Tuesday, February 10, 2009

Γαριδομακαρονάδα

Ε, μια και πιάσαμε τα θαλασσινά, ψαράκια, μπακαλιαράκια κλπ του βυθού, να βάλω και εγώ μια συνταγή με γαριδούλες. Που είναι και νηστίσιμη γιατί μέρες που έρχονται όλο και θα μας χρησιμεύσει.
Αφιερωμένη στο Νάσο, που δεν τρώει κι εκείνος ψαράκια αλλά από ότι κατάλαβα στα λοιπά θαλασσινά έχει αδυναμία.
Υλικά
1 πακέτο linguini ή μακαρόνια Νο 6 (500 γρ.)
500 γρ. γαρίδες, φρέσκες κατά προτίμηση (αλλιώς κατεψυγμένες)*
2 σκελίδες σκόρδο
2 κρεμμύδια μεσαία
Ελαιόλαδο (κατά βούληση) για μένα καλύτερα το ελάχιστο που μπορείτε
2 ντομάτες ψιλοκομμένες σε κύβους και μισό κουτί χυμό ντομάτας (ή 1 κουτί κονκασέ και 1 κ.σ. πελτέ)
½ ματσάκι μαϊντανό
½ κ.γλ. κόλιανδρο (αν σας αρέσει βάλτε κι ένα)
2 σφηνάκια ούζο (εναλλακτικά κονιάκ ή κόκκινο κρασί)
Αλάτι –πιπέρι (δοκιμάστε τη γεύση μην γίνει αλμυρό-εγώ το φτιάχνω με το μάτι)
Προαιρετικά: βασιλικός, δυόσμος, ρίγανη ή/και πράσινη πιπεριά
(εδώ χρησιμοποίησα 1 κλωνάρι βασιλικό από το γλαστράκι μου και ένα δυόσμο από το άλλο μου γλαστράκι)
* Αν χρησιμοποιήσουμε κατεψυγμένες γαρίδες τις βράζουμε για κανα δυο λεπτά σε νερό με ξύδι-για να φύγει η έντονη μυρωδιά.

Εκτέλεση
Τσιγαρίζουμε τα κρεμμύδια και το σκόρδο σε λίγο ελαιόλαδο. Σταδιακά βάζουμε τα μυρωδικά μας και τη ντομάτα ή το χυμό. Όταν πάρει βράση σβήνουμε με ούζο και προσθέτουμε τις γαρίδες. Σιγοβράζουμε για 4-5 λεπτά ή μέχρι να γλυκάνει το χρώμα τους και να πορτοκαλίσουν. Εμείς ξέρουμε αν μας αρέσουν να κρατάνε ή θέλουμε να τα βράσουμε λίγο περισσότερο.
Στο μεταξύ βράζουμε τα ζυμαρικά. Κρατάμε λίγο μακαρονόζουμο για την περίπτωση που το χρειαστούμε (αν μας φανεί πηχτή η σάλτσα μας). Όταν ετοιμαστεί η σάλτσα τη μεταφέρουμε σε μεγαλύτερο σκεύος και προσθέτουμε τα ζυμαρικά. Ακακατεύουμε καλά να ομογενοποιηθούν τα υλικά και τα σερβίρουμε ζεστά με φυλλαράκια μαϊντανού και φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Εναλλακτικά, για όσους δεν τρώνε σκέτα τα ζυμαρικά τους, τρίβουμε φλύδες παρμεζάνας από πάνω.
Update 11/2/2009
Kαι εδώ η δημιουργία του Νάσου. Με ριγωτά ζυμαρικά για πιο πλούσια γεύση και άνηθο!! Ο τυχερός έχει και δικό του ουζάκι. Οπότε καταλαβαίνετε θα είναι χάρμα η συνταγή!

24 comments:

kiki said...

Ιιιιιιιιιιιι!!! Παίρνω φόρα και βουτάω!!! Αγαπημένη μου κι εμένα! Το Σάββατο έκανα κι εγώ!

Juanita La Quejica said...

Το ζουμί που βράσαμε ελαφρά τις γαρίδες, αν το περάσουμε από σουρωτήρι σκεπασμένο με γάζα (για να μείνει εκεί η άμμος και τα σχετικά), είναι ιδανικό για να βράσουμε τα ζυμαρικά, προσθέτει πολύ στην γεύση.
Το ούζο πραγματικά δίνει ξεχωριστό τόνο, τα τελευταία χρόνια το προτιμώ και εγώ από το κρασί στην γαριδομακαρονάδα.

Νασος Παπαστυλιανού said...

νάτα νάτααααα....και σήμερα μου φέρανε γαρίδες μεγάλες λέμε...Μάλλον οι τονοκεφτέδες του Αρίσταρχου θα πρέπει να περιμένουν γιατί η Ρένα μας ξεκάρφωσε για τα καλά με τούτη την πρόταση. Μόλις είδα και το ούζο...τι να λέμε τώρα.

Νασος Παπαστυλιανού said...

Ρένα με πένες ή ρύζι τι θα λένε άραγε?

άλλη Αγγελική said...

Ε, λοιπόν γαριδομακαρονάδα έφτιαξα κι εγώ απόψε για 2 φίλες που μ΄επισκέφτηκαν! Κοίτα σύμπτωση!

Περιορίστηκα σε φρέσκα ντοματάκια (δηλαδή δεν έγινε τόσο κόκκινη), έβαλα λίγο φρέσκο κόλιαντρο (εντελώς άλλη γεύση) και δεν έβαλα ούζο.

Θαύμα ήταν, αλλά και το ουζάκι ... μμμμ... next time θα το δοκιμάσω

Nena said...

Με το φρέσκο κόλιαντρο δεν τα πάω καθόλου καλά. Τελευταίως όμως το δοκίμασα σε συνταγές πούχαν διάφορα άλλα μέσα κι έτσι το κατάπια.Στη γαριδομακαρονάδα προτιμώ στο τέλος πασπάλισμα με ψιλοκομμένο μαϊντανό, γιατί κι ο δυόσμος δίνει δική του έντονη γεύση και μου χαλάει το σύνολο της μακαρονάδας.΄Ομως Ρένα, τη λιμπίστηκα πρωί πρωί που την είδα και η αχάριστη χτες βράδυ σε ιταλικό εστιατόριο έφαγα μια υπέροχη τέτοια.
Η Jua έχει δίκιο για το νερό των γαρίδων αν και θα σας έλεγα να κάνετε τα κεφάλια μπισκ (έχω δώσει εδώ άλλοτε τη συνταγή) ώστε να χρησιμοποιείτε όποτε θέλετε και να δίνετε γεύση στο φαγητό.

Anonymous said...

Το ούζο πρέπει να δίνει πολύ χαρακτήρα στο πιάτο!
Θα δοκιμαστεί σίγουρα!
Ευχαριστώ Ρένα :)

Νασος Παπαστυλιανού said...

Ρένα, ωραίο και το tip σου για τις κατεψυγμένες, γιατί αρκετές φορές αναγκαζόμαστε να χρησιμοποιήσουμε τέτοιες.
Επιφυλάσσομαι να σου αφιερώσω την επόμενη πρόταση για θαλασσινό !!

Rena said...

Ναι, Juanita και Νένα έχετε δίκιο για το νερό των γαρίδων αλλά το φοβήθηκα μια και δεν πολυτρώνε ούτε θαλασσινά στο σπίτι. Νάσο νομίζω θα είναι μια χαρά και με ρύζι και με πένες. Αγγελική φρέσκο κόλιανδρο δεν έχω δοκιμάσει ποτέ. Φαντάζομαι όμως μια χαρά θα είναι. Κική και εσύ με ούζο σβήνεις ή βάζεις κρασί/κονιάκ? Βάνα δίνει πράγματι ιδιαίτερη γεύση. Ελπίζω να σας αρέσει.

heart n soul said...

λίγο κρασί λίγο θάλασσα και μια γαριδομακαρονάδα! Τι μας κάνετε τώρα Ρένα:)

Anonymous said...

Αγαπημένο φαγητό και η συνταγή σου Ρένα ξελιγωτική. Το μυστικό για πεντανόστιμες γαρίδες, είναι να μπαίνουν στο τέλος, όπως ακριβώς το κάνεις Ρένα και να μην ψήνονται πάνω από 10 λεπτά. Ο περισσότερος χρόνος ψησίματος τις κάνει σαν άχυρο. Εγώ αποφεύγω το κρεμμύδι στη σάλτσα και από μυρωδικά χρησιμοποιώ μόνο βασιλικό και μαϊντανό.

ΕΛΕΝΑ said...

E λοιπόν κι εμείς εχθές γαρίδες είχαμε, αλλά γαριδοπίλαφο, όχι μακαρονάδα. Της .... γαρίδας δηλαδή εχθές;-)
Ρενάκι κι εγώ το ρύζι ή τα μακαρόνια, στο ζουμί από τις γαρίδες το βράζω. Και μάλιστα, στην σάλτσα από τις γαρίδες. Προσθέτω δηλαδή μέσα στη σάλτσα που έχεις σωτάρει κρεμμύδια, σκόρδο κλπ υλικά αρκετό νεράκι και εκεί βράζω τα ζυμαρικά. Παίρνουν έτσι όλη την νοστιμιά από τις γαρίδες.
Γεια στα χεράκια σου, σπέσιαλ πιάτο τους ετοίμασες:))

Νασος Παπαστυλιανού said...

Το ούζo είναι must λέμε. Είχα τις αμφιβολίες μου αλλά το αποτέλεσμα ήταν εκρηκτικό !! Επίσης δεν χρειάζεται πελτές. Καλύτερα να μην είναι πολύ κόκκινη η σάλτσα για να ξεχωρίζουν καλά οι γαρίδες. Τέλος απο όλα τα βότανα που προτείνονται, χρησιμοποίησα .....άνηθο που κανένας δεν τον αναφέρει! Νομίζω οτι αυτό του πάει τελικά.

cook said...

mmmm...πολυ λαχταριστη!

Rena said...

..και το αγόρι καρδούλα και το αγόρι :)
Έλενα, γαριδοπίλαφο ακούω, σούπερ θα σου γινε ε?
Βρε Νάσο την έφτιαξες? Μπράβο βρε θηρίο. Ανηθάκι ε? Και το σκεφτόμουν να σου πω την αλήθεια. Αλλά σε μυδοπίλαφο που το δοκίμασα μια φορά δε το έτρωγαν, οπότε κινήθηκα εκ του ασφαλούς. Το ουζάκι σούπερ ε?
Cook, κοπιάστε καλή μου!

Rena said...

Σοφία με βρίσκεις απολύτως σύμφωνη, δε χρειάζονται παραπάνω βράσιμο οι γαρίδες. Το κρεμμύδι αν δε σας ενοχλεί δοκίμασε το, δεν "ακούγεται".

kiki said...

Δεν πρόσθετα ποτό Ρένα, αλλά μου αρέσιε η ιδέα με ούζο!

Maria B. said...

Αχ! Βαχ ! αγαπημένο φαγάκι Ρενάκι μου. Να 'σαι καλά!! Ο Βασιλάκης το τρώει ??

Anonymous said...

να ρωτησω κατι και γω που ειμαι καινουρια? ποτε καθαριζουμε τις γαριδουλες για να τις βαλουμε στο φαγακι?

Rena said...

Μαράκι ο βασιλάκης μόνο τα ζυμαρικά και τη σάλτσα. Τις γαρίδες τις παραγκωνίζει ο άτιμος.
Aνώνυμη φίλη οι γαρίδες μπαίνουν και ολόκληρες στο φαγητό. Το καθάρισμα τους είναι το δυσκολότερο μέρος. Μπορείς να τις καθαρίσεις όσο είναι ωμές ή να καθαρίσεις το κέλυφος αφήνοντας μόνο τα κεφάλια και τις ουρές. Η συνέχεια ως περιγράφεται

Anonymous said...

ευχαριστω παρα πολυ...σκπευω να φταξω αυτο το φαγητο στον καλο μου που λατρευει τις γαριδες αλλα και τις μακαροναδες...οποτε το ιδανικο φαγακι!!!

Νασος Παπαστυλιανού said...
This comment has been removed by the author.
Νασος Παπαστυλιανού said...

Παιδιά είναι άπαιχτο, αλλά τρώγεται ζεστό όπως και όλα τα μακαρονικά δηλαδή. Οι καλεσμένοι σας θα το εκτιμίσουν. Τις γαρίδες τις ζεματάω σε λίγο νερό για 5 λεπτά και μετά τις καθαρίζω. Τα κεφάλια τα αφήνω στο ίδιο νερό, τα βράζω λίγο παραπάνω και μετά ΓΑΡΙΔΟΣΟΥΠΑ λέμε !!!
Προσοχή στο αλάτι..δεν σηκώνει πολύ όπως και κάθε θαλασσινό δηλαδή.

Anonymous said...

Είπα να κάνω και εγώ σήμερα αυτο το πιάτο άλλα δεν εχω ουτε ουζο ουτε κρασι μπορω να χρησιμοποιησω κατι αλλο για σβησιμο;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...