Wednesday, October 17, 2007

Η τρελή ροδιά

‘Τρυγήσαμε’ τη ροδιά μας και αφήσαμε και μερικά ρόδια να τσιμπολογάνε τα πουλιά. Μαζεύτηκαν 7 σακούλες. Όσα κι αν δώσαμε, μας έμειναν πολλά ρόδια. Γράφω λοιπόν μερικούς τρόπους που επέλεξα να τα αξιοποιήσω. Να ναι καλά το μπλογκ, καθώς και το επίκαιρο αφιέρωμα του Γαστρονόμου.
  1. Τα ρόδια καταψύχονται καθαρισμένα. Καθάρισα λοιπόν και κράτησα ένα σακουλάκι για να βάζω στις σαλάτες, που τους πάει πολύ!
  2. Τα ρόδια φτιάχνουν ωραίο ξύδι: παίρνουμε σπόρους από 2 μεγάλα ρόδια, 3 φλιτζάνια του τσαγιού ξύδι και προσθέτουμε ένα κλωνάρι μυρωδικό (το περιοδικό προτείνει θρούμπι, εγώ έκανα μία δόση με θυμάρι και μία με δεντρολίβανο). Βάζουμε σε βάζο τους σπόρους, καλύπτουμε με ξύδι και αφήνουμε για ένα μήνα. Σουρώνουμε και βάζουμε σε μπουκαλάκια.
  3. Λικέρ: συνταγή α) της Κικής: βότκα, ζάχαρη, ρόδια, μαζί στον ήλιο για ένα μήνα. β) της Έλενας: ρόδια, κανελογαρύφαλα και ζάχαρη στο ψυγείο για ένα μήνα, μετά μπαίνει το κονιάκ και το Tia Maria. γ) του Γαστρονόμου: 1 κιλό σπόροι (από 8-10 μέτρια ρόδια), 800 γρ.ζάχαρη, ένα ξυλάκι κανέλα, όλα σε βάζο κάπου ζεστά, μετά 800ml τσίπουρο.
  4. Πετιμέζι: 1 λίτρο χυμός (από 8-10 ρόδια), 1 κουταλάκι γλυκού στάχτη ξύλων. Βάζουμε το χυμό με τη στάχτη σε σκεύος και αφήνουμε να σταθεί για 8-10 ώρες. Γυρίζουμε το σκεύος προσεκτικά και σουρώνουμε μέσα σε μια κατσαρόλα. Βράζουμε και μετά χαμηλώνουμε τη φωτιά ξαφρίζοντας μέχρι να μείνει λιγότερο από το 1/3 (σαν δεμένο σιρόπι). Αποσύρουμε και φυλάμε σε βαζάκια- μπουκαλάκια.
  5. Σιρόπι ροδιού: 1 λίτρο χυμός, 800 ζάχαρη, 1 σπασμένο μοσχοκάρυδο ή 1 ξυλάκι κανέλας. Βάζουμε χυμό και ζάχαρη να βράσουνε (ξαφρίζουμε αν χρειαστεί). Μόλις δέσει το σιρόπι, αποσύρουμε και σουρώνουμε.

Μου μένει να φτιάξω το πετιμέζι και το σιρόπι. Επόμενο project οι λωτοί, που άρχισαν σιγά σιγά να παίρνουν χρώμα! Ιδέες;
Σημείωση: το ρόδι είναι από τις πιο εξαιρετικές τροφές. Λέγεται ότι είναι πιο αντιοξειδωτικό και από το πράσινο τσάι και εξαιρετικά οφέλιμο για την καρδιά, αντικαρκινικό, βοηθά τις εγκύους στις ναυτίες, έχει βιταμίνες, σίδηρο και είναι και αντιπυρετικό!

23 comments:

Anonymous said...

Kαλημέρα!!!
Το σιρόπι και το πετιμέζι πού μπορώ να τα χρησιμοποιήσω;;;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων!

elie said...

Ωραίος τίτλος, ωραία φωτό, ωραίο ποστ!

ΕΛΕΝΑ said...

Κάλλη μου τι θησαυρός είναι αυτός??? Και μάζεψα κι άλλα ρόδια, μοίρασα, μοίρασα, έφτιαξα λικεράκια, έβαλα στις σαλάτες κι ακόμα έχω ένα σωρό.
Είναι σίγουρο ότι καταψύχονται καθαρισμένα?? Το χεις δοκιμάσει??
Πολύ ωραία ιδέα το ροδόξυδο:))

Kalliope said...

Έλενα τα έβαλα στην κατάψυξη, τώρα το πόσο θα αντέξουν, θα δείξει (πάντως το άρθρο διαβεβαιώνει ότι καταψύχεται). Περιμένω τώρα ανυπόμονα να περάσει ο καιρός να ωριμάσει το ξύδι και τα λικεράκια! Για το ξύδι, πού να γευτείς ξύδι με τριαντάφυλλα, να δεις ευωδιά!

Έλλη, σμουτς! Για τη φωτογραφία περηφανεύομαι ιδιαίτερα, θα την εκτυπώσω μάλιστα σε καμβά.

Ανώνυμε-η, θα σου πω για το σιρόπι, γνωστό και ως γρεναδίνη. Τη χρησιμοποιούν πολύ σε κοκτέιλς. Στη μαγειρική, θέλει φαντασία. Σε κρέατα (θα κάνει ωραίο γλασάρισμα, όπως κάνει πχ το μέλι στο κοτοπουλάκι της Αγγελικής πιο κάτω), σε ντρέσινγκ για σαλάτα, σε παγωτό...

Kalliope said...

Να συμπληρώσω για το λικέρ του Γαστρονόμου ότι πρέπει να σταθεί για καμιά βδομάδα με το αλκοόλ του πριν καταναλωθεί- αυτό ισχύει γενικά με τα λικέρ,έτσι δεν είναι;

Juanita La Quejica said...

Και πριν μπει το αλκοόλ, όσο είναι στα ζεστά, θέλει νομίζω 1 μήνα.
Τί ωραίο άρθρο Καλλοποππάκι!
Χρησιμότατο! Thanks!
(Θα έχουν μείνει ρόδια μέχρι την επόμενη επίσκεψή σας εις τας Αθήνας; ΧΑΧΑ!)

witchofdaffodils said...

ωραίο ποστ κάλλη, και χρήσιμο :)
είναι και αντιοξειδωτικό και αντιρυτιδικό για μάσκες προσώπου!
από τους σπόρους του βγαίνει ένα σπάνιο και ακριβό καλλυντικό λάδι με anti-age ιδιότητες.

Juanita La Quejica said...

Έχω διαβάσει επίσης ότι βοηθά στην αντιμετώπιση καρδιακών παθήσεων, καθώς και ότι λειτουργεί προστατευτικά και εναντίον του καρκίνου.

Ένα νόστιμο και πολύ δυναμωτικό αναψυκτικό, γίνεται με 1/2 φλυτζάνι χυμό ροδιού, 1/2 φλυτζάνι μούρα ή άλλα φρούτα του δάσους κατεψυγμένα και 3 κουταλιές σούπας γιαούρτι. Χτύπημα στο μίξερ και έτοιμο το "ποτάκι" μας, γεμάτο ενέργεια.

Λαμπρινη said...

Παω να πάρω ροδια!!!
Ενημερωτικότατο αρθρο , καταπληκτική φωτο και υπέροχος τίτλος :))

Μπράβο Κάλλη :))

Katerina ante portas said...

Να ένας λόγος να πάω στον κήπο μου!Πρέπει να είναι έτοιμα και τα δικά μου εκτός αν με πρόλαβαν τα πουλιά και οι..αρουραίοι!

-Σε ευχαριστούμε Κάλλη, πολύ ωραίο κείμενο και χρήσιμο!

Δώρα said...

Πολύ ωραίο το ρόδι,μέχρι τώρα το έχω χρησιμοποιήσει μόνο σε σαλάτα,η οποία έχει γίνει η αγαπημένη όλων.
Στο λικέρ της Κικής και της Έλενας είναι εύκολο να δώσετε και αναλογίες;
Και στο λικέρ του Γαστρονόμου,όταν λέει κάπου ζεστά,τι εννοεί;Στον ήλιο ή σε κάποιο ζεστό δωμάτιο;
Ευχαριστώ πολύυυυυυ!!!

Crazy Tourists said...

Εμείς προτιμήσαμε να κάνουμε μόνο των κοριτσιών τα λικερ!7 Σακούλες...Μπόλικη παραγωγή! Εγώ 2 σακούλες με το ζόρι μάζεψα :(

Δώρα, αν θυμάμαι καλά λέει σε κάποιο ζεστό δωμάτιο.

CrazyTourist1

alex said...

mia erotisi:
pos kanoume ximo apo rodi?
pos vgazoume ta sporia?
euxaristo

Crazy Tourists said...

Και ξέχασα...Όντως πείτε καμιά ιδέα για τους λωτούς. Πάντα τους περισσότερους τους πετάω. Κρίμα είναι!

Kalliope said...

Ο χυμός από ρόδι γίνεται μια χαρά στον αποχυμωτή. Εναλλακτικά, κόβουμε στη μέση και στίβουμε σαν το πορτοκάλι, αλλά ίσως έτσι περάσει λίγη από τη στυφο-πικράδα της φλούδας. Άλλοι τα βάζουν σε τουλπάνι και τα ζουλάνε μέχρι οι σπόροι να βγάλουν όλο το ζουμί τους (μέθοδος για γερά νεύρα).

Πώς βγάζουμε τα σπόρια; Με πολλή υπομονή. Και ξεχνάμε το μανικιούρ! Εγώ πρώτα κόβω το κομμάτι που καταλήγει σε αυτό που μικρή ονόμαζα "χταποδάκι", γιατί εκεί μπορεί να έχει αράξει καμιά απεχθής ψαλιδούλα. Μετά χαράζω κατά μήκος γύρω γύρω τη φλούδα και με το μαχαίρι ανοίγω τον καρπό στη μέση (στρίβοντας το μαχαίρι, σαν να ανοίγω καρύδια). Το υπόλοιπο ξεχώρισμα των σπόρων από τη χοντρή φλούδα και τις ενδιάμεσες μεμβράνες είναι μια άσκηση υπομονής. Και προσοχή, λεκιάζει ακόμα και τα μάρμαρα!

Για τη ζέστη: τα λικέρ γενικά τα αφήνουν στον ήλιο να ωριμάσουν. Με τις τελευταίες θερμοκρασίες δε νομίζω ο ήλιος να λιώσει τη ζάχαρη. Εγώ έβαλα τις γυάλες μου κοντά σε καλοριφέρ, με εξαίρεση τη συνταγή της Έλενας που ωριμάζει στο ψυγείο.

Χουανιτάκι, την εποχή των λωτών θα έρθω, γι'αυτό...έκκληση για ιδέες!

Αγγελική Ν said...

ΑΧΧΧΧΧΧ, Κάλλη μου κοριτσάκι μου, τι σου φταίω? Από την ώρα που ανάρτησες τα ρόδια σου, προσπαθώ να συγκεντρωθώ αλλού! Μάταιος κόπος! Μια τα κυδώνια, μια τα ρόδια, θα πάρω το πρώτο αεροπλάνο να γυρίσω....
Γιατρέ μου, έχω οξεία Ελληνίτιδα, τι να κάνω?????

Penelope said...

Εγώ πάλι έχω μια ροδίτσα νάνο στο μπαλκόνι μου, την έφερα πέρσι από την Σκιάθο μαζί μ' έναν χειμωνιάτικο βασιλικό και έχουν και τα δύο ευδοκιμήσει. Η ροδίτσα μου έχει 4 δεμένα ρόδια, έκοψα το ένα απόψε για να το ανοίξω και να δω πως ήταν. Ηταν θαύμα, λίγο ξυνούτσικο αλλά πολύ καλό. Λέτε Κάλλη μας να φτιάξω το ξυδάκι σας; Πλάκα θα έχει.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Πωπωπω... πόσα όμορφα βρίσκω εδώ μέσα.
Ωραίες λύσεις μας έδωσες, γιατί κατά διαστήματα (στο εμπόριο βρίσκεις όλο το χρόνο, φαίνεται κάνουν εισαγωγή) μου μαζεύονται πολλά και δεν ξέρω τί να τα κάνω.
Να 'σαι καλά!

Γλαρένιες αγκαλιές

Kalliope said...

Αγγελική μου, κάτσε εκεί που κάθεσαι, τα κυδώνια και τα ρόδια έχουν μεγάαααλο τίμημα. Ένα πρωινό στο τέβε, ένα πρωινό στην εφορία, δύο καυγάδες με άξεστους υπαλλήλους κι ένας με ταξιτζή...Καλά ήταν και τα fish and chips μου φαίνεται...

Πηνελόπη, αν είναι ξινούτσικο (υπάρχουν και ροδιές που βγάζουν ξινά) βάλε πολύ λιγότερο ξύδι.

Φύρδην μίγδην, φιλιά!

kiki said...

Χτες έβαλα κι εγώ να γίνεται λικέρ ρόδι με οινόπνευμα. Θα σας ενημερώσω για το αποτέλεσμα. Μου χάρισαν μια σακούλα πάνω στην ώρα!

lemon said...

Να πω μια δική μου παραλλαγή λικέρ?
Σε βάζο που κλείνει αεροστεγώς βάζουμε μισό κιλό ζάχαρη στον πάτο και μισό κιλό σποράκια ροδιού απο πάνω, με ξυλάκια κανέλας και γαρύφαλα ενδιάμεσα.
Στον ήλιο, στο μπαλκόνι, σιγά σιγά τα ρόδια ποτίζουν τη ζάχαρη και τη λιώνουν. Τότε αρχίζουμε να ανακινούμε το βάζο (τρυφερά) μερικές φορές καθημερινά.
Σε κανένα μήνα στραγγίζουμε (με τούλι) το σιρόπι και το ανακατεύουμε με ίση ποσότητα κονιάκ καλής ποιότητος.
Το έχω κάνει αρκετές φορές, είναι υπέροχο -εκτός απο τη γεύση- και το θαυμάσιο "ροδί" χρώμα του.

Anonymous said...

Εκτός από εσάς τις προκομένες, υπάρχουμε και εμείς οι τεμπέλες, που τα περισσότερα τα αγοράζουμε έτοιμα.
Βρήκα,λοιπόν, σ΄ ένα μπακάλικο με προϊόντα χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ, ωραιότατο φυσικό χυμό ροδιού.
Είναι ελαφρώς γλυκίζων με ένα όμορφο ρουμπινί, διαυγές, χρώμα.
Το μπακαλικάκι αυτό βρίσκεται στην οδό Ματζαγριωτάκη 46, Καλλιθέα, Αθήνα. Τηλ. 210/9517758.
Για όποιον ενδιαφέρεται.

Juanita La Quejica said...

Α ωραία, χρήσιμη πληροφορία, thanks Ρωξάνη!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...