Ο τραχανάς είναι μια «ιστορία» από μόνος του.
Για άλλους καλή για άλλους σκέτη απέχθεια!
Όμως για μένα ήταν πραγματικά μια παρηγοριά χθες το βράδυ που το κρύωμα, το λουμπάγκο καθώς και μια πρώτη αίσθηση ωτίτιδας με είχαν χτυπήσει ανελέητα (!) μετά από ένα πολύ «ξεκούραστο» ομολογουμένως Σαββατοκύριακο.
Ήθελα λίγη παρηγοριά και λίγη θαλπωρή και ο μόνος τρόπος για να έχω κάτι ζεστό, εύκολα, και άμεσα ήταν ο τραχανάς.
ΤΡΑΧΑΝΟΣΟΥΠΑ λοιπόν, αλλά με τα σχετικά πάντα για μας, πρόσθετα.
Σε λαδάκι σωτάρισα ένα μικρό κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο, ένα καρότο περασμένο στο τρίφτη καθώς και την καρδιά από ένα λάχανο που επίσης την έτριψα στον τρίφτη. Πρόσθεσα νεράκι και ντομάτα χυμό, μια μικρή πιπεριά κομμένη σε κομματάκια, αλάτι, πιπέρι και λίγο μοσχοκάρυδο, καθώς και λίγη μανιταρόσκονη (δώρο του φίλου μας του Γιάννη). Νερό περίπου 2 φλιτζάνια και άφησα τα υλικά μου να πάρουν μια πρώτη βράση. Αφού κόχλάσαν έριξα μέσα στην κατσαρόλα και τον τραχανά μου (3/4 του φλιτζανιού). Ξινό σε τούτη την φάση. Μετά από 10-12 λεπτά και αφού είχε «δέσει» η σούπα μου ήμουν έτοιμη να κάτσω και να ξαποστάσω. Ήπια και τα σχετικά παυσίπονά μου, και έπεσα στο κρεβάτι για έρθουν όλα τα όργανά μου στη θέση τους!!!!
Σήμερα μπορώ να αντιμετωπίσω μια ακόμη μέρα στο γραφείο, με λιγότερο κακή διάθεση και πόνο.
Σας χρωστάω μια φωτογραφία με την πρώτη ευκαιρία...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
αχ, τραχανάς το καλύτερο comfort food! περαστικά σου!:)
περαστικά και γρήγορα να ειναι εύχομαι.
τον τραχανά δεν τον αντέχω, αλλά μ' αυτον μεγάλωσα τη μεγάλη μου κορη και μεγαλώνω τη μικρή.
θεωρω πως ειναι άκρως θρεπτικός και νοστιμος (τον σερβίρω με φέτα πάντα) και ευτυχως αρέσει στα κοριτσια μου.
καλο βραδυ και
περστικά είπα;
ειπα! :))
Περαστικά, περαστικά!!
(Μα και λουμπάγκο και κρύωμα???)
Αφού η σουπίτσα σου κατάφερε να σου φτιάξει και το κέφι και τη διάθεση, δεν αμφιβάλουμε ότι θα αξίζει!!
Εντύπωση μου έκανε το λάχανο πάντως σε συνδυασμό με τον τραχανά.
Με τους τραχανάδες ταχω καλά. Προτιμώ βεβαίως του ξινούς, αλλά ο καλός ο μύλος τ αλέθει όλα. Αυτό με το κρεμμυδάκι δεν τοχω κάνει ποτέ. Ευχαριστώ για την ωραία ιδέα.
Περαστικά σου Λόπε μου. Άστα κι από χτες έχω πιαστει από μέση.΄Ολα ταχε η Μαριορή...
περαστικά στα κορίτσια! από μια τραχανόβια:)
Καλημέρα σε όλες και όλους.
Ευχαριστώ για τα "περαστικά" το λουμπάκο μάλλον με άφησε αλλά η "κουφαμάρα" λόγω του κρυώματος παραμένει παρά τα σχετικά φάρμακα. Θα περάσει όμως που θα πάει.
Νένα μου, επίσης περαστικά σου.
Ελενα το λάχανο μην φανταστείς ότι ήταν πολύ. Το έγραψα άλλωστε η καρδιά του (που είναι και λίγο πιο συμπαγής και σκληρή). Τριμμένη και σωταρισμένη, μαλάκωσε και έδωσε πιο "λαχανώδη" υφή στο όλο αποτέλεσμα.
Καλημέρες και πάλι.
Λόπε, τι έμπνευση με απλά, υπέροχα, υλικά είναι αυτή?
Δημιούργησες!
Post a Comment