Πέρσι το καλοκαίρι ψάχνοντας στα ράφια κεντρικού βιβλιοπωλείου ανακάλυψα ένα βιβλίο μαγειρικής με τον παραπάνω τίτλο. Ένα απλό ξεφύλλισμα ήταν αρκετό για να το αγοράσω.Πρόκειται για βιβλίο μαγειρικής αλλά όχι μόνο. Είναι μια προσπάθεια διάσωσης της παραδοσιακής κουζίνας των Λακώνων, όπως αναφέρει η συγγραφέας κ. Μαρία Καράμπελα. Είναι ένα καλαίσθητο λεύκωμα λακωνικής μαγειρικής θα έλεγα εγώ. Η συγγραφέας κατάφερε να συγκεντρώσει γεύσεις της πατρίδας και να τις παρουσιάσει κατά εποχή. Γιατί δυστυχώς ξεχάσαμε πια πως οι τομάτες βγαίνουν το καλοκαίρι και οι αγκινάρες την άνοιξη.
Με συγκίνηση αλλά και ιδιαίτερη ευχαρίστηση το πρωτοδιάβασα. Ανακάλυψα συνταγές ξεχασμένες, αμυδρά τις θυμόμουν, όπως ο τηγανητός τραχανάς. Αλλά και νοστιμιές που χρόνια έχω να γευτώ όπως τσίχλες παστές ή αγκινάρες με αυγά ή μπακαλιάρος με τσιγαρολάχανα ή γλυστρίδα σαλάτα.
Δεν θα μπορούσαν βέβαια να λείπουν κλασικές Λακωνικές συνταγές όπως κοτόπουλο μπαρδουνιώτικο, ντολμάδες με μπακαλιάρο, αρνί στο φούρνο με άγριες αγκινάρες και φρέσκια ρίγανη αλλά και γλυκά όπως σαμουσάδες, πούρα (τα αγαπημένα μου). Θυμάμαι όταν ήμασταν πιτσιρίκια δίναμε σήμα σε ονομαστικές γιορτές ποια νοικοκυρά είχε πούρα και πηγαίναμε τσούρμο να ευχηθούμε και μας κέρναγαν στο κατώφλι. Όσες είχαν μόνο κουραμπιέδες παρέμεναν πολύ χαμηλά στην εκτίμησή μας.
Βρήκα μέσα στο βιβλίο αναφορές και οδηγίες για σύγκλινο, ζυμαρικά, τυρί, ψωμί, ελιές αλλά και για σπιτικό σαπούνι.
Την Κυριακή διάβασα με χαρά στο ΒΗΜΑgourmet ότι το βιβλίο τούτο βραβεύτηκε με τιμητική διάκριση στα GOURMAND WORLD COOKBOOK AWARDS 2006.
Θερμά συγχαρητήρια στη συγγραφέα και ιδιαίτερες ευχαριστίες για την πολύτιμη δουλειά της.
6 comments:
Αυτές οι προσπάθειες διατήρησης και μετάδοσης της παράδοσης πρέπει πραγματικά να αναγνωρίζονται και να τις αγκαλιάζουμε σε αυτήν την απρόσωπη εποχή που ζούμε. Θα το έχω υπόψη μου το βιβλίο Σταυρούλα, ευχαριστώ για την ενημέρωση.
(Μπαρδουνιώτικο ήταν αυτό που ξετρέλλανε τον Δ. με το τυρί μέσα;)
Ναι Χουανίτα μου. Αυτό ξετρέλανε τον καλό σου. Στην ουσία είναι κοκκινιστό κοτόπουλο με πολλά κρεμμύδια που στο τελος προσθέτουμε σφέλα ή σκληρή φέτα ή λεφαλογραβιέρα.
Είναι όμορφα τα βιβλία αυτού του στυλ. Γίνονται από ανθρώπους που αγαπούν τον τόπο τους, και αυτή η αγάπη ξεχειλίζει από κάθε σελίδα. Όταν, δε, τυχαίνει να αγγίζουν την καταγωγή σου αγγίζουν και την καρδιά σου. Έτσι αισθάνομαι για τα βιβλία του ζεύγους Ψιλλάκη (αν και προσεγγίζουν πιο... επιστημονικά το θέμα).
Υπάρχουν πολύ όμορφα βιβλία σε κάθε τόπο, από τοπικές εκδόσεις (συχνά του ίδιου του συγγραφέα) που δεν φτάνουν στα ράφια των βιβλιοπωλείων της Αθήνας. Ατομικές ή συλλογικές προσπάθειες πάντα ψαγμένες και ακριβείς. Σε κάνουν να νιώθεις ότι τρυπώνεις στην κουζίνα τους και -μέσω αυτής- στην καθημερινότητά τους. Μ' αρέσει να τα αναζητώ και να τα διαβάζω όταν επιστρέφω από αυτά τα μέρη, έτσι αισθάνομαι ότι "ολοκληρώνω" την επίσκεψή μου. Και κάθε φορά που τα... μαγειρεύω είναι σαν να επιστρέφω για λίγο.
Το διάβασα και εγώ και πριν προλάβω να το σκεφθώ, ιδού, νάτο το βιβλίο! Θα το πάρω οπωσδήποτε!
Συγχαρητήρια Σταυρούλα μου, συγχαρητήρια στην κ.Καράμπελα.
Κατερίνα να σού πώ την αλήθεια όταν διάβασα για τη βράβευση αισθάνθηκα ενοχη γιατί δεν είχα κάνει κάποια αναφορά νωρίτερα αφού το είχα διαβάσει το βιβλίο και μου αρεσε πολύ.Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε για τέτοιες πολύ προσεγμένες προσπάθειες Αμέλεια... Τί να πώ. Ισως κάποια στιγμή νομίζω πως είπα κάτι στο Hungry. Τελοσπάντων. Eλπίζω να βρώ κάποιο μέηλ της συγγραφέως. Οταν το πάρεις πες μας τη γνώμη σου.
Να τα λέμε τα καλά βιβλία, έτσι μπράβο!
Post a Comment