Στα πλαίσια της συζήτησης που έγινε στο post της Αγγελικής για τα νηστίσιμα, αναφέρθηκε και το ψητό χταποδάκι. Και θυμήθηκα τις – επι χρόνια – προσπάθειές μας στην οικογένεια να πετύχουμε το γνωστό μαλακό χταποδάκι των ταβερνιδίων. Κάναμε κατά καιρούς διάφορα, όπως βράσιμο για μισή ώρα κ μετά ψήσιμο, ή κατάψυξη – βράσιμο – κατάψυξη – ψήσιμο. Τελικά, το μυστικό ήταν ένα: το λιάσιμο.
Βάζουμε δηλαδή το χταποδάκι μας σε ένα σκοινί (όπως αυτό που απλώνουμε τα ρούχα) κ το σκεπάζουμε με ένα τούλι, για να μην πηγαίνουν οι μύγες. Εμείς όπως βλέπετε στη φωτογραφία δεν του έχουμε βάλει τίποτα :-) είναι διακριτικές οι μύγες στο σπίτι μου!
Μετά καλό πλύσιμο και ψήσιμο και καλή όρεξη!
Υ.Γ: Η πρώτη φωτογραφία είναι καθώς λιάζονταν τα χταπόδια στο σπίτι μας πριν πάνε για τη σχάρα. Η δεύτερη είναι απευθείας μετάδοση από τη σχάρα και η τρίτη είναι από τη Μήλο, σε μια υπέροχη ταβερνούλα. Εκεί, μόλις παραγγείλαμε το χταπόδι, πήγε η κυρία έκοψε 3 πόδια και τα έβαλε στη σχάρα!
Βάζουμε δηλαδή το χταποδάκι μας σε ένα σκοινί (όπως αυτό που απλώνουμε τα ρούχα) κ το σκεπάζουμε με ένα τούλι, για να μην πηγαίνουν οι μύγες. Εμείς όπως βλέπετε στη φωτογραφία δεν του έχουμε βάλει τίποτα :-) είναι διακριτικές οι μύγες στο σπίτι μου!
Μετά καλό πλύσιμο και ψήσιμο και καλή όρεξη!
Υ.Γ: Η πρώτη φωτογραφία είναι καθώς λιάζονταν τα χταπόδια στο σπίτι μας πριν πάνε για τη σχάρα. Η δεύτερη είναι απευθείας μετάδοση από τη σχάρα και η τρίτη είναι από τη Μήλο, σε μια υπέροχη ταβερνούλα. Εκεί, μόλις παραγγείλαμε το χταπόδι, πήγε η κυρία έκοψε 3 πόδια και τα έβαλε στη σχάρα!
12 comments:
Το΄πες και το΄κανες! Πωπω!
Αυτό είναι βασανιστήριο. Να απλώνουμε το χέρι και να φτάνουμε ... την οθόνη μόνο!
Να σας ρωτήσω κάτι, κόρες καλόνοικοκυρές;
Διάβαζα χθες στο Hungry (κι'αλλού) για την συνταγή με το χταποδάκι στο αλουμινόχαρτο και τον φούρνο. Το έχει κάνει κανένας ή καμμία αυτό το πείραμα, γιατί μου φάνηκε ενδιαφέρον.... μιας και θέλει τον χρόνο του και δεν θα κάθομαι δα, κι' απο πάνω του...
Δεν προλάβαινα χθες, έπεσε δουλειά, αλλά σήμερα δε γινόταν, σας το έταξα το μυστικό!
Εχω ακούσει απο χταποδάδες -δεν έχω προσωπική εμπειρία- ότι αμα το αλοίψεις με λαδάκι και το βάλεις για άπλωμα μετά δεν πάνε μύγες.
Julia και η φωτο υπεροχη και ο χταπόδις ο ατοιμος στα κάρβουνα.
Η φωτογραφία από τα Απολλώνια είναι; Είχα κι εγώ την ίδια εμπειρία σ'ενα καφενείο στ'Απολλώνια, πάνε πάρα πολλά χρόνια όμως.
Μέχρι πριν από 15 χρόνια, το φρέσκο ή κατεψυγμένο χταπόδι ήταν άγνωστο έξω από τις παραθαλάσσιες περιοχές. Παντού πωλούνταν "ξερό" όπως το έλεγαν δλδ λιαστό. Μάλιστα αν ρωτήσετε τις μητέρες σας θα το θυμούνται στα παλιά αλλά μεγάλα μπακάλικα να πωλείται όπως η ρέγγα ή ο μπακαλιάρος μόνο που τότε κι αυτός ήταν παστός και όχι υφάλμυρος όμως πωλείται σήμερα.
Το λιάσιμο μαλακώνει βέβαια αλλά προσδίδει κυρίως γεύση. Μιλάμε για τεράστια διαφορά στη γεύση το λιαστό με το... άλιαστο.
Δεν διάβασα τη συνταγή στο hungry αλλά το χταπόδι το κάνω σχεδόν πάντα πλέον στη λαδόκολλα en papillote για να το πούμε και επιστημονικά. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς από πάνω και η επιτυχία είναι εξασφαλισμένη.
Αθήναιε, μήπως μπορείς να μας πεις για πόση ώρα και σε τί θερμοκρασία;
Γειά σου Αθήναιε! Πολύ χαίρομαι που ξαναμιλάμε! Λοιπον, το μερος αυτό είναι τα Μαντράκια, 6χλμ από την Πλάκα, την πρωτεύουσα του νησιού. Ό,τι και να πω γι αυτό το νησί είναι λίγο.
Τώρα μου θύμησες που όταν ήμουν μικροί έφερναν οι θείοι μου λιαστές γαρίδες κ χταπόδι. Ανέβαινα εγώ στην καρέκλα κ βούταγα από το μπολάκι! Θεϊκές γεύσεις! :-)
Θα ήθελα κ εγώ αν μπορείς να μας πεις τον τρόπο παρασκευής χταποδακίου στη λαδόκολλα.
Το πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου με το αλουμινόχαρτο ή τη λαδόκολλά στο φούρνο, εκτός του ότι δεν χρειάζεται να είσαι απο πάνω και μπορείς να κάνεις...δουλειές, είναι το ότι μπορούμε να το ψήσουμε αργά-αργά.
Ένα μεγάλο χταπόδι ( κοντά στα 2 κιλά δλδ) θα το έψηνα σε χαμηλή φωτιά αλλά σε καλά προθερμασμένο φούρνο ίσως και πέντε ώρες.
Επαναλαμβάνω ότι δεν έχω δει τη συνταγή στο hungry.gr οπότε μπορεί να γράφω τα ίδια όμως, μια καλή ιδέα είναι να το βάλουμε στο φούρνο στα ταψάκια αλουμινίου μιας χρήσης και να το τυλίξουμε μετά με αλουμινόχαρτο. Το χταπόδι θα βγάλει πολλά υγρά, οπότε, μόλις γίνει, μπορούμε να προσθέσουμε μακαρονάκι ή κριθαράκι και να το κάνουμε γιουβέτσι.
μικρή ήμουν, όχι μικροί (εγώ και οι άλλοι μου εαυτοί!)
Σε ευχαριστούμε πολύ Αθήναιε! Θα το δοκιμάσω, μιας και οι θείοι μου έχουν - ερασιτεχνικές - ψαρόβαρκες για να κάνουν το κέφι τους και όταν είναι τυχεροί εφοδιάζουν κ εμάς!
Και πάλι ευχαριστώ! :-)
Οκ, ευχαριστώ πολύ.
Την σκέψη με το αλουμινοταψάκι μιας χρήσης την έκανα κι' εγώ όταν πρώτο-διάβασα την συνταγή με το αλουμινόχαρτο. Σ' ευχαριστούμε για την "επιβεβαίωσή" της και που μοιράστηκες την εμπειρία σου μαζί μας Αθήναιε.
Καλά Κούλουμα σε όλες και όλους.
Λιαστό, ελληνικό, χταποδάκι στα κάρβουνο και ουζάκι, όλα τα λεφτά.
Α και καλή παρέα φυσικά.
Post a Comment