Wednesday, November 26, 2008

Κεκάκι με γλυκό κουταλιού φιστίκι Αιγίνης και πυκραμύγδαλο

Ο χορός των ονομαστικών εορτών ξεκίνησε για τα καλά από χθες και θα κρατήσει επίσης καλά μέχρι και τις λαμπερές μέρες των 15νθημέρου Χριστουγέννων- Πρωτοχρονιάς-Φώτων. Για κάποιους όμως τούτες οι μέρες είναι και μέρες νηστείας, οπότε τα κεράσματα προσαρμόζονται ανάλογα.
Έτσι λοιπόν κι’ εγώ χτες έφτιαξα λόγω της ημέρας και επειδή σήμερα έχω και συνάδελφο που γιορτάζει αλλά νηστεύει, ένα κεκάκι νηστίσιμο για να τον γλυκάνουμε.
Κεκάκι με γλυκό κουταλιού φιστίκι Αιγίνης και πυκραμύγδαλο
Υλικά που σας χρειάζονται:
1 πακέτο αλεύρι που φουσκώνει μόνο του,
1 κουταλάκι κοφτό μπέϊκιν,
1 πακέτο βούτυρο τύπου vitam με ελαιόλαδο (στις νηστείες χρησιμοποιείται) σε θερμοκρασία δωματίου, αλλιώς μπορείτε να βάλετε λαδάκι,
1 βαζάκι γλυκό κουταλιού φιστίκι Αιγίνης ή αμύγδαλο τσάγαλο (που το στράγγιξα από το σιρόπι του),
1 κούπα μαύρη ζάχαρη,
1 κούπα γάλα ελαφρώς χλυαρό,
1 ποτηράκι του κρασιού λικέρ (πορτοκάλι, λιμοντσέλλο ή κονιάκ)
1 πρέζα αλατάκι,
μερικές σταγόνες εσάνς πικραμύγδαλου.
Στραγγίζετε το γλυκό του κουταλιού από το σιρόπι (εάν δεν το θέλετε πολύ γλυκό το κέϊκ σας). Αλλιώς το χρησιμοποιείτε ως έχει χτυπώντας το στο multi μαζί με το λικέρ, μέχρι να έχετε έναν ωραίο πολτό.
Χτυπάτε το βούτυρο (ή το λάδι) μαζί με την ζάχαρη μέχρι να ενοποιηθούν καλά τα δύο υλικά. Προσθέτετε τον πολτό από τα φιστίκια και το λικέρ. Χτυπάτε 2-3 λεπτά ακόμη. Συνεχίζετε ρίχνοντας μέσα στον πολτό το αλατάκι, το εσάνς και μετά ρίχνετε εναλλάξ το αλεύρι με το γάλα μέχρι να τελειώσουν και τα δύο υλικά. Στο αλεύρι έχετε προσθέσεις προηγουμένως και το μπέϊκιν. Το μείγμα είναι έτοιμο, όταν στην επιφάνειά του κατά το χτύπημα παρουσιαστούν μικρές φουσκάλες (κλασσική αρχή για έναν επιτυχημένο χυλό κέϊκ).
Βάζετε το περιεχόμενο σε φόρμα κέϊκ, ελαφρώς βουτυρωμένη και αλευρωμένη και ψήνεται για 40 περίπου λεπτά σε καλά προσθερμασμένο φούρνο στους 170-180 βαθμούς. Να επισημάνω πως το χρώμα του είναι από την αρχή σχεδόν σκούρο, άρα για να δείτε αν ψήθηκε το τεστ με το μαχαιράκι ή το καλαμάκι, θα σας βοηθήσει.

Μυρωδάτο, απολαυστικό και νηστίσιμο.

Χρόνια Πολλά στις Στελλίτσες (και στην φίλη κα Στέλλα Σπανού) καθώς και στους Στέλιους.

10 comments:

Rena said...

Τι ωραίο γλυκό!! Ειδικά η εσάνς πικραμύγδαλου πρέπει να το διαφοροποιεί πολύ. Γεια στα χέρια σου Πηνελόπη.

Χρόνια πολλά κι από εδώ στους εορτάζοντες!

Anonymous said...

Kαλη ιδεα Πηνελόπη για να χρησιμοποιηθουν γλυκα του κουταλιού που μενουν.

Katerina ante portas said...

Αγαπητή μου, αυτό είναι που λένε άλλος έχει το όνομα και άλλος τη χάρη!!
Αν και θα περάσει λίγος καιρός για να το δοκιμάσω μπαίνει στη λιστα των must!
Eυχαριστούμε!

heart n soul said...

penelope, ωραιότατο φαίνεται το πικραμυγδαλένιο!

Penelope said...

Καλημέρες σε όλες σας.

Λοιπόν όντως ακόμη και σήμερα 2 μέρες μετά το κεκάκι είναι νοστιμότατο, ελαφρώς νωπό, και αρωματικό. Πρωί-πρωί (κατά τις 6.00 δηλαδή) "χτύπησα" ένα κομματάκι παρέα με το πρωινό καφεδόγαλό μου, καθώς ξεκίνησα το μαγείρεμα για το μεσημεριανό.... καθώς είμαι πλέον ενεργό μέλος στο club "Είμαι μια ΜΑΙΡΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΑ" :-))))

Σταυρούλα, όντως αυτός είναι ένας καλός τρόπος να αξιοποιείς ξεχασμένα γλυκά κουταλιού. Έχω φτιάξει στο παρελθόν έτσι κέϊκ πορτοκαλιού καθώς και γέμιση για τάρτα, με ελάχιστες άλλες προσθήκες (όπως τυράκι κρέμα, γιαούρτι, αυγά και βανίλια)

Juanita La Quejica said...

Με το γλυκό κουταλιού θα γίνεται φαντάζομαι πεντανόστιμο, ωραία ιδέα! Μόνο που εμένα δυστυχώς δεν μου ξεμένουν, τους δίνω και καταλαβαίνουν σε όσα μου αρέσουν, ίσως επειδή δεν έχουμε γενικώς άλλα γλυκά σε μόνιμη βάση στο σπίτι, οπότε καλούνται τα γλυκά του κουταλιού να παλέψουν με τις κρίσεις υπογλυκαιμίας μου!
Από τα χαράματα στην κατσαρόλα Πηνελόπη; Και μετά δουλειά βέβαια, για να ακολουθήσει ο "Παίδαρος". Ζωή να έχεις και κουράγιο!
Δεν έχω πλέον το mail της Στέλλας, μήπως θα μπορούσες να μου το στείλεις;
Στέλλα Χρόνια Πολλά και από μένα, να είσαι γερή και δυνατή και να μας ενημερώνεις όποτε μπορείς για τη δουλειά σου και για τα τεκτενόμενα στον χώρο σου!

Anonymous said...

Μα πως τα καταφέρνετε και σας μένουν γλυκά του κουταλιου δεν έχω καταλάβει.θα ειστε φαίνεται λιτοδίαιτοι.Εμάς στο σπίτι δεν μένει κολυμπηθρόξυλο , απο την παραγωγή στην κατανάλωση.
Βεβαια εχω 3 βαζα γλυκό απο μια εκδρομή που πήγα στην Αράχωβα και με έπιασε αφιόνι καταναλωτικο και πήρα 3 βαζα διάφορα γλυκά τα οποία όμως κατα ένα περίεργο λογο έχουν ολα την ίδια γεύση.Τι καστανο τι νεράτζι , τι κεράσι ενα και το αυτό, φαίνεται τα βράζουν όλα στο ίδιο σιρόπι.
Ευκαιρια να αξιοποιηθουν στο κεκάκι αυτό που το φαντάζομαι ζουμερό και λαχταριστό έτσι ακριβώς όπως δεν πετυχαινω τα κέικ μου ποτέ.Λατρεύω και τα κοντιτα στα γλυκά οπότε θα ειναι ότι πρέπει να καταναλωθούν τα βαζα που σκεβρώνουν στο ψυγείο μου.

Penelope said...

Καλημέρα Juanita και κάλό μήνα.
Καθυστερημένη απάντηση, γιατί σήμερα μπήκα στο blog.
Εάν ήταν να ευχηθείς στην Στέλλα,αν δεν το έχεις ήδη κάνει μπορεις να χρησιμοποίησες το σχετκό link μέσα από το Face Book, Υπάρχει και σχετική "δήλωση" φιλιας.
Καλημέρα και πάλι.

Anonymous said...

Νόστιμο φαίνεται το κέικ. Όμως νηστίσιμο με μια κούπα γάλα;
Χμ, βέβαια δεν έχει αυγά. Αλλά για να είναι νηστίστιμο μάλλον αντί για γάλα να βάλουμε άλλο υγρό. Ή μπας και υπάρχουν πολλά επίπεδα νηστείας, και σε κάποιο επιτρέπεται και το γάλα;

Anonymous said...

Νόστιμο φαίνεται το κέικ.
Αλλά νηστίσιμο με "μια κούπα γάλα", πώς γίνεται; Βέβαια δεν έχει αυγά. Μήπως υπάρχουν πολλά επίπεδα νηστείας και σε κάποιο επιτρέπεται το γάλα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...