Το κοτόπουλο της ευκολίας, εννοείται και των διακοπών! Μου άρεσε αυτό που είπε η Έλενα για τα "συνηθισμένα" φαγητά.. Άλλωστε παίρνει κανείς ιδέες, στο τι να μαγειρέψουμε σήμερα!
Το κοτόπουλο άκρως ωφέλιμο και διαιτητικό, δεν ταλαιπωρείται με τσιγαρίσματα και τοιαύτα. Αν μάλιστα προσέξει κανείς και το λάδι καθώς και το συνοδευτικό, τη γαρνιτούρα στο πλάϊ, γίνεται ένα εξαίρετο ελαφρύ πιάτο.
Θα χρειαστούμε λοιπόν,
-πιπεριά,
-καρότα,
-ντομάτα, όλα σε κομμάτια,
-δυο σκελίδες σκόρδο και ένα πορτοκαλάκι.
Φυσικά κοτόπουλο, σε μερίδες. Προτιμώ μάλιστα, να το γδύνω από την βλαβερή του πέτσα.
Διαδικασία συνηθισμένη. Πασπαλίζουμε τις μερίδες του κοτόπουλου με ρίγανη και μοσχοκάρυδο. Ζεσταίνουμε ένα τεφάλ τηγάνι καλά και ροδίζουμε από τις δυό πλευρές τα κομμάτια του.
Στο μεταξύ, ρίχνουμε στον πάτο της κατσαρόλας το μισό λάδι που αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε,( π.χ. 1 κουταλιά της σούπας για κάθε μερίδα) και φτιάχνουμε μια όμορφη και αρμονική βάση με τα ωμά λαχανικά μας. Όλα μετράνε ώστε να γίνει νόστιμο το φαγητό μας! Στη μέση το μισό πορτοκάλι, με τη φλούδα, όπως βλέπετε στην φωτογραφία, αριστερά. Ψιλοκόβουμε το ένα σκορδάκι.
Σβήνουμε στο τεφάλ το κοτόπουλο, με μισό νεροπότηρο κρασί (εδώ ντόπιο σπαρτιάτικο,Χρυσαφίνα), τον χυμό από το υπόλοιπο μισό πορτοκαλιού και προσθέτουμε 4 σποράκια μπαχάρι και το άλλο σκόρδο.
Αναπτύσσουμε το κοτόπουλο πάνω στο "στρώμα" λαχανικών και προσθέτουμε τα υγρά του τηγανιού. Μισό ποτηράκι νερό, ξεπλένει το τηγάνι από τα αρώματά του και μπαίνει και αυτό στην κατσαρόλα. Αλάτι πιπέρι κατά το δοκούν, λίγη ακόμα ρίγανη, το υπόλοιπο λάδι και το πιάτο μας μετά από σχεδόν μιά ώρα, έτοιμο!
Το σερβίρουμε με ρύζι, πουρέ, τηγανητές πατάτες ή μια φρέσκια σαλάτα κατά προτίμηση.
Σημείωση: Μετά τη νόσο των τρελών αγελάδων και την προτροπή του γνωστού Oliver, έχω απενοχοποιηθεί πλήρως ως προς τη χρήση χύτρας ταχύτητας που λύνει τα χέρια για τη χρήση του χρόνου, ιδιαίτερα το καλοκαίρι! Κάπου 15'-20' θα χρειαστούμε έτσι.
-Αν έχει περισσότερα υγρά η σάλτσα, μπορείτε να την αφήσετε σε σιγανή φωτιά, λίγο να εξατμιστεί. Ή να τη "δέσετε" με λίγο λαδάκι ακόμα ή λίγη μουστάρδα.
14 comments:
Καλημέρα Κατερίνα.
Κάπως έτσι το κάνω και εγώ, αλλά αντί πορτοκάλι έβαζα φρέσκα μανιτάρια. Το κρασάκι πολλές φορές κάνει την δουλειά του και δεν θέλει νερό.
Στο τέλος αν έχω προσθέτω και λίγη σφέλλα.
Θα το δοκιμάσω και με πορτοκάλι όταν θα είναι η εποχή τους.
Να σε ρωτήσω κάτι όμως. Τι σχέση έχει η χύτρα με τη νόσο των τρελλών αγελάδων;
Πραγματικά καλοκαιρινό και ελαφρύ φαγάκι!
Tι όμορφο που φαίνεται με την γαρνιτούρα λαχανικών!!
Αυτό είναι! Σε ελάχιστο χρόνο ένα νόστιμο, ελαφρύ φαγάκι.
Μανιτάρια θα έβαζα κι εγώ, νομίζω ωραία θα ταίριαζαν και αυτά.
Αλήθεια για πες για την χύτρα και τις αγελάδες???
Να ένα κοτόπουλο πολύχρωμο!
Νόστιμο και ελαφρύ. Μια ερωτησούλα μόνο. Πως δένεις την σάλτσα με λαδάκι όπως αναφέρεις??
Ωραίο ακούγεται! Το κρασί πρέπει να είναι κόκκινο ή λευκό; :)
ωραία ιδέα το πορτοκάλι και η μουστάρδα!
Κατερινιώ, απλά και όμορφα! Το πορτοκαλάκι θα του δίνει άλλη γεύση σίγουρα!
Αυτό κι' αν θυμίζει Σπαρτιάτικη καταγωγή!! Το πορτοκαλάκι μέσα στην βράση ολόκληρο, μια δελεαστική πάντα γεύση.
Καλώς μας ήρθετε Κατερίνα.
Μία παρόμοια συνταγή είχε το βιβλιαράκι της SEB της μαμάς μου και ήταν από τα πρώτα πιάτα που έφτιαχνα στην αρχή του έγγαμου βίου. Εύκολο, γρήγορο και νόστιμο.
Η προσθήκη σου του πορτοκαλιού θα το κάνει σίγουρα ακόμα καλύτερο, ωραία ιδέα!
Καλημέρα σας, έχω τόσα σχόλια για το απλό αυτό φαγητό; Ποιά είμαι!! :)
-Gianni είπες σφέλλα; Πωπω..αλλά και με φέτα γίνεται! Προσπάθησα να το κρατήσω στη διαιτητική του εκδοχή εξ ου το "Κατερίνας" για να μην παρεξηγούμεθα άλλωστε!
Ο Οliver έχει αλλάξει τη σελίδα του και δεν έχω αποθηκεύσει το παλαιότερο άρθρο του που έλεγε για τη χρήση της χύτρας προκειμένου να είμαστε σίγουροι για το καλό σε βάθος ψήσιμο κρεάτων. (Βέβαια τότε πούλαγε και χύτρες η σελίδα του...)
- Εlie, έτσι είναι, ευχαριστώ!
- Elena μου, μανιτάρια βάζω και εγώ αλλά εδώ δεν είχα ούτε κονσέρβας. Όμως τότε δένω τη σάλτσα αλλοιώς! (Προσεχώς,σε άλλη εύκολη συνταγή!)
-withch of daffodils "να ένα μήλο", ή η απλότης στο μαγείρεμα! ;)
-ειρήνη μου, όταν δεν έχει πολύ λάδι το φαγάκι και έχει λαχανικά και υγρά πχ κρασί νερό, μια πρώτη σκέψη είναι να το αφήσει να εξαχνιστεί σε χαμηλή φωτιά να μην αρπάξει. Αλλά αν δεν συντρέχει διαιτητικός λόγος προσθέτεις λίγο ωμό λάδι και το αφήνεις να πάρει λίγο βράση. Η διαλύεις 1-2 κ.σ. σε λίγο από τη σάλτσα και το προσθέτεις στο φαγητό, περιφέροντας το κυκλικά στην κατσαρόλα.
-Εδώ NIEMANDSROSE υπεισέρχεται η προσωπική προτίμηση, εγώ έβαλα κόκκινο μμμ πως να πει κανείς το "κονιακί" κρασί της περιοχής..Ο Γιάννης ίσως βοηθήσει!
-Έτσι είνα heart n soul πράγματι!
-Ναι kiki μου, κομμένο απ τον κήπο μου γεμάτο χυμό, ξεχασμένο του χειμώνα!
-Καλώς σας βρίσκω Penelope μου, ανασυντασσόμενους και ορεξάτους!
Ναι έδωσε μια συναφή νότα το πορτοκάλι στη "λακωνική" εκ της απλότητος συνταγή! :)
-Δια βίου η απλότης Juanita μου, τώρα περισσότερο από ποτέ! ;)
Μα δεν διεκδίκησα την εφεύρεση της πυρίτιδας βρε παιδί μου, όλοι το μαγειρεύουν το φαγάκι αυτό! Την εκδοχή μου έδωσα!
ειρήνη 1-2 κ.σ. μουστάρδα ήθελα να γράψω..
Κατερίνα ευχαριστώ για τις αναλυτικές επεξηγήσεις! Ωραία η ιδέα της μουστάρδας για δέσιμο (αντί για corn flour που συνήθως βάζω στα κρεατικά)και σε πρώτη ευκαιρία θα τη δοκιμάσω:)
Εκδοχή αρωματική!
Τώρα πρόσεξα και το δέσιμο με την μουστάρδα, που το ανέφερε η Ειρήνη. Θα το δοκιμάσω και εγώ με την πρώτη ευκαιρία!
Post a Comment