Κατασκευές… με γλυκό του κουταλιού πορτοκάλι.

Ξεκίνησα κι’ εγώ απογευματάκι καιρός, να φτιάξω το γλυκό κουταλιού πορτοκάλι, όπως μας τα έγραφε πριν λίγο καιρό η Κικίτσα. Έπλυνα τα ψιλόφλουδα πορτοκάλια μου, τα έτριψα καλά μ’ ένα σφουγγαράκι (από την σκληρή πλευρά) να φύγουν μαύρα στίγματα και «μπλουμ» μέσα σε βαθιά κατσαρόλα με μπόλικο νεράκι να βράσουν μέχρι να μαλακώσουν. Μια χαρά. Μετά από μια ώρα περίπου ήταν έτοιμα. Τα βγάζω με τρυπητή κουτάλα σε μια λεκάνη, τα αφήνω να κρυώσουν λίγο για να μπορέσω να τα κόψω και αρχίζω να δένω το νεράκι που έβραζαν σε σιρόπι, με την προσθήκη ενός κιλού ζάχαρης, ένα μεγάλο ξυλαράκι κανέλλας καθώς και λίγη κρυσταλλική βανίλια που θεώρησα ότι θα το τονίσουν στην γεύση.
Άρχισα να κόβω τα πορτοκάλια, ήσαν μέτρια σε μέγεθος (προς μικρά) οπότε τα έκοβα σχεδόν στα τέσσερα. Όταν τελείωσα, τα τουμπάρισα στην κατσαρόλα με το σιρόπι…και ξεκίνησα ξανά το βράσιμο μέχρι να δέσει κι’ αυτό.
Τα πράγματα πήγαιναν όπως τα περιέγραφε η Κική. Όταν άρχισε το γλυκό να κρυώνει, πήρα ένα κομμάτι να το δοκιμάσω.
Συμπαθητικό, αλλά δεν με ξετρέλανε το ομολογώ.
Κάπου εκεί λοιπόν άρχισαν τα γρανάζια του μυαλού να δουλεύουν σε διαφορετικά μήκη κύματος…και να ψάχνουν να αξιοποιήσουν το έτοιμο πια γλυκό πορτοκάλι, με άλλον τρόπο, γιατί έτσι δεν νομίζω ότι θα το τιμούσε κανένας.
Και ιδού το αποτέλεσμα:
Έβγαλα τις πορτοκαλό-φέτες με την τρυπητή κουτάλα σε μια λεκάνη και άρχισα να ξεχωρίζω την ψίχα από τις φλούδες. Έγινε πολύ εύκολα με την βοήθεια ενός μαχαιριού.
Τις φλούδες τις πέταξα, γιατί αυτές ήταν που δεν μου άρεσαν ιδιαίτερα στην γεύση και την υφή. Την σάρκα την έβαλα σε τάπερακι που σκεπάζει γιατί θα την χρησιμοποιούσα σε 2 δόσεις. Το σιρόπι (που ήταν αρκετά γλυκό) το κράτησα σε βαθύ βάζο και το έβαλα ως υγρό-χυμό σε μπισκότα που έγιναν με 1 ποτήρι λάδι, 3 κουταλιές γλυκού κανέλα σκόνη, 1 κουταλιά κοφτή τζίντζερ σκόνη, 1 αυγό, λίγο αλάτι, 4-5 (εδώ δούλεψε λίγο το μάτι) φλιτζάνια αλεύρι, 2 κουταλάκια κοφτά μπέικιν πάουντερ και τέλος μισό φλιτζάνι τριμμένο αμύγδαλο (που είχε μείνει από άλλο γλυκό).
Μυρωδάτα – μυρωδάτα και τραγανά ως συνοδεία για τον καφέ σας. Τα πιο πάνω υλικά σας δίνουν μια εύπλαστη ζύμη που την πλάθετε μπαστουνάκια χοντρά και με την βοήθεια μαχαιριού κόβετε όσο γίνετε ισομερή κομμάτια. Τα ανοίγετε με τα δαχτυλάκια σας, πατώντας και τα βάζετε σε ταψί στρωμένο με λαδόκολλα. Ψήνετε για 15-20 λεπτά στους 180 βαθμούς και προθερμασμένο φούρνο.
Την σάρκα τώρα των γλυκών πορτοκαλιών, την χρησιμοποίησα ως εξής.
Έφτιαξα ένα γλυκό ψυγείου, σε ελαστική φόρμα που προηγουμένως είχα καλύψει με λαδόχαρτο, γιατί το μείγμα είναι αρκετά υγρό και υπάρχει κίνδυνος να σας βγει από το στεφάνι. Καλού κακού βάλτε την φόρμα και μέσα σε μια βαθιά πιατέλα ή ταψάκι, για να μην την πατήσετε με διαρροές στο ψυγείο σας, μέχρι να σφίξει.
Χτύπησα λοιπόν, ένα πακέτο τυρί κρέμα, μαζί με μία μικρή κρέμα γάλακτος με λίγα λιπαρά και λίγη κρυσταλλική βανίλια. Έφτιαξα ένα ζελέ πορτοκάλι, σύμφωνα με τις οδηγίες του, αλλά μόνον μ’ ένα ποτήρι νερό. Ανακάτεψα στο μείγμα, την κρέμα τυριού, τον ζελέ καθώς και 2 κούπες ψίχας πορτοκαλιού οι οποίες είχαν τα υγρά τους γι’ αυτό και δεν πρόσθεσα δεύτερο ποτήρι νερού στον ζελέ και τα έβαλα στην φόρμα. Άφησα το γλυκό για 6 περίπου ώρες μέχρι να παγώσει καλά και να είναι έτοιμο για σερβίρισμα. Σε κατσαρολάκι μικρό τώρα, έβαλα πάλι 2 κούπες ψίχας πορτοκαλιού μαζί με 4 κουταλιές μαύρη ζάχαρη και τα έβρασα μέχρι να μου δώσουν μια πηχτή αρωματική σάλτσα. Ξεφορμάρισα το γλυκό και το έλουσα με την σάλτσα.
Εκπληκτική γεύση, με όλα τα αρώματα του πορτοκαλιού σε αφθονία.