Πήγαμε στο ξενοδοχείο Ochre & Brown χθές για να δοκιμάσουμε κάποιες λιχουδιές. Για το μενού όπως παρουσιάστηκε στον κατάλογο, κυττάξτε εδώ.
Στην αρχή εμφανίσθηκε το γνωστό ψωμί, σε μπριός το οποίο το τιμήσαμε όπως του άξιζε. Δεν έμεινε ψίχουλο. Δεν πειράζει κι αν χορτάσουμε.
1) Στο κουτάλι υπήρχαν γευστικότατα χόρτα που τα είπαν "αλιβάρβαρα*" παράξενη γεύση σαν να τρώς αγκινάρα. Το κόκκινο παρασκεύασμα ήταν είδος αλοιφής ντομάτας, πάρα πολύ απαλής ενώ το φλυτζάνι του καφέ είχε τυρί με πιπεριά.
2) Το ριζότο του ήταν όντως "al dente" προσωπικά το προτιμάω λίγο πιό μαλακό. Μέσα, τα κομμάτια του κουνελιού μεγάλα και πολύ μαλακά.Στην αρχή εμφανίσθηκε το γνωστό ψωμί, σε μπριός το οποίο το τιμήσαμε όπως του άξιζε. Δεν έμεινε ψίχουλο. Δεν πειράζει κι αν χορτάσουμε.
1) Στο κουτάλι υπήρχαν γευστικότατα χόρτα που τα είπαν "αλιβάρβαρα*" παράξενη γεύση σαν να τρώς αγκινάρα. Το κόκκινο παρασκεύασμα ήταν είδος αλοιφής ντομάτας, πάρα πολύ απαλής ενώ το φλυτζάνι του καφέ είχε τυρί με πιπεριά.
4) Αντί για πέστροφα που δεν εμφανίσθηκε περάσαμε κατευθείαν στο επόμενο πιάτο το χοιρινό. Τα λαζάνια λιώναν στο στόμα..
5 comments:
Σε εμάς αρχικά είχαν σερβίρει κάποιο είδος ντιπ-αφρού με φέτα κάτω και πάνω πιπεριά φλωρίνης, που μου θύμισε πολύ αυτό που φτιάχνω εγώ με καρύδια, μόνο που εγώ το κάνω σαν νοικοκυρά, δηλαδή όλα μαζί και βγαίνει ένα ντιπ με μικρά κομματάκια. Ενώ ο chef το έκανε σαν αφρό, υπέροχο ήταν.
Δεν υπήρχε η πέστροφα; Κατά τη γνώμη μου ήταν το καλύτερο πιάτο, με τηγανισμένο βασιλικό ανάμεσα στα δημητριακά και στην πέστροφα, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!
Για το ψωμί τί να πω; Ειδικά αυτό με τα κρεμμύδια... χορταίνεις μόνο με αυτό. Κανονικά πρέπει να μην φέρνουν δεύτερη και τρίτη φορά, γιατί είναι φοβερός πειρασμός.
Για το ριζότο, μου φάνηκε τέλειο σαν συνδυασμός και σαν εκτέλεση, αλλά δεν τρελλαίνομαι για το κονφί κουνελιού. Ο chef μας έλεγε ότι λευκή τρούφα θα το απογείωνε, όμως θα εκτίναζε και την τιμή, οπότε...
Το χοιρινό μπραιζέ, προσπαθούσαμε να καταλάβουμε πως έχει γίνει τόσο μαλακό, σαν αλλαντικό κατά κάποιον τρόπο. Μας απάντησαν, πολλές ώρες σε σιγανή φωτιά.
Να σημειώσουμε πόσο ιδιαίτερα ενδιαφέρον και φιλικός είναι ο chef και πόσο δείχνει να αγαπάει και να σέβεται το αντικείμενό του.
H ganache στο τέλος μου φάνηκε αρκετά γλυκιά και βαρειά, αλλά τα τρουφάκια ήταν κορυφαία. Ακόμα μετανοιώνουμε που δεν πήραμε και για το επόμενο πρωινό μας.
Μαρίνα μου, εσύ είσαι αλλεργική στα ξηροκάρπια και εμένα λόγω δοντιού μου τα απαγόρευσαν για 1.5 μήνα. Πώς αντέχεις; Εγώ πολύ δύσκολα!
Περιμένουμε να μαζέψουν τις μορχέλλες και τα σπαράγγια για να πάμε στο ειδικό μενού τον Απρίλιο και να βγάλουμε και φωτογραφίες για το blog μας.
Ευχαριστώ Μαρίνα για την αρχική σύσταση.
Νομίζω πως όλα τα μενού έχουν ψάρι αλλά θα υπάρχει μόνο την πρώτη ημέρα δηλαδή την Πέμπτη.
Μαρίνα περίμενα να ακούσω και εγώ τις εντυπώσεις σου.
Ελπίζω να πάνε καλά γιατί αυτά τα μενού είναι καλές προσπάθειες προβολής αλλάκαι ο Νίκος ο σεφ είναι εκτός των άλλων και πολύ καλό παιδί.
Ξέχασα! Η μηλόπιττα απλά κορυφαία! Τόσο τραγανή και αφράτη ταυτόχρονα ζύμη... ένα ποίημα. Το παγωτό τέλειο, καταπληκτικό γλυκό.
Juanita, ευτυχώς που δεν έβγαλε την πέστροφα, θα σκάγαμε στο φαϊ. Οι γεύσεις του ήταν ιδιαίτερες, μου άρεσαν πολύ. Οσο για τους ξηρούς καρπούς δεν μου λείπουν καθόλου. Προτιμώ να τους ξεχάσω απο το να ξαναπρηστώ και να με τρέχουνε.. να λείπουν.
Gianni, θα ακολουθήσουν κι άλλα με διάφορα πράγματα. Στο τέλος ήρθε πάλι ο Νίκος και τα είπαμε..πολύ ευχάριστη η κουβέντα μαζί του σαν να μιλάς σε κάποιον που γνωρίζεις χρόνια.
Ωραίες εμπειρίες!
Post a Comment