Tuesday, November 28, 2006

Τάρτα με κρέμα Αχλαδιού

Τον τελευταίο καιρό, αισθάνομαι λιγάκι περίεργα το έχω ξαναπεί. Μάλλον δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνομαι. Οι απώλειες αρκετές, οι αλλαγές επίσης αλλά και οι αφίξεις νέων προσώπων στην ζωή μου επίσης σημαντικές.
Όμως μέσα σ’ αυτήν την καταιγίδα των γεγονότων καταφέρνει κανείς να δει (αν έχει ανοικτά τα μάτια του) τις σταθερές του αξίες και τα σημεία αναφοράς του. Το δικό μου τελικά σημείο αναφοράς με την ρίζα μου, είναι οι αδελφές της μάνας μου.
Συνολικά ήταν έξι (μαζί με την μάνα μου) απ’ όταν έφυγε εκείνη, έμεινα 5 και οι τρεις από αυτές θεωρούν πια καθήκον τους και υποχρέωσή τους να με «υιοθετήσουν».
Μέσα στα πλαίσια της υιοθεσίας τους είναι και η συνεχής προσφορά σε καλούδια και φαγώσιμα, και ψώνια από την λαϊκή για να έχω πάντα πράγματα στο σπίτι και να μην «τρέχω» να ψωνίζω και να μην κουράζομαι και να κρατώ δυνάμεις, γιατί θα τις χρειαστώ! Έτσι λοιπόν βρίσκομαι συχνά με πολλά κιλά από φρούτα τα οποία δεν μπορώ φυσικά να καταναλώσω από βδομάδα σε βδομάδα. Δύο άτομα είμαστε, χαμογελώ και τους το λέω, αλλά είναι σαν να μην με ακούνε, οπότε αποδέχομαι την προσφορά τους και προσπαθώ να την αξιοποιήσω με τον καλύτερο πάντα δυνατό τρόπο.
Το τελευταίο λοιπόν 10ημερο βρέθηκα με πολλά-πολλά αχλάδια. Μικρά και μεγάλα αρωματικά, που όμως ήταν και ώριμα και θέλανε γρήγορη κατανάλωση.
Τι μπορούσα να κάνω λοιπόν; Σκέφτηκα διάφορες εκδοχές και κατέληξα στην τάρτα με γέμιση κρέμας αχλαδιού, που δεν την ήθελα να είναι όμως και πολύ γλυκιά, για να κάνω και μια «τυπική» αποτοξίνωση (εδώ βέβαια γελάμε).
Έτσι μπήκα στην πρίζα και ανασκουμπώθηκα για να ετοιμάσω τάρτες (που θα έδινα και στις θείες και την πεθερά μου – άλλη γλυκαντζού κι’ αυτή).
Ετοίμασα τη ζύμη τάρτας όπως κατά καιρούς έχω διαβάσει αν και προσωπικά κάνω μια δύο προσθήκες. Ρίχνω αλεσμένο καβουρντισμένο φουντούκι ή αμύγδαλο, γιατί προσθέτει άρωμα γαργαλιστικό στην ζύμη και λίγη βανίλια.

Υλικά για την ζύμη Μπριζέ
1 & 1/3 φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1/2 κουταλιού γλυκού μπέικιν πάουντερ
1 πρέζα αλάτι
1/3 φλιτζανιού ζάχαρη άχνη
1 πρέζα βανίλια
1 πακέτο βούτυρο παγωμένο κομμένο σε κύβους
2 αυγά
2 κουταλιές σούπας καλά αλεσμένο ψημένο φουντούκι
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ετοιμάζουμε τη ζύμη μπριζέ με τα πιο υλικά έτσι ώστε να πάρουμε σαν αποτέλεσμα μια ζύμη τριφτή. Ανακατεύουμε τα πρώτα 6 υλικά της ζύμής μας με τα δάχτυλα (χωρίς να ζυμώνουμε) με γρήγορες κινήσεις και αμέσως μετά ενσωματώνουμε τα αυγά και το τριμμένο φουντούκι.
Αφού πλάσουμε την ζύμη μας την αφήνουμε στο ψυγείο το ελάχιστο για κάνω 2ώρο. Το ιδανικό λένε πως είναι για μια μέρα (εσείς θα αποφασίσετε και σύμφωνα πάντα με το για πότε θέλετε το γλυκό σας να είναι έτοιμο).
Όταν βγάλετε την ζύμη πια από το ψυγείο την αφήνετε για κανένα μισάωρο να ξεπαγώσει. Και μετά την απλώνετε με τα δάχτυλά σας σε ελαφρώς βουτυρωμένη φόρμα με δακτυλίδι ή ταψάκι. Απλώνοντας την ζύμη την σηκώνεται με κινήσεις και στα πλαϊνά τοιχώματα της φόρμας ή του ταψιού σας. Όταν ολοκληρωθεί το άπλωμα την τρυπάτε σε αρκετά σημεία με ένα πιρούνι. Περνάτε από πάνω ένα κομμάτι λαδόχαρτο, και την γεμίζετε με ξερά όσπρια.
Την ψήνετε για 15 περίπου λεπτά στους 180 βαθμούς.
Όταν τελειώσετε με την ζύμη και αφού κάνετε ότι άλλες δουλειές έχετε στο ενδιάμεσο διάστημα που αυτή ξεκουράζεται στο ψυγείο σας. Παίρνετε θέση για να ετοιμάστε την γέμιση κρέμας αχλαδιού.
Υλικά για κρέμα αχλαδιού
5-6 ώριμα αχλάδια,
2-3 κουταλιές ζάχαρη
1 & ½ κουταλιά corn flour
½ κουταλάκι γλυκού κανέλα
½ κουταλάκι γλυκού σκόνη τζίντζερ
1 λεμόνι (τον χυμό του)
νεράκι
Επιλέγετε ώριμα αχλάδια. Τα καθαρίζετε. Τα κόβετε στη μέση και τους αφαιρείτε τους σπόρους. Τα ραντίζετε με το χυμό λεμονιού για να μη μαυρίσουν και τα βάζετε να βράσουν σε νερό με ελάχιστη προσθήκη ζάχαρης όπως θα κάνετε μια κομπόστα. Όταν αρχίσουν να γίνονται πολτός ρίχνετε το corn flour καθώς και τη σκόνη κανέλας και το τριμμένο τζίντζερ, χαμηλώνετε την φωτιά και ανακατεύετε συνεχώς για να μην σβολιάσει μέχρι να έχετε μια ομοιογενή κρέμα.
Η κρέμα σας είναι έτοιμη. Την στρώνετε στην προ-ψημένη τάρτα και ξανά-ψήνετε όλη την τάρτα μαζί για 10-15 λεπτά μέχρι να αποκτήσει η κρέμα σας μια πολύ ελαφριά ρόδινη επιφάνεια.
Ξεφουρνίζετε, την αφήνετε λιγάκι να κρυώσει και πασπαλίζετε με ζάχαρη άχνη και τριμμένο φουντούκι για πιο όμορφο αλλά και γευστικότερο αποτέλεσμα.

Πηνελόπη

11 comments:

Anonymous said...

Αυτό το καβουρντισμένο φουντούκι με σκότωσε, με αποτέλειωσε! Αχ! Άκαρδη γυναίκα!
Σπουδαίο πράγμα να σε νοιάζονται κάποιοι άνθρωποι με τέτοιον τρόπο, ειδικά όταν όπως λες, θα χρειαστείς όλες σου τις δυνάμεις...

Anonymous said...

Είδες όμως πως τα καταφέρνω και το βάζω πάντα εκεί που δεν το παρειμένει ο άλλος το ξηροκάρπι;

Έχω αναπτύξει ειδικές τεχνικές για να μην έχω διαμαρτυρίες εκ΄των προτέρων χα,χα,χα...

Anonymous said...

Σσσσσσσσσσσσσσσλλλλλλλλλλλλλλρρρρρρρρρ(μια σιελαντλία βρε παιδιά!!) Μας βασανίζεις Λόπε. Να σου πω...Δηλαδη τα βράζουμε τόσο ώστε να λιώσουν, ή τα λιώνουμε μόνοι μας; Τέλειο ακούγεται!

Anonymous said...

Αν είναι αρκετά ώριμα, βράζοντας θα λιώσουν αρκετά (δεν χρειάζεται να τα χάσεις και τελείως) περίπου 10-15 λεπτά και θα γίνουν μια ωραιότατη κρέμα σε συνδυασμό με το corn flour. Και όχι πολύ γλυκειά αυτή ήταν για μένα σημαντικό στην συγκεκριμένη περίπτωση.

Anonymous said...

Thanks Lope!

Anonymous said...

αχχχχ γιατί να ανακαλύψω το μπλογκ σας; κάθε μέρα θα με κολάζετε; ε;

μήπως θα ταίριαζαν και 1-2 κουταλιές κουαντρώ στη γέμιση; (λέω ίσως, δεν είμαι εξπερ στα γλυκά..)

Κική, σήμερα το βράδυ αρχίζει η επιχείριση "προζύμι" :)

καλό μεσημέρι!

Juanita La Quejica said...

Καλή Επιτυχία Daffodils.

Anonymous said...

Συγχαρητήρια για την προσφορά σας στον χώρο της γεύσης!
Η καλή κουζίνα θέλει μεράκι και κέφι και αυτό φαίνεται οτι ξεχειλίζει στο blog.
Επιτέλους και εμείς οι αρσενικοί πρέπει να απολαμβάνουμε κάτι σε αυτή την ζωή και όχι μόνο δουλειά

Anonymous said...

ΘΑ ΠΕΘΑΙΝΑ ΝΑ ΕΙΧΑ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 8 ΩΡΕΣ ΔΟΥΛΕΙΑ

Anonymous said...

Witch of daffodils καλή επιτυχία! Ενημέρωσέ μας για το αποτέλεσμα. Θα κάνω και το ψωμί αυτές τις μέρες και θα προσπαθήσω να δώσω και αναλογίες (γιατι ποτέ δε μετράω αλεύρι...)
Φίλέ μου ανώνυμε, χαίρομαι να παρακολουθούν το site και άντρες.. Το φαγητό και η ενασχόληση με τη μαγειρική είναι απόλαυση!
Φίλε/η ανώνυμε/η, εύχομαι καλή ξεκούραση μετά από τόσες ώρες δουλειάς. Μακάρι να μπορούσαμε να σε κεράσουμε!

Juanita La Quejica said...

Φίλε ανώνυμε, άσε τα σάπια και φανερώσου! Σε πήρα χαμπάρι βρε ποιος είσαι! ΧΑΧΑ!
Και δεν μου λες αγάπη μου, αφού εσείς οι αρσενικοί (βρε κακό που πάθαμε) θέλετε να απολαμβάνετε και κάτι άλλο εκτός από δουλειά, γιατί δεν μαγειρεύετε και μόνοι σας; Εκεί να δεις απόλαυση καλέ μου! ΧΑΧΑ!
Πάντως, μην περιμένεις τέτοια καλούδια το βράδυ, ξεκουράζομαι τώρα!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...