Thursday, September 13, 2007

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΟΥΦΛΕ;

Ας κάνουμε μια δημοσκόπηση μέρες που είναι.
Όχι βρε παιδιά παρεξηγήσατε. Δεν αναφέρομαι στις εκλογές.
Το γκάλοπ ας περιοριστεί στο: ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΟΥΦΛΕ;
Ποντάρω ότι τα 9/10 αυτών που θα ερωτηθούν θα απαντήσουν «Ένα φαγητό με ζυμαρικά, τυριά και κρέμα γάλακτος που ψήνεται στο φούρνο. Ενίοτε έχει και αυγά ίσως και αλλαντικά». Απαντήσατε έτσι ή κάπως έτσι; Τη βάψατε. Θα πλακώσει η πολιτσία της γαστρονομίας και σας βλέπω για αυτόφωρο.
Η αλήθεια είναι πως με τόσους μαγείρους «πειραχτήρια», ξεκινώντας από διάσημους σεφ και φτάνοντας στην αφεντιά μου, που νομίζω πως επειδή έχω 8 τσουκάλια και 12 κουτάλες (παραπάνω έχω ε;) έγινα και ουάου μαγείρισσα, ο περισσότερος κόσμος (εμού συμπεριλαμβανομένης) έχει συνήθως στρεβλή, μισή, λανθασμένη αντίληψη για βασικές και θα έλεγα διάσημες ή έστω γνωστές συνταγές. Πόσες σφαγές δεν έχουν γίνει για το αυθεντικό τιραμισού, την καρμπονάρα και ων ουκ εστι αριθμός διάσημων αλμυρών τε και γλυκών παρασκευασμάτων.
Λοιπόν επειδή τα σίδερα είναι για τους λεβέντες αποφάσισα να ξεστραβωθώ και πήρα το εικονιζόμενο βιβλίο που αναφέρει ότι περιλαμβάνει 1800 παραδοσιακές, παγκόσμιες, γνωστές συνταγές. Το έχετε δει, έχετε βρει κάτι καλύτερο που να έχει ανάλογη φιλοσοφία; Θα ήθελα να ακούσω τις απόψεις σας.

19 comments:

Anonymous said...

Ωραία κουβεντούλα!
Θυμάμαι μια αντίστοιχη στο hungry που ξεκίνησε με μια συνταγή που θεωρούσε σουφλέ δυο φέτες του τοστ περιχυμένες με γάλα, κρέμα γάλακτος, τυριά και μετά στο φούρνο.
Αν τελειώσει αυτή η κουβέντα δεν ρωτάς και πως είναι η καρμπονάρα;
ΥΓ. Δεν το παίζω ξερόλας αλλά μου πάτησες τον κάλο.

Λαμπρινη said...

Μεγάλο θέμα ανοιξες Σταυρούλα , αυτό δεν θέλει μόνο γκάλοπ .

Για το σουφλε συγκεκριμένα διαφωνώ , ειδικά σε αυτό το blog πιστεύω πως οι 9 στους 10 ξέρουν και δεν θα απαντησουν μακαρόνια με κρεμες κλπ.

Προσωπικά δεν έχω ουτε ένα , μα ούτε ένα βιβλιο μαγειρικής οπότε ίσως να μην είμαι κατάλληλη να απαντήσω .

Μου αρέσει όμως να διαβάζω για μαγειρική , ότι πέσει στα χέρια μου το ξεψαχνίζω αλλά δεν ανοίκω στην κατηγορια ανθρώπων που θα χουν ανοιχτό το βιβλίο σε μια συνταγή και θα την ακολουθήσουν κατα γράμμα. Δεν μπορω , μου είναι τρομερα καταπιεστικό .
Ισως βέβαια έτσι δεν έχω το καλύτερο αποτέλεσμα αλλα το βρίσκω και ποιο λογικό για μένα που μαγειρεύω στην οικιακή μου κουζίνα και με τα υλικά και τα εξαρτήματα που μπορεί να διαθέσει η τσέπη μας .

Να πω ομως ότι το σουφλέ πχ ή καποια άλλα φαγητά που τα ξέρουμε λανθασμένα , πολλοί τα έμαθαν λάθος μέσα απο διάφορα βιβλία (χωρίς να κατακρίνω όλα τα βιβλία) και μέσα απο τηλεοπτικές εκπομπές .

Για το συγκεκριμένο βιβλιο εχω ακούσει τα καλύτερα , ελπίζω να σου φανεί πολύ χρήσιμο και να μοιραστείς και μαζί μας ωραίες συνταγές :)

Anonymous said...

Προσωπικά δεν με πειράζει καθόλου αν μου πουν σ'ένα σπίτι ότι θα φάμε σουφλέ και θα με σερβίρουν μακαρόνια φούρνου. Και δεν το θεωρώ απαραίτητο η κάθε νοικοκυρά να σπουδάσει γαστρονομία για να φτιάχνει νοστιμα φαγάκια.

Nena said...

Εν γένει συμφωνώ με τη Σταυρούλα. Δε θα γελάσω καθόλου αν το σουφλέ είναι με μακαρόνια. Θα εξοργιστώ που λέει ο λόγος δηλαδή, αν αυτό το τύπου σουφλέ μου το φέρει εστιατόριο που κατα κανόνα μας γδέρνει κιόλας.
Υποθέτω πάντως ότι σουφλέ είναι κάτι που φουσκώνει. Μην ανοίξω larousse τώρα. Βαριέμαι τέτοια ώρα.

Anonymous said...

Εντάξει και εγώ δεν είπα πως θα εξοργιστώ ή θα γελάσω (άσε που μου αρέσει κιόλας!!!) αλλά δεν είναι κακό να γνωρίζουμε και να πούμε την συνταγή μας με άλλο όνομα.
Τέτοια τύπου σουφλέ δεν έχω δει σε εστιατόρια, αλλά έχω δει άλλα λάθη εκεί.
Η καρμπονάρα που ανέφερα είναι το πιο συχνό.
Το έχω γράψει ξανά. Η αυθεντική συνταγή δεν μου αρέσει επειδή μπαίνει το ωμό αυγό. Αντίθετα κάποτε μου άρεσε η Ελληνική εκδοχή με την κρέμα γάλακτος.
Μου είχε τύχει λοιπόν να ρωτήσω σε γνωστό Ιταλικό αν η "καρμπονάρα" τους έχει αυγό και ο σερβιτόρος με ύφος 1000 καρδιναλίων απάντησε:
- Φυσικά και όχι!!!

Juanita La Quejica said...

Σα δώρο για Χριστούγεννα, Γιορτή μου και 20η επέτειο γνωριμίας, ζήτησα τον Γενάρη αυτή την έκδοση.
Όχι το μικρό που πήρες σήμερα Σταυρούλα (μεγειά, καλοδιάβαστο!) αλλά την full pension, χαχα!
Μέγα λάθος!
Ζυγίζει 5 κιλά βρε παιδιά και εγώ έχω πρόβλημα με την μέση μου! Έτσι και με πάρει ο ύπνος διαβάζοντάς το στο κρεββάτι, θα καταλήξω στο ΚΑΤ με κατάγματα πλευρών...
Πέρα από τα αστεία, δεν το έχω χρησιμοποιήσει ακόμα παρά ελάχιστα. Έχω αρκετά βιβλία μαγειρικής που εμπλουτίζω κυρίως με κουζίνες άλλων χωρών. Και μπόλικα περιοδικά. Υπάρχει πια και το ίντερνετ. Με ενδιαφέρει το θέμα της μαγειρικής σαν βασικό κομμάτι του πολιτισμού ενός λαού και έτσι όσο μπορώ ενημερώνομαι, διαβάζω, το ψάχνω.
Αυτή η έκδοση όμως είναι γαλλοκεντρική και τελικά δεν ήταν αυτό που ζητούσα, δεν ήταν το ταξίδι στον κόσμο μέσα από την γλώσσα της μαγειρικής.
Μικρή όμως είμαι ακόμα! Κάποια στιγμή πιστεύω ότι θα καταφέρω να βρω τον τρόπο να το διαβάσω και να το ευχαριστηθώ.

kiki said...

Όπως έχουμε ξαναπεί, ο καθένας παίρνει μια συνταγή, η οποία λέγεται σουφλέ ή καρμπονάρα, αφαιρεί, προσθέτει, την κόβει και τη ράβει στα μέτρα του και μετά πολλές φορές από λάθος (όχι σκόπιμα), διαδίδεται λάθος και η συνταγή. Έτσι, το σουφλέ δεν είναι σουφλέ, η καρμπονάρα δεν είναι καρμπονάρα και πάει λέγοντας. Κι εμένα μ' αρέσει να διαβάζω βιβλία μαγειρικής. Τα ρουφάω, ξενυχτάω μαζί τους...

Μελενια said...

Πολυ ζηλεψα που το ειδα αυτο το βιβλιο! Ειναι πραγματικα μια βιβλος μαγειρικης. Καλα και τα 'πειρα(γ)ματα' μας αλλα χρειαζουμενες και οι σωστες βασεις. Ειδικα για εμας που θελουμε να ξεπερασουμε την μαμα μας (αν τα καταφερνουμε τωρα....αλλο ζευγαρι μανικια).
Το ηξερα για το σουφλε, το εμαθα μικρη και ειχα μια τρομερη υπεροψια οταν πηγαινα σε σπιτια και ειχαν φτιαξει αυτο με τα μακαρονια. Ειδικα οταν ειχαν και λαχανοσαλατα μαζι που επρεπε να την φαω συγχωνως με το φαγητο (α λα Ελληνικα) αλλα απο διαφορετικο πιατο (το πιατο της σαλατας γιατι το ειχε το σερβιτσιο της?). Εγω ΑΥΤΟ το πιατο της σαλατας δεν καταλαβαινω. Ενταξυ οταν η σαλατα σερβιρετε πρωτα η μετα το κυριως γευμα. Αλλα οταν ειναι ολα μαζι στο τραπεζι-τι να κανω? Μηπως θα πρεπει να αλλαζω και πιρουνι αναμεσα σε μπουκες????
(εχω λιγο νευρακια, φαινεται:-))

Anonymous said...

Θεωρώ ότι αν κάποιος έχει πάρει στα σοβαρά το χόμπυ του, πρέπει να έχει αρκετά καλές γνώσεις. Όχι όμως απαραίτητα να το κατέχει σε επίπεδο ενός επαγγελματία.

Για να το παρομοιάσω με ένα άλλο χόμπυ μου, φτιάχνω κοσμήματα και διάφορες κατασκευές κατά καιρούς. Ή ασχολούμαι με τη διακόσμηση. Ούτε θα ισχυριστώ ότι κάνω επαγγελματική δουλειά και ολόσωστη, ούτε θα δεχτώ ειρωνία και απόρριψη όμως από κάποιον επαγγελματία του είδους. Κι ας κάνω λάθη, κι ας αυτοσχεδιάζω. Το θέμα είναι το χόμπυ να σου δίνει μια δημιουργική αξιοποίηση του χρόνου, χαρά και ολοκλήρωση.

Από έναν επαγγελματία όμως περιμένω το σωστό. Από έναν χομπίστα περιμένω τη γνώση του σωστού, κι ας μην το εφαρμόζει απαραίτητα.

Από εκεί και πέρα, επειδή πρόκειται για γεύσεις, στις οποίες το γούστο είναι εντελώς υποκειμενικό, δεν μπορώ να απορρίψω το γευστικό αποτέλεσμα ενός φαγητού, επειδή δεν ακολουθεί ευλαβικά την ορίτζιναλ (?) συνταγή. Αν μου αρέσει, θα μου αρέσει. Στο όνομα θα κολλήσουμε; Φαγητό είναι, όχι η Μακεδονία ;)

ΕΛΕΝΑ said...

Εμένα πάλι πολύ σπάνια, έως καθόλου με απασχολεί αν μία συνταγή είναι η αυθεντική ή όχι. Αρκεί να με καλύπτει γευστικά. Κάνω την καρμπονάρα με αυγά, γιατί …έτσι μου αρέσει, αδιαφορώντας αν η αυθεντική καρμπονάρα θέλει ή δεν θέλει αυγά. Αν δεν μου άρεσε θα τα παρέλειπα και πάλι καρμπονάρα θα την έλεγα. Βιβλία μαγειρικής έχω άπειρα (το συγκεκριμένο όχι) και συνεχίζω να μαζεύω, γιατί λατρεύω την μαγειρική, είναι το χόμπυ μου. Πολύ σπάνια ακολουθώ μια συνταγή κατά γράμμα, συνήθως της αλλάζω τα φώτα, σύμφωνα με το δικό μου γούστο. Αλλά είπαμε, χόμπυ είναι, δεν είμαι καμιά επαγγελματίας, και αυτοσχεδιάζοντας απολαμβάνω το χόμπυ μου, πράγμα που τελικά νομίζω είναι και το ζητούμενο. Δηλαδή αυτό που κάνουμε να μας δίνει χαρά και να μην καταντά μια αγγαρεία. Σουφλέ κάνω το ….original, γιατί δεν μου πολυαρέσουν αυτά με τα ζυμαρικά. Αν μου άρεσαν θα τα έφτιαχνα και πάλι σουφλέ θα τα έλεγα. Το όνομα είναι το τελευταίο που με απασχολεί.

Penelope said...

Εγώ πάντως Σταυρουλίτσα μου (ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ για την ΓΙΟΡΤΗ σου, απόβραδίς) σουφλέ ονομάζω ότι φουσκώνει και μετά σαν να του κάνεις μάγεια... ξεφουσκώνει! Λίγες φορές έχω καταφέρει το ποθούμενο και μόλις μάθεις τα μυστικά από το βιβλιαράκι σου, ελπίζω να τα μοιραστείς μαζί μας.

witchofdaffodils said...

Σταυρούλα,
χρόνια πολλά και καλά!
τι είναι σουφλέ? υποθέτω ένα έδεσμα που- ανεξαρτήτως υλικών- φουσκώνει..

ΕΛΕΝΑ said...

Xρόνια Πολλά Σταυρούλαααααα:))))
Πολύχρονη κι ευτυχισμένη. Να σε χαίρονται οι αγαπημένοι σου και να τους χαίρεσαι κι εσύ!!!

Anonymous said...

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τις ευχές σας. Να είμαστε καλά όλοι.

Maria B. said...

Γλυκειά μου Σταυρούλα να ζήσεις με υγεία και αγάπη, οτι επιθυμείς να το έχεις. Να σε χαιρόμαστε.

με εκτιμηση Μαρία Μπ.

Marina said...

Χρόνια πολλά. να ζήσεις. Αντί για κέρασμα ευχαρίστως θα έπαιρνα λίγο σουφλέ.

Juanita La Quejica said...

ΧΑΧΑ! Καλά τα λες Μαρίνα! Ή κοτόπουλο μπαρδουνιώτικο...

Anonymous said...

Λόγω εκλογών ελειψα 3 μερούλες. Μαρία, Μαρίνα ευχαριστώ

Arxodas said...

Το σουφλε ειναι ο συνδιασμος μαρεγκας με μπεσαμελ και... ναι φουσκωνει :) Ενα απο τα μυστικα του ειναι οτι δεν πρεπει να ανοιξουμε την πορτα του φουρνου ουτε για ενα δευτερολεπτο μεχρι να ειναι ετοιμο γιατι θα μας ξεφουσκωσει

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...