Wednesday, September 12, 2007

Η κρεμμυδόπιτα του κυνηγού

Πώς (;) ένας κυνηγός μπορεί να γίνει συλλέκτης κρεμμυδιών, δεν μπορώ να σας το περιγράψω, αλλά είναι βέβαιο(!). 'Οσο βέβαιο είναι πως το κυνήγι του πεθερού κάθε σαιζόν, μας φέρνει συνήθως άλλα πράγματα, και όχι θηράματα (ευτυχώς δηλαδή). Έτσι λοιπόν η πρόσφατη εξόρμηση κάπου προς την Θήβα, είχε σαν αποτέλεσμα τσάντες με ξερά κρεμμύδια! Τόσα πια, που αποφάσισα να τα κάνω κύριο πιάτο, αντί να τα βάζω μόνον σε σαλάτες και σε σάλτσες.
Κρεμμυδόπιτα λοιπόν για κυρίως πιάτο!

Τι θα χρειαστείτε για μια νόστιμη κρεμμυδόπιτα.
Φύλλο χειροποίητο (ή κάποιο φύλλο έτοιμο χωριάτικο για πίτες) που θα το ετοιμάσετε με τα χεράκια σας, γρήγορα και εύκολα. Αλευράκι, νεράκι χλυαρό, λαδάκι, 1 κουτ. γλυκού μπέικιν πάουντερ, αλάτι και μια κουταλιά ξύδι για να γίνει πιο τρυφτό.
6 μεγάλα κρεμμύδια (που θα τα ξεφλουδίσετε και θα τα καθαρίσετε όπως περιγράφω πιο κάτω). Εδω είναι και η δυσκολία του πράγματος. Κλάμα...και δάκρυα ... και μυρωδιά για τις μυστήριες μύτες (όπως του καλού μου). Για να αποφύγετε τα πολλά δάκρια, καθαρίστε τα κρεμμύδια κάτω από το τρεχούμενο νερό της βρύσης. 10-12 φέτες μπέικον, 300 γρ. Κεφαλοτύρι χοντροκομμένο με το μαχαίρι και 200 γρ. Φέτα τριμμένη με πιρούνι. 3 αυγά, μισό φλυτζάνι εβαπορέ, 1 κουταλάκι κοφτό μοσχοκάρυδο και τέλος σουσάμι και λάδι.

Ετοιμάζουμε την ζύμη μας για το φύλλο, που θα το ανοίξουμε (ανάλογα με το ταψί μας) σε δύο χοντρούτσικα φύλλα. Θα μοιάζει δηλαδή η πίτα μας, σαν τάρτα σκεπαστή.
Κόβουμε σε ροδέλες τα καθαρισμένα κρεμμύδια και τα αφήνουμε για λίγο σε μια λεκάνη με νερό, για να γλυκάνουν λιγάκι, όπως έλεγε η γιαγιά μου. Τα τσιγαρίζουμε σε αντικολλητικό βαθύ τηγάνι με τα υγρά τους και σε χαμηλή φωτιά, που έχουμε απλώς λαδώσει ελάχιστα τον πάτο του. Αφού αρχίσουν να μαλακώνουν ρίχνουμε ψιλοκομμένο το μπέικον και τα γυρνάμε όλα μαζί να τσιγαριστούν με το λίπος του μπέικον. Σβήνουμε και αφήνουμε στην άκρη το τηγάνι.
Χτυπάμε τα αυγά με το εβαπορέ, προσθέτουμε το μοσχοκάρυδο και τα ρίχνουμε στο τηγάνι, προσθέτοντας τέλος τα κομματάκια κεφαλοτύρι και την φέτα, και ανακατεύουμε καλά για να ενοποιηθεί το μείγμα.
Στρώνουμε το ένα φύλλο σε ελαφρά λαδωμένο ταψι. Ρίχνουμε το μείγμα, σκεπάζουμε με το δεύτερο φύλλο και αλείφουμε με λίγο λάδι την επιφάνεια του φύλλου και πασπαλίζουμε με σουσάμι.
Και ψήνουμε στους 180 βαθμούς (ανάλογα με τον φούρνο) για μία ώρα περίπου.
Καλή σας όρεξη, και μπορείτε να συνοδεύσετε την κρεμμυδόπιτα με λευκό παγωμένο κρασάκι ή μαύρη μπύρα (προσωπική μου αδυναμία).

14 comments:

Λαμπρινη said...

Αχ Πηνελόπη μου και να ξερες μέρες τώρα τριγυρνάει στο μυαλό μου μια κρεμμυδόπιτα ή κρεμμυδοπρασόπιτα !!

Πολύ ωραία φαινετε !! Με τα τυράκια της , τα μπεικονάκια της , πιτάρα με τα όλα της :))

Εγώ βάζω και λίγο σιμιγδάλι ψιλό στη γέμιση να γίνετε λίγο κρεμώδης .

CGP said...

η συνταγή είναι πολυ καλή! Θα την κάνουμε με κρεμμύδια ζακύνθου. Οσο για την μπύρα συμφωνώ απόλυτα, kοzel η nba η cains bitter

Anonymous said...

Μη μου θυμίζετε σας παρακαλώ τα κρεμμύδια της Ζακύνθου! Δύο γεμάτες σακούλες έφερα από τις περσινές διακοπές και καταναλώθηκαν σχεδόν αμέσως. Ας είναι καλά και ο Βασιλόπουλος που φέρνει που και πού!

ΕΛΕΝΑ said...

Αυτή είναι μανούλα χρυσοχέρα:)) Που προλαβαίνει και κάνει και πίτες νόστιμες!!
Πιτάρα, καλά λέει η Λαμπρινή, πρέπει να είναι:)))Aν έβαζα και λίγα πράσα, λες θα γλύκιζε πολύ??

Νασος Παπαστυλιανού said...
This comment has been removed by the author.
Νασος Παπαστυλιανού said...

Κι' εγώ κάνω τον κυνηγό πότε-πότε, και συχνά επιστρέφω σπίτι με ωραία χόρτα, σαλιγκάρια και ενίοτε ψαράκια.
Νόστιμη πίτα που την τρώνε και τα παιδιά, γιατί κρύβεται η κρεμμυδίλα. Παρ' όλο τον ενθουσιασμό σας, μην προσθέσετε και πράσο. Αν βρείτε κρεμμύδια Σαντορίνης (αυτά τα μώβ τα πλακουτσωτά) προτιμήστε τα. Για τα Ζακυνθινά δεν έχω άποψη.
Λοιπόν, 2 αυγά είναι αρκετά. Επίσης αντι για φέτα, προτιμήστε την μυτζήθρα, μιάς και έχουν πολύ αλάτι και το κεφαλοτύρι καί το μπέϊκον.
Πως φαινεται οτι δεν έχετε πάει σε διαδηλώσεις με δακρυγόνα !!!! Το κόλπο για να αποφύγετε μιά και καλή τα δάκρυα όταν καθαρίζετε κρεμμύδια είναι

kiki said...

Αχ...μου αρέσουν πολύ οι κρεμμυδόπιτες και τα κρεμμύδια αλλα μετά μου θερίζουν το στομαχάκι, οπότε, εγώ και τα κρεμμύδια πήραμε διαζύγιο (εκτός από στιγμές έντονου πάθους που ξαναπέφτω σ' αυτή την ολέθρια σχέση...)
CGP, Μαργαρίτα, κρεμμυδάκια Μπελουσιώτικα ε; Γλύκα θα είναι η πιτούλα σας!

Juanita La Quejica said...

Με τα όλα της, όπως λέει και η Λαμπρινή!
Φωτογραφία πότε θα την βγάλω εγώ την πίττα; (Για όσους δεν γνωρίζουν, είμαι η επίσημη φωτογράφος των συνταγών της Λόπε, που επιβάλλεται όμως πρώτα να δοκιμάζω πριν τις φωτογραφήσω, ώστε να εμπνευστώ και για την κατάλληλη πόζα...)

Anonymous said...

Kαι εγώ είμαι βοηθός φωτογράφου. Ξέρετε βαζω τα φωτα, απλώνω τα καλώδια, φτιάχνω καφέδες, κουνάω τον μπέμπη όσο η ντίβα μαμά του φωτογραφίζεται με τις πίτες της. Ε δεν δικαιούμαι κομματάκι;

witchofdaffodils said...

με τα όλα της βεβαίως! και η κρεμμυδοπρασσόπιτα πολύ καλη ακούγεται..

ΥΓ τι παραπάνω έχουν τα κρεμμύδια Ζακύνθου εκτός από το γεγονός ότι είναι συντοπίτες της deli;)

CGP said...

Τα ζακυνθινά κρεμμυδια είναι "γλυκά", δεν καίνε πολυ, δεν έχουν πολλά "δάκρυα". Τώρα ίσως οι εκ Ζακύνθου ορμώμενοι να έχουν επιπλέον πληροφορίες γιά τις οργανοληπτικές τους ιδιότητες.

Penelope said...

Τα ζακυνθινά κρεμμύδια είναι αν κατάλαβα καλά σαν τα Βατικιώτικα (από την δικιά μου πατρίδα) και τα Σαντορινιά, όπως λέει ο nassos. Οπότε μάλλον το έχουν τα νησιώτικα :-)))

O φωτογράφος και ο βοηθός του, βεβαίως και πάντα διατηρούν το δικαίωμα της πρώτης και δεύτερης δοκιμής. Δεν το ξεχνώ ποτέ αυτό. Οπότε απλώς κανονίζουμε τον χρόνο για το ζωντανό ρεπορτάζ και την online ανταπόκριση από το μέτωπο της κουζίνας μας, όπου ο μπέμπης έχει την δική του θέση, πάνω στο τραπέζι της.

Anonymous said...

Καλά τα λες εσύ κυρά μου και σε μερσώ. Αλλά το αφεντικο δε μίλησε ακόμα.Θα μ΄ αφήκει λες; Για ένα κομμάτι ψωμί δουλεύω. Μη το χάσω και αυτό

kiki said...

Αυτά τα ζακυνθινά κρεμμύδια, βγαίνουν μόνο σε ένα χωριό, στο Μπελούσι (εξού και Μπελουσιώτικα). Δεν ξέρω πραγματικά τι τα κάνει έτσι γλυκά, μεγάλα και χωρίς να καίνε, αλλά το προνόμιο το έχει το χωριό μόνο. Έχει πολύ καλό χώμα η περιοχή και νερό (νομίζω). Τώρα, τι άλλο συμβάλλει... ποιός ξέρει...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...