..πατάτα , σπανάκι , μανιτάρια. Εγώ πίτα ξεκίνησα να κάνω με χωριάτικο σπιτικό φύλλο . Ας όψονται κάποιες φίλες μου , ονόματα δεν λέω θα αποκαλυφτούν μόνες τους, που έχουν πάρει στραβά το άνοιγμα φύλλου. Αποφάσισα την πίτα (η οποια ξεκίνησε για σπανακοτυρόπιτα) να την κάνω ανοιχτή σε μορφή τάρτας . Στα "χαμένα" έγινε πάλι η συνταγή , μας άρεσε πολυ και είπα να την γράψω εδώ να βρίσκεται .Υλικά για την βάση (ταψί 30-32 εκ περίππου) :
2,5 κούπες αλεύρι
3/4 κούπας σπορέλαιο
3 κουταλιές γιαούρτι
1 αυγό
Αλάτι , πιπέρι , ελάχιστη ζάχαρη
Για την γέμιση :
4 πατάτες μέτριου μεγέθους
1 κρεμμύδι ξερό
200 γρμ σπανάκι
200 γρμ μανιτάρια φρέσκα ή κατεψυγμένα ή κονσέρβα
200 γρμ τυρί φέτα
50 γρμ ροκφόρ ή μπλέ τυρί
50 γρμ βούτυρο
1/2 φλιτζάνι γάλα
1 αυγό
μαιντανό , κρεμμυδάκια φρέσκα και μυρωδικά που σας αρέσουν
Αλάτι , πιπέρι , πάπρικα , μοσχοκάρυδο .
2,5 κούπες αλεύρι
3/4 κούπας σπορέλαιο
3 κουταλιές γιαούρτι
1 αυγό
Αλάτι , πιπέρι , ελάχιστη ζάχαρη
Για την γέμιση :
4 πατάτες μέτριου μεγέθους
1 κρεμμύδι ξερό
200 γρμ σπανάκι
200 γρμ μανιτάρια φρέσκα ή κατεψυγμένα ή κονσέρβα
200 γρμ τυρί φέτα
50 γρμ ροκφόρ ή μπλέ τυρί
50 γρμ βούτυρο
1/2 φλιτζάνι γάλα
1 αυγό
μαιντανό , κρεμμυδάκια φρέσκα και μυρωδικά που σας αρέσουν
Αλάτι , πιπέρι , πάπρικα , μοσχοκάρυδο .
Καθαρίζουμε τις πατάτες και τις βράζουμε σε αλατισμένο νεράκι . Παράλληλα ψιλοκοβουμε το κρεμμυδάκι και το βάζουμε με μια κουταλιά λαδάκι να γυαλίσει. Προσθέτουμε τα μανιτάρια κομμένα σε φέτες και αφού στραγγίσουν λίγο τα υγρά τους , προσθέτουμε το σπανάκι που έχουμε χοντροκόψει και τρίψει με τα χέρια μας για να μαλακώσει . Προσθέτουμε τα μυρωδικά μας , τα κρεμμυδάκια και τα μπαχαρικά . Τα αφήνουμε να μαγειρευτούν ελαφρά και να τραβήξουν τα υγρά . Μόλις βράσουν οι πατάτες , κρατάμε 1 περίππου φλιτζάνι απο το νεράκι που βράσαν και τις πατάμε να λιώσουν . Προσθέτουμε το 1/2 φλιτζάνι γάλα και σιγά σιγά όσο νερό χρειαστεί απο αυτό που κρατήσαμε , ώστε να γίνει ενας αρκετά σφιχτός πουρές . Για την ζύμη θα ανακατέψουμε όλα τα υλικά μαζί ώστε να πετύχουμε ενα μαλακό εύπλαστο ζυμαράκι . Λαδώνουμε καλά το ταψάκι μας και με τα χέρια μας , αφού εχουμε βάλει την ζύμη μέσα στο ταψί , πιέζουμε ώστε να την απλώσουμε γύρω-γύρω και στα τοιχώματα . (Ανοίγει πολύ εύκολα αν όμως θέλετε μπορείτε να την ανοίξετε ανάμεσα σε μεμβράνες με έναν πλάστη και μετά να την μεταφέρετε στο ταψάκι). Για να τελειώσουμε με την γέμιση , θα ανακατέψουμε το μείγμα της πατάτας με τα υπόλοιπα υλικά μαζί . Προσθέτουμε και το τριμμένο τυρί. Τοποθετούμε την γέμιση επάνω στην βάση , χτυπάμε το αυγό με λίγο γάλα και περιχύνουμε την τάρτα μας . Ψήνουμε για 30-40 λεπτά περίππου , σε προθερμασμένο φούρνο στους 180. Την αφήνουμε να κρυώσει αρκετά και μετά σερβίρουμε . Την άλλη μέρα είναι πιο νόστιμη! Και μια φωτο του Αραπάκου , που με κοιτάει με απορία το καλό μου καθώς γράφω στο blog.
16 comments:
Σου έχω πει ότι σε αγαπώ πολύ.
Αυτή είναι μια καταπληκτική τάρτα και φυσικά στα μέτρα μου. Απ΄όλες τις απόψεις!
Η δε φωτό με τον αραπάκο έγραψε!
Είσαι σίγουρη ότι είναι 3 χρονών?
Συγχαρητήρια.
Ο Αραπάκος , ειναι 3,5 στα 4 το χρυσουλινι μου ! Δεν βλέπεις ολη την κορμοστασιά του τώρα γιαυτο σου φαινετε μικρός :) Την επόμενη φορά θα βαλω και φώτο της διδυμης αδερφής του να μην ζηλεύει.
Σου είπα οτι σε είχα στο μυαλό μου οταν έκανα την ταρτα/πίτα , ελπίζω τώρα δεν έχεις κανένα παράπονο:))
Σε φιλώ γλυκά !
Μια χαρά συνταγή δείχνει Λαμπρινή. Ενδιαφερουσα δε η βάση της ταρτας. Δεν χρειάζεται ψήσιμο πριν; Δεν λασπωσε ετσι με τη γέμιση απευθείας στη ζύμη;
Σταυρούλα δεν ξέρω αν φαινετε καλά στην φωτο αλλά δεν λάσπωσε καθόλου.
Το φύλλο αυτό το κάνω και για τύπου κουρού και έτσι το σκέφτηκα εδώ , σαν πίτα ανοιχτή.
Η υφή της βέβαια δεν ειναι τριφτή σαν της κλασσικής τάρτας κάτι που εμένα μου άρεσε.
Λοιπόν, πρώτα απ' όλα να ...αποκαλυφτώ, ότι έχω πάρει στραβά το άνοιγμα του φύλλου.
Δεύτερον να ...καρφώσω ότι ούτε η Ρωξάνη ανοίγει φύλλο.
Τρίτον όμως να πω ότι ζύμη τάρτας κάνω και αυτή η ζύμη σου πολύ μου άρεσε, όπως και η τάρτα βεβαίως, που φαίνεται νοστιμότατη.
Τέταρτον να σας φιλήσω και να σας αποχαιρετήσω. Φεύγω για Χανιά. Θα τα ξαναπούμε σε μια βδομάδα.
Καλά να περνάτε όλοι.
Πω πωωωωωωωωω!!!
Ξέχασα να σου πω πόσο γλύκας είναι ο αραπάκος. Θέλουμε να δούμε και την αδελφούλα του.
Φιλιά πολλά φίλη μας ΘΕΑ ! χαχαχ
Καλό ταξίδι να έχετε και να περάσετε πολυ πολυ όμορφα ! Με το καλό να ανταμωθούμε ξανά :))
Σου μεταφέρω τους χαιρετισμούς όλου μου του βασιλείου , ζωικού και μή ! χχαχα
Γεια σου Λαμπρινή, πολύ ωραία η τάρτα σου, μου αρέσει ως ιδέα η κουρου-βάση γιατί δε θέλει και ψήσιμο πρώτα μόνη της! Θα την επιχειρήσω με τη γέμιση που προτείνεις!
Καλά για τον γατούλη δεν το συζητώ, παραδίνομαι με τα γατούδια, δώσε του ένα χαδάκι από μένα μέχρι να τρελαθεί στο γουργουρητό!
Καλώς την Κάλλη! Καιρό έχω να σε δώ , ελπίζω να πέρασες ένα όμορφο και ξεκούραστο καλοκαίρι :)
Περιμένω να μου πεις πως σου φάνηκε η πιτοταρτα .
Οσο για τον γατούλη , ειδικά αυτός ποτέ δεν χορταίνει χάδια και όλο παράπονα κανει οτι θέλει και άλλα:)
Ωραία συνταγή για ζύμη!
Και πόσο όμορφη έχει βγει στην φωτογραφία η τάρτα, γεμάτη χρώματα!
(Κορίτσια, βάλτε και εμένα στο σύλλογο όσων δεν ανοίγουν φύλλο... γιατί μετά βαριέμαι να σφουγγαρίζω, νοιώθω ότι λερώνεται πολύ η κουζίνα.)
Juanita μου , στην συγκεκριμένη συνταγή όχι , αλλά και γώ όταν ανοίγω φύλλα χωριάτικα γίνομαι με αλεύρια απο την κορφή ως τα νύχια :) Η κουζίνα ολως παραδόξως την γλιτώνει , εγώ όχι :) Πρέπει να μάθω να φοράω ποδιά !
Αν περιορίσεις τον χώρο εργασίας σου δεν νομίζω να έχεις τόσο πρόβλημα.
Ωραία χρωματάκια φαίνονται έτσι στο πλάι κομμένη...
h myrwdia ths eftase mexri edw!!!kai h nostimia ths!!a!ax!!
Λαμπρινή, κατάφερες πάλι να μας τρέξουν τα σάλια!!! Φαίνεται νοστιμότατη η τάρτα/πίτα σου (ως συνήθως) και μας βάζει σε πειρασμό. Θα την δοκιμάσω οποσδήποτε... και χαλάλι τα κιλά που ... δεν θα χάσω. Μήπως τελικά πρέπει να το πάρω απόφαση; Όσο σας παρακολουθώ αποκλείεται να κάνω δίαιτα....
Κικίτσα τώρα που έμαθα να παίζω με τα άλλα χρωματάκια ποιος με πιάνει:))
Κλειούλα μου γλυκιά , μέλι στάζει το στόμα σου πάντα:)))
Χάιντη μου καλώς μας ήρθες:) Πονεμένη ιστορία αυτή των κιλών !
Να σαι καλά , σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.:)
Είδα λίγο και την "γωνίτσα" σου , μου άρεσε πολύ και με γέμισε γλυκόπικρα συναισθήματα . Να σε διαβάζουμε :)
Μιάμ... Τέλεια ιδέα... και τέλειο γατί!!!!!
Θέλω κι εγώ... κι απ΄τα δύο :)
Φιλια,
Ε.
Post a Comment