Sunday, December 10, 2006

Αφρός & Φυσαλλίδες



Το περασμένο Σάββατο 9 Δεκεμβρίου, η εταιρεία Vinetum διοργάνωσε Γευσιγνωσίας Σαμπάνιας και Αφρώδων Οίνων σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας.
Ο Γιάννης -να είσαι καλά να μας "κερνάς" μπάρμπα από την Κορώνη- κατάφερε να εξασφαλίσει κάποιες προσκλήσεις και έτσι περάσαμε από εκεί για να δοκιμάσουμε αφρό και φυσαλλίδες γνωστών Ελλήνων και Ξένων Παραγωγών.
Ευχάριστες εκπλήξεις, προσυνεννοημένες αλλά και απρόσμενες συναντήσεις με φίλους από το Hungry που βρέθηκαν στην Αθήνα για το Bazaar των Δρόμων Ζωής, ατμόσφαιρα εορταστική, και ένας εξαιρετικός αφρώδης οίνος για όσους προτιμούν τις γλυκίζουσες γεύσεις (ευχαριστώ φίλε για την σύσταση): Mocscato D´Asti Dulce της Balbi Soprani, από τους εισαγωγούς Αδερφούς Χάλαρη. Συμπαθητικός και ο ημιαφρώδης Demi Sec Deus, της Cavino.
Α! Και μία καταγγελία: μία από "εμάς" (δεν αποκαλύπτω στοιχεία, αν θελήσουν ας το κάνουν οι ίδιοι που βρέθηκαν χθες στο King George), αιθέρια και εντυπωσιακή παρουσία, κέρδισε το ενδιαφέρον των φλας. Αυτό τί ακριβώς σημαίνει; Ότι ο φωτογράφος, με απίστευτη αγένεια και επιθετικότητα μου έδωσε μια σπρωξιά με όλη τη δύναμη των αρκετών δεκαετιών του, σαν ένα πολυχρησιμοποιημένο πατάκι που το πετάμε στην άκρη, φωνάζοντας ταυτόχρονα: "Σέξυ γυναίκα που πίνει σαμπάνια; Σας παρακαλώ, σας παρακαλώ, κάντε στην άκρη, θέλω να φωτογραφίσω!" Επειδή όμως του κόβαμε τη θέα γιατί εκείνη τη στιγμή είχαμε πιάσει κουβεντούλα με το αντικείμενο του πόθου του, θεώρησε σωστό να κοντέψει να με πετάξει κάτω από την φόρα το μουλάρι... Το καταγγέλλω αγαπητοί φίλοι και φίλες και καταλήγω ότι είχε δίκιο τελικά ο συμβίος του "μοντέλου" που έψαχνε στην συνέχεια τον φωτογράφο για να του ζητήσει προμήθεια! ΧΑΧΑ!

Εντυπώσεις για ό,τι δοκιμάσαμε ελπίζω να συμπληρώσουν οι πιο ειδικοί από μένα, που δεν είμαι καθόλου fan της σαμπάνιας.

Update 1
Ήμαστε κι εμείς εκεί (λατρεύω σαμπάνια!!!) και το χαρήκαμε πολύ!
Iκανοποιητική ποικιλία, αν και κάποια ακριβά δείγματα εξαφανίστηκαν γρήγορα.
Προτιμώ τις ξηρές σαμπάνιες (όχι ότι περιφρονώ τις γλυκίζουσες, αλλά δεν τις επιλέγω) και μου άρεσε ιδιαιτέρως η Billecart Salmon Blanc de blancs vintage '96, η οποία μου προσφέρθηκε κι ας μην ήταν στον κατάλογο δοκιμής, ίσως επειδή έδειξα έντονο ενδιαφέρον και δοκίμασα με ενθουσιασμό ΟΛΕΣ του πάγκου εκείνου... Χα χα χα!
Πολύ καλή και η Bollinger και η θεόξηρη Ayala Zero (αυτό σημαίνει ΜΗΔΕΝ ζάχαρη) και η Veuve Cliquot Brut στην οποία βρήκαμε καλή σχέση ποιότητας-τιμής και την επιλέξαμε για τη φετινή Παραμονή Πρωτοχρονιάς. Πάμε τη σαμπάνια στους γονείς μας κι έχει γίνει παράδοση να'ναι διαφορετική κάθε χρονιά για να δοκιμάζουν...
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!
Αθανασία

Update 2
Να καταγγείλω ότι εξαιτίας της αφέλειας της αιθέριας και εντυπωσιακής συζύγου μου ΦΡΑΓΚΟ δεν κονομήσαμε!!!
Πάλι καλά υπήρχε άφθονη καλή σαμπάνια να πνίξω τον πόνο μου...
Δημήτρης Ο "ΣΥΜΒΙΟΣ"

8 comments:

Anonymous said...

Ήμαστε κι εμείς εκεί (λατρεύω σαμπάνια!!!) και το χαρήκαμε πολύ!
Η Juanita -όλο ζωντάνια, γλυκυτάτη- μ΄έκανε ν'απορώ τελικά για το "Quejica" (τη σημασία του οποίου έμαθα από την ίδια).
Quejica κι εγώ Juanita, και όλες οι γυναίκες νομίζω...
Στις σαμπάνιες τώρα: ικανοποιητική ποικιλία, αν και κάποια ακριβά δείγματα εξαφανίστηκαν γρήγορα.
Προτιμώ τις ξηρές σαμπάνιες (όχι ότι περιφρονώ τις γλυκίζουσες, αλλά δεν τις επιλέγω) και μου άρεσε ιδιαιτέρως η Billecart Salmon Blanc de blancs vintage '96, η οποία μου προσφέρθηκε κι ας μην ήταν στον κατάλογο δοκιμής, ίσως επειδή έδειξα έντονο ενδιαφέρον και δοκίμασα με ενθουσιασμό ΟΛΕΣ του πάγκου εκείνου... Χα χα χα!
Πολύ καλή και η Bollinger και η θεόξηρη Ayala Zero (αυτό σημαίνει ΜΗΔΕΝ ζάχαρη) και η Veuve Cliquot Brut στην οποία βρήκαμε καλή σχέση ποιότητας-τιμής και την επιλέξαμε για τη φετινή Παραμονή Πρωτοχρονιάς. Πάμε τη σαμπάνια στους γονείς μας κι έχει γίνει παράδοση να'ναι διαφορετική κάθε χρονιά για να δοκιμάζουν...
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!

Anonymous said...

Να καταγγείλω ότι εξαιτίας της αφέλειας της αιθέριας και εντυπωσιακής συζύγου μου ΦΡΑΓΚΟ δεν κονομήσαμε!!!
Πάλι καλά υπήρχε άφθονη καλή σαμπάνια να πνίξω τον πόνο μου...

Ο "ΣΥΜΒΙΟΣ"

Anonymous said...

Αθανασία, πολύ το χάρηκα. Ελπίζω σε επανάληψη.
Άστα Δημήτρη! Εγώ τί να πω; Που βρέθηκα μετά από το τόσο άγριο φτύσιμο του φωτογράφου να μιλάω για τη δουλειά του καλού μου, παρέα με το αφεντικό του; Πάλι καλά που υπήρχε -εκτός από την παρέα- και το γλυκούτσικο κρασάκι για να πάνε κάτω τα φαρμάκια!

Penelope said...

Με τον Γιάννη, όλο σε ποτηρομαχίες, μπλέκεις βρε Juanita μου. "Τρβάτε με" κι' ας κλαίω δηλαδή. Aλλά σε τούτο το event κοντέψαμε να θρηνήσουμε θύματα :-))

Anonymous said...

Εγώ όμως αυτή τη φορά πήγα στα σίγουρα.
Οι σαμπάνιες δεν με ενδιαφέρουν παρά μόνο για την πρωτοχρονιά και έτσι βρήκα (τυχαία, αν και φανταζόμουν πως θα έρχόταν όταν του έστειλα την πρόσκληση) καλό φίλο που "πίνει και δεν φτύνει" στις γευσιγνωσίες.
Τον ρώτησα τι να δοκιμάσω και ακολούθησα τις οδηγίες...
Είχαμε να πάμε και αλλού μέχρι το βράδυ...

Juanita La Quejica said...

Άστα αυτά Γιάννη! Κάνε ανάλυση καλέ να την βάλω στην μπροστινή σελίδα, σε update 3!
Καλημερούδια Λοπίτσα! Με παρασέρνει, δεν φταίω εγώ! Χιχι!

Anonymous said...

Γιάννη, δυστυχώς η Ultra Brut της Laurent Perrier (που πρόλαβες και δοκίμασες και μού σύστησες...) τέλειωσε όταν πήγα εκεί. Παρόμοια με την Ayala Zero όμως, οπότε παρηγορήθηκα.
Να'σαι καλά που μας έδωσες την αρχική πληροφορία για την εκδήλωση, θα έχανα αν δεν πήγαινα!
Neeeeext!!!

Katerina ante portas said...

Kαι εις άλλα λοιπόν! Τελικά ποστ συνεργασίας σε blog συνεργασίας αγαπητή Αθανασία!
Ayala Zero ε, και ξερό ψωμί εεε γεύση ήθελα να πώ!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...