Tuesday, October 07, 2008

Θράψαλα γεμιστά με σφέλα και πετιμέζι

Τα καλαμάρακια και τα θράψαλα είναι αγαπημένο φαγητό πολλών, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες και ειδικά αν φτιαχτούν και με κάποιου είδους γέμισης.
Τα θράψαλα δε, είναι καταλληλότερα για μαγείρεμα παρά για τηγάνισμα, αυτό μου το είχε πει κάποιος ψαράς στα Κύθηρα πριν από χρόνια.
Εμείς λόγω καλοκαιρίας το περασμένο Σαββατοκύριακο και επειδή είχαμε προϊόντα από τα πάτρια, είπαμε να απολαύσουμε ένα καλοκαιρινό μεσημεριάτικο φαγητό στην βεράντα του εξοχικού, με την γαλάζια θάλασσα «πιάτο» μπροστά μας, μέσα στον Οκτώβρη. Ήταν θαύμα, καλύτερα και από καλοκαίρι.
Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να φτιάξω τα «καταξυγμένα» θραψαλά μου γεμιστά με σφέλα και σάλτσα από πετιμέζι και ντομάτα.
Τα υλικά που θα σας γράφω, είναι για 5 άτομα, εσείς τώρα προσαρμόζετε ανάλογα την κατάσταση.
Ελαιόλαδο,
10 μεσαίου (προς μεγάλο) μεγέθους θράψαλα (τα δικά μου ήταν καταψυγμένα και καθαρισμένα),
1 μάτσο φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα,
1 ματσάκι άνηθο,
1 ματσάκι μαϊντανό,
1 μεγάλη ντομάτα καθαρισμένη και κομμένη σε κύβους (χωρίς τα σπόρια),
2 ποτηράκια του κρασιού ρύζι,
300 γραμμάρια σφέλα (από την πατρίδα) επίσης κομμένη σε κύβους, εάν δεν υπάρχει σφέλα, μια σκληρή φέτα ή ένα πικάντικο σκληρό κεφαλοτύρι θα κάνουν πολύ καλά την δουλειά τους.
2 ποτηράκια του κρασιού κονιάκ,
1 κουτί ψιλοκομμένης ντομάτας,
2 κουταλιές της σούπας πετιμέζι (από την πατρίδα επίσης),
πιπέρι και λίγη γλυκιά πάπρικα,
Ελάχιστο αλάτι και μόνον για την σάλτσα (γιατί η σφέλα είναι ήδη αλμυρή).

Στα έτοιμα καθαρισμένα θράψαλα (ή μεγάλα καλαμάρια) δεν χρειάζεται να κάνετε την σχετική προετοιμασία καθαρισμού, παρά ένα καλό πλύσιμο και να αφαιρέσετε τα κεφάλια μέσα από το σώμα καθώς και την ραχοκοκαλιά που έχουν.
Κρατάτε στην άκρη τα κεφάλια με τα πλοκάμια και τα ψιλοκόβετε με την βοήθεια ενός ψαλιδιού κουζίνας.
Σωτάρετε τα κρεμμυδάκια αφού το ψιλοκόψετε, μέσα σε ελαιόλαδο, μόλις μαλακώσουν λίγο ρίχνετε τα κομμένα πλοκάμια, και την ντομάτα, αφήνετε να πάρουν μια πρώτη βράση. Στην συνέχεια ρίχνετε άνηθο και μαϊντανό, το ρύζι, το κονιάκ, την σφέλα καθώς και το πιπέρι και την πάπρικα. Χαμηλώνετε την φωτιά και αφήνετε να σιγοβράσουν για 5 λεπτά. Σβήνετε την φωτιά, αφήνετε την γέμιση λιγάκι να κρυώσει και αμέσως μετά γεμίζετε τα θράψαλα, κλείνοντάς με την βοήθεια χοντρής οδοντογλυφίδας (αν χρειαστεί και στο κάτω μέρος για να μην χυθεί η γέμιση).
Τα στρώνετε σε βαθύ σκεύος (κατσαρόλα ή τηγάνι) και τα σκεπάζετε με την σάλτσα ντομάτας την οποία έχετε ανακατέψει με το πετιμέζι και ελάχιστο αλάτι. Εάν δε, σας έχει περισσέψει γέμιση (99% συμβαίνει αυτό) δεν την πετάτε αλλά την βάζετε μέσα στην σάλτσα. Εκεί είναι και η νοστιμιά του φαγητού. Καθώς επίσης και τα πτερύγια από τα θράψαλα, που στην περίπτωση των καταψυγμένων είναι χωριστά από το σώμα.
Μαγειρεύετε στο μάτι της κουζίνας, σκεπάζοντας τα φράψαλα μ' ένα πιάτο, μέχρι να μαλακώσουν (κάπου 40 λεπτά) σε μέτρια φωτιά. Εάν η σαλτσούλα είναι αραιή, μπορείτε να την δέσετε με λίγο κορνφλάουρ.
Απολαύστε τα με συνοδεία πράσινης σαλάτας, ζεστό ψωμάκι και παγωμένο κρασάκι της αρεσκείας σας.

12 comments:

Maria B. said...

Τα θράψαλα μ'αρέσουν πολύ, αν και δεν τα έχω δοκιμάσει ποτέ γεμιστά,
μάλλον θα πρέπει να κάνω κάποια στιγμή την αρχή.

ΕΛΕΝΑ said...

Που είσαι εσύ καλή μου και μας λείψανε οι νοστιμιές σου??
Πιο πολύ από τα θράψαλα ξέρεις τι ζήλεψα?? Φαγάκι και κρασάκι δίπλα στην θαλασσίτσα, τέλεια!!!

elie said...

Ωωωωω, θράψαλο, πετιμέζι και σφέλα, τι συνδυασμός! (για τη θάλασσα δεν λέω κουβέντα...)

Penelope said...

Μαρία μου, τα γεμιστά θράψαλα (με όποιον τρόπο επιλέξεις να τα γεμίσεις) σαν φαγητό με σάλτσα είναι πιο μαλακά και "μελωμένα" από ότι τα καλαμάρια. Είναι εύκολο να τα γεμίσεις, μην το φοβηθείς.

Ελενά μου, εδώ είμαι...
Σας παρακαλουθώ όσο μπορώ και όσο προλαβαίνω, γιατί είναι πολλά και μαζεμένα αυτά που εδώ και μερικούς μήνες με "τρέχουν". Βάλε και έναν Θοδωρή που πλέον περπατεί και ανδραγαθεύει!!! Ο χρόνος ο προσωπικός μου, ελάχιστος πια.

Elie, ο συνδυασμός των υλικών ήταν που έκανε την διαφορά σε μια κατά τ' άλλα συνηθισμένη συνταγή για τα θράψαλα. Η θάλασσα και η παρέα στην βεράντα, ήταν που τόνισαν το αποτέλεσμα.

Juanita La Quejica said...

Το πετιμέζι νομίζω ότι κάνει τη διαφορά σε αυτήν την συνταγή, θα δώσει αυτήν την ελαφρά έξτρα γλύκα που θα κάνει τα θράψαλα πεντανόστιμα!

heart n soul said...

penelope υπέροχο το φαγητό σας, η γέμιση με το τυρί (δεν έχω φάει σφέλα ακόμα:(, το πετιμέζι στη σάλτσα τέλεια ιδέα, το τραγανό ψωμάκι, όλα!

Rena said...

Penelope ζήλεψα και το εξοχικό με τη θάλασσα και τη θέα του και το φαγάκι σας. Θα ΄θελα να το δοκίμαζα με σφέλα αλλά δυσεύρετη. Το ΄χω ξαναπεί αυτή που πωλούν εδώ στα SM δεν μου κάνει κλικ. Σκέφτομαι να το φτιάξω με την πρώτη ευκαιρία και νομίζω ότι συνδυασμός φέτας και κεφαλοτυρίου θα του πήγαινε. Τι λες?

άλλη Αγγελική said...

Για εξηγήστε! Για εξηγήστε!
Τα θράψαλα διαφέρουν από τα καλαμάρια;;; Δεν το ήξερα, η άσχετη! Παρακαλώ, πείτε μου να μάθω!

Gianni said...

Σφάλα διάβασα και μπήκα! Ακόμη έχεις; Πρέπει να βρω και εγώ χρόνο να πάω για προμήθειες και όχι μόνο...

Penelope said...

Καλημέρες σε όλους,

όπως τα λες Juanita, το πετιμέζι "έδεσε" δίνοντας ένα γλυκόξινο αποτέλεσμα. Τύφλα ν' χουν τα κινέζικα!

Dear Heart & καλή μου Ρένα, σας συνιστώ να την δοκιμάσετε, είναι πολύ καλή ιδέα για μεζέ ή κυρίως φαγητό.

Αγγελικούλα ζάχαρη, Αγγελικούλα μέλι. Οντως τα θράψαλα είναι διαφορετικά από τα καλαμάρια. Διαφέρουν στο χρώμα, στο μέγεθος αλλά και στην σάρκα ανάλογα με τον τρόπο του μαγειρέματος.

Γιάννη μου, σφέλα έχω ακόμη. Προλαβαίνεις ίσως μέχρι την Κυριακή για μεζεδάκι. Βλέπεις δεν καταφέραμε να συναντηθούμε όπως τα υπολογίζαμε από τον Σεπτέμβρη και είμαστε πια σχεδόν στα μέσα Οκτώβρη.

Nena said...

@ Γιάννη: Για σφέλα όπως θυμάσαι έχω εγγραφεί απ το προηγούμενο ταξίδι σου. Μην ξεχνιόμαστε και σπεύσε.
Λόπε μου τι διαβάζω. Τι καταπληκτικος συνδυασμός. Με ξεσηκώνεις και πάνω που προσπαθώ να συμμαζευτώ.

Μελενια said...

Μράβο σου, πολύ ωραία και προτότυπη συνταγή! Και μας λέιπουν γενικότερα οι προτότυπίες :-)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...