Νάουσα – Οινοποιείο Χρυσοχόου - 13/ 2/07

Επαγγελματικοί λόγοι με έφεραν ξανά, από το βράδυ της Δευτέρας, στην Δυτική Μακεδονία.
Πρώτος σταθμός και διανυκτέρευση στη Νάουσα. Εδώ έχω δύο επιλογές για ξενοδοχείο. Το ένα με πολύ καλά και μεγάλα δωμάτια καθώς και με δυνατότητα υδρομασάζ ή σάουνας στο υπόγειο (δεν τα έχω χρησιμοποιήσει ποτέ μιας και πάω αργά μόνο για ύπνο) του οποίου μάλιστα κάθε δωμάτιο έχει το όνομα μιας ποικιλίας κρασιού!!! Πρόκειται για το ξενοδοχείο «Αμπελώνας Βαλταδώρου» λίγο έξω από την πόλη στο δρόμο για το άλσος του Αγ. Νικολάου και η δεύτερη το «Βέρμιο» μέσα στο άλσος. Ψιλοχάλια τα δωμάτια σε σύγκριση με το πρώτο αλλά σε καταπληκτικό σημείο και με θέα στο μπαλκόνι εξαιρετική. Το ποτάμι στα πόδια σου και το δάσος μπροστά σου. Η καφετέρια και το εστιατόριο του ξενοδοχείου με καταπληκτική θέα στο ποτάμι και το δάσος!

Αυτή τη φορά επέλεξα την θέα μιας και θα έμενα μόνο λίγες ώρες στο δωμάτιο, ενώ είχα ραντεβού με πελάτες στην καφετέρια. Έτσι ήθελα να απολαύσω θέα. Ξύπνησα αρκετά πρωί (για τα δεδομένα μου) αλλά όταν κοίταξα έξω είδα μόνο ομίχλη!!! (Έτσι οι φωτογραφίες είναι από προηγούμενο ταξίδι).

Είχα χρόνο και επέλεξα να κάνω βόλτα στο δασάκι παρ΄όλη την ομίχλη και την υγρασία. Ωραία ήταν!

Το πρώτο ραντεβού της ημέρας δεν ήταν επαγγελματικό. Με περίμενε στο οινοποιείο του ο Κείμης ο Χρυσοχόου. Είχα πάει άλλη μια φορά πριν λίγους μήνες. Τώρα στην Οινοτέλεια ξαναβρεθήκαμε, είχα και παραγγελίες να εκτελέσω καθώς κάποιοι φίλοι & φίλες ήθελαν προμήθειες και έτσι είχαμε μιλήσει στο τηλέφωνο και με περίμενε για καφέ.
Η Νάουσα στην ευρύτερη περιοχή της έχει αρκετά οινοποιεία συγκεντρωμένα σε δύο κυρίως περιοχές της. Στον Στενήμαχο και στην Στράντζα. Εκεί πήγαινα. 4 χλμ έξω από τη Νάουσα, στο κέντρο της οινοποιητικής Ο.Π.Α.Π. ζώνης της Νάουσας.
Η διαδρομή ανάμεσα στα αμπέλια είναι ωραία αλλά λόγω της ομίχλης και του ψιλόβροχου, δεν έχει φωτογραφίες.
Όταν έφτασα ό Κείμης ήταν στην νέα πτέρυγα που σε λίγο καιρό τελειώνει, έτσι ο καφές ξεκίνησε με την σύζυγο, την οποία γνωρίσαμε και στην Οινοτέλεια.
Γιατί όσες γυναίκες οινοποιών έχω γνωρίσει είναι γλυκές και ευγενικές; Φταίνε οι τανίνες που δοκιμάζουν ή οι άντρες τους τους φέρονται με μεγάλη στοργή και αγάπη όπως στα αμπέλια τους και αυτό τις κάνει τόσο ευτυχισμένες;
Σε λίγο ήρθε ο Κείμης και αφού δόθηκαν οι παραγγελίες (ήταν πολλές, μην ξεχάσουμε κάποιον με την κουβέντα) θέλησε να μου δείξει την νέα πτέρυγα που τελειώνει το Πάσχα και μεταξύ των άλλων περιλαμβάνει αίθουσα εκδηλώσεων από την οποία βλέπεις μέσα από τζάμι την κάβα με τα βαρέλια. Με κατέβασε και στην νέα κάβα, στα δρύινα βαρέλια του. Εκεί που παλιώνει το ξινόμαυρο και το Merlot. Δεν θα μπαίνει κόσμος εκεί. Με παρακάλεσε να μην φωτογραφίσω μιας και δεν είναι όλα έτοιμα.
Μου έδειξε τη συλλογή από καράφες και ανοιχτήρια, παλιά αντικείμενα που μάζεψε καθώς και τις αυθεντικές στολές του Γιανίτσαρου και της Μπούλας.



Σε όλη την ξενάγηση μιλούσαμε για πολλά. Του είπα πως πρώτη φορά ήρθα σε επαφή με τα κρασιά του με ένα λευκό του. Τον Πετρίτη (Chardonnay, Sauvignon blanc & Ugni blanc) πριν από 5-6 χρόνια. Τότε που είχε άλλη ετικέτα το μπουκάλι του. Μου το είχε φέρει ο γαμπρός μου και μου άρεσε. Το αναζητούσα σε επιλεγμένες κάβες, πείσαμε και το Avalon (το στέκι μας) και το έβαλε. Τώρα το έχει και το Α/Β. Μου είπε πως έχει βγάλει και κόκκινο Πετρίτη από Ξινόμαυρο & Merlot. Το είχε και στην Οινοτέλεια αλλά δεν το είχα δει γιατί εκτός το μαύρο του εκεί μας είχε δώσει η σύζυγος και το παλαιωμένο του «Κτήμα Χρυσοχόου» από Ξινόμαυρο. Ίσως ένα από τα δύο μονοποικιλιακά που μου αρέσουν στον Κείμη. Το άλλο του είναι το «Πρεκνιάρικο», ένα λευκό από την παλιά τοπική ποικιλία Πρικνάδι.
Το μεγάλο του όπλο για μένα είναι το «Μαύρο» του. (80% ξινόμαυρο & 20% Merlot). Φοβερά αρώματα σοκολάτας και έντονο κόκκινο χρώμα. Δύσκολος συνδυασμός με φαγητά, ίσως με μαγειρευτό μοσχάρι, καλός συνδυασμός με τυριά. Το κρασί στο οποίο δεν μπορεί να αντισταθεί καμιά γυναίκα!!! Φοβερή και με διάρκεια επίγευση σοκολάτας και φρούτων! Ωριμάζει 12 μήνες σε βαρέλια. Μιας και αύριο είναι του Αγ. Βαλεντίνο, θα το θεωρούσα ιδανικό κρασί για τη βραδιά!
Ο Χρυσοχόος βγάζει και άλλα κρασιά εκτός από αυτά που περιέγραψα, κυρίως συνδυασμούς όπως τον κόκκινο Λευκίτη (Ξινόμαυρο, Merlot, Camernet Sauvignon), τον λευκό Λευκίτη (Ξινόμαυρο & Ροδίτης) τον ροζέ Πετρίτη (Ξινόμαυρο), την Νάουσα (Ξινόμαυρο), την Κάβα του (18 μήνες σε βαρέλι και 2 χρόνια σε μουκάλι Ξινόμαυρο & Merlot), ένα Ημίγλυκο και το καραφάκι του.
Θεωρώ πως ένα από τα μειονεκτήματα των Ελλήνων οινοπαραγωγών είναι πως βγάζουν πολλά διαφορετικά κρασιά. Αν είχαν λιγότερες ετικέτες θα προσπαθούσαν να τις εξελίξουν καλύτερα. Θα φρόντιζαν όλο το αμπελοτόπι να έχει υψηλή ποιότητα.
Η ώρα περνούσε και έπρεπε να φύγω για Πτολεμαΐδα. Φόρτωσα, αποχαιρετιστήκαμε και δώσαμε ραντεβού μετά το Πάσχα που θα είναι έτοιμη η νέα πτέρυγα. Τι λέτε για εκδρομούλα; Έξω μου έδειξε (ή μάλλον προσπάθησε λόγω της ομίχλης) και τα αμπελοτόπια του. Ξινόμαυρο Νάουσας, Cabernet Sauvignon, Merlot, Chardonnay, Ugni Blanc και το παλιό άγνωστο Πρικνάδι σε μιά άκρη.
Η ομίχλη στην Εγνατία ήταν πολύ πυκνή.
Η διαδρομή όμως ασφαλής με μια σειρά από 14 συνεχόμενες σήραγγες, με την μεγαλύτερη να έχει μήκος 2.200 μέτρα!
Ευτυχώς τώρα στην Πτολεμαΐδα ο καιρός είναι καλός, ελπίζω έτσι να είναι και αύριο Τετάρτη μιας και τελειώνω απόγευμα και η επιστροφή στην Αθήνα θα είναι πολύ αργά τη νύχτα.
Χαιρετισμούς...

Γιάννης Κ.