Η άνοιξη έχει ξεκινήσει, έστω κι’ αν ο καιρός μας παγώνει τις τελευταίες ημέρες. Και τα φρούτα τούτης της εποχής έχουν κάνει την εμφάνισή τους στους πάγκους. Με πρώτες και καλύτερες τις φράουλες. Δεν είναι τόσο αρωματικές όσο τις θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια (αυτό το έχω πει αρκετές φορές) αλλά κάθε φορά που τις βλέπω δεν μπορώ ν’ αντισταθώ στον πειρασμό να τις αγοράσω.
Με αφορμή την γιορτή φίλου προχθές, έφτιαξα ένα γλυκό που το φτιάχνω συνήθως από χρονιά σε χρονιά και όταν φυσικά οι φράουλες είναι υπαρκτές!
Προφιτερόλ Λευκής Κρέμας & Φράουλας
1 καλή δόση κρέμα ζαχαροπλαστικής
1 φλιτζάνι πολτοποιημένες φράουλες
150 γραμ. λευκής σοκολάτας που την λιώσουμε σε μπεν μαρί
150 γραμ. κρέμα γάλακτος για ζαχαροπλαστική, χτυπημένη με ελάχιστη βανίλια, για αφράτη σαντιγύ.
15 έτοιμα σουδάκια (εκτός και μπορείτε να τα φτιάξετε μόνες σας , σαν καλό-νοικοκυρές κόρες). Επίσης μπορείτε να χρησιμοποιήσετε παντεσπάνι αρωματισμένο με λικέρ φράουλας αν έχετε αυτά τα υλικά, και όχι έτοιμα σουδάκια.
6-7 ολόκληρες φράουλες τεμαχισμένες στα δύο (για το ντεκόρ)
2-3 κουταλιές τριμμένο, καβουρδισμένο και καραμελωμένο αμύγδαλο.
Μ’ ένα μέρος από την κρέμα ζαχαροπλαστικής γεμίζετε τα έτοιμα σου, αφού τα κόψετε και κοφτερό μαχαίρι, (προσοχή χωρίς να τα χωρίσετε τελείως). Προκειμένου να φτιάξω την κρέμα ζαχαροπλαστικής ακολουθώ τις οδηγίες που έχω από παλιά συνταγή του Gourme υπάρχει και στο Hungry και τις οποίες απλά αναπαραγάγω: 3 κούπες γάλα, ½ κούπα (ή 9 κουταλιές της σούπας) ζάχαρη, 6 κουταλιές της σούπας corn flour, 2 αυγά χτυπημένα με το σύρμα, 1 κουταλιά της σούπας βούτυρο, 1 & ½ 1 βανίλια. Βέβαια μπορεί να την κάνει κάποια από σας με διαφορετικό τρόπο, οπότε μας το γράφει
Όση κρέμα μου περισσέψει την ανακατεύω με τον πολτό της φράουλας και με την κρέμα γάλακτος που έχω χτυπήσει σε σαντιγύ, με απαλές κινήσεις, για να πάρω μια γλυκιά ροζ κρέμα.
Σε διάφανο μεγάλο μπολ, που έχω ελαφρώς παγώσει, βάζω τα γεμισμένα σου σε στρώσεις, προσθέτοντας ενδιάμεσα την κρέμα/σαντιγύ φράουλας. Τελειώνω πάντα με κρέμα και περιχύνω με την λιωμένη λευκή σοκολάτα. Αφήνω το προφιτερόλ για 2-3 ώρες στο ψυγείο να σφίξει. Αν το αφήσετε περισσότερες ώρες καλό θα είναι να το βάλετε σε μια καθαρή σακούλα για να μην τραβήξει η κρέμα μυρωδιές του ψυγείο. Όταν είμαστε έτοιμοι για σερβίρισμα διακοσμούμε με τις κομμένες φράουλες που έχουμε κρατήσει για ντεκόρ και λίγο τριμμένο καβουρδισμένο και καραμελωμένο αμύγδαλο (για να κάνει κλικ το γλυκάκι και στην Juanita μας που γιορτάζει σήμερα).
Μπορείτε να κάνετε και παραλλαγή του γλυκού με άγρια βατόμουρα, αν τύχει να βρεθείτε σ’ κάποια εξοχή περιοχή που οι άγριες βατομουριές προς το τέλος της Άνοιξης είναι στο φόρτε τους. Θέλει βέβαια υπομονή στο μάζεμα, αλλά σίγουρα κι΄ αυτό έχει την χάρη του.
Thursday, March 29, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
Πηνελοπάκι σε "φάγανε" τα γενέθλια σήμερα, σ'αφήσανε ασχολίαστη και παραπονεμένη...
Ονειρεμένο ένα προφιτερόλ με φράουλες, μόνο που εμένα θα με σκοτώσει ο άντρας μου αν βάλω λευκή σοκολάτα από πάνω. Μαύρη κατάμαυρη και αλκοολική για να το απολαύσει!
Συμφωνώ με την Αθανασία , πολύ γλυκή μου έρχεται η λευκή σοκολάτα . Κατα τα άλλα όμως.....!!!!
Τελικά τζάμπα κάνω νηστεία και που τα βλέπεις αυτά εδώ κολλάζεσαι !!
Lecker Lecker !!! (ας το παίξω βλαχογερμανίδα , τζάμπα το πληρώνουμε το σχολείο?)
Πηνελόπη καλημέρα
Ωραία συνταγή και εγώ θα την δοκιμάσω με άσπρη σοκολάτα όπως την προτείνεις γιατί μας αρέσει πολύυυυυυυυυ...:):):):):):
Καλημέρα σε όλες και όλους.
Αθανασία, αν είναι να "θρηνήσουμε" θύματα, βάλε καλή μου εσύ σοκολάτα μαύρη και πικρή, ούτε να το σκέφτεσαι,παρά το γεγονός ότι το ζητούμενο είναι το ασπρό-ροζ πάθος!
Lamprini, η λευκή σοκολάτα είναι ίσως αρκετά πιο γλυκιά όταν μιλάμε γι’ αυτές που πωλούνται ως ευρύ προϊόν. Υπάρχουν όμως λευκές σοκολάτες πλάκα, όπως ακριβώς και οι αντίστοιχες κουβερτούρες, που η γεύση τους είναι ιδανική για γλυκά που θέλουν άσπρο γλάσσο, αλλά πάντα μετρά η «όρεξή» μας καλή μου.
Λυδία μου, καλά αποτελέσματα στις δοκιμές και εύχομαι να αρέσει βρε και στον μπέμπη. Στο τραπέζι που το προσέφερα πάντως, δεν έμεινε ίχνος για την επόμενη μέρα και υπήρχαν και δυο –τρεις ομοτράπεζοι που δεν έτρωγαν γλυκά.
Δεν έχω δοκιμάσει ποτέ με λευκή σοκολάτα. Υπόσχομαι όμως να φάω ολόκληρο το κομμάτι μου όταν μου δώσεις να δοκιμάσω Λόπε μου, σε εμπιστεύομαι!
Και τι δε θα δινα για να δω φωτογραφία αυτού του γλυκού. Μήπως....
Πηνελόπη, επειδή εξοχές και τέτοια είναι λίγο δύσκολο, υπάρχουν και βατόμουρα κατεψυγμένα ή και κονσέρβα και κάποιες φορές έχει και το σ.μ. Σαφώς και δεν είναι το ίδιο, αλλά στην αναβροχιά........
Η ψηφιακή του καλού μου είναι εκεί και με περιμένει Λια μου, αλλά εγώ πάλι σαν να έχω πάρει "διαζύγιο" με την τεχνολογία, ίσως επειδή όλη μέρα στην δουλειά ασχολούμαι μ' αυτήν και στο σπίτι την αποφεύγω!
Θα το φτιάξω όμως για την Juanita οταν με το καλό συναντηθούμε (κάτι θα σκαρώσουμε) και αυτή σίγουρα θα το φωτογραφήσει..που θα μας πάει!
Post a Comment