Οι Ελληνες τρώμε πολύ τα λεμόνια, κάτι με τα κρεατικά μας, κάτι με τις σούπες, κάτι με τα ποτά, ακόμη και σκέτο χυμό λεμονιού σε ψωμί ξέρω ανθρώπους που τρώνε. Πώς σερβίρεται όμως το λεμόνι στο τραπέζι χωρίς να κινδυνεύουμε απο τα κουκούτσια να πέσουν στο φαγητό μας; Μία λύση να καθόμαστε να ξεκουκουτσιάζουμε, σιγά μη το κάνουμε. Μιά άλλη λύση αυτή
τα τυλίγουμε σε τούλι, δένουμε με ένα κορδονάκι το επάνω μέρος, τα βάζουμε σε ένα πιάτο..και στύβουμε με την ησυχία μας. Χωρίς κουκουτσάκια. Αυτά τα λεμόνια μας τα σερβίρισαν στη Θεσσαλονίκη.
Sunday, July 13, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
17 comments:
Ωραίο κόλπο Μαρίνα!! Και τι όμορφα που φαίνονται τα λεμονάκια με το τούλι!!
Στη Θεσσαλονίκη ήσουν?? Πέρασες όμορφα??
Ηταν τέλεια τα λεμονάκια, σαν νυφούλες πάνω στο τραπέζι. Και πολύ έξυπνη ιδέα αν το σκεφτείς!!
Στη Θεσσαλονίκη μείναμε 4 μέρες, = 4 κιλά. Ετσι πάει γιατί το καλό φαγητό και τα μεζεδάκια είναι η αδυναμία μου..
Πράγματι, πολύ χαριτωμένο για το καλοκαιρινό τραπέζι στην αυλή και τη βεράντα και πρακτικό!
ΜΠΡΑΒΟ.....εξαιρετική λύση αλλά και ωραίο σαν εμφάνιση στο σερβίρισμα.
Πολύ μου άρεσε!!!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Είδες Μαρίνα όταν ο θεός μας έφτιαχνε (τους Θεσσαλονικείς εννοώ) είχε έμπνευση...
Εύη
Ωχ! Να πάρει... Μόλις πέταξα τις μπομπονιέρες, που είχαν μέτρα τούλι...
Πολύ ωραία ιδέα Μαρίνα!
Στην Κων/πολη σχεδόν όλα τα εστιατόρια φέρνουν έτσι τα λεμόνια εδώ και 1-2 χρόνια. Είναι εξαιρετική ιδέα και ένδειξη σεβασμού προς τον πελάτη.
Aaaa poli mou aresei auti i idea!
Ελενά, γεία σου! Τώρα μόλις ανακάλυψα το εντυποσιακό ιστολόγιο σου! Εξυπνη λύση να τυλίγουμε τα λεμόνια με τούλι! Μπράβο!
Γεια σου Sam!
Χαιρόμαστε που μας ανακάλυψες. Είμαστε όμως ομαδικό blog, το ποστ με τα λεμονάκια είναι της Μαρίνας μας, η ιδέα με το τούλι πανέξυπνη αλλά δεν είναι δικιά μας, όμως μας άρεσε πολύ και θα την εφαρμόσουμε!
Συγχαρητήρια για το blog σου, είναι εξαιρετικό!!
Γειά σου Μαρίνα!
Αμάν! Μαρίνα! Εκανα τέτοια γκάφα; Sorry about that... Ωρες, ώρες υποψιάζουμε πως η όραση μου χρειάζεται εξέταση... :)
Είναι πράγματιπολύ καλή ιδέα.
Στην Αμερική (ο καταναλωτισμός στο επακρο ξερετε) ειχα βρεί τουλινα "βρακάκια" με λαστιχακι για τα λεμόνια. Χε χε
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ Μ
Stavroula, parolo pou to mati mou epsaxne (kai psaxnei) o,ti periergo yparxei gia tin kouzina, akoma den ta exw vrei akoma auta ta vrakakia. Ta thymomouna kai eixa to nou mou mipws ta vrw.
Τώρα που λέτε για τα βρακάκια, δεν θα είναι δύσκολο να φτιάξει κανείς ένα τέτοιο απο τούλι που να σουρώνει απο πάνω και να γίνεται για πολλές χρήσεις!.
Μπράβο Σταυρούλα πολύ καλή η ιδέα σου!
Μαρινάκι, 4 μέρες 4 κιλά; Δηλαδή δεν πρόκειται για μύθο, το επιβεβαιώσατε ότι το φαγητό στην Θεσσαλονίκη είναι εξαιρετικό!
Καλώς μας βρήκες Sam!
Σταυρούλα, τα "βρακάκια" σου θυμήθηκα όταν είδα τα λεμόνια της Μαρίνας!
Το φαγητό στη Θεσσαλονίκη είναι και πολύ καλής ποιότητας, και υπέροχες γεύσεις αλλά και ΚΑΤΑ ΠΟΛΥ φθηνώτερο απο το αντίστοιχο στην Αθήνα.
Τα 4 κιλά που πήρα τα έρριξα, αλλά τις γεύσεις που δοκιμάσαμε δεν θα τις ξεχάσω.
Post a Comment