Monday, November 19, 2007

Focaccia με αλατσολιές και βότανα

Γνωστό και μη εξαιρετέο ψωμάκι η φοκάτσια. Χαρακτηριστικό της; Είναι στρογγυλή, όχι πολύ φουσκωτή, γεμάτη λακουβίτσες, χαϊδεμένη με ελαιόλαδο και πασπαλισμένη με χοντρό αλάτι και βότανα. Τι άλλο; Κάποιο αγαπημένο υλικό όπως ελιά, λιαστή ντομάτα, πιπεριά- κολοκυθάκια- μελιτζάνα σοτέ, λίγο τριμμένο πεκορίνο κ.λπ. (συνήθως ένα ή δύο απ’ αυτά και με μέτρο, δεν είναι πίτσα…)
Τρώγεται μόνη της για σνακ αλλά συνοδεύει πολύ ωραία τις σούπες σας.
Υλικά
½ κιλό αλεύρι
1 φακελάκι ξηρή μαγιά
1 κουταλάκι αλάτι
νερό χλιαρό, όσο πάρει
1 κουταλάκι αλάτι
1 κουταλιά ελαιόλαδο
1 κουταλιά ρίγανη
1 κουταλιά μίγμα βοτάνων Προβηγκίας
και
20 αλατσολιές (έχετε βγάλει τα κουκούτσια)
1 κουταλιά ρίγανη
1 κουταλιά χοντρό αλάτι
Εκτέλεση
Ανακατεύετε το αλεύρι με τη μαγιά και κατόπιν ζυμώνετε όλα τα υλικά μαζί να σχηματιστεί μια απαλή και ελαστική ζύμη. Τη σκεπάζετε και την αφήνετε να διπλασιαστεί σε όγκο. Μόλις φουσκώσει τη χωρίζετε στα δύο, βάζετε κάθε μπαλάκι σε λαδωμένο ταψάκι διαμέτρου 24εκ. και το απλώνετε με τα χέρια να ανοίξει. Αφήνετε να φουσκώσει πάλι για κανένα μισάωρο. Μετά χαϊδεύετε ελαφρά την επιφάνεια με λίγο ελαιόλαδο, πατάτε με τα δάχτυλα (με τρία δάχτυλα οι ενήλικες, οι ανήλικοι με όσα θέλουν) να κάνετε τις λακουβίτσες, πασπαλίζετε με το χοντρό αλάτι, τις ελιές και τη ρίγανη και φουρνίζετε. Ψήνετε στους 200 βαθμούς, μέχρι να ροδίσει.

14 comments:

heart n soul said...

αλατσολιές! τι ωραία λέξη κυρία! τις θρούμπες λένε έτσι? (δεν ξέρω ποια από τις δυο λέξεις είναι πιο αστεία!)Και το μωροχεράκι γλύκα, φαντάζομαι αυτό είναι το secret ingredient της συνταγής σας:)

Μάγια said...

αχ μ'αρέσει πολύ η φοκάτσια! κι αυτή η πρώτη φωτογραφία είναι κόλαση!

Νασος Παπαστυλιανού said...

Καλά παιδιά !! Πάντα στην νηστεία της Μ.Εβδομάδας τα παιδιά μου, πάντα μου ζητάνε φοκάτσα. Το έχουμε σαν έθιμο δηλαδή.
Δοκιμάστε το ! Θα ξετρελλαθούν !!Πολλές οι παραλλαγές (νηστίσιμες και όχι) και σιγά την δυσκολία δηλαδή. Αγάπη και ενδιαφέρον μόνο στην προετοιμασία και στο σερβίρισμα, Συγχαρητήρια Elie

Juanita La Quejica said...

Σου έχει ψηθεί τέλεια! Σκέτη κόλαση η πρώτη φωτογραφία, θα συμφωνήσω απόλυτα με την Μάγια. Όσο για το μυστικό της επιτυχίας, το βρήκε ήδη η Heart!
Να την χαίρεσαι την κούκλα σου Elie! Γεια στα χέρια σας!

Juanita La Quejica said...

Πόσο σωστά τα γράφεις Νάσο... τα πιο βασικά συστατικά είναι η αγάπη και το ενδιαφέρον. Ακόμα και αν "χωλαίνει" η τεχνική, αποτελούν τη βασική προϋπόθεση για ένα καλό αποτέλεσμα!

ΕΛΕΝΑ said...

Καλά, αυτό το χεράκι είναι για ...φάγωμα:))))
Πάντως αν μας ξαναβάλεις το χεράκι, να ξέρεις ότι θα έρχεται σε δεύτερη μοίρα η ομολογουμένως πεντανόστιμη focaccia σου;))))

kiki said...

Ώχου να χαρώ εγώ δαχτυλάκια που κάνουν φοκατσοτρυπούλες! Πολύ μου αρέσει το ψωμοπιτσάκιον ετούτο και θα το φτιάξω κι εγώ.

witchofdaffodils said...

ωραιοτάτη η συνταγή, αλλά τα δακτυλάκια ΄κλέβουν την παράσταση!

άλλη Αγγελική said...

Πα πα πα! Μη φάτε τα χεράκια βρε εσείς! (εγώ φαντάζομαι και τα μαγουλάκια που τους αντιστοιχούν ! :-D)
Φαίνεται υπέροχη! Αχ και δεν έχω θρούμπες...

Anonymous said...

geia sta xeria!!!pou ekaman tolaxtarito pswmaki kai geia sta gluka xerakia pou to diakosmsan!!me tis lakoubitses!!
filakia!sta glukodaktylakia!!!

elie said...

@heart n soul
Αλατσολιές είναι ελιές που βάζουν στο αλάτσι (αλάτι) και έρχονται και ζαρώνουν (στην Κρήτη όλ' αυτά). Δυστυχώς στην ΑΘήνα δεν έχω βρει ακόμα, τις φέρνω από Χανιά. Όσο για το μωροχεράκι, ναι, secret ingredient!

@μάγια
Ευχαριστώ!

@nassos
Και για μας οικογενειακώς αγαπημένη. Από την προετοιμασία μέχρι την κατανάλωση!

@juanita
Ευχαριστώ! Αυτή την εβδομάδα προετοιμάζουμε το πάρτι της, σήμερα καταστρώσαμε μενού (εκείνη υπαγόρευε, εγώ έγραφα). Εννοείται ότι σε όλα θα βάλει το χεράκι της!


@έλενα
Και σε δεύτερη και σε τρίτη... Η χαρά της μάνας, ψέματα?

@oneiromageiremata
Κάνε και μια φασολάδα από δίπλα!

@witch of daffodils
:)))

elie said...

@άλλη αγγελική
Είδες? Δεν κρατιούνται! (Κι από μαγουλάκια καλά πάμε :))

@kleiw
Ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια. Τα φιλάκια σου θα διαβιβαστούν αύριο (τα δαχτυλάκια την έχουν πέσει για ύπνο).

Anonymous said...

Φτου φτου φτου , δαχτυλάκια ομορφα :))
Εμεινε κανα κομμάτι και για μένα?:)
Καταπληκτική λεξη ...αλατσολιες ! χαχα
Πάντως προσωπικά πιστευω όσο πιο λίγα υλικά έχει αυτό το ζυμαράκι τοσο πιο νόστιμο είναι :)

elie said...

Και να μην έμεινε Λαμπρινή μου θα σου φτιάξω άλλη!
Κι εμένα μ' αρεσει η λέξη, είναι τόσο κρητική!
Κι εγώ έτσι νομίζω, δεν θέλει πολλά πολλά υλικά...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...