγώ κρατώ ως συνήθως απόσταση από αυτά.

άλλη Αγγελική said...

Γιατί, Ρένα μου;
Τι σ΄ ενοχλεί στην περίπτωση;

Rena said...

Αγγελικη μου τα ψαράκια... αυτά με ενοχλούν :) Δεν τρώω ψαρια παρά ελάχιστων περιπτώσεων. Με το ζόρι που λέμε, κι αυτό με πολύ κόπο για να μη δίνω κακό παράδειγμα στο παιδί. Ευτυχώς τα χει συνηθίσει από τους παππούδες, οπότε κοντρολλάρεται λίγο η κατάσταση. Γι αυτό είπα οι τρώγοντες ψαρικά...αυτοί ξέρουν και θα εκτιμήσουν γιατί εγώ...σκράπας. Ξέρεις τι έχω ακούσει από τον μπαμπά μου για να φάω ψαρόνια? Αλλά μυαλο και πουντο...Το μόνο ψάρι που έτρωγα με ευχαρίστηση ήταν ψαρεμένο από τον πεθερό μου και ήταν κατσούλες. Αλλά χάσαμε και τον πεθερό και τα ψάρια...

άλλη Αγγελική said...

Ωωωω! Κρίμα!
Μήπως είνα καιρός να δοκιμάσεις;
;-)

Anonymous said...

Πραγματικα παρα πολυ ωραια συνταγη!Εγω με μπακαλιαρο δεν το εχω φτιαξει αλλα κανω γλωσσες με γαλα ψητες και ειναι αλλο πραγμα!Φανταζομαι και με μπακαλιαρο θαναι φοβερο...

Νασος Παπαστυλιανού said...

Πως με καταλαβαίνεις Ρενάκι...τόσα χρόνια στοι νησί και ψάρι δεν θέλω να δώ λέμε. Μόνο καμιά παλαμίδα για παστό και καμιά σαρδέλλα το καλοκαιράκι. Αλλά απο αχινούς, φούσκες, αχιβάδες, πεταλίδες, καλαμάρια και σουπιές συνέχεια λέμε τώρα...

elie said...

Πράγματι, είχα δοκιμάσει μπακαλιάρο με γάλα εις την Ιβηρικήν. Είναι πολύ πολύ ωραίος. Τι ωραία που μου το θύμισες, άλλη Α, θα το κάνω μια μέρα!

άλλη Αγγελική said...

Ανώνυμε/η τις γλώσσες μόνο μέσα σε γάλα ή βάζεις και τίποτα άλλο;

Νάσο, με εκπλήσσεις! Να έρθω καμιά βόλτα για θαλασσινά;

Elie, καλή επιτυχία!

Νασος Παπαστυλιανού said...

Αγγελική αυτή την εποχή οι αχινοί ξεχειλίζουν. Μιλάμε για εκατοντάδες ο καθ' ένας μας......40 λεπτά με το αεροπλάνο.
elie η γνώμη σου μετράει και βάζω την συνταγή για τις επόμενες μέρες.

Anonymous said...

Που να τον βρούμε τον αλμυρό ?
Ποτε ποτε , σπάνια , φερνει ο Τουρκος αλλα πρεπει να τον πετύχεις .

Πολυ ωραία συνταγή θα την "εκτελέσω" με φιλέτο και ας μην ειναι παστό :)

kiki said...

Όπως ξαναείπα, πρέπει να γίνεται πολύ γλυκός με το γάλα ο βακαλάος...

άλλη Αγγελική said...

Αμ δεν είναι μόνο 40 λεπτά, Νάσο μου! Μακάρι να ήτανε... :-(
Αχινοί;;; Πω πωωωω! Τρελαίνομαι για αχινοσαλάταααααχχχχχ...
Αλλά... μόνο την elie εμπιστεύεσαι;;;; Α πα πα!!!

Λαμπρινή, με παστό μπακαλάο είναι ΑΛΛΟ πράμα! Ψάξε λίγο μπας και βρεις!

Ναι, Κικάκι, είπαμε : Λούκουμος!
;-)

ΕΛΕΝΑ said...

Πότε θα με καλέσεις να μου κάνεις το τραπέζι με τον ... λούκουμο??
Φιλιάααα:))

Maria B. said...

εντυπωσιακότατη και η συνταγή και η φωτο μπραβο αγγελικούλα

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...