Η δική μας κατάλυση θα γινόταν με κομμάτια φρέσκου μικρού ξιφία στα κάρβουνα.
Η συνεισφορά μου, εκτός του ότι έφερα τα κομμάτια του ξιφία από την πατρίδα πρόσφατα, ήταν το μεζεδάκι την ώρα του ψησίματος.
Πρόκειται για μια συνταγή που θυμάμαι από τον παππού μου, που την έκανε την περίοδο του μαζέματος της ελιάς, όταν δεν πρόφταιναν να μαγειρέψουν.
Είναι όχι μόνο πολύ εύκολη, αλλά και πολύ γευστική και καλός ουζομεζές.
Κόβουμε σε κομματάκια μπουκιάς, τον καλά ξαλμυρισμένο βακαλάο.
Του ρίχνουμε αρκετό λεμόνι έτσι ώστε να τον σκεπάζει και τον αφήνουμε να «ψηθεί» 1-2 ώρες.
Μετά από αυτόν το χρόνο αφαιρούμε λίγο λεμόνι και προσθέτουμε λάδι και ρίγανη. Έπειτα από μισή ωρίτσα ο βακαλάος είναι έτοιμος.Θα μπορούσε η ρίγανη να αντικατασταθεί από μαϊντανό. Θα μπορούσαμε αν θέλουμε να προσθέσουμε φρέσκο ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι.
Ο παππούς δεν περίμενε τόση ώρα. Έριχνε λαδολέμονο στα κομμάτια βακαλάου και τον έτρωγαν αμέσως. Εκτιμώ πως γίνεται πιο νόστιμος όπως τον κάνω εγώ. Φυσικά χρειάζεται τα κομμάτια του βακαλάου να είναι πολύ καλά ξαλμυρισμένα.
Επειδή πάντα έχω στην κατάψυξη ξαλμυρισμένο βακαλάο, το μεζεδάκι γίνεται εύκολα και γρήγορα.
Στα μέρη μου τη συνταγή την λένε «Βακαλάο ξεσχιστό», ενώ στην Καλαμάτα και την Μάνη «Βακαλάο ξεσπινιστό».
Γιάννης Κ.
12 comments:
"Τύφλα" να ΄χει το σούσι...που λένε κοντοχωριανέ μου!
Για να μην μας λένε δηλαδή....
Πωπω!! Τι διαμάντι ήταν αυτό βρε Γιάννη!!
Αχ αυτές οι "απ΄τον παππού στον εγγονό" συνταγές πόση γλύκα έχουν ...
Γιάννη, θα είσαι στα μέρη σου το Πάσχα; Γιατί μπορεί να βρεθώ προς τα 'κει.
Ax βρε Γιάννη, μου θύμισες την γιαγιούλα μου απο τ΄Αλικα. Έτσι τον έτρωγε και εκείνη τον μπακαλιάρο. Καλό μήνα και καλή βδομάδα.
..και εκεί που διάβαζα τη συνταγή και περίμενα να μάθω πώς τελικά τον μαγείρευε ο παπούς τον μαριναρισμένο βακαλάο..σκάει η φράση "τον έτρωγαν αμέσως"..!!! Φοβερό!! θα το δοκιμάσω με την πρώτη ευκαιρία. Να 'σαι καλά!!
Γεια σου, Γιάννη με τα ωραία σου!!!
Μετά το χταποδάκι, νάσου και ο μπακαλιάρος.
@ Lope εκτιμώ πως την γνώριζες και εσύ τη "συνταγή" έτσι; Αμ τι περιμέναμε εμείς να ανακαλύψουμε το σούσι στα '90ς;
@ Άσπα σε ευχαριστώ και από εδώ για τη συνταγή σου.
@ Ναι άλλη μου. Ευελπιστώ να είμαι κάτω από το βράδυ της Μ. Τετάρτης.
Το e-mail μου και το τηλέφωνό μου το έχει η Juanita. Μπορείς να το ζητήσεις.
Στη διάθεσή σου και για πληροφορίες.
@ Μαρία στα Άλικα πως την λέτε; "Ξεσπινιστό";
@ Αντιγόνη έπρεπε να το περιμένεις. Εκείνα τα χρόνια οι άντρες ΔΕΝ μαγείρευαν.
@ Λία έχει και έλλες. Υπομονή γιατί ακόμη δεν αξιώθηκα να μάθω να ποστάρω μόνος και εμεταλεύομαι την Juanita.
Για την συνταγή τώρα, μια μικρή διευκρίνιση. Αν σας ενοχλεί η πέτσα του βακαλάου την αφαιρείτε. Εμάς μας αρέσει.
Γειά σου Γιάννη μας, απ τα ωραία μέρη με τα ωραία καλούδια. Στο γυρισμό σου φέρα και σφέλλα ρε παιδί. Την πληρώνουμε ασφαλώς. Κάνε μια προσπάθεια.
Σ΄ευχαριστώ πολύ, Γιάννη μου!
Αν έρθω τελικά προς τα μέρη σου, σίγουρα θα επικοινωνήσω μαζί σου.
Καλές γιορτές ούτως ή άλλως!
160 το ζευγάρι πήγε το σούσι. Ας μην το σκέφτομαι! Γιάννη, η πρότασή σου έγινε copy-save! Μια χαρά μεζές, ειδικά για τον Βάσκο κουμπάρο που έχει τον βακαλάο στα γονίδιά του μάλλον...
Α ρε ελληνικό σούσι! Γαύρο μαρινάτο έχετε φάει; "Ψήνεται" κι αυτός κάπως έτσι.
Ναι Κική μου. Και γάύρο μαρινάτο τρώμε κάθε καλοκαίρι. Ακριβώς έτσι απλά θέλει πιο πολύ χρόνο. Μπορείς αντί λεμόνι ομίζω να βάλεις και ξύδι.
Post a Comment