Ψαρικών συνέχεια!!! Και ιδού μια δελεαστικότατη συνταγή της φίλης μας "Σοφία Ζ."Τα τελευταία χρόνια δεν βρίσκεται έτοιμη τσιροσαλάτα. Αυτό που εμφανίζεται ως τσιροσαλάτα δεν είναι τίποτα άλλο από καπνιστός κολιός και δεν έχει καμιά σχέση ούτε σε εμφάνιση ούτε σε γεύση. Η συνταγή που έχω είναι της μαμάς μου, που ακόμη και τώρα μας προμηθεύει είτε με έτοιμο από τα χεράκια της προς κατανάλωση προϊόν είτε με το ψάρι που έχει γίνει και αυτό δυσθώρητο. Η συνταγή είναι πολίτικη ή όπως αυτή που φτιάχνουν ακόμη στη Θεσσαλονίκη.
Υλικά
1 τσίρος (δηλαδή ξερό σκουμπρί ή ξερός κολιός κατ’ άλλους)
Ξύδι
Λάδι
Άνηθος
1 σφυρί
Φωτιά
Παρασκευή
Αποκεφαλίζουμε τον τσίρο. Τον τοποθετούμε σε πάγκο με την κοιλιά προς τα πάνω και με ένα σφυρί τον χτυπούμε καλά. Τον καίμε πάνω σε φωτιά (π.χ. γκαζάκι, τζάκι, κλπ) μέχρι να ψηθεί (φαίνεται ότι ψήθηκε γιατί μυρίζει και κάνει φουσκάλες το δέρμα).Μόλις κρυώσει λίγο, τον ανοίγουμε στη μέση και βγάζουμε το κόκαλο. Τον βάζουμε στο νερό για μισή ώρα (για να ξαλμυρίσει και να μαλακώσει το κρέας του).Στη συνέχεια τον βάζουμε σε ξιδόνερο επί μισή / μία ώρα ανάλογα με το πόσο ξινό τον θέλουμε .Ξεψαχνίζουμε ή κόβουμε σε λωρίδες και τον τοποθετούμε με πιατελίτσα. Ρίχνουμε λάδι και μπόλικο άνηθο και έτοιμη η τσιροσαλάτα. Σερβίρεται με ουζάκι.
Σοφία Ζ.
10 comments:
Μπράβο Σοφία. Νομίζω η συνταγή σου αυτή ανεκτίμητη. Ευχαριστώ πολύ. Ήθελα από καιρό να μάθω τι είναι γιατί όλο την ακουγα αλλά ποτέ δεν δοκίμασα. Τώρα ξέρω τι κάνουμε :)
εγώ θα πάρω την τσιροσαλάτα μου και θα πάω να κάτσω με τα ψαράκια κοντά στην θράκα. Μας ξελιγώσατε Σοφία:)
Καταπληκτική τσιροσαλάτα έχω φάει μόνο στη Θεσσαλονίκη, σε ουζερί. Σε σπίτι ποτέ, ούτε ήξερα πώς γίνεται.
Αυτό με το σφυρί στις οδηγίες δεν το κατάλαβα όμως... γιατί το κάνουμε;
Επειδή το ψάρι είναι παστό είναι και σκληρό (μοιάζει με σκεβρωμένο). Ουσιαστικά μαλακώνει το κρέας του με το κτύπημα, είναι πιο εύκολο να αποχωριστεί το κόκαλο από το ψαχνό και γίνεται πιο δεκτικό στο ψήσιμο και στο ξαλμύρισμα-ξύδωμα.
Με την απάντηση που έδωσες έλυσες και τη δική μου απορία. Άρα μιλάμε για παστό ψάρι όταν λές ξερό (γιατί με μπέρδεψε το "ξαλμυρίζουμε"). Ενδιαφέρων μεζές!
ΟΚ, Σοφία Ζ. το κατάλαβα, ευχαριστώ για τη διευκρίνηση!
Ο τσίρος γίνεται με σκουμπρί που έχει χάσει το λίπος του, περίπου στα τέλη Ιουλίου. Καθαρίζουμε τα ψαράκια, τα βάζουμε σε άρμη και μετά σε ξύδι και τα κρεμάμε στον καλοκαιρινό ήλιο να λιαστούν καλά. Τον κρατάμε όλο το χρόνο εκτός ψυγείου (κι' εδώ μυστικό υπάρχει!!)
Την ίδια εποχή κάνουμε και τις γούνες που λένε στα Κυκλαδονήσια, αλλά αυτό είναι κάτι διαφορετικό.
Λοιπόν ύπαρχει στο εμπόριο μια συσκευασία τσίροσαλάτας (ο παρασκευαστης βρίσκεται στο ΒΟΛΟ κ λέγεται η εταιρία -ΑΛΙΠΑΣΤΑ HELLAS-) όπως περίπου την περιγραφεις...
Σκουμπράκι ψάρι καθαρισμένο από εντόσθια κ κεφάλι κ έχει πλειθεί , μετά μπενει για κάποιες ώρες σε αλατόνερο και μετά απλώνεται για 3 μέρες. την τρίτη μέρα θα ψειθει σε δυνατή φωτιά στα κάρβουνα. αφού το ψήσουμε το ανοίγουμε και βγάζουμε τα κοκκαλα. και τοποθετείται σε δοχείο είτε με ξυδι είτε με λάδι.
ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ,ΘΥΜΑΜΑΙ ΣΤΟ ΟΥΖΕΡΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΘ.ΤΣΑΓΚΟΥΡΗ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ ''ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ ''ΑΦΟΥ ΞΕΣΚΙΖΕ ΤΟΝ ΤΣΙΡΟ ΣΕ ΛΟΥΡΙΔΙΤΣΕΣ ΣΕ ΠΙΑΤΑΚΙΑ,ΤΟΥΣ ΕΡΙΧΝΕ ΚΑΛΟ ΞΥΔΙ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΝΑ ΤΙΣ ΦΕΡΕΙ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ, ΤΟΥΣ ΕΡΙΧΝΕ ΚΑΘΑΡΟ ''ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑ''ΤΟΥΣ ΑΝΑΒΕ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΕΡΒΙΡΙΖΕ''ΦΛΑΜΠΕ''ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΟΙ ΣΕΦ! ! !
Εφάμιλλη συνταγή σαν της Σοφίας μου έδωσε η νοικάρισσα μας από την Πόλη πριν 65 χρόνια. Τους τσίρους
κοπανάμε με σφυρί ή γουδοχέρι αν έχουμε αφού πρώτα τους αφήσουμε μισή ώρα τυλιγμένους σε ένα βρεμμένο πανί γιά να μαλακώσουν.
ΤΟ πρόβλημα μου είναι που να βρω τους αποξηραμένους τσίρους, γιατί να τους κάνω μόνος μου αποκλείεται.
Post a Comment