Tuesday, February 19, 2008

Μια μηλόπιτα αρωματική για τις κρύες βραδιές

Εγώ την γνώρισα από φίλη της μητέρας μου, ήταν το «ατού» της ως γλυκό, μιας και δεν ήταν ιδιαίτερα σπουδαία μαγείρισσα. Άλλη φίλη μου την ονόμαζε αναποδογυριστή μηλόπιτα (και έτσι την λένε πολλοί απ’ όσο ξέρω). Εγώ την λέω απλά μηλό-κεκο, με ειδικές προσθήκες (μαρμελάδα, καβουρδισμένα ξηροκάρπια).
Μια γεύση που το κρύο τούτων των ημερών με έκανε να την πεθυμήσω κι’ έτσι την σκάρωσα την Κυριακή το βράδυ καθώς βλέπαμε την γειτονιά μας ν’ ασπρίζει.

Υλικά που θα απαιτούνται για τούτο το μηλό-κεκο
  • 1/2 βούτυρο τύπου Βιτάμ
  • 2 κούπες ζάχαρη
  • 4 μήλα μεγαλούτσικα
  • 4 αυγά (χωριστά κρόκους από ασπράδια)
  • μισό πακέτο αλεύρι για όλες τις χρήσεις
  • 2 κουταλάκια μπέϊκιν πάουντερ
  • ξύσμα από ένα μεγάλο πορτοκάλι
  • χυμός ενός μεγάλου πορτοκαλιού (του ίδιου που θα ξύσετε, και ίσως και λίγο παραπάνω)
  • 1 κουταλάκι κοφτό βανίλια κρυσταλλική
  • κανέλλα σκόνη
  • 3-4 κουταλιές μαρμελάδα βερίκκοκο ή πορτοκάλι
  • καβουρδισμένο & ψιλοκομμένο αμύγδαλο ή φουντούκι
  • ελάχιστο αλάτι
  • Ζάχαρη άχνη και πάλι κανέλα.

Σε ένα ταψάκι στρογγυλό ή άλλη φόρμα, βάζουμε το βούτυρο και το βάζουμε στον φούρνο που στην ουσία προθερμένουμει στους 180 βαθμούς και το αφήνουμε να λιώσει.
Στο ενδιάμεσο κόβουμε τα μήλα σε μισοφέγγαρα αφού τα έχουμε πλύνει και καθαρίσει.
Όταν λιώσει το βούτυρο τοποθετούμε τα μήλα σε μια στρώση πάνω από το βούτυρο, σκεπάζοντας όλη την επιφάνεια της φόρμας ή ταψιού. Πασπαλίζουμε με κανέλα, προσθέτουμε την μαρμελάδα με μικρές κουταλιές σε διάφορα σημεία και από πάνω πασπαλίζουμε με το καβουρδισμένο αμύγδαλο ή φουντούκι.
Σε βαθύ μπολ έχουμε βάλει τους κρόκους με την ζάχαρη, το ξύσμα και την βανίλια.
Χτυπάμε καλά μέχρι ν’ ασπρίσει το μείγμα, ενώ σταδιακά ρίχνουμε και τον χυμό του πορτοκαλιού.
Σε άλλο μπολ χτυπάμε τα ασπράδια, μαζί με λίγο αλάτι και λίγη ζάχαρη, μέχρι να έχουμε μια ωραία αφράτη μαρέγκα, προτιμήστε βεβαίως να χτυπήσετε πρώτα την μαρέγκα και μετά τους κρόκους – αφενός γιατί θα είναι πιο καθαρό το μιξεράκι αρχικά και αφετέρου έχω δει ότι η μαρέγκα αν μείνει 3-4 λεπτά αφού χτυπηθεί, γίνεται πιο σταθερή.
Τώρα σαν καλό-νοικοκυράδες ενώνουμε τα δύο μείγματα και στην συνέχεια προσθέτουμε το αλεύρι, γυρίζοντάς το μια σπάτουλα πλαστική ή ξύλινη και με μαλακές κινήσεις πάντα προς μια κατεύθυνση για να μην χαλάσουμε τον αέρα της μαρέγκας.
Στην συνέχεια απλώνουμε τον 2/3 του χυλού μας πάνω από τα μήλα.
Προσθέτουμε ξανά μήλα (γιατί είναι αρκετά και για μια δεύτερη μικρή δόση) και στην συνέχεια τον υπόλοιπο χυλό. Τέλος ισώνουμε με τη σπάτουλα έτσι ώστε να πάει παντού το μείγμα μέσα στο ταψί μας. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο (στους 180 βαθμούς). Είναι έτοιμο σε περίπου 40 λεπτά (ανάλογα πάντα με τον φούρνο). Πριν το βγάλετε, κάντε το τεστ με το σουβλάκι ή το μαχαίρι.
Αφήνουμε το μηλό-κεκο να κρυώσει ή να χλιάνει και το αναποδογυρίζουμε σε μία πιατέλα. Πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη και κανέλα και απολαμβάνουμε, κοιτώντας τα χιόνια ...

23 comments:

ΕΛΕΝΑ said...

Είναι εξαιρετική ετούτη η μηλόπιτα!! Πηνελόπη μου αρκεί να σου πω - και μπορεί να στο επιβεβαιώσει η Juanita που της έλεγα τον ...πόνο μου - ότι την εβδομάδα που μας πέρασε την έκανα 3φορές. Την πρώτη φορά δεν κατάλαβα για πότε εξαφανίστηκε, γι αυτό την επόμενη μέρα την ξαναέκανα, για να αποφύγω οικογενειακά δράματα. Μετά την ματαξαναέκανα την μεθεπόμενη, για να την πάω πεσκέσι σε φίλους.
Χωρίς όμως την μαρμελάδα και τα ξηροκάρπια, που πολύ μου άρεσαν σαν ιδέα και θα τα δοκιμάσω την ...τέταρτη φορά:)

ΕΛΕΝΑ said...

Επίσης να πω, ότι ως αναποδογυριστή μηλόπιτα την ξέρω κι εγώ. Γίνεται πολύ καλή και με φέτες ανανά, αντί για μήλα, αλλά με μήλα είναι το κάτι άλλο!!! Ακόμα, πριν βάλω τα μήλα, πάνω από το λιωμένο βούτυρο, τρίβω πρώτα ένα ολόκληρο μήλο.
Ωχ αμάν πολυλογία, σε ζάλισα, είδες τι παθαίνει κανείς όταν επί 3συνεχόμενες μέρες φτιάχνει μηλόπιτες?? χα χα χα

Αγγελική Ν said...

Πηνελόπη, Πολύ ωραία η αναποδογυρισμένη μηλόπιτά σου!
Γίνεται όπως λέει και η Έλενα και με άλλα φρούτα. Τελευταία την έκανα με νεκταρίνια, που τα καραμέλωσα στο τηγάνι, στην αρχή και μετά έκανα την συνταγή, όπως την λες!
Στην μηλόπιτα ταιριάζουν επίσης και τα καρύδια, σταφίδες και κονιάκ (τα πεκάν ακόμα καλύτερα). Βέβαια, εγώ δεν χτυπάω χωριστά τα κροκάδια και τα ασπράδια όλα μαζί με μιας...
Είναι καταπληκτική σερβιρισμένη χλιαρή, με μια μπάλα παγωτό βανίλια!

Anonymous said...

Παιρνω μια μεγαααλη φέτα και παω σπίτι να την απολαύσω με ενα ζεστό φλυτζάνι τσάι. Μπραβο χρυσοχέρα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ Μ

Katerina ante portas said...

Eίναι από τα πρώτα μου γλυκά σαν νιόπαντρη..(ουχ τι μου θύμησες, την..πεθερά μου!) Ήταν από τις συνταγές που εγκρίθηκαν χωρίς πολλά πολλά! :)


(Τι έκανε ο μπέμπης με τα χιόνια; Του άρεσε ή φοβήθηκε;)

Anonymous said...

kala!!!me epiase ligoura!!!aurio tha thn ftiaksw me tous kshrous karpous!!!thaymasia idea!!!geia sta xeria sou kai panta me ygeia !!!filakia!!!

Μάγια said...

αχ μηλοκεκο! το πρώτο (και από τα ελάχιστα) γλυκό που έφτιαξα ποτέ! εμένα μ'αρέσει να το βάζω στο ψυγείο και να το τρώω τις επόμενες μέρες!

Μάγια said...
This comment has been removed by the author.
Juanita La Quejica said...

Μου θυμίζει λίγο την μηλόπιττα της Καλλομαμάς, το πρώτο γλυκό που κατάφερα να φτιάξω με επιτυχία, ύστερα από καναδυό περιπέτειες.
Μοσχομύρισε κανέλα το μπλογκ μας!

Penelope said...

Ελενά μου, στο παρά-τσάκ ήμουνα κι΄εγώ να την φτιάξω δεύτερη φορά την Δευτέρα το βράδυ. Αλλά τελευταία στιγμή συγκρατήθηκα. Προσπαθώ μην και χάσω κανένα κιλό, μιας και από πλευράς εξετάσεων όλα ήταν άριστα, άρα δεν με τρομοκράτησε κάτι χα,χα,χα.

Γίνεται φυσικά και με άλλα φρούτα, μια καλή εκδοχή είναι τα ροδάκινα από κομπόστα και ο ανανάς όπως γράφετε. Αγγελικούλα καραμελωμένα μανταρίνια δεν έχω κάνει, αλλά το βάζω στα υπόψη.

Αφού την ενέκρινε Κατερίνα μου η "πεθερά"...πάει να πει ότι είναι όντως καλή συνταγή! Μαφινάκια βρε συ δεν της είχες φτιάξει;
O Μπέμπης μας είναι καλά. Τα χιόνια μάλλον τον ενθουσίασαν αφού κάθε φορά που τον πήγαινα στο τζάμι, χτύπαγε με όλη του την δύναμη την παλάμη επάνω του και έσκαγε χαμόγελα ευτυχίας. Τι να πω; Έτσι τουλάχιστον το μετέφρασω εγώ.

Σταυρούλα μου όταν θα σας δω με το καλό, να κρατώ μαζί μου μερικά κομμάτακια; Νομίζω πως θα συμφωνήσει και η Ιωάννα που έχει καταφέρει να το φτιάξει τούτο το γλυκάκι.

Καλημέρες. Η μέρα σήμερα είναι λαμπρή. Ενώ ο νυχτερινός ουρανός είχε απίστευτη διαύγεια παρά το κρύο του. Μια μαγεία ήταν, που είχα πολύ καιρό να δω (εγώ τουλάχιστον).

Penelope said...

Συγγνώμη Αγγελική μου, αντί για νεκταρίνια, έγραψα μανταρίνια. Είναι επειδή σκεφτόμουνα κάτι σχετικό με μια συνταγή...

witchofdaffodils said...

είναι πολύ ωραίο κέικ, θαύμα!
το έχω φτιάξει και με μηλαράκι γλυκό με μικρές παραλλαγές, γιαμι!

elie said...

Στο λατρεμένο αυτό γλυκό (με μαρέγκα,ε; έτσι δεν το έχω δοκιμάσει-φτιάξει) θα προτείνω και παραλλαγή με κυδώνια. Έκανε το τεστ μια φίλη (στην κλασική συνταγή με ζάχαρη αντί μαρμελάδα) και ήταν πραγματικά καλό.

Anonymous said...

thn apolausameeee!!!!Pneloph mou!!filakia!!!

Anonymous said...

ksexasa na grapsw oti:anamesa sta 2/4 tou xuloy,prosthesa kai xondrokomena karudia!!

kiki said...

Μετά απ' όλα αυτα, εγώ απλώς θα γλύψω τα χειλη μου..

Penelope said...

Κλειώ μου, όντως είναι απολαυστικό γλυκόκι και τα ξηροκάρπια του προσθέτουν την ξεχωριστή του νότα. Να σας πω ότι τελικά χθες έκανα μια παραλλαγή (δεν άντεξα Ελενα!!) με αχλάδια που τα ποσαρισσα αρχικά σε γλυκό κρασί με κανελίτσα και ζάχαρη. Τα εστρωσα όπως τα μήλα έκανα σχεδόν καραμέλα το σιρόπι τους και ως ξηρο καρπό έβαλα τούτη την φορά φυστικάκι Αιγίνης ανάλατο και ψηλοκομμένο. Στο δε μείγμα του κέικ πρόσθεσα αρκετό ξύσμα λεμονιού και χυμό από μανταρίνι μαζί με χυμό από ένα λεμόνι.
Πολύ όμορφο μου βγήκε. Και το μοίρασα στην ευρύτερη οικογένεια, για να μην το φάμε όλο μόνοι μας!

Καλημέρες και φιλιά.

Juanita La Quejica said...

Καλό και με τα αχλάδια ε; Ωραία!
Ποιό από τα δύο λες βγάζει καλύτερο αποτέλεσμα;

Penelope said...

Καλώς την Juanita μας.
Πως είναι τα πράγματα καλή μου;

Ο συνδυασμός μηλο-κανέλλας είναι γαργαλιστικός και κλασσικός. Τα μυρωδάτα αχλαδια και το λεμονάκι, ήταν πιο "εξτριμ" και εξωτική γεύση. Και ξέφευγε από τα γνωστά.
Διαλέγεις και παίρνεις.
Σε βλέπω να προτιμάς βεβαίως την δεύτερη εκδοχή, όταν θα το κάνεις το πείραμα να φτιάξεις γλυκάκι :-))

Juanita La Quejica said...

Α! Αχλάδια σίγουρα, με έπεισες!
Καλύτερα, ευτυχώς. Προς το παρόν.

ΕΛΕΝΑ said...

Η παραλλαγή με τα αχλάδια πολύ μου άρεσε Πηνελόπη μας.
Βέβαια απ΄όσα φρούτα το έχω επιχειρήσει (όχι και πολλά δηλαδή, με ανανά και ροδάκινα), σαν το μηλαράκι-κανέλλα νομίζω δεν είναι κανένα. Αλλά και τα καραμελωμένα αχλαδάκια, πολύ με προκαλούν να τα δοκιμάσω:))

Anonymous said...

Μπορειτε σας παρακαλω πολυ να μου πειτε σε τι μεγεθος ταψι να βαλω αυτη την κεκομηλοπιτα διοτι θελω να πετυχει σε ολα οταν θα την παρουσιασω σε φιλους.Ευχαριστω.

Penelope said...

Αγαπητέ/ή ανώνυμε/η.

Σε στρογγυλό ταψί φούρνου, ή φόρμα με έλασμα (στεφάνι) ή φόρμα για κέϊκ χωρίς όμως τρύπα στην μέση(υπάρχουν και τέτοιες) που το μέγεθος της διαμέτρου να μην ξεπερνά τους 30 πόντους.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...