Η Κική έχει δώσει τη δική της εκδοχή για μοσχαράκι με κυδώνια.
Ευκαιρία να δοκιμάσουμε μια παραλλαγή με χοιρινό.
Υλικά2 κ.χοιρινό
5 μεγάλα κρεμμύδια
2 σκελίδες σκόρδο
5 κυδώνια
1 τρίγωνο πελτές ντομάτας
τεντούρα (λικέρ με κανελογαρύφαλλο)
κρασί λευκό
λεμονοχυμός
worcestershire sauce
βούτυρο φρέσκο
ελαιόλαδο
αλατοπίπερο
μπαχάρι
γαρύφαλλο
τζίντζερ
Εκτέλεση
Τηγανίζουμε σε λίγο βούτυρο και λάδι τα κυδώνια (αφού τους ρίχνουμε λεμονοχυμό όσο τα καθαρίζουμε για να μην μαυρίσουν) και τα φυλάμε μέχρι να τα χρειαστούμε.
Σωτάρουμε ελαφρά τα κρεμμύδια με το σκόρδο σε κατσαρόλα, με λάδι και βούτυρο.
Προσθέτουμε το χοιρινό κομμένο σε μεγάλες μπουκιές.
Μόλις πάρει χρώμα το κρέας, σβήνουμε με την τεντούρα. Δεν την λυπόμαστε, να του δώσουμε να καταλάβει του χοιρινού!
Στη συνέχεια προσθέτουμε την worcestershire, το λευκό κρασί, ζεστό νερό, τον πελτέ και τα μπαχαρικά μας.
Αφήνουμε να σιγοβράσει για 60 ως 75'.
Στη συνέχεια προσθέτουμε τα τηγανισμένα κυδώνια και αφήνουμε μέχρι να μαλακώσουν. Χρειάζεται περίπου άλλα 15-20΄το πολύ. Ελέγχουμε αν χρειάζεται να προσθέσουμε άλλο νερό, λεμονοχυμό (ανάλογα με τη γεύση μας) ή μπαχαρικά.
Μου αρέσει να το τρώω με πουρέ, αλλά συνήθως το σερβίρω με ρύζι.
16 comments:
Και ΄γω για κει πήγαινα τα νέα μου κυδώνια Juanita, Για χοιρινές μπριζόλες με κυδώνια, αλλά τελικά τις έκανα με ξυνόμηλο, μανιτάρια και τζίντερ σκόνη... Ενώ τα κυδωνάκια έγιναν και πάλι γλυκό του κουταλιού μιας και τα προηγούμενα βαζάκια (όπως ξέρεις) τα πατώσαμε!
Την επόμενη πάντως, θα το κάνω το πείραμα και ο Θεός βοηθός, μιας και όπως είπε ο καλός μου σήμερα, εγώ δοκιμάζω ότι φτιάχνεις και πάντα μου αρέσει!!!!
Πιστεύω την διαφορά θα την κάνει το λικέρ και το γαρύφαλλο (τριμμένο βάζεις, έτσι??) και θα γίνεται πολύ αρωματικό το φαγάκι σου.
Πως θα γίνει να το δοκιμάσουμε???
Αχ, Χουανίτα! Μια από τις αγαπημένες μου γεύσεις και σε προχωρημένη εκτέλεση!
Παίζεις με τον πόνο μου!
Αλήθεια, αν έκανα εισαγωγή κυδωνιών στο Jbg, θα πετύχαινα?
Λόπε, έκανε τέτοια δήλωση ο μπαμπάς του Παίδαρου; Αυτό θα έλειπε κιόλας, με τέτοια χρυσοχέρα που παντρεύτηκε! (Και αυτό δεν το λέω υποθετικά, έχω δοκιμάσει αρκετά από τα καλούδια σου άρα δικαιούμαι να έχω άποψη, σαν επίτιμη φωτογράφος!)
Ελενάκι, τερατάκι! ΧΑΧΑ!
Αγγελική, δεν έχει εκεί ε; Γιατί άραγε; Σε τί κλίμα ευδοκιμούν τα κυδώνια; Είναι και βαριά για να σου στείλουμε τα άτιμα... τις γιορτές θα έρθεις Αθήνα; Να σου κρατήσουμε κανένα τελάρο;
Λοιπόν, εγώ θα ψάξω τη Λόπε γιατί ενώ το κυδώνι μ αρέσει σ όλες του τις γλυκές εκδόσεις, με το κρέας ούτε που θέλω να το ακούσω. Υποθέτω ότι είναι παιδικό "τραύμα", γιατί εκείνα τα χρόνια ήταν κάτι σαν εθνικό φαγητό στο σπίτι μας και στης αδελφής της μαμάς μου. Δεν ξέρω γιατί αλλά πίστευαν ότι ήταν κάτι εξαιρετικό κι ότι έπρεπε να το φάω οπωσδήποτε.Ε, κάπως έτσι διέκοψα μαζί του. Σκεφτείτε ότι ούτε καν το έξω ξαναδοκιμάσει.
Πούσαι Λόπε μου, φύλαξε μας λίγο γλυκάκι.
Εκτός απο το λικέρ , δεν γίνετε η δουλειά με ένα μπουκετάκι γαρυφαλάκια και κανα μπαστουνάκι κανέλα?
Αν και προτιμώ την επόμενη φορά να μου ξεχωρίσεις και μένα μια μερίδα , γιατι που να ψαχνω και κυδώνια εδώ στα ξένα :)))
Νενάκι, της Λόπε το κυδώνι είναι καρατσεκαρισμένα τέλειο! Σε 2 μέρες εξαφάνισα το βαζάκι, πριν το πάρει μυρωδιά ο Δ!
Λαμπρινάκο, μόνο μία; Τριπλή, για να πάρεις και μαζί σου!
Μπράντυ και μπαχαρικά μια χαρά πιστεύω θα την κάνουν τη δουλειά. Αλλά ίσως χρειαστεί και λίγη ζάχαρη, θέλει δοκιμή.
Κερνάω κυδώνι γλυκό και γιαούρτι, όποτε θέλετε κανονίστε επίσκεψη. Και θα σας δώσω και το κάτι τις σας, βρε σεις....
Εφτιαξα δε και ένα ραβανί δαμάσκηνο που το αποτέλεσμα έκανε εντύπωση ακόμη και σε μένα που με τα πειράματα και την χημεία έχω άριστη σχέση χα,χα,χα...
Μέσα. Δώστε μέρα και ώρα. Με την ευκαιρία Λόπε το κυδώνι το τρίβεις στον ειδικό τρίφτη ή κάνει και κάποιος πιο κοινός?
Νένα μου, δεν το τρίβω το κυδώνι, το κόβω κομματάκια σαν ψιλές πατατούλες μπαστουνάκια, κι' έτσι "μένει" πιο ατόφιο. Στον τρίφτη "χάνεται" και γίνεται λιγάκι μαρμελάδα.
Για το ραντεβού κανονίστε το κόρες μου μεταξύ σας, εμεις αν δεν έχει καλό καιρό για να βγούμε βόλτα, βολτάρουμε μέσα στο σπίτι μας. Από το δωμάτιο... στην κουζίνα...απο την κουζίνα... στο πάρκο... από το πάρκο στο ριλάξ... και απο το ριλάξ... στο κρεββάτι.
Κανονίστε μέχρι το τέλος του Νοέμβρη, γιατί μετά η μαμά πάει για δουλειά, τα κεφάλια μέσα πια και θα αρχίσει ως νέος Θανάσης Βέγγος τον δικό της αγώνα δρόμου!!!
Θα το δοκιμάσω και με χοιρινό που μου αρέσει! Αχ...μου θύμισες ότι έχω λίγο μοσχάρι με κυδώνια στην κατάψυξη...μιαμ!
Ανακάλυψα το blog σας (βάζω "σας" γιατί μου φαίνεται συλλογικό) πρόσφατα και το επισκέπτομαι πότε πότε αλλά δεν είχα αφήσει σχόλιο ως τώρα.
Αλλά αυτό το χοιρινό με κυδώνι "μου μιλάει" :-)
Πριν δυο βδομάδες βρήκα στην αγορά κυδώνια και ρόδια και δεν ξέρω πως μου ήρθε, είπα να τα συνδυάσω. Έφτιαξα λοιπόν ένα χοιρινό με χυμό ρόδι, άσπρο κρασί και κυδώνια. Βγήκε πολύ νόστιμο αλλά το ρόδι μαυρίζει με το μαγείρεμα κι οι πατάτες που είχα βάλει μέσα πήραν χρώμα σαν κάστανα. Όχι ότι πειράζει αλλά το σημειώνω. Πρέπει να κάτσω να γράψω τον αυτοσχεδιασμό πριν ξεχάσω τι έκανα...
Πάντως κι αυτό εδώ με την τεντούρα ωραίο φαίνεται και μού έχουν φέρει ένα μπουκάλι, θα το δοκιμάσω.
Γιάννης (από Παρίσι)
κάποια στιγμή θα τα τολμησω τα κυδώνια στη μαγειρική..
Nένα, να οργανωθούμε! Λόπε μου, να είσαι καλά! Σε ευχαριστούμε!
Κική, για πες! Διατηρούνται ικανοποιητικά στην κατάψυξη μαγειρεμένα τα κυδώνια; Με ενδιαφέρει ιδιαίτερα!
Μαγισσούλα, και εγώ είχα ενδοιασμούς γιατί φοβόμουν το καθάρισμα. Με τον μπαλντά βρήκα τη λύση και με έχουν ξετρελλάνει τα κυδώνια!
Γιάννη, καλώς ήρθες στο Hungry For Life, καλώς σε βρίσκουμε! Ο χυμός ροδιού θα έδωσε μια έξτρα γλύκα στο πιάτο, καλή ιδέα! Μην βάλεις πατάτες το πολύ πολύ την επόμενη φορά, ώστε να μην σε ενοχλεί η αλλαγή στο χρώμα.
Μπαλντάς, ε? Προτείνω διευκρινιστικό post, πώς καθαρίζουμε κυδώνια με μπαλντά. Θα σώσεις κόσμο (σοβαρά μιλάω...).
Όσο για την κατάψυξη εγώ δεν τα έχω καταφέρει με μαγειρεμένα κυδώνια (μια φορά κατέψυξα σοφιγάδο αλλά τα κυδώνια "νερούλιασαν").
Post a Comment