Tuesday, May 15, 2007

Σολομός με μέλι, σογια και τζίντζερ & πουρέ καρότου


Σολομός με μέλι και soya sauce και ...
Οι δυο συνταγές που ακολουθούν ήδη δημοσιεύθηκαν στο hungry αλλά επειδή με το νέο σύστημα φοβάμαι ότι θα χαθούν ας τα παραθέσω και εδώ!
Λίγο εξωτικό σολομό και πουρέ καρότου/πατάτας!

Για 4 άτομα
4 φιλέτα σολωμού
30 γρ. μέλι
100 γρ. soya sauce
τζιντζερ & φρέσκο πιπέρι
1 ποτήρι χυμό πορτοκάλι
ελαιόλαδο ή βούτυρο
Μαρινάδα:
Μαρινάρουμε τα φιλέτα σε μέλι, soya sauce, τζίνζερ, χυμό
προτοκάλι και φρέσκο πιπέρι για 2 ώρες.
Ψήσιμο/ Τηγάνισμα
Μετά είτε τα ψήνουμε στο φούρνο ενώ τα αλείφουμε με πολύ λίγο ελαιόλαδο είτε τα τηγανίζουμε με λίγο βούτυρο (δεν τηγανίζουμε με ελαιόλαδο γιατί βγαίνουν πολύ βαριά στη γεύση). Σε κάθε περίπτωση την μαρινάδα την χρησιμοποιούμε και στο φούρνο και στο τηγάνι περιχύνοντας τα φιλέτα. Στο τηγάνι θέλει 6-8 λεπτά από κάθε πλευρά.

...Πουρέ καρότου/ πατάτας
Για 4 άτομα
4 πατάτες
2 καρρότα
μοσχοκάρυδο
πιπέρι φρεσκοτριμμένο
αλάτι
βούτυρο (100 γρ. περίπου)
βρασμένο γάλα (με το μάτι αλλά νομίζω γύρο στα 200ml)
Έβρασα πατάτες και καρρότα και μετά στο μίξερ έριξα όλα τα υλικά μέχρι που έγινε μια μάζα πουρεδίστικη... Στην κατσαρόλα έριξα την μάζα και λίγο βούτυρο και τα αφήσα να πάρουν μια βράση ανακατέυοντας συνέχεια με το συρματάκι που ανακατεύουμε τα αυγά.

Καλή Επιτυχία

27 comments:

Anonymous said...

Καλημέρες.
Αυτή την συνταγή με τον σολωμό την κάνω και εγώ αλλά δεν έβαζα πορτοκάλι. Θα δοκιμαστεί και έτσι.
Μια άλλη ιδέα είναι να κάνεις ξεχωριστά πουρέ πατάτας και ξεχωριστά πουρέ καρότου.

Anonymous said...

Καλημέρα Γιάννη,

Βασικά το πορτοκάλι βγάζει το πολύ λάδι από το σολωμό και έτσι γίνεται πιο εύπεπτος.
Έχεις δίκιο για τα 2 πουρέ αλλά το έκανα για να φάνε τα παιδιά και το καρρότο που ούτε θέλουν να το βλέπουν βεβαίως βεβαιώς...

Royal Coconut said...

kalhmera kai pali! Fainetai fantastiko. Mono puo ego den tha vaza ton poure sto mpenter giati tha ginei lastixotos! Mia allh idea gia ton poure kai kati pou kano para poly syxna sto spiti einai na antikatasthseis to gala ston poure me gala karydas! trivo kai ligo tzitzer mesa, ligo fresko koliandro kai tsoup...exeis kati eksaisio! O adelfos muo pou den thelei na dei poure oute zografisto, troei monos tou mia katsarola! Dokimaste kai den th axasete! Kai ennoeitai oti ton solomo tha ton dokimaso parauta!

elie said...

Ωραία συνταγή φαίνεται, κι εμένα με "άγγιξε" το πορτοκάλι! Δυστυχώς με όλα αυτά περί τοξινών και σολομού, τον τρώμε ελάχιστα πια στο σπίτι (καμιά μακαρονάδα συνήθως με καπνιστό), η δε παιδίατρος τον έχει ξεκόψει για το παιδί. Κλαψ :(

Αθανασία said...

Ωραίος ο σολομός, και σίγουρα θα του πάει το πορτοκάλι σε πιο fusion εκδοχή! Εγώ κάνω έναν γιαπωνέζικου στυλ, θα δώσω αργότερα τη συνταγή.
*για τον πουρέ συμφωνώ με froufrou!
Καλή ιδέα να αναμείξεις με το καρότο Lydia, μπορείς να κάνεις μείξη βρασμένη πατάτα-καρότο και για πιτάκια (τύπου samosas, ινδικά), πάει πολύ, ιδίως αν σας αρέσουν τα πικάντικα και βάλεις κάρυ, κύμινο και καφτερό πιπέρι.
Κι ύστερα μιλάς για δίαιτες ε???

Anonymous said...

Και εγώ συμφωνώ για πουρέ και μπλέντερ αλλά είχα στη διάθεσή μου 20 λεπτά για όλα και δεν προλάβαινα με τίποτα!

Δίαιτα ποτέ αλλά πάντα στο πιάτο του γλυκού τρώω λόγω τάσης προς πάχος. Τον πουρέ ίσα που τον δοκίμασα... αλλά βγήκε ωραίος και μυροδάτος λόγω μοσχοκάρυδο.

p.s. το πορτοκάλι του πάει πολύ, επίσης και το τζίνζερ.

Λία Π. said...

Πολύ ενδιαφέρουσα συνταγή και θα δοκιμαστεί αύριο.
Τζίνζερ φρέσκο ή σκόνη;

Anonymous said...

Φρέσκο Λία κομμένο στο multi, γράψε και εντυπώσεις εεε!

Anonymous said...

Τι γίνεται με τοξίνες και σολομούς και δεν έχω πάρει χαμπάρι ρε παιδιά; Δεν κυκλοφορεί και bio σολομός φρέσκος;

Άψογη μου ακούγεται η συνταγή!

Ωραίος είναι και ο πουρές πράσου - κάνεις και τριχρωμία, Λυδία.

Anonymous said...

Αθανασία, αναμένουμε τον Ιάπωνα!

Juanita La Quejica said...

Ο σολομός σου μοιάζει πολύ σε αυτόν που είχα φτιάξει για τον κουμπάρο μας, όταν έγινε διδάκτωρ.
http://juanitalaquejica.blogspot.com/2006/10/dr-r.html

Τί έχει συμβεί παιδιά με τους σολομούς; Ούτε εγώ έχω πάρει χαμπάρι κάτι, όπως η Αγγελική.

kiki said...

Κι εμένα αρέσει ο σολομός. Τι έχει ειπωθεί γι αυτόν;

elie said...

Ψιλοπαλιά ιστορία (4-5 χρόνια?). Ερευνες που ανίχνευσαν υψηλά επιπεδα τοξινών-διοξινών στους σολομούς ιχθυοτροφείου, αποτέλεσμα των τροφών που δέχονται (συνήθως μολυσμένα ψάρα ακατάλληλα για άλλη χρήση) και της γνωστής ακινησίας. Αν σκεφτούμε πόσο έχει πεσει η τιμή του σολομού τα τελευταία χρόνια (από πανάκριβο... έχει γίνει καθημερινό) φαντάζεστε τι ποσοστό είναι εκτροφείου και τι ανοιχτής θαλάσσης (κάπου το είχα διαβάσει ακριβώς, θα ψάξω να το βρω...). Από τις ετικέτες σπάνια βγάζεις (αληθινή) άκρη για την προέλευση αυτού που αγοράζεις.
Αν πετύχουμε βιολογικό (τουλάχιστον στην εκτροφή) παίρνουμε, αλλά δυστυχώς δεν συμβαίνει να βρίσκουμε συχνά.
Αυτά, μέσες άκρες.
Από πού να (πρωτο)φυλαχτεί κανείς...

elie said...

Και πράγματι υπέροχος ο τρίχρωμος πουρές που λέει η άλλη α (τον πράσινο τον κάνω και με κουκιά ή αρακά).

Κωστας said...

Το μεγαλύτερο μέρος των σολομών είναι από νορβηγικά ιχθυοτροφεία (η Νορβηγία είναι εξαγωγός πετρελαίου, οπότε είναι φυσικό να είναι υψηλά τα επίπεδα τοξινών στα ψάρια της).
Το μόνο "καθησυχαστικό" (με πολλά εισαγωγικά) είναι οτι τα ψάρια είναι πολύ πιο ευαίσθητα από τα στεριανά ζώα σε τοξίνες κλπ, συνεπώς πεθαίνουν και "αχρηστεύονται" σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα τοξινών απ' ότι οι αγελάδες για παράδειγμα...

Νόσο των τρελών αγελάδων είδαμε, αλλά νόσο των τρελών σολομών είναι πολύ δύσκολο να δούμε. Τα ψάρια θα πεθάνουν πριν προλάβουν να αρρωστήσουν (που λέει ο λόγος).

Δεν υποστηρίζω οτι τα ψάρια ιχθυοτροφείου δεν είναι "ύποπτα" - κάθε άλλο - αλλά αν υποπτευόμαστε το σολομό μία φορά, θα πρέπει να υποπτευόμαστε τα μοσχάρια και τα κοτόπουλα εκατό φορές!

ΥΓ1: Ως ιδιοκτήτης ενυδρείου, έχω "νιώσει στο πετσί μου" τι προσπάθεια χρειάζεται για να κρατηθεί ζωντανό το ψάρι, και πόσο καλές θα πρέπει να είναι οι συνθήκες διαβίωσής του για να ενηλικιωθεί.
Μεταξύ ψαριού ιχθυοτροφείου και κότας ορνιθοτροφείου για παράδειγμα, δεν υπάρχει σύγκριση, το ψάρι είναι πολύ πιο "καθαρό". Αλλά βέβαια, δεν συγκρίνεται με το "πελαγίσιο" (αν ποτέ βρεθεί στην Eλλάδα σολομός "ελευθέρας βοσκής"....)

ΥΓ2: Για μένα είναι κάτι πολύ διαφορετικό (και... "εξωγήινο") αυτός ο τρόπος μαγειρέματος του σολομού! Θα "σώσω" τη συνταγή για να τη δοκιμάσω μετά το καλοκαίρι... :-)

Anonymous said...

Κώστα,ευχαριστούμε για τις πληροφορίες. Καλές δουλειές στο ιχθυοτροφείο σου!
(αλλά ... κοτόπουλο έχεις πάνω-πάνω στο blog σου! :-D )

Κωστας said...

Δεν έχω ιχθυοτροφείο, δύο ενυδρεία έχω όλα κι όλα... :-)

Ε, φυσικά το κοτόπουλο δεν είναι ορνιθοτροφείου! Μεγάλωσα τρώγονας κότες και αυγά του κοτετσιού της γιαγιάς (και αργότερα της μαμάς) και δεν μπορώ να φάω άλλου είδους πουλερικό.
Είναι από το κοτέτσι του πεθερού :-)

Εχω και σολομό πιο κάτω... :-)

Anonymous said...

Καθυστερημένη απάντηση πλέον μιας και ο Κώστας τα έγραψε πολύ καλά.
Κάποτε είχα και εγώ ενυδρείο ενώ τώρα έχει άλλος στην οικογένεια.
Πραγματικά χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια αφού ακόμη και με μικρή μεταβολή του pH π.χ. χάνεις ψάρια.
Στο θέμα μας τώρα. Προφανώς δεν τρώμε άγριο Σολωμό ούτε κάποιος που τον πουλά ισχυρίστηκε κάτι τέτοιο. Εκτιμώ πάντως πως πλέον από τις ετικέτες στα σοβαρά ιχθυοπωλεία βγάζεις άκρη. Μιά φορά είδα φρέσκο άγριο Σολωμό σε ψαράδικο στο εξωτερικό (Φιλανδία) και η τιμή ήταν εξωφρενική!
Δεν γνώριζα την ύπαρξη βιολογικού σολομού, αλλά αυτό το θέμα θέλει μεγάλη κουβέντα.
Πάντως εκτός από την βιολογική πιστοποίηση υπάρχουν και άλλες όχι μόνο για τον παραγωγό – ιχθυοκαλλιεργητή, αλλά τόσο για τον μεταφορέα, όσο και για το ιχθυοπωλείο που τα πουλάει. Γιατί εμένα με ενδιαφέρουν και οι συνθήκες μεταφοράς αλλά και αυτές αποθήκευσης και πώλησης.
Έχω επισκεφτεί ιχθυοκαλλιέργειες στην Ελλάδα αλλά και αποθήκες ιχθυαλεύρου και ιχθυολάδου. (Μιλάμε για μεγάλη βρώμα!!! Διέσχισα μετά, μέσα στον Χειμώνα, τη μισή Ελλάδα με ανοιχτά παράθυρα για να ξεβρομίσω!!!)
Δεν θυμάμαι την έρευνα, αλλά το πιθανότερο να οφειλόταν σε μολυσμένα νερά και όχι σε τροφές.
Αυτό το μολυσμένα ψάρια ακατάλληλα για άλλη χρήση που αναφέρθηκε πως τρώνε στα ιχθυοτροφία δεν είναι ακριβές. Πάντως και στο φυσικό τους περιβάλλον αν ένα ψαράκι ψοφήσει δεν θα πουν όχι τα υπόλοιπα.
Για τα επίπεδα τοξινών κτλ να προσθέσω πως υπάρχουν επιτρεπτά όρια, όπως υπάρχουν και για ένα σωρό άλλα θέματα στα τρόφιμα. Πάντα υπάρχουν όρια που κάνουν ένα τρόφιμο αποδεκτό ή μη. Δεν νομίζω πως είναι τόσο εύκολο πλέον να κυκλοφορήσουν στην ευρωπαϊκή αγορά τρόφιμα σε μη επιτρεπτά όρια. Ειδικά για τα συσκευασμένα και τυποποιημένα.
Τελειώνω με τη φράση του Κώστα:
«Μεταξύ ψαριού ιχθυοτροφείου και κότας ορνιθοτροφείου για παράδειγμα, δεν υπάρχει σύγκριση...»

Anonymous said...

Ρόμπα έγινα, Κώστα!!! (κατακόκκινη!)
Λες να ναι ένδειξη γεροντικής άνοιας το να μπλέκεις ενυδρεία με ιχθυοτροφεία;;; (φτού!)
Παρακαλώ τους υπόλοιπους να είναι διακριτικοί και να κάνουν ότι δεν είδαν το ατυχές μου μπλέξιμο! ;-)
Πάντως τις είδα και τις άλλες συνταγές σου και τις έχω υπ΄όψιν
:-)

Λία Π. said...

Για ποιο μπλέξιμο μιλάς ,Αγγελική; Εγώ δεν είδα τίποτα.
Καλή μέρα νάχουμε!!

elie said...

Πραγματικά ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΤΟΙΧΕΙΑ για να αποδείξω τι είναι ακριβές και τι όχι. Διαβάζω με πολύ ενδιαφέρον τις δημοσιεύσεις μελετών που αφορούν διατροφικά ζητήματα (γνωρίζοντας ότι πολύ συχνά κρύβουν μεγάλα συμφέροντα). Είναι και ο χώρος δουλειάς μου τέτοιος που -και να μην ήθελα- μαθαίνω διάφορα. Επίσης διάβασα και τις απόψεις των φίλων Κώστα και Gianni (που ξέρω ότι δεν κρύβουν κανένα συμφέρον), πολύ ενδιαφέροντα αυτά που γράφουν και είμαι σίγουρη ότι δεν μεταφέρουν την "αίσθησή" τους αλλά έχουν κι εκείνοι τις πηγές τους και την εμπειρία τους. Καλό είναι να τα λαμβάνουμε όλα υπ' όψη και από κει και πέρα ο καθένας αποφασίζει τι θα βάλει στο πιάτο του και τι όχι ανάλογα με τις καταβολές του, τον τρόπο ζωής του, την τσέπη του (μετράει δυστυχώς κι αυτό), την κοσμοθεωρία του.
Να πω ότι δεν "μάσησα" με αυτό που μου είπε η παιδίατρος για το παιδί? Ψέματα θα πω. Και για μας "μασάω".
Αντίστοιχα και για τα κοτόπουλα, αλλά εκεί ας πούμε η εναλλακτική λύση είναι πιο προσιτή...
Πράγματι μεγάλη κουβέντα η πιστοποίηση, τα βιολογικά κ.λπ. αλλά προσωπικά αισθάνομαι λίγο πιο ασφαλής όταν τα επιλέγω. Όταν έχω την "πολυτέλεια" να το κάνω.
Πολλά είπα...

Αθανασία said...

άλλη Α.: θα αναμένεις πολύυυυυ τον "Ιάπωνα σολομό" εδώ. Σήμερα έγραψα όσο πιο πρωί μπορούσα τη συνταγή για το χατίρι σου, την έβαλα και την έβγαλε αμέσως η Κική γιατί δεν έχει φωτογραφίες.
Δεν ξέρω να βάζω φωτογραφίες από το Internet (ούτε δικές μου, αφού δεν έχω ψηφιακή), το έχω ξαναπεί.
Αφού είναι υποχρεωτικές οι φωτογραφίες στο blog, δεν μπορώ να ξαναβάλω εδώ.
Αγγελική, πάω να βάλω στο hungry τη συνταγή, αν τη θέλεις θα τη βρεις εκεί.

Λία Π. said...

Λυδία, ο σολομός φτιάχτηκε σήμερα και έγινε πολύ ωραίος.
Αυτοί που αγαπούν την εξωτικές γεύσεις να το φτιάξουν οπωσδήποτε.
Είναι προτιμότερο να φτιάχνεται στο φούρνο. Εγώ τον έφτιαξα στο τηγάνι(δεν προλάβαινα).

Anonymous said...

Λυδία δοκίμασα τη συνταγή σου χθές. Εξαιρετικό. Μπράβο. Μια πολύ καλή εναλλακτική λύση μαγειρέματος του νοστιμου αυτού ψαριού.

Anonymous said...

@λία π. & σταυρούλα μ.

Χαίρομαι πολύ που σας άρεσε.

Σύντομα θα βάλω και άλλη συνταγή που το συνοδέυει με μια σάλτσα φινόκιο αλλά θα το ξανακάνω για να θυμηθώ πρώτα τις λεπτομέρειες. Είναι καλοκαιρινή και δροσερή σάλτσα. Εν αναμονή λοιπόν, φιλιά!

Λία Π. said...

Φινόκιο άκουσα και μπήκα. Περιμένω τη συνταγή, γιατί έχω 2 φινόκιο στο ψυγείο και δεν ξέρω τι να τα κάνω.
Ξέχασα να σου πω ότι ο γιος μου είπε:" αν μου το φτιάχνεις έτσι, θα τρώγω συνέχεια".
Ο αχάριστος, ξέχασε τη συνταγή της μανούλας "σολομός με εστραγκόν και κρέμα γάλακτος", αλλά έτσι είναι τα παιδιά, αχάριστα.....χαχα!!!

elli said...

ουαου! σε ευχαριστώ πολύ! ακόμα γλύφομαι και φαντασιώνομαι τον σολομό να λιώνει στο στόμα! γευστικό ταξίδι! το πορτοκάλι ειδικά! όσο έτρωγα δεν σκέφτηκα τίποτα άλλο εκτός από αυτό που έκανα εκείνη τη στιγμή!food for thought... bravo και πάλι ευχαριστώ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...