Το φαγητό αυτό μας αρέσει πολύ, κάθε καλοκαίρι το τιμάμε επανειλημμένως. Παλιά οι Κρητικοί συνήθιζαν πολύ τον «χόντρο» στα γεμιστά τους, τα τελευταία χρόνια έχει επικρατήσει σαρωτικά το ρύζι… τόσο που το γέμισμα με πλιγούρι θεωρείται… νεωτερισμός.
Υλικά
4 πράσινες πιπεριές («καμπάνες» νομίζω τις λένε αυτές για γεμιστά)
1 1/2 κούπα πλιγούρι (μπορεί και 2 αν είναι μεγάλες οι πιπεριές)
3 κουταλιές κουκουνάρι
2 κουταλιές μαύρες σταφίδες
1 μέτριο κρεμμύδι τριμμένο
2 κούπες τριμμένη ντομάτα
νερό (προαιρετικά ζωμό λαχανικών)
ελαιόλαδο
αλάτι, πιπέρι
Εκτέλεση
Σοτάρετε το κρεμμύδι στο ελαιόλαδο. Μόλις γυαλίσει προσθέστε το κουκουνάρι και ανακατεύετε συνεχώς μέχρι να καβουρδιστεί ελαφρά.
Ρίχνετε και το πλιγούρι, το φέρνετε μια δυο βόλτες και όταν γυαλίσει όλο καλά προσθέτετε τη 1 κούπα από την ντομάτα και συμπληρώνετε με νερό (ακόμα καλύτερα με ζωμό λαχανικών, αν έχετε). Όταν πάρει βράση μετράτε 5 λεπτά και το αποσύρετε από τη φωτιά, προσθέτετε τις σταφίδες και το μαϊντανό, αλάτι, πιπέρι και το αφήνετε λίγο να σταθεί.
Στο μεταξύ αδειάζετε τις πιπεριές από τα σποράκια. Τις τοποθετείτε σε λαδωμένο ταψί. Γεμίζετε τις πιπεριές αφήνοντας λίγο κενό επάνω, υπολογίζοντας ότι το πλιγούρι έχει ήδη πάρει αρκετό από τον όγκο του και θα φουσκώσει λιγότερο από το ρύζι. Το κενό που αφήσατε σε κάθε πιπεριά θα το συμπληρώσετε με νερό ή ζωμό, για να μη στεγνώσει η γέμιση. Κλείνετε τα καπάκια. Αν σας περισσέψει γέμιση σκορπίστε τη στο ταψί.
Την υπόλοιπη ντομάτα τη σκορπίζετε πάνω και ανάμεσα στις πιπεριές (και λίγο νερό αν χρειαστεί). Ρίχνετε και λίγο λάδι πάνω από κάθε πιπεριά.
Ψήνετε στο φούρνο στους 200 βαθμούς (στην αρχή καλύτερα καλυμμένες οι πιπεριές να μην αρπάξουν) για 1 ώρα περίπου, μέχρι να μαλακώσουν πιπεριές και πλιγούρι (θα χρειαστεί να δοκιμάσετε). Στο ενδιάμεσο ελέγχετε αν το ταψί έχει τα υγρά του, αν χρειαστεί συμπληρώνετε.
Καλή όρεξη!
Τα σταφιδοκουκούναρα είναι η πολίτικη προσθήκη που συχνά ζητάει ο καλός μου, μ’ αρέσει και μένα, αλλά μόνο για πιπεριές, δεν μας «δένει» πολύ με ντομάτες.
Τις ντομάτες τις γεμίζουμε με ξινόχοντρο, θα επανέλθω κάποια στιγμή με την αντίστοιχη συνταγή.
Tuesday, May 15, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
14 comments:
auto to faghto mpainei syxna kai sto spiti mas! Eiuxa varethei ta klassika me to ryzi kai to antikatesthsa mia mera me pligouri. O antras mou pou misei ta gemista, auta tou aresoun para poly! Thn perasmenh ebdomada ekana mexri kai moussaka me pligouri kai ginan epishs fantastika.
To systno loipon anepifylakta!
ευγε Elie, πολύ νόστιμο φαίνεται.
Υπέροχο! Τα ξηροκάρπια τα λατρεύω στα γεμιστά και μάλιστα κάποια φορά τα είχα κάνει στην κατσαρόλα με αυγολέμονο και είχαν γίνει τέλεια. Αλλά δεν άρεσαν καθόλου μα καθόλου στον καλό μου.
Να ρωτήσω... υπάρχει ένα μόνο είδος από πληγούρι;
νοστιμότατη εκδοχή elie, πραγματικά αυτή η γέμιση είναι πλέον η εξαίρεση..
oxi yparxoune dyo! Einai to couscous pou einai h pio psili ekdoxh kai to pligouri pou einai pio xontrokommeno. Ego ta xrhsimopoio kai ta dyo an kai to couscous to xrhsimopoio pio syxna. Kyrios omos san synodeutiko.
Η γνώμη μου είναι ότι το πλιγούρι και το κουσκούς είναι άλλο πράγμα. Για το κουσκούς τα είπαμε πρόσφατα. Το πλιγούρι είναι απλά σπασμένο στάρι. Νέτο-σκέτο. Άλλοι το σπάνε λίγο άλλοι λίγο περισσότερο. Στην Κρήτη, ας πούμε, το σπάνε ελάχιστα και το λένε χόντρο. Σε άλλα μέρη το έχω ακούσει ως μπλουγούρι. Αυτό που αγοράζω εδώ σε κουτί από καταστήματα υγιεινής διατροφής ή σούπερ μάρκετ είναι περισσότερο... σπασμένο. Πάντα όμως ΣΚΕΤΟ σταράκι.
Ναι, το πλιγούρι είναι σπασμένο στάρι σε 2 είδη: το ψιλό (το συνηθισμένο στα σακουλάκια των σ/μ) και το χοντροσπασμένο που είναι πιο δυσεύρετο.
Mπορούμε να κάνουμε τα κλασικά γεμιστά (χωρίς κουκουνάρι και σταφίδες)δηλ. πιπεριές και ντομάτες, και στη θέση του ρυζιού να βάλουμε πλιγούρι; Εννοώ το πλιγούρι του sm που είναι από αλεύρι και μαλακώνει πολύ γρήγορα. Αν ναι, πρέπει να αλλάξω κάτι στη συνταγή όπως πχ. την ποσότητα των υγρών;
Δεν έχω ασχοληθεί ποτέ σε φαγητό, ούτε με το πλιγούρι(μόνο σε ταμπουλέ χρησιμοποιήθηκε), ούτε με το κους κους. Όμως μου έχετε κεντρίσει το ενδιαφέρον και με τα δύο.
Εχω κάνει γεμιστά με πλιγούρι αντί ρύζι (και ντοματοπιπεριές, και γεμιστά καλαμάρια), δε μαλακώνει πολύ, μη φοβάσαι, προστατεύεται από τα "περιτυλίγματα". Μάλιστα το πλένω πρώτα καλά, το μουλιάζω ελάχιστα (3-4' πλέον των πλυσιμάτων) και το στίβω πολύ καλά πριν το αναμείξω με τα υπόλοιπα υλικά της γέμισης.
Τα γεμιστά μου αρέσουν και με ρύζι και με πλιγούρι.
Πολύ με εμπνέει η συνταγούλα σου, Ελίτσα! Θα τη δοκιμάσω μόλις ξαναρχίσω να μαγειρεύω - προς το παρόν έχω διαζύγιο με την κουζίνα μου :-)
Ωραίες οι εναλλακτικές για γεμιστά. Κάποτε είχα κάνει γεμιστές πιπεριές με ζυμαρικά.
λία π. μπορείς να κάνεις ακριβώς ό,τι περιγράφω στη συνταγή παραλείποντας τα κουκουνάρια και τις σταφίδες. Όταν γεμίζω με πληγούρι πάντα σοτάρω (στο ρύζι όχι). Με μπέρδεψες όμως μ' αυτό που λες για το πλιγούρι (πλιγούρι από αλεύρι?).
Δείτε τί γράφει εδώ για το πληγούρι.
http://www.sunnylandmills.com/aboutbulgur.html
Και εδώ τα ίδια.
http://en.wikipedia.org/wiki/Bulgur
Και ένα κατατοπιστικό σχεδιάγραμμα.
http://www.sunnylandmills.com/cartoon.html
Πολύ ενδιαφέροντα juanita!
Post a Comment