Στον Αρτεμώνα της Σίφνου, σε ένα όμορφο ταβερνάκι χαμένο στα σοκάκια, το Χρυσό (φωτό 1), κάνουν μια νοστιμότατη πίττα με ξινομυζήθρα και κρεμμύδια, που την ονομάζουν καλασούνα. Η μαγείρισσα μου έχει πει ότι έτσι την φτιάχνουν στο νησί της την Φολέγανδρο, γιατί στην Σίφνο η καλασούνα γίνεται γλυκιά με κολοκύθα. Αυτή η πίττα σε συνδυασμό με την εξαιρετική εκδοχή της Λόπε που είχα την τύχη να δοκιμάσω το χειμώνα, μου έδωσαν την ιδέα για μια τάρτα.
Εδώ και χρόνια βρίσκω στο Carrefour μια πολύ καλή εκδοχή της ζύμης brisée (φωτό 2) για τις στιγμές που βιάζομαι ή δεν έχω κέφι να φτιάξω τη δική μου βάση τάρτας.
Τα υλικά μου για την γέμιση εύκολα, με ποσότητες κατά προσέγγιση.
Ξινομυζήθρα κρητική, γιαούρτι στραγγιστό (γύρω στις 10 κ.σούπας, ίσως και περισσότερο), 3 αυγά, παρμεζάνα, λίγο αραιωμένο εβαπορέ, δυόσμος και ρίγανη, λευκό πιπέρι.
Επίσης, 4 ξερά κρεμμύδια σε φέτες, ελαιόλαδο, κρασί Σάμου, worcestershire sauce.
Γρήγορη και απλή η προετοιμασία αυτής της τάρτας.
Η ζύμη είναι τυλιγμένη σε αντικολλητικό χαρτί, είναι πολύ εύκολη στη χρήση και βέβαια δεν κολλάει και στην ταρτιέρα. Την άπλωσα με το χαρτί προς κάτω στην ταρτιέρα και την τρύπησα σε πολλά σημεία με το πηρούνι για να μη φουσκώσει(φωτό 3).
Στις οδηγίες της δεν αναφέρεται προψήσιμο, αλλά εμένα μου αρέσει πιο τραγανή, γι αυτό και την έστρωσα με αντικολλητικό χαρτί από πάνω, έβαλα ρεβύθια (φωτό 4), την έψησα στους 200ο για 10΄ και στη συνέχεια την ξεσκέπασα και συνέχισα άλλα 5' ψήσιμο μέχρι να πάρει λίγο χρώμα (φωτό 6).
Ταυτόχρονα σώταρα τα κρεμμύδια με λάδι, τα έσβησα με το σαμιώτικο γλυκό κρασί και με την worcester και τα άφησα να μαλακώσουν σε χαμηλή φωτιά (φωτό 7).
Σε λεκάνη χτύπησα τα αυγά και αφού έτριψα με το χέρι την ξινομυζήθρα, συνέχισα το χτύπημα μέχρι να ενοποιηθούν τα υλικά (φωτό 5).
Στη συνέχεια πρόσθεσα τα κρεμμύδια, το γιαούρτι και τα υπόλοιπα υλικά (φωτό 8). Την επόμενη φορά θα προσθέσω γκούντα και περισσότερα κρεμμύδια, γιατί η ξινομυζήθρα είναι πικάντικη και εμένα μου αρέσουν οι πιο γλυκιές γεύσεις.
Έριξα στην βάση την γέμιση, πασπάλισα με παρμεζάνα (φωτό 9) και έψησα για 35-40' στους 200οC.
Έτοιμη η τάρτα και Καλή μας Όρεξη (φωτό 10, 11, 12).
Thursday, September 20, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
8 comments:
Οι φωτό 11 και 12 είναι πολύ λαχταριστές:))
Πόσο περίπου τυράκι έβαλες γι αυτήν την μιαμ μιαμ ταρτούλα?? Γίνεται πολύ αλμυρή?? Ισως αν προσθέταμε και 1-2 πράσα να γινόταν πιο γλυκιά, τι λες??
Δεν είδα καθόλου Έλενα, γιατί αγόρασα ένα συσκευασμένο πακέττο από το Carrefour και το πέταξα το περιτύλιγμα χωρίς να τσεκάρω την ποσότητα. Αυτά όμως ούτως ή άλλως πάνε "με το μάτι"... δεν γίνεται αλμυρή, γίνεται πικάντικη ελαφρά, γι αυτό την επόμενη φορά θα βάλω πιο πολλά κρεμμύδια, που τα φοβήθηκα αρχικά.
Παρα πολυ ωραία και λαχταριστή :))
Η παρουσίαση δε τι να πω ?!!
Ξέρω σε γάνιασα χτες που δεν μπορούσα να τα δω αλλα ένιωθα ολοι ολοι ανταμα και ο ψωριάρης μονος του !! χαχαχα
πιστευω πως και με πράσσα και μυρωδικά θα ήταν εξίσου καλή :)
αγαπητη Juan, θα σταματήσετε κάποια στιγμή να μας σπάτε τα νευρα με τη Σίφνο;))
Εκτός από την τάρτα, ζήλεψα την παρουσίαση με τις λευκές τουλίπες κάτω αριστερά!
Εγώ, γιατί δεν ξέρω να κάνω τέτοια;;; (snif)
Ε την έχω φάει αυτή την πεντανόστιμη πιτα στο Χρυσό. Αν βαλεις ανθότυρο μονο ή μιγμα με ξυνομυζήθρα σίγουρα θα είναι πιό γλυκιά.
kati san zwiebelküchen moz kanei! poli kalo ma xinomitzithra den exoume edw mallon me ricota tha dokimaso. auto einai anosto alla tha dokimasw kai blepoume. pragmatika wrees foto!
Πάνω απ' όλα με "ξετρελένει" αυτή η προχωρημένη τεχνολογική παρουσίαση!!! Τι να πω και τι να σχολιάσω;;;
Post a Comment