ΥΛΙΚΑ4 Πέρδικες ολόκληρες
4 μικρά Κρεμμύδια χαραγμένα σταυρό ή χοντροκομμένα
2/3 Ποτ. Ελαιόλαδο
2/3 Ποτ. Κρασί Λευκό (καλό έ; Όχι τσιγκουνιές, Μοσχάτο Λήμνου ας πούμε!)
1 Ποτ. Ντομάτα τριμμένη
1 Ποτ. ζεστό νερό με 2 Κ.σ. Πελτέ
7-8 κόκκους Μπαχάρι
3 φύλλα Δάφνη
Αλάτι & Πιπέρι
>ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Οι πέρδικες ξεπουπουλιασμένες, καψαλισμένες, κομμένο το κεφάλι και βγαλμένα τα εντόσθια.
Σε φαρδιά κατσαρόλα ζεσταίνουμε το λάδι και τσιγαρίζουμε ελαφρά τα κρεμμύδια 4-5 λεπτά. Τα αφαιρούμε με τρυπητή κουτάλα και τα αφήνουμε να περιμένουν.
Στο λάδι βάζουμε τις πέρδικες ανα δύο και τις τσιγαρίζουμε καλά απ'όλες τις μεριές για 6-7 λεπτά να ροδίσουν.
Τις βάζουμε όλες μαζί με το στήθος προς τα κάτω, ανεβάζουμε τη φωτιά και ρίχνουμε το κρασί λίγο-λίγο. Αφήνουμε ξεσκέπαστη για 5-6 λεπτά να φύγει το πολύ οινόπνευμα.
Προσθέτουμε τα τσιγαρισμένα κρεμμύδια.
Ρίχνουμε την ντομάτα και σείουμε την κατσαρόλα. Τσιγαρίζουμε για 1-5 λεπτά και προσθέτουμε το ζεστό νερό με τον πελτέ, 3-4 πρέζες αλάτι, λίγο πιπέρι, το μπαχάρι και την δάφνη. Τα υγρά να μήν σκεπάζουν τα πουλιά, ας μένουν οι πλάτες έξω. Σείουμε και πάλι την κατσαρόλα.
Αφήνουμε να πάρει βράση, σκεπάζουμε και χαμηλώνουμε την φωτιά ίσα να διατηρείται ο βρασμός. Βουτάμε μιά φετούλα ψωμί στο ζουμάκι και διορθώνουμε την γεύση αν χρειαστεί.
Θέλει κανά 2ωρο μέχρι να ψηθούνε καλά τα πουλιά και ρυθμίζουμε το καπάκι για να μείνει το φαϊ με σάλτσα πηχτή.
Σερβίρουμε το φαΐ χλιαρό, με πατατούλες τηγανητές αλατισμένες με χοντρό αλάτι, σαλάτα λάχανο με αγγουράκι τουρσί και καροτάκι τριμμένο.
Κρασάκι κόκκινο και μουσική Μεσόγειος-Βαλκάνια. Ψωμάκι καλό απαραίτητα!!!
Οι ποσότητες για 4 άτομα. Χορταίνεις μιά χαρά.
(Κ.σ=κουταλιές σούπας, Ποτ=ποτήρι του νερού
11 comments:
Νάσο μπράβο και ελπίζω να στείλεις και άλλες συνταγές.
Λέω να την δοκιμάσω με κάτι πιτσούνια που έχω στην κατάψυξη.
Μερακλίδικο το σιγανό βράσιμο.
Από την άλλη σκέφτομαι πως αύριο θα διαβάζω σχόλια για «τα κακόμοιρα τα πουλάκια» κτλ. ειδικά με τον τρόπο που ξεκινάς την περιγραφή με τα κομμένα κεφάλια και τα εντόσθια.
Όχι ρε παιδιά κάτω απο την όμορφη αυτή φωτό της λεβεντοπέρδικας, συνταγή ... Δε λέω, vegan δεν είμαι αλλά ... δεν μου πάει καλά βρε παιδί μου!
Συγχωρήστε με για τους πρωινούς συναισθηματισμούς...
Ολα καλά βρε Νάσσο μου και ευχαριστούμε πολύ για την συνταγούλα. Αλλά αυτά τα κομμένα κεφάλια και τα βγαλμένα εντόσθια, τι τα θελες?? Οχι τίποτ' άλλο, αλλά ένα σoκ η Λαμπρινή μας θα το πάθει, που σου τραγούδαγε την πέρδικα τις προάλλες όλη μέρα;)))
Ωραιότατες οι περδικούλες, ευχαριστούμε πολύ Νάσσο!
Λοιπόν ..Ο μπαμπάς μου ήταν πολύ καλός κυνηγός . Εχουμε φάει και έχουμε φάει μπεκάτσες , κοτσύφια κλπ για να μην πω για αγριογούρουνα .
Πέρδικες όμως δεν νομίζω να χω φάει γιατι στο χωριο μου παρόλο που λέγετε Πέρδικα (λογω σχήματος και γιατι κάποτε είχε παρα πολλες πέρδικες) τώρα δεν έχει περδικούλες και για τις λίγες που εμφανίζονται υπάρχει άγραφος νόμος μεταξύ των κυνηγών να μην τις πειράζουν.
Η αλήθεια είναι πως το κυνήγι ειναι νοστιμότατο αν και πλέον δεν νομίζω να ξαναδοκιμάσω :)
Τι όμορφη η πρώτη φωτογραφία...
Εκτός απο τις πέρδικες δεν μ' αρέσει άλλο πετούμνο, και εδω έχουμε πολλά. Λοιπόν εγω κυνηγός δεν είμαι, απλά μου τις φέρνουνε φίλοι. Και για να μην αισθάνεστε άσκημα, η δουλειά μου έχει άμεση σχέση με την οικολογία. Αν η ωμή περιγραφή σας σοκάρισε, συγχωρέστε με αλλά τώρα μαθαίνω τα χούγια σας.
Γιάννη, δεν νομίζω να πετύχει με τα πιτσούνια τόσο καλά. Δοκίμασε να τα κάνεις άσπρα, λεμονάτα.
Βρε Γιαννάκη μας, τι σου φταίνε τα πιτσουνάκια;
Ευχαριστούμε Νάσσο. Όλα χρειάζονται σε ένα μπλογκ με συνταγές και ιδέες.
η αλήθεια είναι βέβαια ότι στις υπόλοιπες συνταγές οι οδηγίες ξεκινάνε με "ανοίξτε το πακέτο με τα μπριζολάκια που αγοράσατε από το σούπερμάρκετ" και όχι "κυνηγήστε γύρω-γύρω το τρομαγμένο αρνάκι/μοσχαράκι/κοτοπουλάκι/γουρουνάκι, πιάστε το, βάλτε το χάμω, κόψτε του την καρωτίδα, γδάρτε το και κομματιάστε το", γιατί τότε ίσως και να αντιδρούσαμε όπως και για την περδικούλα...
ΧΑΧΑ!
Φαντάζεσαι heart n soul τί πλάκα θα γινόταν με τέτοιες εισαγωγές; Και να έχουμε και αντίστοιχες φωτογραφίες;
Του Νάσσου πάντως η εισαγωγή εμένα μου φάνηκε κατατοπιστική.
Γιατί σκεφτείτε ότι μπορεί να υπάρχουν και άπειροι μάγειρες στην παρέα.
Κάποτε περιέγραφα σε μια στενή φίλη με 1000 λεπτομέρειες το πως να φτιάξει ζυμαρικά με μπουκιές από στήθη κοτόπουλου φιλέτα. Και μετά από 1 ώρα σημειώσεων, ερωτήσεων κλπ, στο τέλος με ξαναπαίρνει τηλέφωνο και μου κάνει την μαγική ερώτηση: "τα φιλέτα πρέπει να τα έχουμε ξεπαγώσει πρώτα;"
Από τότε, δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο, χαχαχα!
σκέφτομαι ότι αν έπρεπε να το κάνουμε με τα χεράκια μας τότε πολύ πιο εύκολα θα γινόμασταν χορτοφάγοι, ή τουλάχιστον δε θα τρώγαμε κρεατικά κάθε μέρα, όπως τώρα που το κρέας είναι σαλαμάκια, ζαμπονάκια, με καρδούλες, σε σχήμα αρκουδάκι και εύχρηστες συσκευασίες που ξανακλείνουν.
Κι εμένα μια φίλη με ρώτησε αν ανοίγουμε το πακέτο το ζυμαρικό πριν τα ρίξουμε στη κατσαρόλα :)
Post a Comment