150 γρ. αλεύρι γενικής χρήσης2 αυγά,
50 γρ τρούφα λεπτοκομμένη (ή 1 βαζάκι καρπάτσιο τρούφας στο λάδι)
λίγο ελαιόλαδο για το τηγάνισμα
αλάτι
Αν χρησιμοποιήσουμε φρέσκια τρούφα, προσθέτουμε στο μείγμα μία κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο.
Αναμιγνύουμε το αλεύρι με τα αυγά και κάνουμε ένα ελαφρύ ζυμάρι. Προσθέτουμε την τρούφα και μια πρέζα αλάτι και ανακατεύουμε πολύ καλά.
Θεραίνουμε καλά το λάδι σε ένα τηγάνι και βάζουμε μέσα σε αυτό κουταλιές από το αραιό μείγμα.
Τηγανίζουμε τις λαλαγγίτες μας μέχρι να ροδίσουν, τις τοποθετούμε για λίγο σε απορροφητικό χαρτί και σερβίρουμε.
9 comments:
K.Panagiwth!!!eukolh!eklekth!kai pentanostimh!!!h protash sas gia thn troufa!!!nastai panta kala!!
@ παναγιώτη
Την ελληνική τρουφα από που την αγοράζουμε στην Αθηνα ?
Νόστιμο κι εύκολο μεζεδάκι!!!
Καλοδεχούμενες κι άλλες ιδέες και προτάσεις σου για συνταγές με τρούφα:))
Λαλάγγια και λαλαγγίτες είναι το ίδιο αν δεν κάνω λάθος ε; Νόστιμα είναι...
-Οι λαγγίτες ή λαλλαγγίτες είναι σαν χοντρές κρέπες (θρακιώτικη συνταγή)
http://www.thrakiki.gr/fagita.htm
http://www.xronos.gr/specials/detail.php?ID=22153
-Τα λαλάγγια είναι σαν ξεροτηγανίτες (μανιάτικη συνταγή)
http://www.mani.org.gr/ithi/lalag/lal.htm
Τα λαλάγγια είναι κορδόνια ζύμης τηγανισμένα και όχι τηγανίτες (σε σχήμα). Παρόλα αυτά κατάλαβα τη διαφορά.
Τα μανιάτικα λαλάγγια λέγονται και τηγανίδες.
Τα κορδόνια ζύμης (κάπως στριφτά) φαίνονται καλά και στη φωτο του λινκ που έβαλα, λες να μην το ήξερα;
Είπα "σαν ξεροτηγανίτες" ακριβώς γι'αυτό (ξέχασα το στριφτές).
Σκοπός μου μόνον να εξηγήσω τη διαφορά από τις λαγγίτες/λαλαγίτες, που τις ξέρω πολύ καλά! (και φυσικά η ωραία συνταγή του κ.Παναγιώτη δεν είναι λαλαγγίτες, μάλλον "αλμυρές τηγανίτες με τρούφα", ε;)
Συγγνώμη για την ενόχληση.
Ένα από τα συνηθέστερα παρασκευάσματα κατά τους βυζαντινούς χρόνους ήταν οι «λαλάγγες». Κουρκούτι τηγανισμένο και αρτυμένο με κάποιο γλυκαντικό.
Το σχήμα συνήθως πλατύ και απλό αλλά και πιο σύνθετο μερικές φορές. Δεν περιείχαν ούτε γάλα ούτε αυγά σαν τις κρέπες, ούτε και μαγιά σαν τους λουκουμάδες.
Ήταν με λίγα λόγια απλούστατες τηγανίτες. Πολύ συχνά γίνονταν σαν δωράκι για τα παιδία με το αλεύρι που περίσσευε από το πασπάλισμα του ψωμιού στο εβδομαδιαίο ζύμωμα.
Το παρασκεύασμα έμεινε ατόφιο σε μορφή και σύσταση σε πολλά μέρη της Ελλάδας διατηρώντας και το όνομα του. Στην Θράκη σήμερα, στην Θεσσαλονίκη και αλλού όπου υπάρχουν οικογένειες με προσφυγική καταγωγή από την Ανατολική Ρωμυλία την Κωνσταντινούπολη και την Ιωνία τις λένε λαλαγγίτες. Φυσικά τις βρίσκουμε και με παραλλαγές του ονόματος, της σύστασης και της μορφής. Ο Ορθογράφος πάντως του Ελληνικού Word βγάζει σωστή την λέξη Λαλαγγίτανόπως το έλεγαν και οι δύο γιαγιάδες μου.
Χρησιμοποίησα το όνομα λαλαγγίτα για την συνταγή που πρότεινα, έτσι για το μάθουμε όσοι δεν το γνωρίζουμε και να το χρησιμοποιούμε. Να μην χάνονται τέτοια ονόματα που έρχονται από παλιά
Eλληνικες τρουφες και προιωντα τρουφας παραγωγης μας (καρπατσιο βουτυρο λαδι τρουφας ) και πληροφοριες πανω στην ερευνα και την παραγωγη μπορειτε να βρειτε στον δασοκηπο στην χαλκιδικη. αποστελουμε σε ολη την Ελλαδα πωληση χονδρικη λιανικη
πληρ. Αθανασιαδης Νικος τηλ 6974437641
Post a Comment