Νάξος

Προσπαθώ μέρες να συγκεντρωθώ να μπορέσω να συντάξω δυο σωστές προτάσεις μα δεν τα καταφέρνω γιατί τα μυαλά μου είναι διαρκώς αλλού. Φέτος το καλοκαίρι μας είχε πολλές αλλαγές και καλές. Ο γυρισμός νομίζω πως δεν έγινε ακόμα. Άλλωστε την Τετάρτη θα φύγουμε για πέντε μέρες κατά τα μέρη της άλλης Αγγελικούλας. Δεν το βάζουμε κάτω με τίποτα.
Για τη Νάξο οι πληροφορίες που έπαιρνα κατά καιρούς ήσαν πολύ καλές και δίναν ώθηση για να πάμε. Μου έκανε δε εντύπωση μεγάλη πως όσους ρωτούσα, απ αυτούς που έχουν πάει στο νησί, που είναι καλά να φάμε εκεί μου απαντούσαν όλοι "παντού". Μου φάνηκε παράξενο ως τη στιγμή που πήγαμε. ΄Οντως στο νησί αυτό τρως παντού. Έχουν όλοι τεράστιους καταλόγους με καλή κουζίνα και φρέσκα υλικά καθώς το νησί έχει τα πάντα. Από κρέατα κάθε είδους ως ζαρζαβάτια κάθε λογής.
Όμως φίλες, φίλοι, πριν φύγετε να πάτε κάπου, ρωτήστε το Γιάννη μας. Είναι σίγουρο ότι θα σας δώσει το κάτι τι παραπάνω απ αυτό που ακούτε γενικώς. Είτε είναι εστιατόριο είτε είναι μπακάλικο όπου θα βρείτε τη λεπτομέρεια που κάνει τη νοστιμιά νοστιμότερη.Οι οδηγίες του είναι μέχρι που θα στρίψεις βγαίνοντας ή μπαίνοντας κ.λπ.
Γιάννη μου ευχαριστούμε πολύ. Ο Τσιμπλάκης με τα τυριά δεν είναι ίσως αυτό που είχες γνωρίσει εσύ, αλλά ο Κουφόπουλος με τα τυροκομικά του δεν παίζεται. Άσε που έχει κι άλλα καλούδια από αλλού αλλά τα καλύτερα. Το ακόμα καλύτερο είναι πως το Δεκέμβριο θα ανοίξει μαγαζί κοντά μου, εδώ στο Χαλάνδρι κι έτσι την πενταετούς παλαίωσης γραβιέρα που αγόρασα θα μπορέσω να την ξαναβρώ.
Βέβαι, το πρώτο κιλό έφυγε στη Γερμανία στο γιό μου, όπου πήγε μέσα σε δύο μέρες και φυσικά ξετρελλάθηκε ο νέος.
Στην Αγ. Αννα όπου μέναμε υιοθετήσαμε ένα μπαρ-εστιατόριο για πρωϊνό όπου το παλληκάρι που το είχε ήταν απίστευτα ευγενής και περιποιητικός. Μας έφτιαχνε για πρωϊνό ό,τι ζητούσαμε και είμαστε τέσσερα άτομα που ο καθένας ήθελε κάτι άλλο.Άσε που κουβαλάγαμε και τη γραβιέρα που θέλαμε μαζί μας κι ο άνθρωπος δεν παρεξηγήθηκε. Το Liatero, όπως έλεγε το μαγαζί έγινε στέκι μας και για πιο αργά για ποτό και την τελευταία νύχτα και για φαγητό.
Στην Πλάκα ήταν ένα από τα εστιατόρια που μας σύστησε ο Γιάννης."The 3 brothers"! Γιάννη ούτε 4 ούτε 5.Τρία τ αδελφάκια και με καταπληκτική κουζίνα. Τόση χαρά είχαμε όταν έρχονταν τα φαγητά που ξεχνούσα να τα φωτογραφίσω η λαίμαργη. Μέσα στη Χώρα φάγαμε εξαιρετικά στην Ειρήνη. Μια νέα κοπέλα μερακλού και γαλαντόμα που μαγειρεύει η ίδια και τη βοηθάει κάπως η μητέρα της.
Στη Γλυφάδα το ομώνυμο εστιατόριο είχε απίθανες μυρωδιές αλλά δεν δοκιμάσαμε παρά κάτι ελάχιστο με ρακί γιατί δεν ήταν ώρα φαγητού και καθώς δεν μας άρεσε ιδιαίτερα το σημείο για μπάνιο, φύγαμε γι αλλού. Στην Απείρανθο, λοιπόν, που είναι πανέμορφο μέρος και πήγαμε και ξαναπήγαμε ο Λευτέρης που πάλι ο Γιάννης μας συμβούλεψε να πάμε είναι εξαιρετικός. Εκεί διαπίστωσα πως έχουν έντονη κρητική προφορά κι έμαθα πως εκεί πήγαιναν από παλιά να κρυφτούν οι υπόδικοι κρητικοί από βεντέτες!
Ασφαλώς η Νάξος έχει πολλές ομορφιές εκτός από τα καλά της προϊόντα. Η Χώρα με το κάστρο και τα απίστευτα μαγαζάκια στα στενοσόκακα ήταν λόγος να βολτάρουμε κάθε βράδυ πριν από το φαγητό και την απίστευτη βάφλα με παγωτό μετά.
Οι παραλίες και τα καθαρά νερά της σε κρατάνε με τις ώρες γιατί δεν βρίσκονται παντού εύκολα. Ήταν σοφό που αποφασίσαμε να πάμε αρχή Σεπτέμβρη γιατί δεν παλεύαμε για ξαπλώστρες και περιποίηση από τα εστιατόρια. Κάποιο δε ψαροχώρι από την ανατολική-νότια πλευρά, η Μουτσούνα, μας άρεσε ιδιαίτερα γιατί κράταγε χρώμα χωριού περισσότερο από τις κλασσικές παραλίες Αγ.Προκόπη, Αγ.Άννας, Πλάκας. Πιστεύω πως πρέπει να κλείσω τη φλυαρία μου λέγοντάς σας πως η Νάξος είναι λόγος ταξιδιού και μην αφήσετε χαμένη ευκαιρία να το προγραμματίσετε.